Ronde van Duitsland 2007

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Duitsland Ronde van Duitsland 2007
31e editie
Routekaart van de Ronde van Duitsland 2007
Periode 10 augustus – 18 augustus
Startplaats Saarbrücken
Finishplaats Hannover
Totale afstand 1292,5 km
Gem. snelheid 41,753 km/h
Deelnemers 182 (155 aangekomen)
Eindklassementen
Leiderstrui Dauphiné Algemeen Vlag van Duitsland Jens Voigt
Witte trui Punten Vlag van Duitsland Erik Zabel
Bergtrui Berg Vlag van Nederland Niki Terpstra
Witte trui Jongeren Vlag van Nederland Robert Gesink
Ploegen Vlag van Denemarken Team CSC
Navigatie
← Ronde van Duitsland 2006     Ronde van Duitsland 2008 →
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De Ronde van Duitsland 2007 was de 31ste editie van de Ronde van Duitsland. De wedstrijd werd gehouden van 10 tot en met 18 augustus 2007. De ronde werd, net als in 2006, gewonnen door de Duitse wielrenner Jens Voigt.

Vooraf[bewerken | brontekst bewerken]

Voorafgaand aan de ronde ontstonden problemen rond de deelname van wielerploeg Astana. Deze ploeg had in de voorbije periode te maken gehad met dopingschandalen en daarom weigerde de organisatie van de Ronde van Duitsland de ploeg te laten starten. Dit gebeurde uiteindelijk ook niet, omdat Astana zelf besloot om tijdelijk uit de ProTour te stappen.

Enkele dagen voor de start van de ronde kwam de Elk Haus - Simplon-ploeg in opspraak. Volgens organisator Kai Rapp was de aanleiding hiervoor dat "de regels die de directie stelt, niet kunnen nagevolgd worden door de volledige ploeg ELK Haus Simplon." De ARD, die de wedstrijd op de Duitse televisie uit zou gaan zenden, en enkele ProTour-ploegen zouden op het weren van de Oostenrijkse ploeg hebben aangedrongen. Een rechter in Hamburg besloot echter dat de ploeg toch van start kon gaan.

Verloop[bewerken | brontekst bewerken]

Het peloton, met Jens Voigt in de leiderstrui, trekt door het Zwarte Woud tijdens de derde etappe

De eerste etappe van de Ronde van Duitsland was vlak en geschikt voor de sprinters. De etappe werd gewonnen door Robert Förster.

In de tweede etappe stond een ploegentijdrit op het programma. Team CSC was oppermachtig en schakelde op deze manier al een aantal favorieten voor de eindzege uit, waaronder Damiano Cunego. Jens Voigt veroverde de gele leiderstrui.

In de derde etappe vormden een aantal beklimmingen een obstakel voor de topsprinters. Een groepje renners ontsnapte, waaronder Niki Terpstra. Hij legde in deze etappe de basis voor zijn eindoverwinning in het bergklassement. Uiteindelijk kon een uitgedund peloton de vluchters achterhalen. Erik Zabel won de sprint.

In de vierde etappe reden onder andere Rigoberto Urán, Damiano Cunego en Davide Rebellin op een steile klim op 15 kilometer van de finish weg. In de gevaarlijke afdaling miste Rigoberto Urán een bocht. In de sprint won Cunego van Rebellin. De gewonnen tijd op Jens Voigt was echter miniem.

De vijfde etappe eindigde op de Rettenbachferner, een zware klim van de buitencategorie. Hoewel algemeen werd verwacht dat Jens Voigt veel tijd zou verliezen, kon hij het klimwerk goed aan. Uiteindelijk reed David López García een paar kilometer voor de finish weg. Jens Voigt volgde, op zijn beurt op korte afstand gevolgd door Robert Gesink.

De zesde en zevende etappe waren uitermate geschikt voor de sprinters. Gerald Ciolek won tweemaal overtuigend. In de achtste etappe, een tijdrit, liet Jens Voigt alle specialisten achter zich. Hij won met ruime voorsprong en verstevigde zijn positie in het eindklassement.

De laatste etappe werd wederom gewonnen door Gerald Ciolek, die zich vanuit een verloren positie in de laatste kilometer terugvocht en als eerste de finish passeerde.

Etappe-overzicht[bewerken | brontekst bewerken]

etappe datum start finish afstand winnaar klassementsleider
1 10 augustus Saarbrücken Saarbrücken 183,7 km Vlag van Duitsland Robert Förster Vlag van Duitsland Robert Förster
2 11 augustus Bretten Bretten 42,2 km Vlag van Denemarken Team CSC Vlag van Duitsland Jens Voigt
3 12 augustus Pforzheim Offenburg 181,8 km Vlag van Duitsland Erik Zabel
4 13 augustus Singen Sonthofen 183,3 km Vlag van Italië Damiano Cunego
5 14 augustus Sonthofen Sölden Vlag van Oostenrijk 157,6 km Vlag van Spanje David López García
6 15 augustus Längenfeld Vlag van Oostenrijk Kufstein Vlag van Oostenrijk 187,7 km Vlag van Duitsland Gerald Ciolek
7 16 augustus Kufstein Vlag van Oostenrijk Regensburg 192,6 km Vlag van Duitsland Gerald Ciolek
8 17 augustus Fürth Fürth 33,1 km Vlag van Duitsland Jens Voigt
9 18 augustus Einbeck Hannover 143,1 km Vlag van Duitsland Gerald Ciolek

* De tweede etappe was een ploegentijdrit.

Etappe-uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste etappe[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslag etappe
rang renner land tijd
1 Robert Förster Vlag van Duitsland Duitsland 4u24'16"
2 Danilo Napolitano Vlag van Italië Italië z.t.
3 Erik Zabel Vlag van Duitsland Duitsland z.t.
4 José Joaquín Rojas Vlag van Spanje Spanje z.t.
5 Steffen Radochla Vlag van Duitsland Duitsland z.t.
6 Kenny van Hummel Vlag van Nederland Nederland z.t.
7 Werner Riebenbauer Vlag van Oostenrijk Oostenrijk z.t.
8 Aitor Galdós Vlag van Spanje Spanje z.t.
9 Aurélien Clerc Vlag van Zwitserland Zwitserland z.t.
10 Lloyd Mondory Vlag van Frankrijk Frankrijk z.t.

Tweede etappe[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslag etappe
rang ploeg land tijd
1 Team CSC Vlag van Denemarken Denemarken 51'40"
2 Discovery Channel Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 0' 26"
3 Gerolsteiner Vlag van Duitsland Duitsland + 0' 55"
4 Caisse d'Epargne-Illes Balears Vlag van Spanje Spanje + 0' 56"
5 T-Mobile Vlag van Duitsland Duitsland + 0' 59"
6 Rabobank Vlag van Nederland Nederland + 1' 03"
7 Liquigas Vlag van Italië Italië + 1' 19"
8 Cofidis Vlag van Frankrijk Frankrijk + 1' 22"
9 Milram Vlag van Italië Italië + 1' 32"
10 AG2R Prévoyance Vlag van Frankrijk Frankrijk z.t.

Derde etappe[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslag etappe
rang renner land tijd
1 Erik Zabel Vlag van Duitsland Duitsland 4u49'25"
2 José Joaquín Rojas Vlag van Spanje Spanje z.t.
3 Bradley McGee Vlag van Australië Australië z.t.
4 Manuele Mori Vlag van Italië Italië z.t.
5 Patrick Calcagni Vlag van Zwitserland Zwitserland z.t.
6 René Weissinger Vlag van Duitsland Duitsland z.t.
7 Björn Leukemans Vlag van België België z.t.
8 Gerald Ciolek Vlag van Duitsland Duitsland z.t.
9 René Mandri Vlag van Estland Estland z.t.
10 Martin Elmiger Vlag van Zwitserland Zwitserland z.t.

Vierde etappe[bewerken | brontekst bewerken]

rang renner land tijd
1 Damiano Cunego Vlag van Italië Italië 4u28'06"
2 Davide Rebellin Vlag van Italië Italië z.t
3 David López García Vlag van Spanje Spanje z.t.
4 José Joaquín Rojas Vlag van Spanje Spanje + 5"
5 Patrick Calcagni Vlag van Zwitserland Zwitserland z.t.
6 Peter Velits Vlag van Slovenië Slovenië z.t.
7 Andrea Tonti Vlag van Italië Italië z.t.
8 Florian Stalder Vlag van Zwitserland Zwitserland z.t.
9 Manuele Mori Vlag van Italië Italië z.t.
10 George Hincapie Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten z.t.

Vijfde etappe[bewerken | brontekst bewerken]

rang renner land tijd
1 David López García Vlag van Spanje Spanje 4u21'07"
2 Jens Voigt Vlag van Duitsland Duitsland + 12"
3 Robert Gesink Vlag van Nederland Nederland + 20"
4 Damiano Cunego Vlag van Italië Italië + 33"
5 Laurens ten Dam Vlag van Nederland Nederland + 46"
6 Leonardo Bertagnolli Vlag van Italië Italië + 1'04"
7 Levi Leipheimer Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 1'10"
8 Christian Pfannberger Vlag van Oostenrijk Oostenrijk z.t.
9 Chris Anker Sørensen Vlag van Denemarken Denemarken + 1'29"
10 Josep Jufré Vlag van Spanje Spanje + 1'43"

Zesde etappe[bewerken | brontekst bewerken]

rang renner land tijd
1 Gerald Ciolek Vlag van Duitsland Duitsland 3u57'40"
2 Danilo Napolitano Vlag van Italië Italië z.t.
3 José Joaquín Rojas Vlag van Spanje Spanje z.t.
4 Paolo Bettini Vlag van Italië Italië z.t
5 Koldo Fernández Vlag van Spanje Spanje z.t.
6 Aurélien Clerc Vlag van Zwitserland Zwitserland z.t.
7 Mark Renshaw Vlag van Australië Australië z.t.
8 Martin Elmiger Vlag van Zwitserland Zwitserland z.t.
9 Erik Zabel Vlag van Duitsland Duitsland z.t.
10 Aitor Galdós Vlag van Spanje Spanje z.t.

Zevende etappe[bewerken | brontekst bewerken]

rang renner land tijd
1 Gerald Ciolek Vlag van Duitsland Duitsland 4u08'20"
2 Erik Zabel Vlag van Duitsland Duitsland z.t.
3 José Joaquín Rojas Vlag van Spanje Spanje z.t.
4 Aurélien Clerc Vlag van Zwitserland Zwitserland z.t.
5 Danilo Napolitano Vlag van Italië Italië z.t.
6 René Weissinger Vlag van Duitsland Duitsland z.t.
7 Mark Renshaw Vlag van Australië Australië z.t.
8 Olaf Pollack Vlag van Duitsland Duitsland z.t.
9 Sven Teutenberg Vlag van Duitsland Duitsland z.t.
10 Koldo Fernández Vlag van Spanje Spanje z.t.

Achtste etappe[bewerken | brontekst bewerken]

rang renner land tijd
1 Jens Voigt Vlag van Duitsland Duitsland 39'42"
2 László Bodrogi Vlag van Hongarije Hongarije + 14"
3 Levi Leipheimer Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 25"
4 Jason McCartney Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 39"
5 Linus Gerdemann Vlag van Duitsland Duitsland + 39"
6 Marco Pinotti Vlag van Italië Italië + 43"
7 Leonardo Bertagnolli Vlag van Italië Italië + 46"
8 Gustav Larsson Vlag van Zweden Zweden + 46"
9 Bobby Julich Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 50"
10 Joost Posthuma Vlag van Nederland Nederland + 1'14"

Negende etappe[bewerken | brontekst bewerken]

rang renner land tijd
1 Gerald Ciolek Vlag van Duitsland Duitsland 3u16'55"
2 Erik Zabel Vlag van Duitsland Duitsland z.t.
3 Mark Renshaw Vlag van Australië Australië z.t.
4 Juan José Haedo Vlag van Argentinië Argentinië z.t.
5 Danilo Napolitano Vlag van Italië Italië z.t.
6 Olaf Pollack Vlag van Duitsland Duitsland z.t.
7 Robert Förster Vlag van Duitsland Duitsland z.t.
8 Lloyd Mondory Vlag van Frankrijk Frankrijk z.t.
9 René Weissinger Vlag van Duitsland Duitsland z.t.
10 Carlos Da Cruz Vlag van Frankrijk Frankrijk z.t.

Uitvallers[bewerken | brontekst bewerken]

2e etappe[bewerken | brontekst bewerken]

3e etappe[bewerken | brontekst bewerken]

4e etappe[bewerken | brontekst bewerken]

5e etappe[bewerken | brontekst bewerken]

6e etappe[bewerken | brontekst bewerken]

7e etappe[bewerken | brontekst bewerken]

8e etappe[bewerken | brontekst bewerken]

9e etappe[bewerken | brontekst bewerken]

Eindklassementen[bewerken | brontekst bewerken]

Algemeen klassement[bewerken | brontekst bewerken]

rang renner land tijd
1 Jens Voigt Vlag van Duitsland Duitsland 30u57'21"
2 Levi Leipheimer Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 1'57"
3 David López García Vlag van Spanje Spanje + 2'10"
4 Leonardo Bertagnolli Vlag van Italië Italië + 3'05"
5 Robert Gesink Vlag van Nederland Nederland + 3'15"
6 Chris Anker Sørensen Vlag van Denemarken Denemarken + 5'22"
7 Maxime Monfort Vlag van België België + 5'22"
8 Laurens ten Dam Vlag van Nederland Nederland + 5'26"
9 Gustav Larsson Vlag van Zweden Zweden + 6'08"
10 Davide Rebellin Vlag van Italië Italië + 6'16"

Puntenklassement[bewerken | brontekst bewerken]

rang renner land punten
1 Erik Zabel Vlag van Duitsland Duitsland 98
2 Gerald Ciolek Vlag van Duitsland Duitsland 88
3 Danilo Napolitano Vlag van Italië Italië 62

Bergklassement[bewerken | brontekst bewerken]

rang renner land punten
1 Niki Terpstra Vlag van Nederland Nederland 23
2 David López García Vlag van Spanje Spanje 15
3 Jens Voigt Vlag van Duitsland Duitsland 12
Zie de categorie Deutschland Tour 2007 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ronde_van_Duitsland_2007&oldid=59885373"