SS-Standarte Kurt Eggers

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Armband, gedragen door oorlogsverslaggevers van de SS-Standarte 'Kurt Eggers'

De SS-Standarte Kurt Eggers was tussen 1940 en 1945 een Duitse legerformatie van de Waffen-SS, waarvan de leden als oorlogsverslaggevers verslag deden van vrijwel iedere oorlogsactiviteit van de Waffen-SS in de jaren van haar bestaan.

Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]

De SS-Standarte Kurt Eggers begon haar bestaan onder de naam SS-Kriegsberichter-Kompanie. In december 1943 werd de naam gewijzigd in SS-Standarte Kurt Eggers, ter ere van de op 12 augustus 1943 gesneuvelde Duitse schrijver Kurt Eggers, die deel uitmaakte van de 'Kompanie'. Eggers was ook medewerker van het SS-weekblad Das Schwarze Korps en hij sneuvelde tijdens de gevechten rond Charkov.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De SS-Kriegsberichter-Kompanie werd door Heinrich Himmler opgericht in januari 1940. De oorspronkelijke omvang bestond uit vier pelotons oorlogsverslaggevers en de ondersteunende staf. De vier pelotons opereerden onafhankelijk van elkaar. Elk peloton was uitgerust met foto- en filmapparatuur om zodoende de activiteiten van de soldaten van de Waffen-SS visueel te kunnen documenteren en vastleggen, onder meer voor het 'thuisfront'.

De bevelhebber van de 'Kompanie' was Günther d'Alquen, voormalig Standartenführer van de Allgemeine-SS. Bij zijn overgang naar de Waffen-SS werd hem de rang van Waffen-SS Hauptsturmführer der Reserve toebedeeld. d'Alquen zou tot het eind van de Tweede Wereldoorlog de commandant van de Kompanie blijven. Hij eindigde zijn loopbaan als Waffen-SS Standartenführer der Reserve.

Spoedig na de formatie van de Kompanie, werd elk van de vier pelotons verbonden aan gevechtseenheden van de Waffen-SS. Deze pelotons bleven gedurende hun campagnes in Nederland, België en Frankrijk verbonden aan deze SS-gevechtseenheden. Ook gedurende de strijd op de Balkan bleven de vier pelotons verbonden aan hun eigen SS-gevechtseenheden.

Rond augustus 1941 was het aantal formaties van de Waffen-SS aanzienlijk gegroeid. Naar aanleiding daarvan nam ook de groep van de 'Propaganda Kompanie' toe tot bataljonsformaat en werd zij 'SS-Kriegsberichter-Abteilung' genoemd. Ook het aantal oorlogsverslaggevers nam sterk toe. In december 1943, ten tijde van de naamsverandering, bereikte de 'Kompanie' de omvang van een regulier regiment.

Veel van de journalisten, fotografen, radio-medewerkers, filmers en opname-technici waren niet van Duitse komaf. Een aantal onderdelen van de 'Kompanie' was belast met de verslaggeving ten behoeve van het eigen thuisland en deze onderdelen werden bemand door vrijwilligers uit het betreffende land.

Nederlandse SS-oorlogsverslaggevers[bewerken | brontekst bewerken]

Naam Kriegsberichter Inzetgebied
Carlo Andreoli Italië, Narva
Steven Barends Italië
Ab. Bouwense Leningrad
Dirk Willem Brantsen Leningrad
Anton van Breugel Oekraïne
Johan van Caspel Nederland
Klaas (Nico) Denijs Leningrad, Kroatië, Narva, Nederland, Duitsland
Johannes van Dorp Oekraïne
Hendrikus Willem van Etten Oekraïne
Geert Geerts Leningrad
Christiaan Harmse Leningrad
Cornelis van der Heijden Leningrad, Joegoslavië, Griekenland, Berlijn, Nederland, Estland, Letland, Polen
Karel van Heusden Nederland, Berlijn
Jan Rudolf Hommes Rshew, Oekraïne, Atlantische Oceaan
Henri van Hoof Normandië, Nederland
Wouter Hulsteijn Berlijn, Estland, Litouwen, Letland, Normandië
Willem Kelderman Leningrad
Hugo Kemps Kroatië
George Kettmann Finland, Duitsland
Wijnand Frederik Klerk Leningrad, Italië, Normandië
Hubertus Maria Klompé Leningrad, Nederland
Cornelis Kok Oekraïne
Lambertus Cornelis Kruithof Berlijn
Wilhelm Elisa Kuyper Oekraïne, Krim
Willem Luttmer Oekraïne, Berlijn
Aldert Gerhard Hendrik van der Molen Italië, Normandië
Barend van Norden Leningrad, Kroatië
Gerardus Oberink Oekraïne, Nederland
Joop Pollmann Normandië
Martinus Willem Frederik Prins Leningrad, Nederland
Wim Reichhardt Duitsland, Oostenrijk, Hongarije
Henri Oscar Karel Reinsberg Leningrad, Nederland
Gerrit Christiaan van Rietschote Leningrad
Cornelis Petrus Samwel Leningrad, Oekraïne, Narva, Hongarije
Alphons Eduard Cornelis Marie Sassen Nederland
Wilhelmus Antonius Sassen Oekraïne, Normandië
Hendrik Adriaan Schild Nederland
Jan Cornelis Scholtz Nederland
Leonardus Schreuder Leningrad
IJsbrand Anton Schuller tot Peursum Leningrad, Narva, Nederland
Jacobus Snijder van Wissenkerke Leningrad
Johannes Franciskus Steemers Leningrad, Normandië
W. Steenbergen Berlijn, Duitsland
Dieter Tappenbeck Oekraïne
Bouke Rintse Veltman Leningrad, Berlijn, Italië
Willem Vergragt Leningrad, Oekraïne, Letland, Duitsland
Adrianus Vermeer Leningrad, Oekraïne
Wouter Nicolaas Vries Oekraïne, Nederland
Christiaan Albert Wenniger Mulder Leningrad
Peter Johan Wilhelm Wichers Leningrad, Kroatië, Narva
Ludovicus Gerardus Wybrands Marcussen Oekraïne, Normandië
Bote Wynia Leningrad
Wilhelmus Theodorus Zwagers Leningrad, Kroatië, Nederland

Inrichting, januari 1944[bewerken | brontekst bewerken]

  • Stab der Standarte
  • Abteilung Verwaltung
    • Unterkunftsverwaltung
  • Gruppe Wort
    • Verbindungsführer Presse
  • Gruppe Bild
    • Referat Bildtechnik
    • Referat Bildschriftleitung
    • Referat Bildarchiv
  • Gruppe Rundfunk
    • Referat Rundfunkstechnik
    • Referat Rundfunksendung
  • Abschnitt Russland-Nord
  • Abschnitt Russland-Süd
  • Abschnitt Lettland und Lettische Einheiten
  • Abschnitt Südost
  • Abschnitt West
  • Sonderunternehmen Südost
  • Kommando Oslo
  • Kommando Kopenhagen
  • Kommando Frankreich
  • Kommando Brüssel
  • Kommando Südost
  • Kommando Adria
  • Ersatz-Kompanie
    • Ausbildungsgruppe
  • Gruppe Kampfpropaganda
    • 2 x SS-Kampfpropaganda Zug
  • Sonderunternehmen "Südstern"
    • "Skorpion Ost"
    • "Skorpion West" (Ober-Rhein)
    • Unternehmen "Wintermärchen"

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]