Tram van Ulm

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Tram van Ulm
Combino en Avenio M op de voorgrond.
Basisgegevens
Locatie Ulm
Vervoerssysteem tram
Startdatum 15 mei 1897
Lengte trajecten 19,1 km
Aantal lijnen 2
Aantal voertuigen 22
Spoorwijdte meterspoor: 1000 mm
Uitvoerder(s) Stadtwerke Ulm (SWU)
Netwerkkaart
Netwerkkaart van de Tram van Ulm
Portaal  Portaalicoon   Openbaar vervoer

De tram van Ulm is een belangrijk onderdeel in het openbaar vervoer van de Duitse stad Ulm in de deelstaat Baden-Württemberg. Het metersporige net wordt geëxploiteerd door de Stadtwerke Ulm/Neu-Ulm GmbH (SWU) onder auspiciën van het overkoepelende Donau-Iller-Nahverkehrsverbund (DING). Het totale netwerk met een lengte van 19,5 kilometer bestaat (in 2023) uit twee tramlijnen: de lijnen 1 en 2. Vanaf het begin in 1897 reden de trams elektrisch. In 2003 kwamen de eerste lagevloertrams in dienst.

Netwerk[bewerken | brontekst bewerken]

Er hebben vier lijnen bestaan, lijn 1 t/m 4. Ook Neu-Ulm was in het tramnet opgenomen. In 1939 werd lijn 3 opgeheven. Lijn 2 werd in 1944 stilgelegd en is niet hervat. Van 1947 tot 1963 reden ter vervanging de trolleybuslijnen 5 en 6. In 1964 werden de overgebleven delen van lijn 1 en 4 gecombineerd tot lijn 1[1], die met de tien vierassers uit 1958 kon worden gereden. Eind 2018 kwam een nieuwe lijn 2 in dienst.

Lijnen
  1. Söflingen - Ehinger Tor - Hauptbahnhof - Theater - Donaustadion - Böfingen
    22 haltes; lengte 10,2 km; rijtijd ± 30 minuten.
  2. Kuhberg - Ehinger Tor - Hauptbahnhof - Theater - Botanischer Garten - Wissenschaftsstadt/Science Park II
    21 haltes; lengte 9,3 km; rijtijd ± 28 minuten.

De 'Betriebshof' (remise) bevindt zich aan een aftakking van lijn 1 richting Söflingen, nabij de halte Theodor-Heuss-Platz.

Materieel[bewerken | brontekst bewerken]

Voormalig[bewerken | brontekst bewerken]

  • Vierassige Grossraum-motorwagens GRW4, nummers 1-10, in 1958 gebouwd door Maschinenfabrik Esslingen. Zij reden meestal met één of soms twee tweeassige bijwagens[2] afkomstig uit Stuttgart. Deze tramstellen waren in dienst tot de komst van de tweedehands GT4-trams, ook uit Stuttgart, in 1988.
  • Vierassige gelede trams GT4, nummers 1-14, tweedehands overgenomen van de Strassenbahn Stuttgart; in dienst tot de komst van de Combino's in 2003. Eerder al, van 1983 tot 1988, had het trambedrijf van Ulm drie soortgelijke GT4-trams, die afkomstig waren van het trambedrijf van Reutlingen.

Huidig[bewerken | brontekst bewerken]

  • Combino: in 2003 werden door Siemens in totaal acht vijfdelige lagevloertrams 41-48 geleverd, in 2008 gevolgd door twee stuks 49 en 50. Deze trams zijn een metersporige versie van de Combino-variant te Amsterdam en Poznań.
  • Avenio M: in 2018 werden door Siemens twaalf vijfdelige lagevloertrams 51-62 geleverd, in 2022 en 2023 gevolgd door zes stuks 63-68. De Avenio M is een gemodificeerde versie van de constructief identieke Combino.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Trams in Ulm van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.