Filip Meirhaeghe

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Filip Meirhaeghe
Filip Meirhaeghe op een wegfiets in 2007.
Persoonlijke informatie
Volledige naam Filip Meirhaeghe
Geboortedatum 5 maart 1971
Geboorteplaats Vlag van België Gent, België
Sportieve informatie
Discipline(s) Mountainbike
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Filip Meirhaeghe (Gent, 5 maart 1971) werd wereldkampioen mountainbike in 2003. Op de Olympische Zomerspelen 2000 in Sydney won hij een zilveren medaille.

Mountainbiker[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de Wereldbeker mountainbike in Mont-Saint-Anne (Canada) die Meirhaeghe won, werd hij betrapt op het gebruik van het verboden stimulerend middel epo. Hij werd 15 maanden geschorst, maar maakte zijn rentree op 19 februari 2006 tijdens de strandrace van Oostduinkerke. Hij bezit het diploma van graduaat Marketing aan de Hogeschool Gent en is de auteur van het boek Positief, uitgegeven door Davidsfonds, waarin hij het verhaal doet vanaf zijn jeugd tot aan zijn positieve plas in de bungalow van het Wereldantidopingagentschap (WADA). In 2007 rijdt hij voor de ploeg Landbouwkrediet-Colnago. Meirhaeghe zet zich ook in voor enkele goede doelen, zoals het kinderkankerfonds.

Hij schreef ook het boek De comeback.

In 2008 werd Meirhaeghe vader van een zoontje.

Op 3 mei 2009 reed hij in Houffalize zijn laatste WB-wedstrijd mountainbike.

Filip heeft afscheid genomen van competitie MTB, maar toch niet helemaal. Bij de Wielerbond coacht hij de MTB-jongeren en voor Emolife Belgium cvba is hij projectleider van allerlei MTB evenementen voor het goede doel. Op dit moment begeleidt hij de Senegal Classic voor Vredeseilanden en de Duchenne Heroes in België, ten voordele van het onderzoek naar een behandeling van de Duchenne spierdystrofie, die jongetjes treft. Momenteel is hij bondscoach van de Belgische mountainbikers.

Prestaties[bewerken | brontekst bewerken]

  • Belgisch kampioen in 1996, 1998, 2001 en 2006
  • Parijs-Roubaix mountainbike in 1997 en 2002
  • Wereldkampioenschap in 1998 (brons), 1999 (brons), 2002 (zilver), 2003 (goud)
  • Europees kampioen in 2000
  • Olympische Spelen van Sydney 2000 (zilver)
  • Winnaar wereldbeker in 2002
  • Won 11 WB-manches, de laatste op 3 juli in het Canadese Calgary
  • Wereldkampioen Crosscountry 2003
  • Winnaar van de GP Rudy Dhaenens 2006

Overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

Mountainbiken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Wereldbeker
OS
Regenboogtrui
WK
Europees kampioenstrui
EK
Belgische kampioenstrui
BK
Overige Totaal
aantal
zeges
1990 NVT 78e Köln, Belveaux 2
1991 NVT 23e 5e La Clusaz 1
1992 NVT 15e Amsterdam 1
1993 NVT 66e Torla, St-Niklaas, Temse, Tielrode, Zonnegem, Profondville 6
1994 NVT 44e 5e 0
1995 NVT 26e 26e Zilver Amsterdam, Wiltz, Gent, Cairns 4
1996 DNS 17e 6e Goud Mol, Brulon, Parijs, Neuchâtel, Herve, Engis 6
1997 NVT 10e Zilver Parijs-Roubaix, Luik, Reims, Lommel, Engis, Chimay, Mol 7
1998 St. Wendel NVT Brons 20e Goud Langdorp, Ujimi, Engis, Milaan 6
1999 St. Wendel NVT Brons 15e Amay, Fujimi, Yerseke 4
2000 Houffalize, Lausanne Zilver 9e Goud Zilver Afxentia, Balegem, Lommel, Langdorp, Michelbeke, Kluisberg 9
2001 NVT 8e 8e Goud Albufeira, Monterey, Kluisberg, Vail, De Panne 6
2002 Mt-St-Anne, Grouse Mountain eindklassement NVT Zilver 13e Zilver Parijs-Roubaix, Thieusies, Kluisberg, Malmedy, Grächen, Fujimi 8
2003 Fort William, Kaprun NVT Goud 7e Langdorp, Fujimi 5
2004 Madrid, Mt-St-Anne, Calgary DNS DNS DNS DNS Voroklini, Monterey, Leadville 6
2005 schorsing
2006 NVT 7e Goud 1
2007 NVT 25e 10e Zilver Malmedy 1
2008 DNF 42e DNS Brons 0
2009 NVT 19e DNS 0
Totaal 11 (1x eindklassement) 0 1 1 4 56' 73'

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix
2002 35e
2003 41e
2007 42e 33e
2008 90e 47e
2009 34e

Politiek[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2012 stond Meirhaeghe in Maarkedal op de vijfde plaats op de lijst van Maarkedal Leeft, een lokale lijst rond Open Vld.[1] Hij werd verkozen en werd schepen van jeugd, sport en financiën.[2] In 2018 was hij bij de gemeenteraadsverkiezingen lijsttrekker voor Open Vld Maarkedal. Hij werd herkozen en bleef schepen.

Bij de Vlaamse verkiezingen van 2019 stond hij zesde op de Oost-Vlaamse lijst van Open Vld, maar hij raakte niet verkozen.[3]

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

In 2012 werd Filip Meirhaeghe winnaar van het tv-programma Eeuwige Roem. In de finale haalde hij het van motorcrosser Stefan Everts en tennisser Kristof Vliegen.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Filip Meirhaeghe.
(en) Profiel van Filip Meirhaeghe op ProCyclingStats
Voorganger:
Roland Green
Wereldkampioen mountainbike
2003
Opvolger:
Julien Absalon
Voorganger:
Erwin Vervecken
1995
Belgisch kampioen mountainbike
1996
Opvolger:
Peter Van Den Abeele
1997
Voorganger:
Peter Van Den Abeele
1997
Belgisch kampioen mountainbike
1998
Opvolger:
Roel Paulissen
1999
Voorganger:
Roel Paulissen
2000
Belgisch kampioen mountainbike
2001
Opvolger:
Roel Paulissen
2002
Voorganger:
Sven Nys
2005
Belgisch kampioen mountainbike
2006
Opvolger:
Sven Nys
2007

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Filip Meirhaeghe krijgt plek op lijst Open VLD. Het Nieuwsblad (10 juli 2012). Geraadpleegd op 11 juli 2012.
  2. Filip Meirhaeghe, vierde schepen. Gemeente Maarkedal. Gearchiveerd op 24 september 2013. Geraadpleegd op 19 maart 2013.
  3. 8.498 voorkeurstemmen voor Filip Meirhaeghe (Open Vld), focus gaat nu terug naar lokale politiek. Het Laatste Nieuws (27 mei 2019). Gearchiveerd op 29 mei 2019. Geraadpleegd op 29 mei 2019.