Albert van Saksen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit artikel gaat over Albert, koning van Saksen. Zie Albrecht van Saksen (1443-1500) voor de 15e-eeuwse hertog. Voor de 14e-eeuwse filosoof Albert van Saksen zie Albert van Rickmersdorf
Albert
1828 - 1902
Albert van Saksen
Koning van Saksen
Periode 1873-1902
Voorganger Johan
Opvolger George
Vader Johan van Saksen
Moeder Amalie Auguste van Beieren
Albert van Saksen
Albert van Saksen
Rustplaats Katholische Hofkirche, Dresden
Religie Rooms-katholiek[1]
Onderdeel Saksische leger
Dienstjaren 1848 - 1902
Rang Generalfeldmarschall
Bevel XII. (I. Königlich Sächsisches) Armee-Korps
Inspecteur-generaal I. Armee-Inspektion (Deutsches Kaiserreich)
Slagen/oorlogen Eerste Duits-Deense Oorlog

Duitse Oorlog


Frans-Duitse Oorlog

Onderscheidingen Zie onderscheidingen

Frederik August Albert (Dresden, 23 april 1828Sibyllenort bij Breslau, 19 juni 1902) was van 1873 tot 1902 koning van Saksen. Hij was de zoon van koning Johan van Saksen en Amalie Auguste van Beieren, dochter van Maximiliaan I Jozef van Beieren.

Zoals gebruikelijk was Alberts opvoeding sterk militair getint, maar hij volgde ook colleges aan de universiteit van Bonn. In 1849 maakte hij de Eerste Duits-Deense Oorlog mee. Hij trad in 1853 in het huwelijk met Carola van Wasa, kleindochter van Gustaaf IV Adolf van Zweden. Dit huwelijk bleef kinderloos.

Kroonprins Albert leidde in de Oostenrijks-Pruisische Oorlog van 1866 het, in deze oorlog verslagen, Saksische leger tegen het Pruisische leger onder prins Frederik Karel. Hij verwierf hier de reputatie een goed militair te zijn. Na de oorlog trad Saksen toe tot de Noord-Duitse Bond en voerde Albert opnieuw het Saksische leger aan, dat nu slechts een deel van het Noord-Duitse leger was. In de Frans-Pruisische Oorlog van 1870 commandeerde hij opnieuw de Saksen, ditmaal onder zijn oude tegenstander Frederik Karel. De beslissende aanval op Saint-Privat-la-Montagne werd door Albert uitgevoerd. Na de wapenstilstand kreeg hij het commando over de Duitse bezettingsmacht in Frankrijk.

Samen met zijn broer George, die onder hem diende, woonde hij op 18 januari 1871 in Versailles de kroning van de Pruisische koning Wilhelm I tot Duits keizer bij.

Albert besteeg de troon na de dood van zijn vader op 29 oktober 1873. Hij besteedde weinig aandacht aan de politiek en richtte zich op militaire zaken, waar zijn advies en ervaring zeer van pas kwamen. Onder zijn bewind was Saksen dan ook een modelstaat voor de constitutionele monarchie. In 1897 zat hij een scheidgerecht voor dat bemiddelde in het conflict over de erfopvolging in Lippe, dat het uiteindelijk toewees aan Leopold van Lippe-Biesterfeld. Hij stierf kinderloos en werd opgevolgd door zijn broer George.

Militaire loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]

Voorouders[bewerken | brontekst bewerken]

Voorouders van Albert van Saksen
Overgrootouders Frederik Christiaan van Saksen
(1722-1763)

Maria Antonia van Beieren
(1723-1780)
Ferdinand van Parma
(1756-1802)

Maria Amalia van Oostenrijk
(1746-1804)
Frederik Michael van Palts-Birkenfeld (1724-1767)

Maria Francisca van Palts-Sulzbach (1724-1794)
Karel Lodewijk van Baden (1755-1801)

Amalia van Hessen-Darmstadt (1754-1832)
Grootouders Maximiliaan van Saksen
(1759-1838)

Carolina van Parma
(1770-1804)
Maximiliaan I Jozef van Beieren
(1756-1825)

Caroline van Baden
(1776-1841)
Ouders Johan van Saksen (1801-1873)

Amalia Augusta van Beieren (1801-1877)
Albert van Saksen (1828-1902)

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Albert of Saxony van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.