Wikipedia:Wikiproject/The Bill/The Bill

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
The Bill
Opnames van The Bill in de straten van Londen (augustus 2007).
Genre Politie, drama
Speelduur per afl.
  • 22-24 minuten
    (commercieel half-uur met één reclameblok)
  • 42-46 minuten
    (commercieel uur met drie reclameblokken)
Bedenker Geoff McQueen
Hoofdrollen Cast
Muziek Andy Pask
Charlie Morgan
Orkestratie Simba Studio's
Land van oorsprong Groot-Brittannië
Taal Engels
Gerelateerde series
Productie
Producent Talkback Thames, FremantleMedia Enterprises
Uitzendingen
Start 16 August 1983 (Pilot episode)
16 October 1984
Afleveringen 2344 (op 18 juni 2009)
Seizoenen 25 (in 2009)
Netwerk of omroep ITV
Zender ITV1
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   Televisie

The Bill is een Britse politieserie die sinds 16 oktober 1984 onafgebroken wordt uitgezonden door ITV. In tegenstelling tot veel andere series, richt The Bill zich op twee takken van het politiewerk: de agenten op straat en de rechercheurs.

De serie startte in 1984 als vervolg op de succesvolle eenmalige dramaproductie Woodentop uit 1983, naar een idee van Geoff McQueen. De serie draait het politiekorps van de fictieve Londense wijk Sun Hill, gelegen in het eveneens fictieve district Canley. Wat begon als een serie met een klein aantal op zichzelf staande afleveringen, is nu uitgegroeid tot een feuilleton met langlopende verhaallijnen, dat het hele jaar door op televisie te zien is. Aangezien Woondentop tegenwoordig als pilot wordt gezien, is The Bill het langstlopende televisiefeuilleton van de wereld; Woodentop kwam namelijk één maand eerder op antenne dan de eerste aflevering van Taggart.

Seizoen 18 en 19 werden sinds 2005 uitgezonden door één. Daarmee is de VRT de enige Nederlandstalige omroep die ooit The Bill programmeerde. In totaal is The Bill uitgezonden geweest in vijfenvijftig landen.

Algemene informatie[bewerken | brontekst bewerken]

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Zie voor het hoofdartikel over dit onderwerp Geschiedenis van The Bill.

Productie[bewerken | brontekst bewerken]

Er wordt veel moeite gedaan om de het verhaal zo realistisch mogelijk te schrijven en de scène visueel zo goed mogelijk in beeld te brengen. Ter ondersteuning van de scènes in het fictieve politiebureau worden er veel buitenscènes gedraaid, waarin het werk van de agenten op straat in beeld wordt gebracht.

De uniformen, die in de serie worden gedragen, zijn echt. Ze worden iedere nacht achter slot en grendel bewaard, waarbij in geen enkele kast een compleet uniform hangt. De witte overhemden worden overigens gewassen met een zwarte sok, zodat ze minder glimmen op beeld.[1] Voor buitenopnames van The Bill is er geen toestemming om de sirenes te gebruiken; het geluidseffect wordt daarom later toegevoegd bij de montage.[2] Ook het geluid van de cellen in het bureau werd aanvankelijk bij de montage toegevoegd, omdat de deuren waren gemaakt van triplex; sinds mei 2007 is de deur van metaal.[2]

In de beginjaren van The Bill protesteerde een buurtbewoner tegen de – naar haar mening – stereotype manier waarop de buurt in beeld werd gebracht als zijnde een criminele buurt. De vrouw dwarsboomde de opnames door met haar strijkplank, -ijzer en wasgoed binnen het bereik van de camera te gaan staan.[1] Ook de echte politieagenten waren niet heel blij met de serie: ze waren niet tevreden over wat ze te zien kregen bij de previews van het eerste seizoen en weigerden de première bij te wonen. Enige tijd later had de politievakbond kritiek op de serie omdat werd beweerd dat er rassendiscriminatie bestond binnen de politie en er daarom weinig allochtone agenten waren. Positief voor de politie is dat onderzoek heeft uitgewezen dat The Bill voor het publiek een informatiebron is voor de werking van de politie.[3]

In november 2006 werden er mastertapes gestolen bij de studio's in Merton. Een van de dieven had zich verkleed als een medewerker en volgde een echte medewerker richting de montageruimte. De man liep naar buiten met de tapes en wat montage apparatuur (ter waarde van zo'n £10.000,-) en werd weggereden in een vluchtauto.[4] De geruchten gaan de ronde dat het de twee afleveringen betreft die oorspronkelijk eind december datzelfde jaar zouden worden uitgezonden, maar die uit het uitzendschema werden gehaald. De scènes werden opnieuw gefilmd en de afleveringen opnieuw gemonteerd zodat de lopende verhaallijnen niet werden verstoord. Uiteindelijk werden de betreffende afleveringen in mei 2007 alsnog uitgezonden.

Muziek[bewerken | brontekst bewerken]

Toetsenist Rick Wakeman werd gevraagd om de titelmuziek te schrijven voor ofwel The Bill, ofwel Lytton's Diary. Wakeman koos voor de laatste productie, omdat hij dacht dat die serie de meeste kans had om een langlopende serie te worden; Lytton's Diary werd echter na twee seizoenen geschrapt. Nadat Wakeman de klus had geweigerd, kwamen Andy Pask en Charlie Morgan in beeld. Zij schreven Overkill, dat werd gebruikt van 1984 tot juli 2009. Door de jaren heen zijn er wel veel verschillende arrangementen gebruikt, onder meer van Mark Russell, Miles Bould, Mike Westergaard en Lawrence Oakley.

In 2009 werd Overkill vervangen door een trager en spannender stuk muziek, maar volgens componist Samuel Sim – die eerder componeerde voor onder meer Awake – zijn er wel enkele subtiele motieven van de originele tune in verwerkt. Naast de introtune componeert Sim ook de ondersteunende muziek die wordt afgespeeld gedurende een aflevering. Producer Tim Key: "We moesten iemand hebben met een moderne stijl, maar ook respect voor de erfenis van de serie. Iemand die begrijpt wat drama om negen uur 's avonds betekent en kan werken met de deadlines die we hebben. (...) Hij werd me aanbevolen en toen ik hem ontmoette wist ik meteen dat het wel goed zat."[5]

Live-afleveringen[bewerken | brontekst bewerken]

Zie voor het hoofdartikel over dit onderwerp Live-afleveringen van The Bill.

Tot op heden zijn er van The Bill twee live-afleveringen gemaakt. Beide afleveringen werden uitgezonden midden in de seizoenen 19 en 21, wat inhoudt dat zowel de afleveringen voor als na de live-afleveringen al waren opgenomen. Het live-element werd zo ingepast in het script dat het mogelijk werd om acteurs van punt A naar punt B te vervoeren zonder dat de uitzending in het gedrang kwam. Doordat het live was, gebeurden er een paar dingen die eigenlijk niet in de aflevering thuishoorden: zo was er soms een glimp te zien van een kabel- of geluidsman en stond er bij buitenscènes zichtbaar publiek te kijken naar de opnames.

Overigens moest er rekening worden gehouden met de reclameblokken die ook tijdens de live-uitzendingen moesten worden uitgezonden. De zogenaamde break bumpers moesten daarom live worden ingepast.

Sun Hill[bewerken | brontekst bewerken]

Sun Hill is een wijk in het fictieve Oost-Londense district Canley.[6] Het ligt ten noorden van de Thames en grenst vermoedelijk aan Tower Hamlets. Sun Hill is tevens de naam van het politiebureau waar de serie zich afspeelt. Geoff McQueen, bedenker van The Bill, meende Sun Hill vernoemd te hebben naar een straatnaam in zijn woonplaats, Royston. Naast Sun Hill zijn er nog enkele andere politiebureaus binnen Canley's Borough Operational Command Unit (BOCU) - Spicer Street, Stafford Row en Barton Street, waar tevens het hoofdkwartier is gevestigd. Deze worden wel genoemd, maar komen niet of nauwlijks in beeld.

Politiebureau[bewerken | brontekst bewerken]

Tot op heden zijn er drie panden geweest die fungeerden als het politiebureau van Sun Hill. Het eerste bevond zich in de wijk Wapping, vlak naast een drukkerij van News International. De producenten besloten in de winter van 19851986 een andere locatie te zoeken, nadat enkele acteurs uit de serie door stakers werden aangezien voor echte agenten en de werkomstandigheden hierdoor verslechterden. In maart 1987 startten de opnames op de nieuwe locatie, een magazijn in North Kensington.

Twee jaar later besloten de eigenaren het pand een andere bestemming te geven, waardoor de productie snel op zoek moest naar een nieuw pand. Na een uitgebreide zoektocht werden twee panden geselecteerd. De favoriet van de productiemaatschappij – een leegstaand ziekenhuis in Clapham – bleek uiteindelijk toch niet beschikbaar, waardoor men uitweek naar de tweede locatie, een oud wijndistributiemagazijn in Merton (Zuid-West Londen).[7] De verhuizing in maart 1990 werd voor de kijkers verborgen door een "renovatie van het bureau" en de explosie van een bomauto, waarbij PC Ken Melvin het leven liet.

Het politiestation van Sun Hill heeft een fictief adres meegekregen, namelijk 2 Sun Hill Road, Sun Hill, Canley E1 4KM, waarin de postcode E1 verwijst naar de wijken Whitechapel en Stepney.[6]

Overigens zijn de sets van het politiebureau en het St. Hugh's Hospital ook eens gebruikt voor afleveringen van de soap Family Affairs, net als The Bill een productie van ITV. De woorden Sun Hill werden voor Family Affairs weggehaald en het ziekenhuis werd even omgedoopt tot St. David's Hospital.

Opnamelocaties[bewerken | brontekst bewerken]

De scènes worden opgenomen op verschillende locaties in Londen, maar met name in de zuidelijke wijk Merton. Specifieke opnamelocaties zijn onder andere Cambridge Estate (Kingston), High Path Estate (South Wimbledon), Durand Close (Carshalton), Phipps Bridge (Mitcham) en Roundshaw Estate (tegenover Mellows Park, Wallington). Soms wordt er ook gefilmd in het oosten van Londen, meer bepaald de Docklands, dat instaat voor Canley. In 2006 filmde men twee afleveringen (XXII, 69 & 70) van The Bill in Bukarest.

Anders dan veel politieseries focust The Bill zich niet op een specifiek gebied van het politiewerk, maar verspreidt het zich over de gewone agenten op straat – in de serie kortweg "Uniform" genoemd – en de detectives binnen het Criminal Investigation Department (CID). In seizoen 18 en 19 is er ook sprake van CSU, de Community Safety Unit, maar deze afdeling wordt later opgedoekt.

Uniform[bewerken | brontekst bewerken]

De geüniformeerde agenten patrouilleren in koppels door de straten van Sun Hill. Vaak doen zij dit te voet en een enkele keer op de fiets in een klein gebied; zij kunnen zo snel reageren op een oproep als zij zich in de directe omgeving van het noodgeval bevinden. Daarnaast is er een area car, een politiewagen bemand door twee agenten, die over de hoofdwegen patrouilleert. Als er snelle assistentie wordt vereist of een verdachte moet worden achtervolgd, komen deze agenten in actie. De agenten in de area car zijn allemaal extra getraind in het autorijden.

De zaken die de geüniformeerde agenten behandelen zijn voornamelijk straatcriminaliteit als tasjesdieven, inbraken en graffiti.

CAD[bewerken | brontekst bewerken]

Er zijn elke dag enkele geüniformeerde agenten verantwoordelijk voor het Computer-Assisted Dispatch (CAD), dat communiceert met de agenten op straat. Binnenkomende oproepen worden via het radiosysteem verspreid; het is aan de agenten op straat om de oproep te beantwoorden. Doordat alle geüniformeerde agenten een call sign hebben, kan ook een specifieke agent worden opgeroepen. Zo wordt PC Nick Klein (René Zagger) opgeroepen met SO 104 – of kortweg 104, normaliter uitgespeld tot one-zero-four – waarbij SO staat voor Sierra Oscar; hiermee wordt de thuisbasis van de agent bedoeld.

De taak om CAD draaiende te houden vanuit het politiebureau rouleert onder de geüniformeerde agenten. Bij noodsituaties kunnen ook andere agenten gebruik maken van het systeem, maar in principe is het voorbehouden voor de agenten op straat. Indien de rechercheurs gebruikmaken van het CAD, is hun callsign meestal hun rang met achternaam.

CID[bewerken | brontekst bewerken]

De Criminal Investigation Department wordt bemand door rechercheurs. Zij doen onderzoek naar onder meer verdwijningen, drugs- en pedofielennetwerken. Moordonderzoeken worden over het algemeen doorgegeven aan het Murder Investigation Team (MIT), maar een samenwerking tussen CID en MIT wordt niet uitgesloten.

In tegenstelling tot de geüniformeerde agenten dragen de rechercheurs van het CID geen uniform.

CSU[bewerken | brontekst bewerken]

De Community Safety Unit is er om situaties in huiselijke sfeer – de domestics – op te lossen. De agenten van CSU verlenen tevens slachtofferhulp. Ook de agenten binnen het CSU dragen geen uniform.

Seizoen 18 & 19[bewerken | brontekst bewerken]

Beleid VRT[bewerken | brontekst bewerken]

Voor het najaarsschema van 2005 introduceerde één The Bill aan het Vlaamse publiek.[3] Voor Vlaanderen was de serie splinternieuw, maar op dat moment liep de serie al ruim 20 jaar in Groot-Brittannië. In 2002 werd de serie grondig geherprofileerd en de VRT vond dat een goed moment op in te stappen. De omroep had honderd afleveringen aangekocht: men startte met aflevering 008 (seizoen 18) en eindigde met aflevering 107 (seizoen 19).[3] De VRT was bij de aankoop in de veronderstelling volledige reeksen aangekocht te hebben en bood zijn excuses aan op zijn website omdat de serie werd afgebroken gedurende een spannende verhaallijn.

Bovendien besloot men vanwege bezuinigingen geen nieuwe afleveringen meer aan te kopen, maar fans vermoedden dat de tegenvallende kijkcijfers – veroorzaakt door het slechte uitzendtijdstip – ook hebben meegespeeld in de beslissing. Oorspronkelijk werd The Bill namelijk uitgezonden vanaf rond 21:35u.[3] Later besloot men voorrang te geven aan eigen series en werd The Bill verschoven naar een uitzendtijd rond middernacht. Wel werden de twee betreffende seizoenen tot en met augustus 2009 herhaald, voornamelijk in de zomermaanden.

Verhaallijnen[bewerken | brontekst bewerken]

Zie voor het hoofdartikel over dit onderwerp Verhaallijnen in seizoen 18 en 19 van The Bill.

Seizoenen 18 en 19 van The Bill staan, samen met de twee seizoenen die erop volgden, bekend om de sensationele verhaallijnen. Er werd een reeks controversiële thema's aangesneden, zoals homoseksualiteit binnen de politie, agenten die werden verkracht of door een werden seriemoordenaar vermoord, de Superintendent die zichzelf van het leven beroofde met een kogel en een zwarte man om hem te vervangen, seks-, drugs- en drankverslavingen, vergaande corruptie, et cetera. De periode werd ingeluid én afgesloten met een explosie in het politiebureau.

Cast[bewerken | brontekst bewerken]

Zie voor het hoofdartikel over dit onderwerp Lijst van acteurs en actrices in The Bill.





Criminal Investigation Department (CID)
Detective Chief Inspector (DCI)
Jack Meadows (Simon Rouse)

Detective Inspector (DI)
Alex Cullen (Ged Simmons) /
(DS/Acting DI) Samantha Nixon (Lisa Maxwell)

Detective Sergeants (DS)
Debbie McAllister (Natalie Roles)
Phil Hunter (Scott Malsen)


Detective Constables (DC)
Duncan Lennox (George Rossi)
Mickey Webb (Chris Simmons)
Danny Glaze (Karl Collins)
Eva Sharpe (Diane Parish)
Ken Drummond (Russell Floyd)
Sun Hill Police Station
Superintendent
Tom Chandler (Steven Hartley) /
Adam Okaro (Cyril Nri)

Uniformed Officers



Inspector (Insp.)
Gina Gold (Roberta Taylor)


Uniformed Sergeants (Sgt.)
Matthew Boyden (Tony O'Callaghan)
Craig Gilmore (Hywel Simons) /
Sheelagh Murphy (Bernie Nolan)







Police Constables (PC)
Reg Hollis (Jeff Stewart)
Tony Stamp (Graham Cole)
Des Taviner (Paul Usher)
Nick Klein (René Zagger)
Gary Best (Ciaran Griffiths)
Cass Rickman (Suzanne Maddock)
Luke Ashton (Scott Neal)
Kerry Young (Beth Cordingly)
Gemma Osbourne (Jane Danson)
Ruby Buxton (Nicola Alexis)
Cameron Tait (Daniel MacPherson)
Honey Harman (Kim Tiddy)

Front Desk Officer
Robbie Cryer (Moya Brady)





Community Safety Unit (CSU)







Sergeant (Sgt.)
June Ackland (Trudie Goodwin)



Detective Constables (DC)
Trainee DC (TDC) Brandon Kane (Pal Aron)




Police Constables
Jim Carver (Mark Wingett)
Cathy Bradford (Connie Hyde)
Polly Page (Lisa Geoghan)

Gerelateerde producties & distributie[bewerken | brontekst bewerken]

Remakes[bewerken | brontekst bewerken]

Bureau Kruislaan
Zie ook het hoofdartikel Bureau Kruislaan.

De Nederlandse omroep VARA startte in 1992 met Bureau Kruislaan, een serie gebaseerd op The Bill. De serie speelde zich af in de wijk Watergraafsmeer in Amsterdam. Nadat de serie in 1995 na drie seizoenen werd stopgezet, verhuisde een deel van de cast naar Unit 13. Acteurs waren onder meer Frank Schaafsma, Peter Tuinman en Frederik de Groot. In 1995 werd de serie genomineerd voor de Gouden TeleVizier Ring.

Die Wache
Zie ook het hoofdartikel Die Wache.

Begin jaren '90 had RTL Television begrepen dat The Bill een succes was in Groot-Brittannië. Scenario's werden aangekocht en vertaald – onder meer door Josine van Dalsum – en er werd gestart met de opnames van de Duitse remake. Die Wache liep van 1994 tot 2006, met in de cast onder andere Aram van de Rest en Patrick Bach.

Spin off-producties[bewerken | brontekst bewerken]

Burnside
Zie ook het hoofdartikel Burnside (televisieserie).

In 2000 werd er gestart met de eerste spin off, de zesdelige serie Burnside. De serie focuste zich op Frank Burnside, die tot DCI werd gepromoveerd en werd overgeplaatst naar de National Crime Squad. De serie werd in 2008 in Australië uitgebracht in een 3-disc dvdbox.

Beech Is Back
Zie ook het hoofdartikel Beech Is Back.

De tweede spin off dateert van 2001 en hield het ook maar zes afleveringen vol. De serie focuste zich op de corrupte ex-DS Don Beech. Het hoofdpersonage is nog altijd op de vlucht voor Claire Stanton, die gerechtigheid wil voor de moord op haar vriend DS John Boulton. Hoewel Beech aan het einde van de serie wordt gearresteerd, verschijnt hij drie jaar later weer in The Bill.

Beech Is Back wordt niet gezien als een volwaardige spin off, aangezien de serie werd uitgezonden in het timeslot van The Bill. Overigens werd er al eens een soort spin off gemaakt over Don Beech, namelijk Beech on the Run, maar dit was slechts een één aflevering-durend project.

M.I.T.: Murder Investigation Team
Zie ook het hoofdartikel M.I.T.: Murder Investigation Team.

In 2003 besloot ITV een nieuwe spin off te maken, namelijk M.I.T.: Murder Investigation Team. De serie werd op gang getrokken door het onderzoek naar de moord op Sgt. Matthew Boyden, waarna er nog negen afleveringen van elk een uur het eerste seizoen compleet maakten. Het tweede seizoen – bestaande uit vier afleveringen van negentig minuten – werd gefilmd in 2004 maar kwam pas een jaar later op antenne. DC Eva Sharpe, een rol van Diane Parish, werd naar de M.I.T. overgeplaatst vanuit Sun Hill. Er werd in eerste instantie ook gesuggereerd dat ook Chris Simmons in de serie zou verschijnen – omdat zijn personage DC Mickey Webb destijds tijdelijk uit de serie was – maar dit bleek niet waar te zijn.

Cross-overs[bewerken | brontekst bewerken]

SOKO Leipzig

In november 2008 was met het tweedelige Proof of Life de eerste internationale cross-over een feit. In het tweeluik, in het leven geroepen ter gelegenheid van de 25e verjaardag van Woodentop, deden de inspecteurs van SOKO Leipzig een beroep op die van The Bill. Hauptkommissar Hajo Trautzschke (Andreas Schmidt-Schaller) komt naar Londen om zijn ontvoerde kleindochter te zoeken en hij vraagt DCI Jack Meadows (Simon Rouse) om versterking. Als de sporen weer richting Leipzig wijzen, wordt ook DC Mickey Webb (Chris Simmons) bij het onderzoek betrokken.

De crossover werd volledig geschreven door Robert Del Maestro. De regie van deel één was in handen van Steve Bailie; Frank Koopmann en Roland Heep regiseerden deel twee. Het tweedelig product van de samenwerking tussen ITV en ZDF werd in exact dezelfde vorm op de twee zenders uitgezonden. De samenwerking tussen twee zenders is tot op heden uniek, zeker aangezien het om een internationale samenwerking gaat.

Documentaires[bewerken | brontekst bewerken]

The Bill Uncovered

The Bill Uncovered is een reeks documentaires, waarin het verhaal van een of meer personages of en belangrijke gebeurtenis worden besproken. Tot op heden zijn er vier documentaires gemaakt.

  • Des and Reg (2004): De ongewone vriendschap tussen de ongeduldige en soms wat agressieve PC Des Taviner (Paul Usher) en de rustige, trage PC Reg Hollis (Jeff Stewart) staat in deze documentaire centraal. Het verhaal wordt ondersteund met fragmenten van Des' eerste dag in Sun Hill als politieman tot zijn dood in een cel in het politiebureau waar hij een groot deel van zijn carrière heeft gewerkt.
  • Kerry’s Story (2004): Het verhaal van PC Kerry Young (Beth Cordingly), die uiteindelijk de dood vond nadat ze buiten het politiebureau werd neergeschoten.
  • Jim’s Story (2005): DC Jim Carver (Mark Wingett) was tot 2005 één van de anciens in Sun Hill. Deze documentaire is een terugblik op zijn carrière, vanaf zijn eerste werkdag (Woodentop) tot zijn laatste.
  • On The Front Line (2006): Superintendent Adam Okaro (Cyril Nri) bespreekt alle belangrijke gebeurtenissen die Sun Hill gekend heeft in de jaren dat hij er de leiding had. Deze documentaire is alleen uitgezonden in Australië; de uitzending in Groot-Brittannië werd geannuleerd.
The Bill Made Me Famous

In 2008 maakte ITV de documentaire The Bill Made Me Famous, ter gelegenheid van 25 jaar The Bill. Het gaat over mensen die eerst niet bekend waren en wereldberoemd werden na een (gast)rol in The Bill.

Distributie[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds de start is The Bill, naast Groot-Brittannië, in ruim 55 landen te zien geweest.

Engelstalige landen

De serie is zeer populair in Australië, waar de uitzendingen op ABC1 slechts zo'n zeven weken achterlopen op die in het thuisland van de serie. Oudere afleveringen zijn in Australië en Nieuw-Zeeland te zien via UKTV. De Ierse zender RTÉ One splitst de afleveringen van een uur op in twee delen, om de serie vijf keer per week te programmeren. Fans uit Ierland noemen het vaak Old Bill – de bijnaam voor politieagenten waarop de titel van de serie gebaseerd is – omdat nieuwe afleveringen eerder kunnen worden bekeken via UTV.

The Bill is ook uitgezonden geweest in Schotland, maar werd in juli 2009 van het scherm gehaald.[8] Als reden gaf de Schotse zender STV dat ze de £30.000,- per aflevering willen besteden aan Schotse producties. De laatste aflevering die werd uitgezonden op STV was Conviction: Judgement Day, op 23 juli 2009. Sgt. Dale Smith (Alex Walkinshaw) was het laatste personage dat er op het scherm verscheen.

Nederlandstalige landen

In het Nederlandse taalgebied is enkel het Vlaamse één verantwoordelijk voor het uitzenden van The Bill. Seizoenen 18 en 19 worden er sinds 2005 uitgezonden, voornamelijk in de zomermaanden.[3]

Overige landen

In Denemarken worden elke vooravond twee afleveringen uitgezonden op TV2 Charlie. De Zweedse zender TV4 hernoemde de serie naar Sunhillpolisstation, maar in 2008 werd hier vanaf gezien. Tegenwoordig wordt het door Kanal 9 dagelijks uitgezonden in de vooravond, met een herhaling de volgende ochtend. In Frankrijk werd de serie omgedoopt in Brigade Volante.

Verder wordt of werd The Bill uitgezonden in Bahrein, Barbados, Dubai, Finland, Maleisië, Mauritius, Spanje en de Verenigde Staten.

Regio 1 (Verenigde Staten)[bewerken | brontekst bewerken]

Volledige seizoenen
  • 5 juni 2007: The Bill – The Complete First Series

Regio 2 (Groot-Brittannië)[bewerken | brontekst bewerken]

Volledige seizoenen
  • 6 juni 2005: The Bill – The Complete First Series
  • 17 oktober 2005: The Bill – The Complete Second Series
  • 28 mei 2007: The Bill – The Complete Third Series
  • 19 november 2007: The Bill – The Complete 1-3 Series
  • 30 juni 2008: The Bill – Series four part one
  • 2 maart 2009: The Bill – Series four part two
  • 11 mei 2009: The Bill – Series four part three
  • 2010: The Bill – Series four part four
Overige releases
  • 14 oktober 2002: The Bill – The Trial Of Eddie Santini

Regio 4 (Australië)[bewerken | brontekst bewerken]

Volledige seizoenen
  • 10 mei 2006: The Bill – Seasons 1-3
  • 6 december 2006: The Bill – Seasons 4-5
  • 8 augustus 2007: The Bill – Collection 3: Episodes 49-96
  • 7 november 2007: The Bill – Collection 4: Episodes 97-144
  • 9 april 2008: The Bill – Collection 5: Episodes 145-192
  • 8 oktober 2008: The Bill – Collection 6: Episodes 193-240
Overige releases
  • 8 oktober 2008: Burnside: The Complete Series

Overige merchandise[bewerken | brontekst bewerken]

Romans[bewerken | brontekst bewerken]

Tussen 1985 en 1992 zijn er zes romans van The Bill gepubliceerd door Thames/Methuan Publishing en geschreven door John Burke. De verhalen werden gebaseerd op scripts van de televisieserie, maar er was in de boeken meer ruimte voor de privélevens van de agenten dan in de serie. Vanaf het derde boek werd het onmogelijk bevonden om elk nieuw personage te introduceren, wegens het sterk gegroeide aantal personages.

  • 1985: The Bill 1 (seizoen 1)
  • 1987: The Bill 2 (seizoen 2)
  • 1989: The Bill 3 (seizoen 4)
  • 1990: The Bill 4 (seizoen 5)
  • 1991: The Bill 5 (seizoen 5)
  • 1992: The Bill 6 (seizoen 6)

Boeken[bewerken | brontekst bewerken]

  • Kingsley, H. (1994) The Bill – The First Ten Years. Londen: Boxtree.
  • Silver, R. (1999) The Bill – The Inside Story: Behind the Scenes of Britain's Top Police Drama. Londen: HarperCollinsEntertainment.
  • Tibballs, G. (2004) The Bill – The Official History of Sun Hill. Carlton Books Ltd.
  • Tibballs, G. (2006) The Bill – The Sun Hill Police Experience. Carlton Books Ltd.

VHS[bewerken | brontekst bewerken]

  • The Bill Originals: Woodentop / Funny Ol' Business
  • 16 augustus 1993: The Bill – First Ever Episode: Woodentop
  • 11 maart 1996: The Bill – Target
  • 14 juli 1997: The Bill – The Burnside Files
  • The Bill - Snouts & Red Herrings / Suspects.
  • 9 oktober 2000: The Bill – The Trial of Eddie Santini, Kiss Off parts 1 & 2
  1. a b Tibballs, G. (2004) The Bill – The Official History of Sun Hill. Carlton Books Ltd.
  2. a b Silver, R. (1999) The Bill – The Inside Story: Behind the Scenes of Britain's Top Police Drama. Londen: HarperCollinsEntertainment.
  3. a b c d e Nieuw op Eén: The Bill - Radiovisie, 1 september 2005
  4. The Bill tapes stolen from ITV - DigitalSpy.co.uk, 10 november 2006
  5. Tim Key (Series Producer, The Bill) - Digital Spy, 10 juli 2009
  6. a b Tibballs, G. (2006) The Bill – The Sun Hill Police Experience. Carlton Books Ltd.
  7. Sun Hill Police Station - The Bill Wikia
  8. STV set to drop The Bill - News of The World, 4 juli 2009

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]