Naar inhoud springen

Archaeornithura

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Archaeornithura
Status: Uitgestorven
Fossiel voorkomen: Vroeg-Krijt
Plaat en tegenplaat van het holotype van Archaeornithura meemannae
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Onderklasse:Ornithuromorpha
Familie:Hongshanornithidae
Geslacht
Archaeornithura
Wang et al., 2015
Typesoort
Archaeornithura meemannae
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

Archaeornithura is een geslacht van uitgestorven vogels uit het Vroeg-Krijt van het huidige China, behorend tot de Ornithuromorpha.

Vondst en naamgeving

[bewerken | brontekst bewerken]

In 2015 werd de typesoort Archaeornithura meemannae benoemd en beschreven door Wang Min, Zheng Xiaoting, Jingmai O’Connor, Graeme Lloyd, Wang Xiaoli, Wang Yan, Zhang Xiaomei en Zhou Zhonghe. De geslachtsnaam combineert het Oudgriekse archaios, 'oeroud' met een verwijzing naar de Ornithuromorpha omdat de soort in 2015 de oudste bekende ornithuromorf was. De soortaanduiding eert paleontologe Meemann Chang.

Het holotype STM7-145 is gevonden in een laag van de Huajiyingformatie die dateert uit het Hauterivien en ongeveer 130,7 miljoen jaar oud is. Het bestaat uit een in verband liggend skelet met schedel, platgedrukt op een plaat en tegenplaat. Uitgebreide veerresten zijn bewaard gebleven. Het paratype is een tweede skelet, specimen STM7-163.

Archaeornithura is een middelgrote soort met een spanwijdte van zo'n dertig centimeter. De beschrijvers wisten een combinatie van onderscheidende kenmerken vast te stellen die echter op zich niet uniek zijn. De voorrand van het borstbeen is sterk gewelfd. Het achterste zwaardvormig uitsteeksel van het borstbeen is goed ontwikkeld en recht afgesneden. De eerste vinger steekt verder uit dan het tweede middenhandsbeen. Het tweede kootje van de tweede vinger is langer dan het eerste kootje. Het dijbeen is relatief kort ten opzichte van de middenvoet.

Archaeornithura heeft een staartwaaier. De veren daarvan hebben een schacht met een centrale streep of groeve zoals wel bij meer basale vogels voorkomt. Die ontbreekt bij de zeer oude vorm Archaeopteryx maar ook bij moderne vogels. Dat Archaeornithura het kenmerk wel bezit is een aanwijzing dat de moderne morfologie een later verlies van het kenmerk vertegenwoordigt en niet direct van de oudste vogels geërfd is.

Archaeornithura heeft ook een alula, een bevederde duim die als stuurvlak gebruikt wordt, met drie veren zoals bij moderne vogels.

Archaeornithura is in de Hongshanornithidae geplaatst. Zijn positie daarin is echter niet basaal maar afgeleid als zustersoort van Tianyuornis. Dit duidt erop dat de ontwikkeling van deze groep, en daarmee van de hele Ornithuromorpha, veel eerder heeft plaatsgevonden, minstens zes miljoen jaar, dan eerder aangenomen. Opvallend is ook dat de hongshanornithiden aangenomen worden waadvogels te zijn geweest en dat dan ook deze gespecialiseerde levenswijze zich eerder moet hebben ontwikkeld.

Het volgende kladogram toont het resultaat van een kladistische analyse van de positie van Archaeornithura in de evolutionaire stamboom.

Euornithes 

Archaeorhynchus


 Ornithuromorpha 

Patagopteryx



Vorona


 

Schizooura


 
 Hongshanornithidae 

Hongshanornis


 

Parahongshanornis


 

Longicrusavis


 

Tianyuornis



Archaeornithura






 

Jianchangornis


 
 Songlingornithidae 

Songlingornis


 

Yixianornis


 

Piscivoravis



Yanornis





 

Gansus


 

Apsaravis



Ornithurae, waaronder moderne vogels