Super Prestige Pernod 1987

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Super Prestige Pernod 1987 was de 29e en laatste editie van dit regelmatigheidsklassement in het wielrennen. Er kwamen twee nieuwe koersen bij op de kalender: de Clásica San Sebastián en de Ronde van Ierland leverden voor het eerst punten op voor het klassement. Hierdoor telden er 33 wedstrijden mee voor de Super Prestige Pernod, het hoogste aantal in de geschiedenis van de competitie. Het klassement dat werd gesponsord door de drankenfabrikant Pernod Ricard verdween mede doordat er een Franse wet kwam die alcoholreclame in de sport verbood.[1]

Het eindklassement in deze laatste Super Prestige Pernod werd gewonnen door Stephen Roche. Hij won de Giro, de Tour en het wereldkampioenschap (de zogeheten Triple Crown) een prestatie die eerder alleen Eddy Merckx (in 1974) had gerealiseerd. Roche werd ook de eerste renner die de Ronde van Romandië driemaal op zijn naam kon schrijven. De tweede plaats in de eindstand was voor Roche' landgenoot Sean Kelly, de eindwinnaar van de vorige drie seizoenen. Kelly schreef voor de zesde (achtereenvolgende) keer Parijs-Nice op zijn naam en verbeterde daarmee het record van Jacques Anquetil en hemzelf. Claude Criquielion eindigde net als vorig jaar op de derde plaats in de eindstand.

Dit was het enige jaar dat de Clásica San Sebastián meetelde voor het klassement. De wedstrijd werd gewonnen door Marino Lejarreta, maar het was al zijn derde overwinning in deze koers. Lejarreta bleef alleen recordhouder in San Sebastián totdat Remco Evenepoel in 2023 ook zijn derde overwinning in de Clásica behaalde. Moreno Argentin werd in de Ronde van Lombardije uiteindelijk de laatste winnaar van een Super Prestige Pernod-wedstrijd. Eerder in het jaar had hij ook Luik-Bastenaken-Luik al gewonnen. Dit was Argentins derde overwinning op rij in deze koers. Hiermee kwam hij op gelijke hoogte met Léon Houa en Eddy Merckx, die ook drie opeenvolgende zeges hadden behaald in La Doyenne. De Colombiaanse Vueltawinnaar Luis Herrera kroonde zich tot eerste Zuid-Amerikaanse winnaar van een grote ronde. Herrera bleef ook de enige Zuid-Amerikaanse groterondewinnaar tot aan de Giro van 2014. Behalve de Super Prestige Pernod werden er nog twee andere prijzen uitgereikt: de Prestige Pernod voor Franse renners en de Super Promotion voor renners onder de 25 jaar.

Wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Koers Winnaar
28 februari Vlag van België Omloop Het Volk Vlag van Nederland Teun van Vliet
8–15 maart Vlag van Frankrijk Parijs-Nice Vlag van Ierland Sean Kelly
12–18 maart Vlag van Italië Tirreno-Adriatico Vlag van Denemarken Rolf Sørensen
21 maart Vlag van Italië Milaan-San Remo (1987) Vlag van Zwitserland Erich Mächler
5 april Vlag van België Ronde van Vlaanderen (1987) Vlag van België Claude Criquielion
8 april Vlag van België Gent-Wevelgem Vlag van Nederland Teun van Vliet
12 april Vlag van Frankrijk Parijs-Roubaix (1987) Vlag van België Eric Vanderaerden
15 april Vlag van België Waalse Pijl (1987) Vlag van Frankrijk Jean-Claude Leclercq
19 april Vlag van België Luik-Bastenaken-Luik (1987) Vlag van Italië Moreno Argentin
25 april Vlag van Nederland Amstel Gold Race (1987) Vlag van Nederland Joop Zoetemelk
1 mei Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Rund um den Henninger-Turm Vlag van Noorwegen Dag Otto Lauritzen
3 mei Vlag van Zwitserland Kampioenschap van Zürich (1987) Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Rolf Gölz
5–10 mei Vlag van Zwitserland Ronde van Romandië Vlag van Ierland Stephen Roche
5–10 mei Vlag van Frankrijk Vierdaagse van Duinkerke Vlag van België Herman Frison
23 april–15 mei Vlag van Spanje Ronde van Spanje (1987) Vlag van Colombia Luis Herrera
24 mei Vlag van Frankrijk Bordeaux-Parijs Vlag van Frankrijk Bernard Vallet
22–31 mei Vlag van Colombia Clásico RCN Vlag van Colombia Fabio Parra
25 mei–1 juni Vlag van Frankrijk Critérium du Dauphiné Libéré Vlag van Frankrijk Charly Mottet
21 mei–13 juni Vlag van Italië Ronde van Italië (1987) Vlag van Ierland Stephen Roche
10–22 juni Vlag van Colombia Ronde van Colombia Vlag van Colombia Pablo Wilches
18–24 juni Vlag van Frankrijk Grand Prix du Midi Libre Vlag van Frankrijk Patrice Esnault
16–25 juni Vlag van Zwitserland Ronde van Zwitserland Vlag van Verenigde Staten Andy Hampsten
1–26 juli Vlag van Frankrijk Ronde van Frankrijk (1987) Vlag van Ierland Stephen Roche
12 augustus Vlag van Spanje Clásica San Sebastián (1987) Vlag van Spanje Marino Lejarreta
6–24 augustus Vlag van Verenigde Staten Coors Classic Vlag van Mexico Raúl Alcalá
6 september Vlag van Oostenrijk Wereldkampioenschap in Villach (1987) Vlag van Ierland Stephen Roche
9–17 september Vlag van Spanje Ronde van Catalonië Vlag van Spanje Álvaro Pino
8–20 september Vlag van Europa Ronde van de Europese Gemeenschap (1987) Vlag van Frankrijk Marc Madiot
23 september Vlag van België Parijs-Brussel Vlag van België Wim Arras
27 september Vlag van Frankrijk Grote Landenprijs Vlag van Frankrijk Charly Mottet
30 september–4 oktober Vlag van Ierland Ronde van Ierland (Nissan Classic) Vlag van Ierland Sean Kelly
11 oktober Vlag van Frankrijk Grote Herfstprijs Vlag van Nederland Adrie van der Poel
17 oktober Vlag van Italië Ronde van Lombardije Vlag van Italië Moreno Argentin

Eindklassementen[bewerken | brontekst bewerken]

Individueel[bewerken | brontekst bewerken]

Plek Renner Punten
1 Vlag van Ierland Stephen Roche 800
2 Vlag van Ierland Sean Kelly 560
3 Vlag van België Claude Criquielion 490
4 Vlag van Frankrijk Charly Mottet 460
5 Vlag van België Eric Vanderaerden 455
6 Vlag van Frankrijk Laurent Fignon 375
Vlag van Nederland Teun van Vliet
8 Vlag van Italië Moreno Argentin 345
9 Vlag van Spanje Marino Lejarreta 330
10 Vlag van Frankrijk Marc Madiot 320
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Super_Prestige_Pernod_1987&oldid=65799071"