Eric Deflandre

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Éric Deflandre)
Éric Deflandre
Eric Deflandre
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 2 augustus 1973
Geboorteplaats Rocourt, België
Lengte 181 cm
Been Rechts
Positie Rechtsachter
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2012
Huidige club Vlag van België FC Luik
Functie Assistent-trainer
Senioren
Seizoen Club W (G)
1991–1995
1995–1996
1996–2000
2000–2004
2004–2007
2007
2008–2009
2009–2010
2010–2012 		Vlag van België FC Luik
Vlag van België Germinal Ekeren
Vlag van België Club Brugge
Vlag van Frankrijk Olympique Lyon
Vlag van België Standard Luik
Vlag van België FC Brussels
Vlag van België FCV Dender EH
Vlag van België Lierse SK
Vlag van België FC Luik 		93(1)
32(2)
119(1)
90(0)
76(1)
14(0)
35(0)
21(0)
52(0)
Interlands
1991–2000
1991–1992
1992–1995
1996–2004 		Vlag van België België –18
Vlag van België België –19
Vlag van België België –21
Vlag van België België 		2(0)
8(0)
20(1)
57(0)
Getrainde teams
2012–2015
2015–2021
2015
2022– 		Vlag van België Standard Luik (jeugd)
Vlag van België Standard Luik (assistent)
Vlag van België Standard Luik (interim)
Vlag van België FC Luik (assistent)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Éric Deflandre (Rocourt, 2 augustus 1973) is een voormalig Belgisch voetballer. Hij speelde als rechtsachter. Deflandre is een 57-voudig Belgisch voetbalinternational en speelde als laatste bij het Belgische FC Luik.[1] Daarna ging hij als trainer aan de slag.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Van 1991 tot 1995 speelde hij bij FC Luik, van 1995 tot 1996 bij Germinal Ekeren. Daarna speelde hij voor Club Brugge tot in 2000 toen hij voor 4 jaar bij Olympique Lyon ging spelen. Vanaf 2004 speelde hij terug in België bij Standard Luik. Op het einde van het seizoen 2006-2007 kon hij niet langer bij deze club blijven. Hij tekende op 14 juni 2007 bij FC Brussels. Halfweg januari 2008 ruilde hij Brussels al in voor FCV Dender EH. Op 25 juni 2009 ruilde hij FCV Dender in voor K. Lierse SK waar hij een contract van één jaar kreeg. In de seizoenen 2010/11 en 2012/13 speelde hij voor de club waar het voor hem allemaal begon: FC Luik. In 2010/11 zakte hij met die club van Derde Klasse B naar Vierde Klasse D.

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Deflandre was lang vaste waarde als rechtsback bij de Rode Duivels, ondanks concurrentie van onder anderen Régis Genaux, Bertrand Crasson en Jacky Peeters. Hij maakte zijn debuut voor de Rode Duivels op 14 december 1996 in het WK-kwalificatieduel tegen Nederland, dat op eigen veld met 3-0 verloren ging door treffers van Dennis Bergkamp, Clarence Seedorf en Wim Jonk. Deflandre begon in dat duel als basisspeler, maar moest na 75 minuten plaatsmaken voor Nordin Jbari. In de groepsfase van het EK 2000 werd Deflandre in de slotminuten de doelman van de Belgische ploeg na een rode kaart voor Filip De Wilde.

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

seizoen club land competitie wed. goals
1991/92 FC Luik Vlag van België België Eerste Klasse 1 0
1992/93 34 0
1993/94 24 1
1994/95 34 0
1995/96 Germinal Ekeren 32 2
1996/97 Club Brugge 28 0
1997/98 29 0
1998/99 33 1
1999/00 27 0
2000/01 Olympique Lyon Vlag van Frankrijk Frankrijk Ligue 1 21 0
2001/02 21 0
2002/03 22 0
2003/04 27 0
2004/05 Standard Luik Vlag van België België Jupiler League 27 1
2005/06 28 0
2006/07 20 0
2007/08 FC Brussels 14 0
FCV Dender EH 11 0
2008/09 24 0
2009/10 Lierse SK Exqi League 21 0
2010/11 FC Luik Derde Klasse B 25 0
2011/12 Vierde Klasse D 27 0
Totaal 502 5

Trainerscarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Van 2012 tot oktober 2021 had Deflandre verschillende trainersfuncties bij Standard Luik. In de zomer van 2015 werd Deflandre, die in de drie voorgaande jaren voor de jeugdacademie van Standard had gewerkt, aangesteld als assistent van hoofdtrainer Slavoljub Muslin.[2] Na diens vroegtijdige ontslag fungeerde Deflandre op 30 augustus 2015 als interimtrainer tegen Club Brugge.[3] Onder zijn leiding liep Standard een zware 7-1-nederlaag op in het Jan Breydelstadion.[4] Nadien werd Deflandre weer assistent onder de nieuwe hoofdtrainer Yannick Ferrera.[5] In de daaropvolgende jaren diende hij ook onder trainers als Aleksandar Janković, Ricardo Sá Pinto, Michel Preud'homme, Philippe Montanier en Mbaye Leye. Na het ontslag van laatstgenoemde in oktober 2021 kreeg ook Deflandre de bons bij Standard.[6]

In maart 2022 kreeg Deflandre een plek in de technische staf van Gaëtan Englebert, die naast sportief directeur van FC Luik ook hoofdtrainer van de club werd.[7] In mei 2022 grepen de Luikenaars net naast promotie naar Eerste klasse B, een jaar later slaagde de vijfvoudige landskampioen er wél in om voor het eerst sinds 2010 terug te keren naar het tweede niveau in België.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eric_Deflandre&oldid=67268997"