Dubbele vorkaansluiting

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Een dubbele vorkaansluiting is een aansluiting van een dubbelsporige spoorlijn op een viersporige spoorlijn met ongelijkvloerse kruisingen. Vanwege de ongelijkvloerse kruisingen kent een dubbele vorkaansluiting weinig conflicten en heeft zij een grote capaciteit.

Aansluitingen met een vork[bewerken | brontekst bewerken]

Dubbele vorkaansluiting[bewerken | brontekst bewerken]

Twee viaducten ofwel fly-overs, of tunnels ofwel dive-unders, leiden de twee sporen van de dubbelsporige lijn tussen juiste sporen van de viersporige spoorlijn. Zo ontstaat een stukje spoorlijn dat zessporig is. Een spoor van de dubbelsporige spoorweg ligt na het passeren van de tunnel of het viaduct nog niet op dezelfde hoogte als de twee sporen van de viersporige spoorweg. Zodra de drie sporen op gelijke hoogte liggen sluit het spoor van de dubbesporige spoorlijn aan op de twee sporen van de viersporige spoorlijn met een vork, dus met drie wissels. Om de vorkaansluiting doelmatig te laten zijn moet de meestvoorkomende rijrichting van de treinen op deze drie sporen met elkaar overeenkomen.

Lange wissels[bewerken | brontekst bewerken]

Bij dubbele vorkaansluitingen worden vaak 'lange' wissels toegepast. Dit type wissel kan ook in afbuigende richting richting met onverminderde snelheid bereden worden. Daarmee worden snelheidsverschillen tussen doorgaande en afbuigende treinen vermeden, wat de capaciteit van een dubbele vorkaansluiting verder vergroot.

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]