Oekraïne op het wereldkampioenschap voetbal 2006
 UKR
| |
       officieel
|
  alternatief
|
Oekraïne nam tijdens het Wereldkampioenschap voetbal 2006 voor de eerste keer in de geschiedenis deel aan het Wereldkampioenschap. In de tijd van de Sovjet-Unie, waar ook Oekraïne toe behoorde, werd er zevenmaal op een WK-eindronde gestreden. De vierde plaats in 1966 was het beste resultaat.
Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]
Als lid van de UEFA speelde Oekraïne in de tweede van acht groepen waarin alle landen deelnamen. Ieder land ontmoette elkaar in zowel een thuis- als een uitwedstrijd, de groepsindeling was aan de hand van resultaten in het verleden en een daaraan gekoppelde loting bepaald. Alleen de groepswinnaar zou zich rechtstreeks kwalificeren, terwijl de nummer twee het zou mogen opnemen tegen een nummer twee uit een andere groep, mits dat land het best geklasseerde land op de tweede plaats was, ook dan was rechtstreekse kwalificatie een feit.
Oekraïne maakte deel uit van een zeer zware groep, waarin onder andere gestreden diende te worden tegen regerend Europees kampioen Griekenland, nummer drie op het WK voetbal 2002 Turkije en het altijd lastige en stugge Denemarken. Het EK voetbal 2004 werd door Oekraïne op een haar na gemist, waardoor deze kwalificatiegroep vooraf als de groep des doods werd bestempeld. Deze voorspelling kwam dan ook meer dan uit. Alle landen speelden onderling keer op keer gelijk en zelfs tegen de mindere goden in de groep werden punten verspeeld. Zo verloor Griekenland met 2-1 van Albanië en speelde Turkije met 1-1 gelijk tegen Georgië. Oekraïne was het eerste land van de vier kanshebbers dat een onderlinge wedstrijd wist te winnen. In en tegen Turkije won men met 0-3. Griekenland volgde met een 2-1-overwinning op Denemarken. Nadat Oekraïne ook de Denen wist te verslaan nam het het heft in de groep in handen en stond dat niet meer af. Na de 0-1-overwinning op Griekenland was het WK ticket veilig gesteld en kon het zich zelfs nog twee gelijke spelen en een nederlaag in de afsluitende wedstrijden permitteren. Uiteindelijk zou Turkije op twee punten achterstand als tweede eindigen, Denemarken derde worden met nog een punt achterstand. Griekenland met daar weer een punt achter werd vierde.
Wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]
| 4 september, 2004 |  Denemarken
|
1 – 1 | Oekraïne
|
| 8 september, 2004 |  Kazachstan
|
1 – 2 | Oekraïne
|
| 9 oktober, 2004 | Oekraïne
|
1 – 1 |  Griekenland
|
| 13 oktober, 2004 | Oekraïne
|
2 – 0 |  Georgië
|
| 17 november, 2004 |  Turkije
|
0 – 3 | Oekraïne
|
| 9 februari, 2005 |  Albanië
|
0 – 2 | Oekraïne
|
| 30 maart, 2005 | Oekraïne
|
1 – 0 | Denemarken
|
| 4 juni, 2005 | Oekraïne
|
2 – 0 | Kazachstan
|
| 8 juni, 2005 | Griekenland
|
0 – 1 | Oekraïne
|
| 3 september, 2005 | Georgië
|
1 – 1 | Oekraïne
|
| 7 september, 2005 | Oekraïne
|
0 – 1 | Turkije
|
| 8 oktober, 2005 | Oekraïne
|
2 – 2 | Albanië
|
Ranglijst groep[bewerken | brontekst bewerken]
| Land | Wed | Win | Gel | Ver | DV | DT | +/- | Pnt |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Oekraïne
|
12 | 7 | 4 | 1 | 18 | 7 | +11 | 25 |
| Turkije
|
12 | 6 | 5 | 1 | 23 | 9 | +14 | 23 |
| Denemarken
|
12 | 6 | 4 | 2 | 24 | 12 | +12 | 22 |
| Griekenland
|
12 | 6 | 3 | 3 | 15 | 9 | +6 | 21 |
| Albanië
|
12 | 4 | 1 | 7 | 11 | 20 | -9 | 13 |
| Georgië
|
12 | 2 | 4 | 6 | 14 | 25 | -11 | 10 |
| Kazachstan
|
12 | 0 | 1 | 11 | 6 | 29 | -23 | 1 |
WK-selectie[bewerken | brontekst bewerken]
- data corresponderend met situatie voorafgaand aan toernooi
WK-wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]
Groep H[bewerken | brontekst bewerken]
|
| ||||
| 14 juni «onderlinge duels» 15:00 uur |
Spanje 
|
4 – 0 | Oekraïne
|
Zentralstadion, Leipzig Toeschouwers: 43.000 Scheidsrechter: Massimo Busacca (SUI) |
Xabi Alonso  13' David Villa 17' David Villa 48' (pen.) Fernando Torres 81'
|
||||
|
| ||||
| 19 juni «onderlinge duels» 18:00 uur |
Saoedi-Arabië 
|
0 – 4 | Oekraïne
|
AOL Arena, Hamburg Toeschouwers: 50.000 Scheidsrechter: Graham Poll (ENG) |
| 4' Andriy Rusol 36' Serhij Rebrov 46' Andrij Sjevtsjenko 84' Maksim Kalinichenko
| ||||
|
| ||||
| 23 juni «onderlinge duels» 16:00 uur |
Oekraïne
|
1 – 0 |  Tunesië
|
Olympiastadion, Berlijn Toeschouwers: 72.000 Scheidsrechter: Carlos Amarilla (PAR) |
| Andrij Sjevtsjenko 70' (pen.)
|
||||
Achtste finale[bewerken | brontekst bewerken]
|
| ||||
| 26 juni «onderlinge duels» 21:00 uur |
Zwitserland .svg){kind=small}
|
0 – 0 | Oekraïne
|
RheinEnergieStadion, Keulen Toeschouwers: 45.000 Scheidsrechter: Benito Archundia (MEX) |
| strafschoppen | |||
Marco Streller  Tranquillo Barnetta Ricardo Cabanas
|
0 – 3 | Andrij Sjevtsjenko Artem Milevsky Serhij Rebrov Oleg Goesjev
|
Kwartfinale[bewerken | brontekst bewerken]
|
| ||||
| 30 juni «onderlinge duels» 21:00 uur |
Italië 
|
3 – 0 | Oekraïne
|
AOL Arena, Hamburg Toeschouwers: 45.000 Scheidsrechter: Frank De Bleeckere (BEL) |
| Gianluca Zambrotta 6' Luca Toni 59' Luca Toni 69'
|
||||
· 
· 
A:  Duitsland ·  Costa Rica ·  Polen ·  Ecuador
|
B:  Engeland ·  Paraguay ·  Trinidad en Tobago ·  Zweden
|
C:  Argentinië ·  Ivoorkust · .svg){kind=small} Servië en Montenegro ·  Nederland
|
D:  Mexico ·  Iran ·  Angola ·  Portugal
|
E: Italië ·  Ghana ·  Verenigde Staten ·  Tsjechië
|
F:  Brazilië ·  Kroatië ·  Australië ·  Japan
|
G:  Frankrijk · Zwitserland ·  Zuid-Korea ·  Togo
|
H: Spanje · Oekraïne · Tunesië · Saoedi-Arabië
|
· · | Bronnen, noten en/of referenties |