Ludovit Reis

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ludovit Reis
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Volledige naam Ludovit Reis
Geboortedatum 1 juni 2000
Geboorteplaats Haarlem, Vlag van Nederland Nederland
Lengte 178 cm
Been Rechts
Positie Centrale middenvelder
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Duitsland Hamburger SV
Rugnummer 14
Contract tot 30 juni 2026
Jeugd

–2015
2015–2017 		Vlag van Nederland SV DIOS
Vlag van Nederland SV Hoofddorp
Vlag van Nederland FC Groningen
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2017–2019
2019–2021
2020
2020–2021
2021– 		Vlag van Nederland FC Groningen
Vlag van Spanje FC Barcelona B
Vlag van Spanje FC Barcelona
→ Vlag van Duitsland VfL Osnabrück
Vlag van Duitsland Hamburger SV 		45(2)
22(0)
0(0)
27(1)
76(16)
Interlands **
2018–2019
2019– 		Vlag van Nederland Nederland −19
Vlag van Nederland Nederland −21 		9(0)
17(1)
* Bijgewerkt op 8 februari 2024
** Bijgewerkt op 20 juni 2023
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Ludovit Reis (Haarlem, 1 juni 2000) is een Nederlands-Slowaaks voetballer die doorgaans als centrale middenvelder speelt. In juni 2021 verruilde hij FC Barcelona voor Hamburger SV.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Reis begon zijn carrière bij SV DIOS en maakte op twaalf jarige leeftijd de overstap naar SV Hoofddorp waar hij met onder 14 twee keer kampioen werd.[1] In deze periode trok hij de aandacht van een scout van FC Groningen die hem voor een stageperiode uitgenodigde.[2] Reis deed dit naar tevredenheid waardoor hij in 2015 als 15-jarige in de jeugdopleiding van de Noordelijke club terecht kwam.[3]

FC Groningen[bewerken | brontekst bewerken]

In het seizoen 2016/17 speelde Reis in twee verschillende jeugdelftallen. Op 21 januari 2017 maakte hij in de onder 17 zijn debuut tijdens de thuiswedstrijd tegen Ajax −17. Trainer Sander van Gessel liet hem in het met 0-3 verloren duel als centrale middenvelder in de basis beginnen.[4] Een paar weken later op 11 februari maakte hij zijn eerste speelminuten in de onder 19 tijdens de uitwedstrijd tegen de leeftijdsgenoten van FC Volendam. Trainer Marcel van Buuren liet hem vanaf de aftrap beginnen.[5] De rest van het seizoen bleef hij voor beide elftallen in actie komen. Na twee jaar in de jeugdopleiding tekende Reis in de zomer van 2017 een profcontract bij FC Groningen tot medio 2020.[6]

FC Groningen[bewerken | brontekst bewerken]

In de voorbereiding op het seizoen 2017/18 liet trainer Ernest Faber Reis regelmatig meetrainen met de eerste selectie.[7] Op 15 juli 2017 maakte hij zijn officieuze debuut in de oefenwedstrijd tegen SV Rödinghausen.[8] Op 21 september 2017 volgde zijn officiële debuut in het eerste elftal in een met 2–4 gewonnen uitwedstrijd in de KNVB Beker tegen USV Hercules.[9] Reis begon in de basis en werd na 59 minuten vervangen door Ajdin Hrustić.[10] Op 15 oktober maakte hij tijdens de thuiswedstrijd tegen AZ zijn debuut in de Eredivisie. In de Euroborg kwam hij in de 81e minuut in het veld voor Oussama Idrissi.[11] Reis maakte op 29 oktober 2017 tegen Sparta Rotterdam tijdens zijn basisdebuut zijn eerste doelpunt.[12] Hij werd daarmee de eerste doelpuntenmaker in de Eredivisie die werd geboren in het jaar 2000.[13] Op 19 november 2017 kreeg hij in een wedstrijd tegen Vitesse een tweede gele kaart en was hij met zeventien jaar en 171 dagen de jongste speler ooit met rood in de Eredivisie.[14] In april 2018 werd zijn contract opengebroken en tekende hij tot 2021.[15] Nadat hij en zijn ploeggenoten door Vitesse werden uitgeschakeld in de play-offs om Europees voetbal in 2019, tekende hij een contract tot medio 2022 bij FC Barcelona met nog een optie voor twee extra seizoenen.[16] Reis speelde uiteindelijk 45 competitiewedstrijden voor FC Groningen.

FC Barcelona[bewerken | brontekst bewerken]

FC Barcelona kocht Reis als versterking voor het tweede elftal van de club, toentertijd uitkomend in de Segunda División B. De Spaanse topclub betaalde circa € 3.250.000,- voor Reis. In het contract werd een clausule opgenomen met een afkoopsom ter waarde van honderd miljoen euro.[17] Op 25 augustus 2019 maakte hij zijn debuut in het tweede elftal tijdens de uitwedstrijd tegen CF Badalona. Trainer Francisco Javier García Pimienta liet hem starten in de basis en Reis bleef tijdens het gehele met 0-2 gewonnen duel op het veld.[18] Tot aan de gedwongen stop wegens de maatregelen tegen COVID-19 kwam Reis in het seizoen 2019/20 in totaal 22 keer in actie. In augustus 2020 zat hij op de bank tijdens de terugwedstrijd in de achtste finales van de UEFA Champions League tegen Napoli en tijdens de wedstrijd in de kwartfinales tegen Bayern München.[19][20] In de voorbereiding op het seizoen 2020/21 werd Reis door Ronald Koeman bij de eerste selectie gehaald.[21] Hij wist zich geen basisplaats te veroveren waardoor hij geen zicht had op speelminuten.[22] Om speelervaring op te doen werd Reis verhuurd aan VfL Osnabrück.[23] Na zijn terugkomst uit Duitsland besloot hij Barcelona te verlaten en zijn carrière bij Hamburger SV voor te zetten.[24]

Verhuur aan VfL Osnabrück[bewerken | brontekst bewerken]

Begin oktober maakte VfL Osnabrück bekend dat Reis tot het einde van het seizoen 2020/21 werd gehuurd.[21] Op 25 oktober 2020 maakte hij zijn debuut tijdens de uitwedstrijd tegen 1. FC Heidenheim.[25] In de Voith-Arena kwam hij in de 72e minuut in het veld.[26] Een paar weken later op 8 november was er voor de eerste keer voor hem een basisplaats ingeruimd tijdens de uitwedstrijd tegen Jahn Regensburg. Vanaf deze wedstrijd was hij niet meer weg te denken uit het basiselftal. Op 8 mei in de 32e competitierond maakte Reis tijdens de uitwedstrijd tegen Würzburger Kickers zijn eerste doelpunt in de 2. Bundesliga.[27] In de met 1-3 gewonnen wedstrijd scoorde hij in de 85e minuut het derde doelpunt.[28] Reis eindigde met Osnabrück op de 15e plaats waardoor er play-off wedstrijden voor promotie/degradatie volgden tegen FC Ingolstadt. Reis speelde in beide wedstrijden mee. In de heenwedstrijd in de Audi-Sportpark werd met 3-0 verloren. De 3-1 overwinning in de eigen Bremer Brücke was ontoereikend waardoor degradatie naar de 3. Liga het gevolg was.[29]

Hamburger SV[bewerken | brontekst bewerken]

In juni 2021 tekende Reis een contract met een looptijd van vier jaar bij de club uit Hamburg.[30] Hij kwam transfervrij over van Barcelona maar de clubs maakten onderling de afspraak dat bij een eventuele doorverkoop de Spaanse club 25 procent van de transfersom zou ontvangen.[31] Reis werd hiermee de 14e Nederlander bij de Noord-Duitse club.[32] Op 23 juli 2021 maakte hij in de met 1-3 gewonnen uitwedstrijd tegen Schalke 04 zijn debuut voor de Hamburger club.[33] Hij begon in de basis en werd in de 67e minuut door trainer Tim Walter gewisseld tegen Moritz Heyer.[34] In de Veltins-Arena maakte Sebastian Schonlau, Jonas Meffert en Robert Glatzel eveneens hun eerste minuten voor Hamburger SV.[35] Een week later maakte hij in de met 1-1 gelijkgespeelde thuiswedstrijd tegen Dynamo Dresden zijn eerste doelpunt.[36] In de vijfde minuut schoot hij zijn ploeg op een 1-0 voorsprong.[37] Reis speelde 32 van de 34 competitiewedstrijden en eindigde in zijn eerste seizoen in de competitie op de derde plaats waardoor men play-offwedstrijden speelde tegen Hertha BSC. In de heenwedstrijd in Berlijn werd met 0-1 gewonnen door een doelpunt van zijn voet.[38] In de thuiswedstrijd werd met 0-2 werd verloren waardoor er geen promotie volgde naar de 1. Bundesliga.[39]

In de zomer van 2022 verlengde Reis zijn contract tot 2026.[40] In zijn tweede seizoen speelde hij wederom bijna alle wedstrijden en wist hij negen maal het doel te treffen. Net als vorig jaar was een derde plaats in de competitie het hoogst haalbare voor Reis met zijn ploeg. Dit keer volgde play-off wedstrijden tegen VfB Stuttgart. De heenwedstrijd in het MHPArena in Stuttgart werd met 3-0 verloren.[41] In Hamburg eindigde de wedstrijd in een 1-3 nederlaag waardoor wederom promotie werd misgelopen.[42] Tijdens de voorbereiding op seizoen 2023/24 raakte Reis in de voorbereiding in de wedstrijd tegen Rangers FC geblesseerd aan zijn schouder.[43] Hij ontbrak daarom in de eerste competitiewedstrijden.[44] In de derde competitiewedstrijd tijdens de met 3-0 gewonnen thuis wedstrijd tegen Hertha BSC maakte hij zijn comeback en droeg hij voor de eerste keer de aanvoerdersband.[45][46]. In de wedstrijd tegen Greuther Fürth ging het opnieuw mis en viel hij wederom uit met een blessure aan dezelfde schouder.[47] In de 15e minuut werd hij vervangen door landgenoot Immanuel Pherai.[48] Hij maakte na de winterstop zijn comeback in de uitwedstrijd tegen Schalke 04.[49] Hij kwam in de 72e minuut in de Veltins-Arena in de ploeg voor Pherai.[50] Een week later tijdens de thuiswedstrijd tegen Karlsruher SC was hij aanvoerder en stond hij voor de eerste keer weer in de basis.[51]

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Europees Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2017/18 FC Groningen Vlag van Nederland Eredivisie 16 1 2 0 – – 0 0 18 1
2018/19 29 1 1 0 – – 2 0 32 1
2019/20 FC Barcelona B Vlag van Spanje Segunda División B 22 0 0 0 – – 3 0 25 0
FC Barcelona Vlag van Spanje Primera División 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
2020/21 → VfL Osnabrük Vlag van Duitsland 2. Bundesliga 27 1 1 0 – – 2 0 30 1
2021/22 Hamburger SV 32 5 5 0 – – 2 1 39 6
2022/23 33 9 2 0 – – 2 0 37 9
2023/24 11 2 0 0 – – 0 0 11 2
Carrière totaal 170 18 11 0 0 0 11 1 192 21
Bijgewerkt op 8 februari 2024

Interlandloopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Reis koos ondanks zijn Slowaaks paspoort ervoor om voor Nederland uit te komen.[52] Hij speelde voor diverse Nederlandse nationale jeugdelftallen. Hij maakte op 5 september 2018 zijn debuut bij Nederland −19 tijdens de oefeninterland tegen Engeland.[53] In de met 4-1 verloren uitwedstrijd werd hij door bondscoach Maarten Stekelenburg in de 60e minuut in het veld gebracht voor Ryan Gravenberch.[54]. In maart 2021 werd hij door Erwin van de Looi geselecteerd voor Nederland −21 om deel te nemen aan het Europees Kampioenschap in Hongarije en Slovenië.[55] Nederland werd in de halve finale uitgeschakeld door Duitsland.[56] Reis kwam alleen in het met 1-1 gelijkgespeelde wedstrijd tegen Roemenië in actie.[57]

Twee jaar later werd Reis opnieuw door van de Looi geselecteerd voor het Europees kampioenschap.[58] Dit keer in Roemenië en Georgië. Met drie gelijke spelen werd Nederland reeds in de poulefase uitgeschakeld.[59] Reis kwam geen enkele minuut in actie. Op 25 maart 2023 maakte hij zijn eerste doelpunt tijdens een oefeninterland tegen Noorwegen.[60] In de met 0-3 gewonnen uitwedstrijd maakte hij na een assist van Thijs Dallinga in de 62e minuut het derde doelpunt.[61] Tijdens deze wedstrijd maakten onder andere Quilindschy Hartman, Sydney van Hooijdonk en Million Manhoef hun debuut.[62] Op 14 juni 2023 speelde hij zijn laatste interland met Nederland −21 tegen Japan. Hij speelde in totaal 26 jeugdinterlands. Hij speelde in deze wedstrijden samen met onder andere Micky van de Ven, Ian Maatsen, Joshua Zirkzee en Kenneth Taylor.

Interlandstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Interlands van Ludovit Reis voor Nederlandse jeugdelftallen Vlag van Nederland
№ Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Nederland –19
1. 5 september 2018 Vlag van Engeland Engeland – Vlag van Nederland Nederland 4 – 1 Vriendschappelijk
2. 8 september 2018 Vlag van Nederland Nederland – Vlag van Tsjechië Tsjechië 5 – 1 Vriendschappelijk
3. 13 oktober 2018 Vlag van Nederland Nederland – Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië 6 – 0 EK-kwalificatie
4. 16 oktober 2018 Vlag van Ierland Ierland – Vlag van Nederland Nederland 2 – 1 EK-kwalificatie
5. 17 november 2018 Vlag van Nederland Nederland – Vlag van Duitsland Duitsland 1 – 0 Vriendschappelijk
6. 20 november 2018 Vlag van Nederland Nederland – Vlag van Portugal Portugal 2 – 1 Vriendschappelijk
7. 20 maart 2019 Vlag van Wales Wales – Vlag van Nederland Nederland 1 – 2 EK-kwalificatie
8. 23 maart 2019 Vlag van Nederland Nederland – Vlag van Slovenië Slovenië 2 – 0 EK-kwalificatie
9. 26 maart 2019 Vlag van Nederland Nederland – Vlag van Spanje Spanje 0 – 1 EK-kwalificatie
Als speler bij Nederland –21
1. 31 mei 2019 Vlag van Nederland Nederland – Vlag van Mexico Mexico 5 – 1 Vriendschappelijk
2. 10 september 2019 Vlag van Nederland Nederland – Vlag van Cyprus Cyprus 5 – 1 EK-kwalificatie
3. 11 oktober 2019 Vlag van Nederland Nederland – Vlag van Portugal Portugal 4 – 2 EK-kwalificatie
4. 15 oktober 2019 Vlag van Noorwegen Noorwegen – Vlag van Nederland Nederland 0 – 4 EK-kwalificatie
5. 19 november 2019 Vlag van Nederland Nederland – Vlag van Engeland Engeland 2 – 1 Vriendschappelijk
6. 4 september 2020 Vlag van Wit-Rusland Wit Rusland – Vlag van Nederland Nederland 0 – 7 EK-kwalificatie
7. 8 september 2020 Vlag van Nederland Nederland – Vlag van Noorwegen Noorwegen 2 – 0 EK-kwalificatie
8. 4 september 2020 Vlag van Cyprus Cyprus – Vlag van Nederland Nederland 0 – 7 EK-kwalificatie
9. 13 oktober 2020 Vlag van Nederland Nederland – Vlag van Wit-Rusland Wit Rusland 5 – 0 EK-kwalificatie
10. 18 november 2020 Vlag van Portugal Portugal – Vlag van Nederland Nederland 2 – 1 EK-kwalificatie
11. 24 maart 2021 Vlag van Roemenië Roemenië – Vlag van Nederland Nederland 1 – 1 Europees kampioenschap
12. 8 oktober 2021 Vlag van Zwitserland Zwitserland – Vlag van Nederland Nederland 2 – 2 EK-kwalificatie
13. 8 oktober 2021 Vlag van Nederland Nederland – Vlag van Wales Wales 5 – 0 EK-kwalificatie
14. 12 november 2021 Vlag van Nederland Nederland – Vlag van Bulgarije Bulgarije 3 – 1 EK-kwalificatie
15. 25 maart 2022 Vlag van Bulgarije Bulgarije – Vlag van Nederland Nederland 0 – 0 EK-kwalificatie
16. 25 maart 2023 Vlag van Noorwegen Noorwegen – Vlag van Nederland Nederland 0 – 3 Vriendschappelijk Goal
17. 14 juni 2023 Vlag van Japan Japan – Vlag van Nederland Nederland 0 – 0 Vriendschappelijk
Bijgewerkt tot 1 februari 2024

Persoonlijk[bewerken | brontekst bewerken]

Vlak voor de geboorte van Reis verhuisden zijn ouders vanuit het Slowaakse Kosice naar Nederland.[6] Reis heeft een tweelingbroer.[63]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. ↑ Jordi Smit, SC Hoofddorp trots op 'hun Ludovit Reis (15 mei 2019). Geraadpleegd op 8 februari 2024.
  2. ↑ Ludovit Reis: in vier jaar van SV Hoofddorp naar FC Barcelona. Geraadpleegd op 8 februari 2024.
  3. ↑ Special : ‘De eigenzinnige route van Ludovit Reis’. (26 februari 2023). Geraadpleegd op 8 februari 2024.
  4. ↑ Statistieken FC Groningen onder 17 - Ajax onder 17 op 21 januari 2017. Geraadpleegd op 8 februari 2024.
  5. ↑ Statistieken FC Volendam onder 19 - FC Groningen onder 19 op 11 februari 2017. Geraadpleegd op 8 februari 2024.
  6. ↑ a b Arnold Aarts, Ludovit Reis, Venneps talent dat doorbreekt bij FC Groningen (8 oktober 2017). Geraadpleegd op 8 februari 2024.
  7. ↑ Strijder van het jaar Reis sluit aan in trainingskamp (14 juli 2017). Geraadpleegd op 8 februari 2024.
  8. ↑ FC gelijk bij en tegen SV Rödinghausen : 3-3 (15 juli 2017). Geraadpleegd op 8 februari 2024.
  9. ↑ Reis : 'Dat moment ga ik niet vergeten'. (21 september 2017). Geraadpleegd op 8 februari 2024.
  10. ↑ Statistieken USV Hercules - FC Groningen op 21 september 2017. Geraadpleegd op 8 februari 2024.
  11. ↑ Statistieken FC Groningen - AZ op 15 oktober 2017. Geraadpleegd op 8 februari 2024.
  12. ↑ Reis luistert basisdebuut bij FC Groningen op met een treffer. Geraadpleegd op 8 februari 2024.
  13. ↑ Casper van Hoof, Ludovit Reis (FC Groningen) is de eerste Eredivisiespeler geboren na 1-1-2000 die een Eredivisie-doelpunt gescoord heeft (1 november 2017). Geraadpleegd op 8 februari 2024.
  14. ↑ Weinig balcontacten Lozano, Reis pakt dubieus record Denneboom. Voetbal International (20 november 2017). Geraadpleegd op 20 november 2017.
  15. ↑ Nieuwe contracten voor Reis en van der Looi (23 april 2018). Geraadpleegd op 8 februari 2024.
  16. ↑ Opeens is Reis de man van honderd miljoen (23 mei 2019). Geraadpleegd op 8 februari 2024.
  17. ↑ Ludovit Reis joins Barça FC Barcelona, 23 mei 2019
  18. ↑ Statistieken CF Badalona - Barcelona B op 25 augustus 2019. Geraadpleegd op 8 februari 2024.
  19. ↑ Barcelona verslaat Napoli en treft Bayern in kwartfinales CL (8 augustus 2020). Geraadpleegd op 4 januari 2024.
  20. ↑ 'Koeman kent me al van Jong Oranje, ik ben benieuwd hoe het gaat als ik terugkom' (8 september 2020). Geraadpleegd op 4 januari 2024.
  21. ↑ a b Ludovit Reis kommt vom FC Barcelona (3 oktober 2020). Geraadpleegd op 4 januari 2024.
  22. ↑ Barcelona leent Haarlemmer Ludovit Reis uit aan Osnabrück (3 oktober 2020). Geraadpleegd op 4 januari 2024.
  23. ↑ Agreement with VfL Osnabrück for loan of Ludovit Reis (3 oktober 2020). Geraadpleegd op 4 januari 2024.
  24. ↑ Daniel Peperkamp, Reis parkeert Barça-droom en denkt stiekem aan Oranje: 'Zou mooi zijn' (10 januari 2023). Geraadpleegd op 4 januari 2024.
  25. ↑ KALLA WEFEL, Bravo, VfL Osnabrück! Der 1:1-Coronatest in Heidenheim fiel nicht nur “leicht positiv” aus … (25 oktober 2020). Geraadpleegd op 4 januari 2024.
  26. ↑ Statistieken FC Heidenheim - VfL Osnabrück op 25 oktober 2020. Geraadpleegd op 4 januari 2024.
  27. ↑ VfL Osnabrück siegt und schießt Würzburg in die Dritte Liga (8 mei 2021). Geraadpleegd op 4 januari 2024.
  28. ↑ Statistieken Würzburger Kickers - VfL Osnabrück op 8 mei 2021. Geraadpleegd op 4 januari 2024.
  29. ↑ Hanno Bode, Trotz Sieges gegen Ingolstadt: VfL Osnabrück steigt ab (30 mei 2021). Geraadpleegd op 4 januari 2024.
  30. ↑ Jetzt Fix : Ludovit Reis wechselt zum Hamburger SV (28 juni 2021). Geraadpleegd op 27 december 2027.
  31. ↑ Ludovit Reis joins Hamburger SV (28 juni 2021). Geraadpleegd op 27 december 2023.
  32. ↑ Reis laat Barcelona definitief achter zich voor Duits avontuur (28 juni 2021). Geraadpleegd op 4 januari 2024.
  33. ↑ Ouwejan van grote waarde voor Schalke, Reis opent HSV-rekening (1 augustus 2021). Geraadpleegd op 27 december 2023.
  34. ↑ Statistieken Schalke 04 - Hamburger SV op 23 juli 2021. Geraadpleegd op 27 december 2023.
  35. ↑ Heyer und Jatta lassen den HSV auf Schalke spät jubeln (23 juli 2021). Geraadpleegd op 27 december 2023.
  36. ↑ Kay Fette, HSV-Reis fehlten die Körner (1 augustus 2021). Geraadpleegd op 27 december 2023.
  37. ↑ Statistieken Hamburger SV - Dynamo Dresden op 1 augustus 2021. Geraadpleegd op 27 december 2023.
  38. ↑ Scorende Reis deelt met HSV tikje uit aan Hertha BSC en ruikt promotie (19 mei 2022). Geraadpleegd op 27 december 2023.
  39. ↑ Dikke tranen in Hamburg: Hertha houdt HSV uit de Bundesliga (23 mei 2022). Geraadpleegd op 27 december 2023.
  40. ↑ Bis 2026 : HSV bindet Ludovit Reis (6 november 2022). Geraadpleegd op 27 december 2023.
  41. ↑ Christian Hornung, HSV total überfordert - Stuttgart fast schon durch (2 juni 2023). Geraadpleegd op 27 december 2023.
  42. ↑ Hanno Bode, 1:3 gegen Stuttgart: Der HSV bleibt bei sich - und in der Zweiten Liga (6 juni 2023). Geraadpleegd op 27 december 2023.
  43. ↑ Zorgen bij HSV om aanvoerder Reis na pijnlijke aftocht in Glasgow (22 juli 2023). Geraadpleegd op 27 december 2023.
  44. ↑ Schulterverletzung: HSV gegen Schalke ohne Reis (24 juli 2023). Geraadpleegd op 27 december 2023.
  45. ↑ Niederlage in Hamburg (19 augustus 2023). Geraadpleegd op 27 december 2023.
  46. ↑ Simon Braasch, „Waren positive Gespräche“ – HSV-Profi Reis vor Überraschung (24 augustus 2023). Geraadpleegd op 27 december 2023.
  47. ↑ Reis und van der Brempt fallen Verletzt aus (23 oktober 2023). Geraadpleegd op 27 december 2023.
  48. ↑ Statistieken Hamburger SV - Greuther Fürth op 21 oktober 2023. Geraadpleegd op 27 december 2023.
  49. ↑ Ludovit Reis : Back in Business (22 januari 2024). Geraadpleegd op 2 februari 2024.
  50. ↑ Statistieken Schalke 04 - Hamburger SV op 20 januari 2024. Geraadpleegd op 2 februari 2024.
  51. ↑ Kai-Uwe Hesse, Welche Rolle spielte das Schweigen der HSV-Fans? (28 januari 2024). Geraadpleegd op 2 februari 2024.
  52. ↑ Sander Berends, Interview Ludovit Reis : "Heb definitief voor Oranje gekozen" (10 september 2018). Geraadpleegd op 2 februari 2024.
  53. ↑ Ludovit Reis, Jeugd mannen onder 19. Geraadpleegd op 2 februari 2024.
  54. ↑ Statistieken Engeland onder 19 - Nederland onder 19 op 5 september 2018. Geraadpleegd op 2 februari 2024.
  55. ↑ EK-Selectie Jong Oranje : Brian Brobbey debuteert (15 maart 2021). Geraadpleegd op 2 februari 2024.
  56. ↑ Jong Duitsland maakt hardhandig einde aan EK-droom Jong Oranje (3 juni 2021). Geraadpleegd op 2 februari 2024.
  57. ↑ Johan Inan, Jong Oranje bijt zich stuk op Roemenen en begint matig aan EK (24 maart 2021). Geraadpleegd op 2 februari 2024.
  58. ↑ Oud-FC'ers Dallinga en Reis met Jong Oranje naar het EK (29 mei 2023). Geraadpleegd op 2 februari 2024.
  59. ↑ Jong Oranje na derde gelijkspel uitgeschakeld op Europees kampioenschap (27 juli 2023). Geraadpleegd op 2 februari 2024.
  60. ↑ Jong Oranje na bliksemstart simpel langs Jong Noorwegen in oefenduel (25 maart 2023). Geraadpleegd op 2 februari 2024.
  61. ↑ Statistieken Noorwegen onder 21 - Nederland onder 21 op 25 maart 2023. Geraadpleegd op 2 februari 2024.
  62. ↑ Mathieu Hilgersom, Jong Oranje beleeft eenvoudige avond tegen Noorwegen (23 mei 2023).
  63. ↑ Reis: Eerst had ik het moeilijk, maar nu voelt het gewoon als thuis (10 januari 2019). Geraadpleegd op 8 februari 2024.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ludovit_Reis&oldid=67003582"