Come On

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Come On
Single van:
Chuck Berry
B-kant(en) Go Go Go
Uitgebracht oktober 1961 (VS), 1963 (VK)
Soort drager Vinyl single
Opname 29 juli 1961
Genre Rock
Duur 1:50
Label Chess Records 1799 (VS)

Pye 7N.25209 (VK)

Schrijver(s) Chuck Berry
Chuck Berry
I'm Talking About You (1961)   Come On
(1961)
  Nadine (1964)
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Muziek
Come On
Single van:
The Rolling Stones
B-kant(en) I Want to Be Loved
Uitgebracht 7 juni 1963 (VK)
Soort drager Vinyl single
Opname 10 mei 1963
Genre Rock
Duur 1:48
Label Decca F.11675
Schrijver(s) Chuck Berry
Producent(en) Andrew Oldham
Hoogste positie(s) in de hitlijsten
The Rolling Stones
  Come On (1963)   I Wanna Be Your Man (1963)
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Muziek
Come On
Single van:
New Adventures
B-kant(en) Back to the Pit
Uitgebracht eind 1979
Soort drager Vinyl single
Opname 1979
Genre Bluesrock
Duur 3:02
Label Polydor 2050 587
Schrijver(s) Chuck Berry
Producent(en) George Kooymans
Hoogste positie(s) in de hitlijsten
New Adventures
New Adventures (1979)   Come On (1979)   Late Late Show (1980)
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Come On is een nummer dat geschreven en op de plaat gezet is door Chuck Berry in 1961. In 1963 brachten The Rolling Stones het nummer uit als hun debuutsingle. Een andere bekende versie is die van New Adventures uit 1979.

Versie van Chuck Berry[bewerken | brontekst bewerken]

Come On was in 1961 de laatste single die Chuck Berry uitbracht voor hij voor drie jaar de gevangenis in ging wegens een affaire met een minderjarig meisje. Zijn volgende plaat, Nadine, verscheen pas in 1964.

Volgens de hoestekst van Berry’s verzamelalbum The Great Twenty-Eight uit 1982 was de bezetting bij de opname van het nummer als volgt:

In de VS deed de plaat weinig. In 1963 werd ze pas uitgebracht in het Verenigd Koninkrijk. Go Go Go, in de VS de achterkant, was hier de voorkant. Het nummer bereikte de 38e plaats in de UK Singles Chart.[1]

Radio 2 Top 2000[bewerken | brontekst bewerken]

Nummer met notering(en)
in de NPO Radio 2 Top 2000[noot 1]
'99'00'01'02'03'04'05'06'07'08'09'10'11'12'13'14'15'16'17'18'19'20'21'22'23
Come on (Chuck Berry) -19261995--------------------- -
  1. Een getal geeft de plaats aan en een '-' dat het nummer niet genoteerd was. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.

Versie van The Rolling Stones[bewerken | brontekst bewerken]

In 1963 kozen The Rolling Stones voor Come On als hun debuutsingle. De achterkant werd I Want to Be Loved, een nummer van Willie Dixon. Beide nummers werden opgenomen op 10 mei 1963. De bezetting van Come On was als volgt:

Come On bracht het tot de 21e plaats in de UK Singles Chart. Het nummer is naderhand uitgebracht op de albums Big Hits (High Tide and Green Grass) (alleen de Britse versie), More Hot Rocks (Big Hits & Fazed Cookies) (1972), Rock'n'Rolling Stones (1972), Singles Collection: The London Years (1989), Rolled Gold: The Very Best of the Rolling Stones (2007) en GRRR! (2012) en op de cd-box Singles 1963-1965 (2004).

In de Verenigde Staten is Come On nooit op single verschenen; het nummer kwam daar in 1972 pas uit op More Hot Rocks (Big Hits & Fazed Cookies). In Nederland verscheen Come On voor het eerst in 1964, als achterkant van Tell Me.

Versie van New Adventures[bewerken | brontekst bewerken]

De Nederlandse driemansformatie New Adventures nam Come On in 1979 op als zijn tweede single, met Back to the Pit (geschreven door Harry Rijnbergen, vroeger van Ro-d-Ys en Zen) op de B-kant. Het nummer bracht het tot de 31e plaats in de Nederlandse Top 40 en de 40e in de Single Top 100. De plaat kwam ook uit in België, Duitsland, Italië en het Verenigd Koninkrijk, maar deed daar niets.[2]

Het nummer staat ook op New Adventures, de eerste lp van de groep, uit 1980.

Andere versies[bewerken | brontekst bewerken]

Het nummer is in 1967 opgenomen door de Californische psychedelische rockband The Chocolate Watch Band.

Joe Jackson nam het nummer op voor de heruitgave van 2001 van zijn album I'm the Man uit 1979.

Tevens is er een versie in het Servisch, getiteld Hajde, van de band Idoli uit 1981.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]