Naar inhoud springen

Akoestiek

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Akoestiek is de wetenschap die zich bezighoudt met geluid. Geluid bestaat uit trillingen die zich voortplanten door een medium. Dat is in de meeste gevallen lucht, maar geluid plant zich ook in andere gassen en vloeistoffen voort. Geluid plant zich in longitudinale golven voort. De akoestiek heeft verschillende praktische toepassingen.

Onder akoestiek van een ruimte wordt de invloed verstaan die de ruimte op de klank en nagalm van geluid heeft. Dan kan er bijvoorbeeld over worden gesproken dat de ruimte een goede of een slechte akoestiek heeft. Bedoeld wordt dan dat de eigenschappen van die ruimte al dan niet met het gebruik ervan overeenkomen. Aan een concertzaal worden bijvoorbeeld andere eisen gesteld dan aan een collegezaal.

De akoestiek in een ruimte is afhankelijk van de mate waarin de wanden van en de voorwerpen in de ruimte geluid absorberen en terugkaatsen. De absorptie gebeurt door een ruwe en zachte wandafwerking, zoals in onderstaande afbeelding. Terugkaatsing gebeurt door een gladde en harde afwerking. Wanneer het geluid veel wordt teruggekaatst, duurt het een tijd voordat het geluid volledig is gedempt. Die tijd heet nagalm en kan worden berekend of opgemeten. Wanneer men in een lege kerk klapt, dan hoort men dat de nagalm enkele seconden duurt. In een betonnen bunker van 10 × 10 × 10 m kan men elkaar door de nagalm nauwelijks verstaan.

Omnidirectionele geluidsbron in een echoloze akoestische kamer

Het vakgebied akoestiek wordt in deelgebieden onderverdeeld.

Zie de categorie Acoustics van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.