Wesley Sonck

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wesley Sonck
Sonck (2007) als speler van Borussia Mönchengladbach.
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 9 augustus 1978
Geboorteplaats Ninove, Vlag van België België
Lengte 174 cm
Positie Spits
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2014
Huidige club Vlag van België Belgie -19
Functie Bondscoach
Jeugd
1985–1994
1994–1996
Vlag van België KVK Ninove
Vlag van België RWDM
Senioren
Seizoen Club W (G)
1996–1998
1998–2000
2000–2003
2003–2004
2005–2007
2007–2010
2010–2012
2012–2013
2013–2014
Vlag van België RWDM
Vlag van België Germinal Beerschot
Vlag van België KRC Genk
Vlag van Nederland Ajax
Vlag van Duitsland Borussia M'gladbach
Vlag van België Club Brugge
Vlag van België Lierse SK
Vlag van België Waasland-Beveren
Vlag van België Appelterre-Eichem
33(11)
61(18)
93(67)
34(10)
28(6)
72(27)
44(8)
17(1)
9(9)
Interlands
1996–2000
1997–1999
2001–2010
Vlag van België Belgie -18
Vlag van België België -21
Vlag van België België
5(2)
11(8)
55(24)
Getrainde teams
2017–2023
2023–
Vlag van België Belgie -18 (bondscoach)
Vlag van België Belgie -19 (bondscoach)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Wesley Sonck (Ninove, 9 augustus 1978) is een Belgisch voormalig betaald voetballer. Hij was spits en sloot in 2014 bij Appelterre in eerste provinciale, de club waar zijn broer Kevin op dat moment aanvoerder was, zijn carrière af. In 2013 speelde hij bij Waasland-Beveren. Tot 2012 speelde hij voor Lierse SK. In het verleden was hij actief bij onder meer KRC Genk, Ajax en Club Brugge. Van 2001 tot 2010 kwam hij 55 keer uit voor de Rode Duivels en scoorde daarin 24 keer.

Sonck was een makkelijk scorende spits. Ondanks zijn kleine gestalte was hij erg veerkrachtig en kopbalsterk. Hij brak begin 21e eeuw door bij Genk, dat hij in 2002 naar de landstitel loodste. Sonck werd in die periode ook twee keer op rij topschutter en kreeg in januari 2002 ook de Gouden Schoen. Nadien verkaste de mondige voetballer naar Ajax, met wie hij meteen kampioen werd. Na anderhalf seizoen trok hij naar het Duitse Borussia Mönchengladbach, waar hij amper aan spelen toekwam. Hij keerde vervolgens terug naar België. Eerst stond hij drie seizoenen in de spits bij Club Brugge, nadien kwam hij nog twee seizoenen uit voor Lierse SK. Hierna speelde hij een seizoen voor Waasland-Beveren. Begin 2014 speelde hij ten slotte nog enkele maanden bij KE Appelterre-Eichem, een eersteprovincialer uit het Oost-Vlaamse Ninove waar ook zijn broer, Kevin Sonck, actief is.

In augustus 2017 volgde Sonck, Gert Verheyen op als bondscoach van de rode duivels U18. In augustus 2023 kreeg hij de U19 onder zijn hoede.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Wesley Sonck werd geboren in het Oost-Vlaamse Ninove en sloot zich op 7-jarige leeftijd aan bij het plaatselijke KVK Ninove. Hij voetbalde er verschillende jaren alvorens op 16-jarige leeftijd de overstap te maken naar RWDM, dat toen nog in eerste klasse uitkwam.

RWDM[bewerken | brontekst bewerken]

Soncks debuut bij RWDM kwam er niet meteen. In het seizoen 1996/97 kreeg hij van coach René Vandereycken geen speelkansen. Pas in het seizoen 1997/98 maakte de jonge aanvaller zijn debuut voor de Brusselaars. Op de eerste speeldag van de competitie mocht hij van trainer Daniel Renders meteen meespelen. Sonck viel na meer dan een uur in voor generatiegenoot Alan Haydock en scoorde niet veel later zijn eerste goal. In de volgende wedstrijd versloeg RWDM rivaal RSC Anderlecht. Achteraf bleek echter dat Renders vier wissels had doorgevoerd. Sonck was een van die vier wissels. Anderlecht verloor met 0-2, maar diende achteraf geen klacht in waardoor de wedstrijd niet hoefde herspeeld te worden.

Op de vijfde speeldag kreeg Sonck tegen STVV zijn eerste basisplaats. Hij bedankte de trainer met twee goals. Ook toen Guy Vandersmissen in de loop van het seizoen het roer van Renders overnam, bleef Sonck een vaste waarde bij RWDM. Hij werd topschutter van het team met 11 goals, maar kon niet voorkomen dat RWDM voorlaatste werd en naar tweede klasse degradeerde.

Germinal Ekeren[bewerken | brontekst bewerken]

De 20-jarige Sonck zakte niet mee naar tweede klasse. Hij stapte in de zomer van 1998 over naar het Germinal Ekeren van trainer Herman Helleputte en vormde samen met Francis Severeyns, Gunther Hofmans en Edwin van Ankeren de aanvalslinie van de Antwerpse club. Ekeren werd in het seizoen 1998/99 tiende in de competitie en greep in mei 1999 net naast de Ligabeker.

In 1999 ging Germinal Ekeren samen met Beerschot VAC een fusie aan. De nieuwe club, Germinal Beerschot, trok Franky Van der Elst aan als trainer en Marc Degryse als spelverdeler. Degryse zorgde regelmatig voor assists waar Sonck uit scoorde. Het seizoen 1999/00 sloot hij af met opnieuw 11 goals. Sonck werd ook bekend om de salto's die hij maakte na zijn doelpunten. Na het seizoen greep hij net naast de prijs voor Jonge Profvoetballer van het Jaar. Hij werd tweede na laureaat Walter Baseggio.

KRC Genk[bewerken | brontekst bewerken]

In 2000 trok Sonck samen met ploegmaat Jan Moons naar KRC Genk. Het team dat onder leiding van Johan Boskamp stond, begon het seizoen met een nederlaag in de supercupwedstrijd tegen Anderlecht. Ook nadien sloeg de motor niet aan. Boskamp werd in de loop van het seizoen opgevolgd door assistent-trainer Pierre Denier en sloot het seizoen af als elfde. Voor het volgende seizoen legde de club Sef Vergoossen als trainer vast. Onder zijn leiding werd Genk in 2002 opnieuw kampioen. Sonck groeide samen met spelers als Bernd Thijs, Josip Skoko, Moumouni Dagano en Didier Zokora uit tot een van de sterkhouders. Bovendien werd hij met 30 goals in bijna evenveel wedstrijd ook overtuigend topschutter. Na het seizoen werd hij verkozen tot Profvoetballer van het Jaar. Enkele maanden eerder had hij ook de Gouden Schoen in ontvangst mogen nemen.

Sonck werd een publiekslieveling bij Genk en loodste zijn ploegmaats in het seizoen 2002/03 naar de Champions League. In de laatste voorronde scoorde hij zowel in de heen- als terugwedstrijd tegen Sparta Praag. Genk mocht voor het eerst deelnemen aan het kampioenenbal en belandde in de groep van Real Madrid, AS Roma en AEK Athene. Sonck scoorde zowel tegen Real als AEK. In de Belgische competitie volgde hij zichzelf op als topschutter, al moest hij de titel ditmaal delen met Cédric Roussel van RAEC Mons.

Ajax[bewerken | brontekst bewerken]

In de zomer van 2003 verhuisde Sonck naar Ajax. Hij werd in Amsterdam gezien als de vervanger van Mido. Sonck maakte zijn debuut bij de Amsterdamse club op 12 augustus van dat jaar in de Europese uitwedstrijd tegen Grazer AK. Op 13 september maakte hij zijn eerste doelpunt in de met 4-1 gewonnen thuiswedstrijd tegen RKC Waalwijk. Bij Ajax werd Sonck in die dagen een ploegmaat van onder meer Zlatan Ibrahimović, Wesley Sneijder, Rafael van der Vaart, Nigel de Jong en zijn landgenoten Tom Soetaers en Tom De Mul. Sonck scoorde in zijn eerste seizoen tien competitiegoals voor Ajax. Hij pakte met de Amsterdammers ook de landstitel. In de Champions League werd hij met vier goals topschutter van het team. Zo scoorde hij in de groepsfase in totaal drie keer tegen zijn latere werkgever Club Brugge.

Toch kon Sonck het nooit helemaal waar maken in Amsterdam, mede doordat hij vaak als rechtsbuiten werd geposteerd door trainer Ronald Koeman. Sonck, die liever in de spits speelde, zocht tijdens het seizoen 2004/05 andere oorden op.

Borussia Mönchengladbach[bewerken | brontekst bewerken]

Sonck ruilde de Eredivisie in voor de Bundesliga. Hij werd uitgeleend aan Borussia Mönchengladbach, waar op dat ogenblik Dick Advocaat als coach aan de slag was. Sonck werd er verenigd met zijn landgenoten Bernd Thijs, Nico Van Kerckhoven, Filip Daems en Joris Van Hout. De club stond er niet goed voor in de Bundesliga en Advocaat stapte al na enkele maanden zelf op. Zijn vervanger Horst Köppel zorgde ervoor dat Mönchengladbach niet degradeerde, waardoor Sonck de definitieve overstap naar Duitsland maakte. Maar ook in Duitsland loste de spits de verwachtingen niet in. Op een gegeven moment belandde hij zelfs in de B-kern. In twee en een half jaar kwam hij slechts 28 competitiewedstrijden in actie.

Club Brugge[bewerken | brontekst bewerken]

In 2007 liet Borussia Mönchengladbach de aanvaller vertrekken. Sonck vond op 20 augustus onderdak bij de Belgische bekerwinnaar Club Brugge. Hij moest er onder meer het vertrek van de Kroatische aanvaller Boško Balaban opvangen. De inmiddels 29-jarige Sonck kreeg van coach Jacky Mathijssen regelmatig speelkansen, maar werd in de aanval aanvankelijk overschaduwd door François Sterchele, die een jaar eerder topschutter was geworden. Sterchele kwam echter op 8 mei 2008 onverwacht om het leven na een auto-ongeluk.

Een seizoen later werd Sonck samen Joseph Akpala het vaste spitsenduo van blauw-zwart. Sonck was goed voor 14 goals, maar zag zijn Nigeriaanse spitsbroeder wel topschutter worden. Het leverde het team niet veel op, Club Brugge werd net als een seizoen eerder derde in competitie.

Na de komst van Adrie Koster bij Club Brugge kon Sonck niet zo vaak meer op een basisplaats rekenen. Hoewel hij nog 7 keer scoorde in iets meer dan 20 wedstrijden, was de Nederlander hem liever kwijt dan rijk.[1]

Lierse[bewerken | brontekst bewerken]

In augustus 2010 tekende de gewezen topschutter een tweejarig contract bij promovendus Lierse SK, dat hem transfervrij inlijfde.[2]. De aanvaller toonde zich bij momenten nog even trefzeker als in zijn jonge jaren, hoewel hij zichtbaar aan snelheid had ingeboet. In december 2010 scoorde hij een wereldgoal tegen zijn ex-club Genk. Op het ondergesneeuwde en gladde veld van Lierse scoorde hij van op de rand van het strafschopgebied via een omhaal. De bal verdween recht in de kruising en werd het doelpunt van het jaar. Voor aanvang van het seizoen 2011/12 promoveerde trainer Chris Janssens hem tot aanvoerder. In oktober 2011 viel hij echter tijdelijk uit de selectie en speelde hij zijn aanvoerdersband kwijt.

Reeds in maart 2012 zat Sonck met het bestuur samen om te praten over een contractverlenging. Beide partijen kwamen niet tot een akkoord. Sonck verlengde zijn contract niet en zat sindsdien zonder club. Even zag het ernaar uit dat hij bij het Hongaarse Újpest FC zou tekenen, maar Sonck weigerde de aanbieding.[3]

Waasland-Beveren[bewerken | brontekst bewerken]

Op 23 oktober 2012 tekende Wesley Sonck een contract tot het einde van het seizoen 2012/13 bij promovendus Waasland-Beveren. Hij maakte zijn debuut voor Waasland-Beveren in de wedstrijd tegen SV Zulte Waregem. Zijn eerste goal maakte hij tegen zijn ex-club Club Brugge. Zijn contract werd na het seizoen 2012/13 niet verlengd. Hij sluit zijn loopbaan af bij de amateurs van Appelterre waar zijn broer ook speelt.

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
1996/97 RWDM 1 Vlag van België Jupiler Pro League 0 0 0 0 0 0
1997/98 33 11 0 0 33 11
Club totaal 33 11 0 0 0 0 0 0 33 11
1998/99 Germinal Ekeren 1 Vlag van België Jupiler Pro League 32 7 0 0 32 7
Club totaal 32 7 0 0 0 0 0 0 32 7
1999/00 Germinal Beerschot 1 Vlag van België Jupiler Pro League 28 11 0 0 28 11
Club totaal 28 11 0 0 0 0 0 0 28 11
2000/01 KRC Genk 2 Vlag van België Jupiler Pro League 32 13 3 4 4 1 0 0 39 18
2001/02 32 30 3 2 35 32
2002/03 27 22 2 3 8 3 1 0 38 28
Club totaal 91 65 8 9 12 4 1 0 112 78
2003/04 AFC Ajax Vlag van Nederland Eredivisie 25 9 1 0 6 4 32 13
2004/05 9 1 0 0 4 1 1 0 14 2
Club totaal 34 10 1 0 10 5 1 0 46 15
2004/05 Borussia Mönchengladbach (huur) Vlag van Duitsland Bundesliga 7 2 0 0 7 2
2005/06 Borussia Mönchengladbach Vlag van Duitsland 14 4 0 0 14 4
2006/07 7 0 1 1 8 1
Club totaal 28 6 1 1 0 0 0 0 29 7
2007/08 Club Brugge Vlag van België Jupiler Pro League 21 6 0 0 2 0 0 0 23 6
2008/09 28 14 1 0 6 2 35 16
2009/10 22 7 1 0 7 1 4 1 34 9
Club totaal 71 27 2 0 15 3 4 1 92 31
2010/11 Lierse SK Vlag van België Jupiler Pro League 22 6 3 3 0 0 25 9
2011/12 22 2 5 0 3 0 30 2
Club totaal 44 8 8 3 0 0 3 0 55 11
2012/13 Waasland-Beveren Vlag van België Jupiler Pro League 23 2 1 0 6 1 30 2
Club totaal 23 2 1 0 0 0 6 1 30 2
Carrière totaal 384 147 21 13 37 12 15 2 457 194

1 N.B. De statistieken van de Belgische beker zijn onbekend.
2 N.B. De statistieken van de Belgische beker en Belgische supercup zijn onbekend.

Nationale ploeg[bewerken | brontekst bewerken]

Op 2 juni 2001 debuteerde Wesley Sonck in het Belgisch voetbalelftal. Het was toenmalig bondscoach Robert Waseige die hem voor het eerst selecteerde. Het ging om een interland tegen Letland die door de Duivels met 3-1 gewonnen werd. Enkele dagen later scoorde hij tegen San Marino zijn eerste doelpunt.

België wist zich te plaatsen voor het WK 2002 in Japan en Zuid-Korea. Sonck maakte deel uit van Waseiges WK-selectie, maar moest zich tevreden stellen met een rol als invaller. Sonck, die op dat ogenblik topschutter en Gouden Schoen was, vond dat hij te weinig krediet kreeg. Toen hij in de groepsfase mocht invallen tegen Rusland scoorde hij enkele seconden later een belangrijk doelpunt. België vloog er in de volgende ronde uit tegen Brazilië.

In 2002 werd Aimé Antheunis bondscoach en was Sonck niet meer weg te denken uit de nationale ploeg. Hij scoorde regelmatig maar wist zich met de Duivels toch niet meer te plaatsen voor een groot toernooi. In 2006 werd René Vandereycken, die Sonck nog kende van bij RWDM, aangesteld als nieuwe bondscoach. Aanvankelijk werd de spits nog opgeroepen, maar toen hij bij Borussia Mönchengladbach op een zijspoor beland was, viel hij ook naast de prijzen voor de nationale ploeg. De internationale carrière van de goalgetter leek erop te zitten, maar Vandereycken haalde hem een jaar later toch terug bij de selectie. In de kwalificatiecampagne voor het WK 2010 in Zuid-Afrika scoorde hij in bijna elke wedstrijd. Toch slaagden de Rode Duivels er opnieuw niet in zich te plaatsen.

Op 3 maart 2010 speelde Sonck tegen Kroatië zijn laatste interland voor de nationale ploeg. Zijn laatste goal scoorde hij op 17 november 2009 tegen Qatar. In totaal scoorde Sonck 24 keer voor de nationale ploeg. Daarmee doet hij beter dan onder meer Jan Ceulemans, Marc Degryse, Rik Coppens en Erwin Vandenbergh. Sonck staat achtste in de topschuttersstand van de nationale ploeg.

Interlands[bewerken | brontekst bewerken]

Interlands van Wesley Sonck voor Vlag van België België
No. Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Vlag van België Racing Genk
1. 2 juni 2001 Vlag van België België - Letland Vlag van Letland 3 - 1 WK Kwalificatie 2002 -
2. 6 juni 2001 Vlag van San Marino San Marino - België Vlag van België 1 - 4 WK Kwalificatie 2002 Goal 59'
3. 15 augustus 2001 Vlag van Finland Finland - België Vlag van België 4 - 1 Vriendschappelijk -
4. 05 september 2001 Vlag van België BelgiëSchotland Vlag van Schotland 2 - 0 WK Kwalificatie 2002 -
5. 06 oktober 2001 Vlag van Kroatië KroatiëBelgië Vlag van België 1 - 0 WK Kwalificatie 2002 -
6. 10 november 2001 Vlag van België BelgiëTsjechië Vlag van Tsjechië 1 - 0 Play-Offs WK Kwalificatie 2002 -
7. 14 november 2001 Vlag van Tsjechië TsjechiëBelgië Vlag van België 0 - 1 Play-Offs WK Kwalificatie 2002 -
8. 13 februari 2002 Vlag van België België - Noorwegen Vlag van Noorwegen 1 - 0 Vriendschappelijk -
9. 27 maart 2002 Vlag van Griekenland Griekenland - België Vlag van België 3 - 2 Vriendschappelijk Goal 54'
10. 17 april 2002 Vlag van België België - Slowakije Vlag van Slowakije 1 - 1 Vriendschappelijk -
11. 14 mei 2002 Vlag van België België - Algerije Vlag van Algerije 0 - 0 Vriendschappelijk -
12. 18 mei 2002 Vlag van Frankrijk Frankrijk - België Vlag van België 1 - 2 Vriendschappelijk -
13. 4 juni 2002 Vlag van Japan Japan - België Vlag van België 2 - 2 WK 2002 -
14. 10 juni 2002 Vlag van Tunesië Tunesië - België Vlag van België 1 - 1 WK 2002 -
15. 14 juni 2002 Vlag van België België - Rusland Vlag van Rusland 3 - 2 WK 2002 Goal 78'
16. 17 juni 2002 Vlag van Brazilië Brazilië - België Vlag van België 2 - 0 WK 2002 -
17. 21 augustus 2002 Vlag van Polen Polen - België Vlag van België 1 - 0 Vriendschappelijk Goal 41'
18. 7 september 2002 Vlag van België België - Bulgarije Vlag van Bulgarije 0 - 2 EK Kwalificatie 2004 -
19. 12 oktober 2002 Vlag van Andorra Andorra - België Vlag van België 0 - 1 EK Kwalificatie 2004 Goal 61'
20. 16 oktober 2002 Vlag van Estland Estland - België Vlag van België 0 - 1 EK Kwalificatie 2004 Goal 2'
21. 12 februari 2003 Vlag van Algerije Algerije - België Vlag van België 1 - 3 Vriendschappelijk Goal 7'
22. 29 maart 2003 Vlag van Kroatië Kroatië - België Vlag van België 4 - 0 EK Kwalificatie 2004 -
23. 30 april 2003 Vlag van België België - Polen Vlag van Polen 3 - 1 Vriendschappelijk Goal 27'
24. 7 juni 2003 Vlag van Bulgarije Bulgarije - België Vlag van België 2 - 2 EK Kwalificatie 2004 -
25. 11 juni 2003 Vlag van België België - Andorra Vlag van Andorra 3 - 0 EK Kwalificatie 2004 Goal 45'
Als speler bij Vlag van Nederland Ajax
26. 20 augustus 2003 Vlag van België België - Nederland Vlag van Nederland 1 - 1 Vriendschappelijk Goal 39'
27. 10 september 2003 Vlag van België België - Kroatië Vlag van Kroatië 2 - 2 EK Kwalificatie 2004 Goal 34' Goal 42'
28. 11 oktober 2003 Vlag van België België - Estland Vlag van Estland 2 - 2 EK Kwalificatie 2004 -
29. 18 februari 2004 Vlag van België België - Frankrijk Vlag van Frankrijk 0 - 2 Vriendschappelijk -
30. 28 april 2004 Vlag van België België - Turkije Vlag van Turkije 2 - 3 Vriendschappelijk Goal 34'
31. 18 augustus 2004 Vlag van Noorwegen Noorwegen - België Vlag van België 2 - 2 Vriendschappelijk -
32. 4 september 2004 Vlag van België België - Litouwen Vlag van Litouwen 1 - 1 WK Kwalificatie 2006 Goal 61'
33. 9 oktober 2004 Vlag van Spanje Spanje - België Vlag van België 2 - 0 WK Kwalificatie 2006 -
34. 17 november 2004 Vlag van België België - Servië en Montenegro Vlag van Servië en Montenegro 0 - 2 WK Kwalificatie 2006 -
Als speler van Vlag van Duitsland Borussia Mönchengladbach
35. 1 maart 2006 Vlag van Luxemburg LuxemburgBelgië Vlag van België 0 - 2 Vriendschappelijk -
36. 20 mei 2006 Vlag van Slowakije SlowakijeBelgië Vlag van België 1 - 1 Vriendschappelijk -
37. 24 mei 2006 Vlag van België België - Turkije Vlag van Turkije 3 - 3 Vriendschappelijk Goal 43'
Als speler bij Vlag van België Club Brugge
38. 13 oktober 2007 Vlag van België België - Finland Vlag van Finland 0 - 0 EK Kwalificatie 2008 -
39. 17 oktober 2007 Vlag van België België - Armenië Vlag van Armenië 3 - 0 EK Kwalificatie 2008 Goal 63'
40. 26 maart 2008 Vlag van België BelgiëMarokko Vlag van Marokko 1 - 4 Vriendschappelijk -
41. 30 mei 2008 Vlag van Italië Italië - België Vlag van België 3 - 1 Vriendschappelijk Goal 32'
42. 20 augustus 2008 Vlag van Duitsland Duitsland - België Vlag van België 2 - 0 Vriendschappelijk -
43. 6 september 2008 Vlag van België BelgiëEstland Vlag van Estland 3 - 2 WK Kwalificatie 2010 Goal 39' Goal 81'
44. 10 september 2008 Vlag van Turkije TurkijeBelgië Vlag van België 1 - 1 WK Kwalificatie 2010 Goal 32'
45. 11 oktober 2008 Vlag van België BelgiëArmenië Vlag van Armenië 2 - 0 WK Kwalificatie 2010 Goal 21'
46. 15 oktober 2008 Vlag van België BelgiëSpanje Vlag van Spanje 1 - 2 WK Kwalificatie 2010 Goal 7'
47. 19 november 2008 Vlag van Luxemburg LuxemburgBelgië Vlag van België 1 - 1 Vriendschappelijk -
48. 28 maart 2009 Vlag van België BelgiëBosnië en Herzegovina Vlag van Bosnië en Herzegovina 2 - 4 WK Kwalificatie 2010 -
49. 1 april 2009 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en HerzegovinaBelgië Vlag van België 2 - 1 WK Kwalificatie 2010 Goal 85'
50. 12 augustus 2009 Vlag van Tsjechië TsjechiëBelgië Vlag van België 3 - 0 Vriendschappelijk -
51. 5 september 2009 Vlag van Spanje SpanjeBelgië Vlag van België 5 - 0 WK Kwalificatie 2010 -
52. 9 september 2009 Vlag van Armenië ArmeniëBelgië Vlag van België 2 - 1 WK Kwalificatie 2010 -
53. 14 november 2009 Vlag van België BelgiëHongarije Vlag van Hongarije 3 - 0 Vriendschappelijk -
54. 17 november 2009 Vlag van Qatar QatarBelgië Vlag van België 0 - 2 Vriendschappelijk Goal 20'
55. 3 maart 2010 Vlag van België BelgiëKroatië Vlag van Kroatië 0 - 1 Vriendschappelijk -
Totaal 24

Bijgewerkt t/m 3 maart 2010[4]

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie Aantal Jaren
Nationaal
Belgisch kampioen 1x 2002
Trofee Jules Pappaert 1x 2002
Nederlands kampioen 1x 2004
Johan Cruijff Schaal 1x 2005
Vriendschappelijk
Brugse Metten 2x 2008, 2009
LG Amsterdam Tournament 1x 2004
Individueel
Gouden Schoen 1x 2001
Profvoetballer van het Jaar 1x 2002
Topschutter 2x 2002, 2003

Privéleven[bewerken | brontekst bewerken]

Wesley Sonck is sinds 2016 samen met Virginie Van Mol en heeft een nieuw samengesteld gezin met vier kinderen. In januari 2012 overleed zijn vader Jean-Pierre op 60-jarige leeftijd. Sonck speelde op dat moment nog voor Lierse.

In 2021 werd Sonck door burgemeester Tania De Jonge benoemd tot Ereburger van Ninove.[5]

Televisie[bewerken | brontekst bewerken]

Sonck is regelmatig te gast in het voetbalpraatprogramma Extra Time op Canvas, en ook extra voetbalpraatprogramma’s zoals Sporza Retro of grote toernooi gerelateerde.

Hij schrijft ook columns voor de krant Het Nieuwsblad.

In 2014 speelde Sonck een bijrol in de VIER-serie Vermist.

Door de uitbraak van COVID-19 geeft hij, naast Pedro Ellias, livecommentaar in De Container Cup. In deze zevenkamp proberen topatleten en bekende Vlamingen de beste tijd neer te zetten op zeven verschillende disciplines in een container, volgens de coronamaatregelen.

Voor altijd Kampioen! (2021) - als zichzelf (Documentaire)

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Wesley Sonck.
Voorganger:
Jan Koller
Gouden schoen
2001
Opvolger:
Timmy Simons
Voorganger:
Tomasz Radzinski
Topschutter Belgische Eerste Klasse
2001/02 & 2002/03 (gedeeld met Cédric Roussel)
Opvolger:
Luigi Pieroni