Ronde van Vlaanderen 2013

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ronde van Vlaanderen 2013
97e editie
Datum 31 maart 2013
Startplaats Brugge
Finishplaats Oudenaarde
Totale afstand 256,2 km
Eindklassementen
Eerste Vlag van Zwitserland Fabian Cancellara
Tweede Vlag van Slowakije Peter Sagan
Derde Vlag van België Jürgen Roelandts
Navigatie
← Ronde van Vlaanderen 2012     Ronde van Vlaanderen 2014 →
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Op 31 maart 2013, Pasen, werd de 97e editie van de Ronde van Vlaanderen gereden. De Ronde vierde zijn eeuwfeest, want de eerste editie vond plaats in 1913. De wedstrijd werd enkel tussen 1915 en 1918 niet georganiseerd, dit door de Eerste Wereldoorlog.

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Titelverdediger was Tom Boonen, die zich met zijn overwinning in 2012 naast Achiel Buysse, Fiorenzo Magni, Eric Leman en Johan Museeuw plaatste als mederecordhouder met drie overwinningen in 'Vlaanderens Mooiste'. Deze editie werd gewonnen door Fabian Cancellara, voor Peter Sagan en Jürgen Roelandts.

Parcours[bewerken | brontekst bewerken]

Het parcours van de wedstrijd bleef ten opzichte van 2012 grotendeels behouden. De aanloop werd wel lichtjes aangepast. Daardoor kwam er één helling bij, namelijk de Tiegemberg, die als eerste helling beklommen werd. De kasseistroken van de Huisepontweg in Wannegem-Lede en de Doorn in Oudenaarde werden niet aangedaan. Wel werd de Jagerij, na een jaar afwezigheid terug opgenomen in het parcours. Voor de rest bleef het lussensysteem rond de Paterberg en de Oude Kwaremont behouden en deze moesten dus opnieuw elk driemaal beklommen worden in de finale van de wedstrijd.

Hellingen[bewerken | brontekst bewerken]

In totaal moesten de renners 17 hellingen bedwingen:

Nummer Naam Kilometer Bestrating Lengte (m) Gemiddelde helling Maximale helling
1 Tiegemberg 90,7 asfalt 1000 6,5% 9%
2 Taaienberg 112,6 kasseien 530 6,6% 18%
3 Eikenberg 119,0 kasseien 1300 6,2% 11%
4 Molenberg 134,2 kasseien 463 7% 14%
5 Rekelberg 148,7 asfalt 800 4% 10%
6 Berendries 154,1 asfalt 940 7% 14%
7 Valkenberg 159,6 asfalt 540 8,1% 13%
8 Oude Kwaremont 182,2 kasseien 2200 4% 12%
9 Paterberg 185,6 kasseien 360 12,9% 20%
10 Koppenberg 192,2 kasseien 600 11,6% 22%
11 Steenbeekdries 197,6 kasseien 700 5,3% 6,5%
12 Kruisberg/Hotond 209,4 asfalt 2500 5% 9%
13 Oude Kwaremont 219,3 kasseien 2200 4% 12%
14 Paterberg 222,7 kasseien 360 12,9% 20%
15 Hoogberg/Hotond 229,7 asfalt 3000 3,5% 9%
16 Oude Kwaremont 239,5 kasseien 2200 4% 12%
17 Paterberg 242,5 kasseien 360 12,9% 20%

Kasseistroken[bewerken | brontekst bewerken]

Naast de hellingen kregen de renners ook nog 7 vlakke kasseistroken voor de wielen geschoven.

Nummer Naam Kilometer Lengte (m)
1 Holleweg 120,5 1500
2 Ruitersstraat 122,0 800
3 Kerkgate 125,3 1500
4 Jagerij 128,5 800
5 Paddestraat 139,1 2300
6 Mariaborrestraat 196.2 2000
7 Donderij 199,4 800

Dorp van de Ronde[bewerken | brontekst bewerken]

Dit jaar was Rekkem, een deelgemeente van Menen, het dorp van de Ronde. Dit als eerbetoon aan Paul Deman, de eerste winnaar van de Ronde van Vlaanderen in 1913, precies 100 jaar geleden.

Wedstrijdverloop[bewerken | brontekst bewerken]

Al vroeg in de wedstrijd (na 19 km), viel de winnaar van 2012, Tom Boonen uit door een val. De wedstrijd bleef lang gesloten. Er waren aanvankelijk 7 vluchters met onder meer André Greipel en Laurens De Vreese. Op 30 km van het einde ontstond een kopgroep met Jürgen Roelandts, Yoann Offredo, Maarten Tjallingii, Sébastien Turgot, Michał Kwiatkowski en Sébastien Hinault. Op de Kwaremont reed Roelandts van de anderen weg. Op dat moment versnelde Fabian Cancellara in het peloton. Hij kreeg Peter Sagan mee in zijn spoor. De twee reden naar Roelandts. Op de Paterberg reed Cancellara van kop af weg van Roelandts en Sagan en ging solo op weg naar Oudenaarde. Cancellara won met anderhalve minuut voorsprong op Peter Sagan en Jürgen Roelandts. Alexander Kristoff won de sprint voor de vierde plaats.

Deelnemende ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Ronde van Vlaanderen 2013/Startlijst voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Er namen dit jaar uitzonderlijk 26 ploegen deel aan de Ronde, omdat Katjoesja in laatste instantie nog tot de UCI World Tour werd toegelaten en er reeds 7 wildcards waren uitgedeeld.

19 UCI World Tour-ploegen 7 wildcards
Vlag van Frankrijk AG2R-La Mondiale Vlag van Frankrijk FDJ Vlag van België Omega Pharma-Quick Step Vlag van België Accent-Wanty
Vlag van Nederland Argos-Shimano Vlag van Verenigde Staten Team Garmin-Sharp Vlag van Australië Orica-GreenEdge Vlag van België Topsport Vlaanderen-Baloise
Vlag van Kazachstan Astana Pro Team Vlag van Italië Lampre-Merida Vlag van Luxemburg RadioShack-Leopard Vlag van België Crelan-Euphony
Vlag van Nederland Blanco Pro Cycling Vlag van België Lotto-Belisol Vlag van Denemarken Saxo-Tinkoff Vlag van Frankrijk Team Europcar
Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team Vlag van Rusland Katjoesja Team Vlag van Verenigd Koninkrijk Sky ProCycling Vlag van Italië Vini Fantini-Selle Italia
Vlag van Italië Cannondale Pro Cycling Vlag van Spanje Team Movistar Vlag van Nederland Vacansoleil-DCM Vlag van Duitsland Team NetApp-Endura
Vlag van Spanje Euskaltel-Euskadi Vlag van Zwitserland IAM Cycling

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Ronde van Vlaanderen 2013
Plaats Naam Ploeg Tijd
Winnaar Vlag van Zwitserland Fabian Cancellara Vlag van Luxemburg RadioShack-Leopard 6u06'01"
2 Vlag van Slowakije Peter Sagan Vlag van Italië Cannondale Pro Cycling + 1' 27"
3 Vlag van België Jürgen Roelandts Vlag van België Lotto-Belisol + 1' 29"
4 Vlag van Noorwegen Alexander Kristoff Vlag van Rusland Katjoesja Team + 1' 39"
5 Vlag van Frankrijk Matthieu Ladagnous Vlag van Frankrijk FDJ z.t.
6 Vlag van Australië Heinrich Haussler Vlag van Zwitserland IAM Cycling z.t.
7 Vlag van België Greg Van Avermaet Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team z.t.
8 Vlag van Frankrijk Sébastien Turgot Vlag van Frankrijk Team Europcar z.t.
9 Vlag van Duitsland John Degenkolb Vlag van Nederland Argos-Shimano z.t.
10 Vlag van Nederland Sebastian Langeveld Vlag van Australië Orica-GreenEdge z.t.
11 Vlag van Nederland Lars Boom Vlag van Nederland Blanco Pro Cycling z.t.
12 Vlag van Italië Daniel Oss Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team z.t.
13 Vlag van Frankrijk Sylvain Chavanel Vlag van België Omega Pharma-Quickstep z.t.
14 Vlag van België Stijn Vandenbergh Vlag van België Omega Pharma-Quickstep z.t.
15 Vlag van Italië Oscar Gatto Vlag van Italië Vini Fantini-Selle Italia z.t.
16 Vlag van Frankrijk Yoann Offredo Vlag van Frankrijk FDJ z.t.
17 Vlag van Noorwegen Edvald Boasson Hagen Vlag van Verenigd Koninkrijk Sky ProCycling z.t.
18 Vlag van België Björn Leukemans Vlag van Nederland Vacansoleil-DCM z.t.
19 Vlag van Frankrijk Vincent Jérôme Vlag van Frankrijk Team Europcar z.t.
20 Vlag van België Johan Vansummeren Vlag van Verenigde Staten Team Garmin-Sharp z.t.

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van België Ronde van Vlaanderen 2013
10e editie
Routekaart van de Ronde van Vlaanderen 2013
Datum 31 maart 2013
Startplaats Oudenaarde
Finishplaats Oudenaarde
Totale afstand 127,4 km
Gem. snelheid 35,8 km/u
Deelnemers 157
Eindklassementen
Eerste Vlag van Nederland Marianne Vos
Tweede Vlag van Nederland Ellen van Dijk
Derde Vlag van Zweden Emma Johansson
Navigatie
← Ronde van Vlaanderen 2012     Ronde van Vlaanderen 2014 →
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De Ronde van Vlaanderen was bij de vrouwen aan zijn tiende editie toe. De wedstrijd maakt deel uit van de wereldbeker en werd gewonnen door wereldkampioene Marianne Vos.

Rituitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Naam Ploeg Tijd
Winnaar Vlag van Nederland Marianne Vos Vlag van Nederland Rabo-Liv 3u33'21"
2 Vlag van Nederland Ellen van Dijk Vlag van Verenigde Staten Specialized-lululemon z.t.
3 Vlag van Zweden Emma Johansson Vlag van Australië Orica-AIS z.t.
4 Vlag van Italië Elisa Longo Borghini Vlag van Noorwegen Hitec Products z.t.
5 Vlag van Nederland Annemiek van Vleuten Vlag van Nederland Rabo-Liv + 2'37"
6 Vlag van Nederland Adrie Visser Vlag van Nederland Boels Dolmans z.t.
7 Vlag van Nederland Anna van der Breggen Vlag van België Sengers Ladies z.t.
8 Vlag van Nederland Loes Gunnewijk Vlag van Australië Orica-AIS z.t.
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Elizabeth Armitstead Vlag van Nederland Boels Dolmans + 2'39"
10 Vlag van Nederland Kirsten Wild Vlag van Nederland Argos-Shimano + 4'33"
11 Vlag van Luxemburg Christine Majerus Vlag van België Sengers Ladies z.t.
12 Vlag van Duitsland Trixi Worrack Vlag van Verenigde Staten Specialized-lululemon z.t.
13 Vlag van Italië Giorgia Bronzini Vlag van Verenigd Koninkrijk Wiggle Honda z.t.
14 Vlag van Australië Tiffany Cromwell Vlag van Australië Orica-AIS z.t.
15 Vlag van Duitsland Charlotte Becker Vlag van Nederland Argos-Shimano z.t.
16 Vlag van Litouwen Inga Čilvinaitė Vlag van Litouwen Pasta Zara-Cogeas z.t.
17 Vlag van België Latoya Brulee Vlag van België CyclelivePLUS-Zannata z.t.
18 Vlag van Verenigde Staten Megan Guarnier Vlag van Nederland Rabo-Liv z.t.
19 Vlag van België Liesbeth De Vocht Vlag van Nederland Rabo-Liv z.t.
20 Vlag van België Jolien D'Hoore Vlag van België Lotto Belisol Ladies z.t.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ronde_van_Vlaanderen_2013&oldid=66944974"