Charles De Ketelaere

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Charles De Ketelaere
Charles De Ketelaere
Persoonlijke informatie
Volledige naam Charles De Ketelaere
Bijnaam "King Charles" "CDK"
Geboortedatum 10 maart 2001
Geboorteplaats Brugge, Vlag van België België
Nationaliteit Belgisch
Lengte 192 cm
Been Links
Positie Aanvallende middenvelder
Centrumspits[1]
Clubinformatie
Huidige club →Vlag van Italië Atalanta Bergamo
Rugnummer 17
Contract tot 30 juni 2027 (bij AC Milan)
Jeugd
2006–2008
2008–2019 		Vlag van België KFC Varsenare
Vlag van België Club Brugge
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2019–2022
2022–
2023– 		Vlag van België Club Brugge
Vlag van Italië AC Milan
→Vlag van Italië Atalanta Bergamo 		120(26)
32(0)
15(2)
Interlands **
2017
2018
2019
2020–
2020– 		Vlag van België België –16
Vlag van België België –17
Vlag van België België –19
Vlag van België België –21
Vlag van België België 		4(1)
1(0)
6(3)
9(1)
12(2)
* Bijgewerkt op 21 augustus 2023
** Bijgewerkt op 8 augustus 2023
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Charles De Ketelaere (Brugge, 10 maart 2001) is een Belgisch voetballer die bij voorkeur als aanvallende middenvelder speelt. Hij stroomde bij Club Brugge in juli 2019 door vanuit de jeugd. De Ketelaere debuteerde in 2020 in het Belgisch voetbalelftal. Sinds augustus 2022 staat hij onder contract bij AC Milan in Italië. Tijdens het seizoen 2023/24 is de middenvelder verhuurd aan Atalanta Bergamo met een aankoopoptie van 23 miljoen euro.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Club Brugge[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

De Ketelaere groeit op op een boogscheut van het Jan Breydelstadion. Hij was een talentvolle tennisspeler, tot hij in 2013 deze carrière verruilde voor een voetbalcarrière.[2] De middenvelder begint zijn carrière bij de duiveltjes van eersteprovincialer KFC Varsenare, het kleine blauw-zwart, op drie kilometer van Olympia. Dit is ook de club waar Birger Maertens zijn eerste stappen in het voetbal zette. Op zevenjarige leeftijd gaat De Ketelaere aan de slag bij Club Brugge.[3]

2019–20[bewerken | brontekst bewerken]

De Ketelaere ondertekende zijn eerste profcontract bij Club Brugge op 17 juni 2019.[4] De toen 18-jarige De Ketelaere werd gedurende de voorbereiding op het seizoen 2019/20, net als onder andere Ignace Van der Brempt, regelmatig ingezet door trainer Philippe Clement. De Ketelaere – een linksvoetige offensieve middenvelder wiens stijl weleens wordt vergeleken met die van Hans Vanaken – haalde in augustus en september een aantal keer de selectie bij blauw-zwart.[5] Hij maakte zijn officiële debuut op 25 september 2019 in de 1/16de finales van de Beker van België tegen Francs Borains. Hij speelde de volledige partij, Club Brugge won de wedstrijd met 0–3.[6]

Op 22 oktober 2019 mocht De Ketelaere aantreden in de groepsfase van de UEFA Champions League in de thuiswedstrijd tegen Paris Saint-Germain. Hij mocht centraal op het middenveld de geschorste Ruud Vormer vervangen.[7] Na een uur werd hij naar de kant gehaald voor David Okereke. Club Brugge ging met 0–5 onderuit.[8] Twee weken later mocht De Ketelaere op het veld van Paris Saint-Germain vier minuten voor affluiten Mats Rits aflossen. Club Brugge verloor die wedstrijd met 1–0.[9]

De Ketelaere maakte zijn debuut in de Jupiler Pro League op 22 november 2019. In een thuiswedstrijd tegen KV Oostende viel hij na 76 minuten in voor Hans Vanaken. Club Brugge won de wedstrijd met 2–0.[10] Vier dagen later gaf Clement hem een derde kans in de Champions League: De Ketelaere viel aan de rust in voor Mats Rits, uit bij het Turkse Galatasaray SK. Club Brugge sleepte in extremis een 1–1 gelijkspel uit de brand dankzij Krépin Diatta.[11] Hij viel vervolgens in op Jan Breydel tegen Real Madrid, waartegen Club Brugge op 11 december 2019 met 1–3 verloor. Club Brugge overwinterde en stroomde na Nieuwjaar door naar de UEFA Europa League.[12] De Ketelaere werd in de 1/16de finales tegen Manchester United zowel in de heen- als in de terugwedstrijd gebruikt als invaller. In de heenwedstrijd viel hij in toen de 1-1-eindstand al op het scorebord stond, in de terugwedstrijd (5-0) stond Club Brugge 3-0 in het krijt toen De Ketelaere inviel.[13]

Vanaf de maanden januari en februari 2020 werd De Ketelaere steeds vaker als aanvaller ingezet. Hij werd definitief in de harten gesloten na enkele prestaties die belangrijk waren voor het seizoensvervolg van Club Brugge.[1][14] Op 19 januari 2020 gaf De Ketelaere, die na 74 minuten inviel voor Siebe Schrijvers, de assist voor de winnende treffer van Hans Vanaken tegen RSC Anderlecht (1–2).[15] Op 5 februari 2020 trapte De Ketelaere tegen Zulte Waregem, met zijn eerste doelpunt als profvoetballer, zijn club naar zijn eerste bekerfinale sinds 2016.[16] Op 1 maart 2020 scoorde De Ketelaere zijn eerste doelpunt in de Jupiler Pro League, na drie minuten in de Luminus Arena tegen regerend landskampioen KRC Genk. Club Brugge won de wedstrijd met 1–2.[17]

2020–21[bewerken | brontekst bewerken]

Op 20 oktober 2020 scoorde hij in de Champions League het winnende doelpunt tegen Zenit Sint-Petersburg, zijn eerste in het kampioenenbal.[18] Met 19 jaar en 224 dagen was hij de jongste Belgische doelpuntenmaker ooit voor Club Brugge in de Champions League (te rekenen vanaf de groepsfase).

Op 2 december 2020 scoorde De Ketelaere het openingsdoelpunt in de 3-0 overwinning van Club Brugge tegen Zenit Sint-Petersburg, waardoor ze hun overwintering in Europa veiligstelden.

2021–22[bewerken | brontekst bewerken]

Op 1 december 2021 in de bekerwedstrijd tegen KRC Genk kopte De Ketelaere twee keer een achterstand weg om uiteindelijk na strafschoppen te zegevieren.

Op 12 januari 2022 behaalde De Ketelaere de derde plaats in de Gouden Schoen uitreiking en won hij wel opnieuw de trofee 'Belofte van het jaar'.

Op 15 mei 2022 vierde De Ketelaere op het veld van Antwerp met Club Brugge een derde landstitel op rij.

AC Milan[bewerken | brontekst bewerken]

Begin augustus 2022 tekende De Ketelaere op 21-jarige leeftijd een contract van vijf jaar bij de Italiaanse topclub AC Milan. Technisch directeur Paolo Maldini, trainer Stefano Pioli en sportief directeur Frederic Massara helemaal overtuigd van zijn potentieel. De Serie A kampioen van 2021/22 betaalde een som van € 35.000.000,- (inclusief bonussen) aan Club Brugge. Dat was toen de duurste transfer in de geschiedenis van de Belgische competitie. Hij kreeg er het rugnummer 90.[19] De Ketelaere werd er ploegmaat van landgenoten Alexis Saelemaekers en Divock Origi. Hij verkoos Milan boven Leeds in de Premier League, dat het jaar ervoor tegen de degradatie diende te vechten.[20]

Op 13 augustus, de eerste speeldag van de Serie A, maakte De Ketelaere zijn officiële debuut voor AC Milan. 19 minuten voor tijd viel hij in voor Brahim Díaz. CDK gaf zijn visitekaartje af bij zijn invalbeurt en zag in het slot zelfs een doelpunt afgekeurd worden. AC Milan haalde het met 4-2 van Udinese.[21] Op de derde speeldag kreeg hij zijn eerste basisplaats. Hij deed meteen zijn duit in het zakje voor de 'Rossoneri' en gaf een assist bij de 1-0 van Rafael Leão. AC Milan won met 2-0 van Bologna.[22] Naarmate het seizoen vorderde had De Ketelaere meer moeite met doorbreken in Milan en kreeg hij kritiek van de Italiaanse pers, er staat: "in de afgelopen 10 jaar is er geen enkele Rossoneri-spits geweest die na zijn eerste 17 competitieoptredens nog droog bleef staan".[23] Naast het niet scoren is er ook commentaar op zijn tekort aan verticaal spel, dribbelen en creativiteit.

In 40 matchen (met 1.480 speelminuten) scoorde de De Ketelaere geen enkele keer voor zijn nieuwe club. Hij zorgde voor amper één assist. Hij werd door iedereen extra kritisch beoordeeld omdat hij de grootste transfer van Milan was. Echter is hij niet het eerste talent dat een aanpassingsperiode nodig had bij een Europese topclub.[24]

Milan pushte 'floptransfer' De Ketelaere na een teleurstellend eerste seizoen richting exit. Coach Stefano Pioli twijfelde aan hem. In zijn basiselftal voorzag hij geen plaats meer voor de Rode Duivel. Hij kon er de hoge verwachtingen niet inlossen.

Verhuur aan Atalanta Bergamo[bewerken | brontekst bewerken]

Half augustus 2023 maakte Charles De Ketelaere de overstap op huurbasis met een aankoopoptie naar Atalanta Bergamo, een subtopper in de Serie A. Atalanta betaalde € 3.000.000,- om hem één jaar aan zich te binden. Als ze hem aan het eind van het seizoen definitief aan willen trekken, moet de club zo’n € 23.000.000,- betalen. Toen De Ketelaere nog in België speelde wilde Atalanta hem ook, maar ze konden niet mee met de wedloop tussen Leeds en AC Milaan. Samen met Gianluca Scamacca moet hij de vertrokken Rasmus Højlund doen vergeten. Atalanta heeft een aanvallende speelstijl waarin hij kan renderen. Gian Piero Gasperini is een coach die spelers in het verleden beter kon laten renderen en volledig tot bloei kan laten komen.[25][26]

Op 20 augustus vierde De Ketelaere zijn debuut voor zijn nieuwe club tegen Sassuolo. Aan de rust mocht hij invallen voor Duvan Zapata. In zijn eerste wedstrijd bedankte de Milan-huurling voor het vertrouwen en opende hij in de slotfase de score. De Ketelaere klom hoog op een voorzet van linksachter Matteo Ruggeri en kopte de 0-1 tegen de touwen. De wedstrijd eindige op 0-2.[27]

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Ast. Wed. Dlp. Ast. Wed. Dlp. Ast. Wed. Dlp. Ast.
2019/20 Vlag van België Club Brugge Jupiler Pro League 13 1 1 6 1 1 6 0 0 25 2 2
2020/21 38 4 6 1 0 0 7 2 2 46 6 8
2021/22 39 14 8 4 4 1 6 0 1 42 18 9
Club Totaal 90 19 15 11 5 2 19 2 3 120 26 20
2022/23 Vlag van Italië AC Milan Serie A 32 0 1 6 0 0 1 0 0 40 0 1
Club Totaal 32 0 1 1 0 0 6 0 0 40 0 1
2023/24 Vlag van Italië Atalanta BC Serie A 11 1 2 0 0 0 3 1 0 14 2 2
Club Totaal 11 1 2 0 0 0 3 1 0 14 2 2
TOTAAL 133 20 18 12 5 2 28 3 3 174 28 23
  • Bijgewerkt tot 20 augustus 2023

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Op 6 november 2020 werd De Ketelaere voor het eerst door bondscoach Roberto Martínez geselecteerd voor de Rode Duivels voor de vriendschappelijke wedstrijd tegen Zwitserland en de Nations League-interlands tegen Engeland en Denemarken. Hij was de enige nieuwkomer bij de selectie.[28] Tegen de Zwitsers mocht hij twee minuten voor tijd invallen voor een andere debutant Dodi Lukebakio.[29] Ook Hannes Delcroix debuteerde in deze wedstrijd voor de Rode Duivels.

Op 10 oktober 2021 mocht De Ketalaere een half uur voor tijd invallen voor Alexis Saelemaekers in de UEFA Nations League 2020/21 troostfinale tegen Italië. Hij scoorde op assist van Kevin De Bruyne zijn eerste doelpunt voor de nationale ploeg. De wedstrijd werd met 2-1 verloren.[30]

WK 2022 Qatar[bewerken | brontekst bewerken]

Op 10 november 2022 hakte Martinez de knoop voor de definitieve selectie voor WK 2022 in Qatar door. De Ketelaere maakte hiervan deel uit.[31] In de tweede groepswedstrijden tegen Marokko (0-2 verlies) mocht De Ketelaere na 75 minuten invallen voor Thorgan Hazard. België stond toen al 0-1 in het krijt. Hij maakte hiermee zijn WK-debuut.[32]

Interlands[bewerken | brontekst bewerken]

Interlands van Charles De Ketelaere voor Vlag van België België
No. Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Vlag van België Club Brugge
1. 11 november 2020 Vlag van België België – Zwitserland Vlag van Zwitserland 2 – 1 Vriendschappelijk –
2. 10 oktober 2021 Vlag van Italië Italië – België Vlag van België 2 – 1 UEFA Nations League 2020/21 troostfinale Goal 86'
3. 13 november 2021 Vlag van België België - Estland Vlag van Estland 3 – 1 Kwalificatie WK 2022 -
4. 16 november 2021 Vlag van Wales Wales - België Vlag van België 1 – 1 Kwalificatie WK 2022 -
5. 26 maart 2022 Vlag van Ierland Ierland - België Vlag van België 2 – 2 Vriendschappelijk
6. 29 maart 2022 Vlag van België België – Burkina Faso Vlag van Burkina Faso 3 – 0 Vriendschappelijk –
7. 8 juni 2022 Vlag van België België – Polen Vlag van Polen 6 – 1 UEFA Nations League 2022/23 -
8. 14 juni 2022 Vlag van Polen Polen – België Vlag van België 0 – 1 UEFA Nations League 2022/23 -
Als speler bij Vlag van Italië AC Milan
9. 22 september 2022 Vlag van België België – Wales Vlag van Wales 2 – 1 UEFA Nations League 2022/23 -
10. 25 september 2022 Vlag van Nederland Nederland – België Vlag van België 1 – 0 UEFA Nations League 2022/23 -
11. 27 november 2022 Vlag van België België – Marokko Vlag van Marokko 0 – 2 WK 2022 groepsfase -
12. 28 maart 2023 Vlag van Duitsland Duitsland – België Vlag van België 2 – 3 Vriendschappelijk -
Als speler bij Vlag van Italië Atalanta Bergamo
13. 12 september 2023 Vlag van België België – Estland Vlag van Estland 5 – 0 Kwalificatie EK 2024 Goal 88'
14. 16 oktober 2023 Vlag van België België – Zweden Vlag van Zweden 1 – 1 Kwalificatie EK 2024 -
Totaal 2

Bijgewerkt t/m 16 oktober 2023[33]

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van België Club Brugge
Landskampioen België 3x 2019/20, 2020/21, 2021/22
Belgische Supercup 2x 2021, 2022
Individueel
Belgische sportbelofte van het jaar 1x 2020
Belgisch voetbalbelofte van het jaar (Gouden schoen) 2x 2020, 2021
Prijs Dominique D'Onofrio 1x 2020
Jonge Profvoetballer van het Jaar 1x 2022

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Charles De Ketelaere.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Charles_De_Ketelaere&oldid=67378426"