Europese kampioenschappen kunstschaatsen 1981

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Europese Kampioenschappen kunstschaatsen zijn wedstrijden die samen een jaarlijks terugkerend evenement vormen, georganiseerd door de Internationale Schaatsunie (ISU).

De kampioenschappen van 1981 vonden van 3 tot en met 8 februari plaats in de Olympiahal te Innsbruck. Het was de eerste keer dat de kampioenschappen in Innsbruck plaatsvonden en de elfde keer dat ze in Oostenrijk plaatsvonden. Eerder vonden er negen EK’s plaats in Wenen (1892, 1894, 1901, 1914, 1927, 1931 voor de mannen, 1930 voor de vrouwen en paren, en 1952, 1957) en één EK in Seefeld (Tirol) (1934 voor de mannen).

Voor de mannen was het de 73e editie, voor de vrouwen en paren was het de 45e editie en voor de ijsdansers de 28e editie.

Historie[bewerken | brontekst bewerken]

De Duitse en Oostenrijkse schaatsbond, verenigd in de "Deutscher und Österreichischer Eislaufverband", organiseerden zowel het eerste EK Schaatsen voor mannen als het eerste EK Kunstschaatsen voor mannen in 1891 in Hamburg, in toen nog het Duitse Keizerrijk, nog voor het ISU in 1892 werd opgericht. De internationale schaatsbond nam in 1892 de organisatie van het EK kunstschaatsen over. In 1895 werd besloten voortaan het WK kunstschaatsen te organiseren en kwam het EK te vervallen. In 1898, na twee jaar onderbreking, vond toch weer een herstart plaats van het EK kunstschaatsen.

De vrouwen en paren zouden vanaf 1930 jaarlijks om de Europese titel strijden. De ijsdansers streden vanaf 1954 om de Europese titel in het kunstschaatsen.

Deelname[bewerken | brontekst bewerken]

Er namen deelnemers uit achttien landen deel aan deze kampioenschappen. Zij vulden het aantal van 70 startplaatsen in de vier disciplines in.

Voor België nam Editha Dotson voor de tweede keer deel in het vrouwentoernooi. Voor Nederland debuteerden Rudina Pasveer in het vrouwentoernooi en Marianne van Bommel / Wayne Deweyert bij het ijsdansen.

(Tussen haakjes het totaal aantal startplaatsen over de disciplines.)

Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie (10)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk (8)
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland (6)
Vlag van Duitse Democratische Republiek DDR (5)
Vlag van Frankrijk Frankrijk (4)
Vlag van Italië Italië (4)
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië (4)
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije (4)
Vlag van Zweden Zweden (4)
Vlag van Zwitserland Zwitserland (4)
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk (3)
Vlag van Polen Polen (3)
Vlag van Bulgarije (1971-1990) Bulgarije (2)
Vlag van Finland Finland (2)

Vlag van Hongarije Hongarije (2)
Vlag van Nederland Nederland (2)
Vlag van Spanje Spanje (2)
Vlag van België België (1)

Medaille verdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de mannen stonden de drie medaillewinnaars voor de eerste keer op het erepodium bij het EK Kunstschaatsen. Igor Bobrin werd de 30e Europees kampioen en de tweede kampioen uit de Sovjet-Unie na Vladimir Kovalev (1975). Jean-Christophe Simond was na Alain Giletti (negen medailles), Alain Calmat (zes medailles) en Patrick Péra (drie medailles) de vierde Fransman die op het EK podium plaatsnam. De West-Duitser Norbert Schramm nam de derde positie in.

Bij de vrouwen werd Denise Biellmann de 21e Europees kampioene en de eerste Zwitserse vrouw die deze titel veroverde. In 1947 had Hans Gerschwiler bij de mannen de eerste Europese titel voor Zwitserland behaald. Het was haar tweede medaille, in 1979 werd ze derde. Sanda Dubravcic, op de tweede plaats, veroverde de eerste medaille voor Joegoslavië bij het EK Kunstschaatsen. De Oostenrijkse Claudia Kristofics-Binder stond ook voor de eerste keer op het erepodium.

Bij de paren veroverde voor het zeventiende opeenvolgende jaar een Sovjet paar de Europese titel. Irina Vorobieva / Igor Lisovski waren het achttiende paar en het vijfde Sovjet paar die de Europese titel veroverden. Het was als paar hun tweede medaille, in 1979 werden ze tweede. Voor Vorobieva was het haar vierde medaille, in 1976 werd ze derde en in 1977 tweede met Alexandr Vlasov. Het West-Duitse paar op de tweede plaats, Christina Riegel / Andreas Nischwitz, behaalden hun eerste EK medaille. De Europees kampioenen van 1979, het paar Marina Cherkasova / Sergei Shakhrai, stonden op de derde plaats. Het was hun vijfde medaille, in 1977 werden ze ook derde en in 1978 en 1980 tweede.

Bij het ijsdansen werden Jayne Torvill / Christopher Dean het dertiende paar en het zevende Britse paar die de Europese titel veroverden. Het was hun eerste EK medaille. Het paar op de tweede plaats, Irina Moiseeva / Andrei Minenkov, veroverden hun zesde medaille, in 1977 en 1978 werden ze Europees kampioen, in 1976 en 1979 tweede en in 1980 derde. Het paar op de derde plaats, Natalja Linitsjoek / Gennadi Karponossov stonden voor de achtste opeenvolgende keer op het erepodium, vijf keer op plaats drie (1974-1977 en dit jaar), in 1978 op plaats twee en in 1979 en 1980 werden ze Europees kampioen.

Discipline Goud Zilver Brons
Mannen Vlag van Sovjet-Unie Igor Bobrin Vlag van Frankrijk Jean-Christophe Simond Vlag van Duitsland Norbert Schramm
Vrouwen Vlag van Zwitserland Denise Biellmann Vlag van Joegoslavië Sanda Dubravcic Vlag van Oostenrijk Claudia Kristofics-Binder
Paren Vlag van Sovjet-Unie Irina Vorobieva / Igor Lisovski Vlag van Duitsland Christina Riegel / Andreas Nischwitz Vlag van Sovjet-Unie Marina Cherkasova / Sergei Shakhrai
IJsdansen Vlag van Verenigd Koninkrijk Jayne Torvill / Christopher Dean Vlag van Sovjet-Unie Irina Moiseeva / Andrei Minenkov Vlag van Sovjet-Unie Natalja Linitsjoek / Gennadi Karponossov

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

pc/9 = plaatsingcijfer door 9 juryleden

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Er deden 21 mannen uit veertien landen mee. De meeste deelnames stond dit jaar achter Thomas Oberg die voor de achtste keer deelnam. Jose Antonio Rodrigo was de eerste Spanjaard die aan het mannentoernooi deelnan.

# naam (deelname) land pc/9
Goud Igor Bobrin (4) Vlag van Sovjet-Unie 3.8
Zilver Jean-Christophe Simond (5) Vlag van Frankrijk 6.0
Brons Norbert Schramm (2) Vlag van Duitsland 6.0
4 Hermann Schülz (4) Vlag van Duitse Democratische Republiek 6.6
5 Jozef Sabovcik (3) Vlag van Tsjechië 10.6
6 Vladimir Kotin Vlag van Sovjet-Unie 11.8
7 Grzegorz Filipowski Vlag van Polen 15.2
8 Falko Kirsten Vlag van Duitse Democratische Republiek 16.0
9 Alexandr Fadeev Vlag van Sovjet-Unie 17.2
10 Patrice Macrez (2) Vlag van Frankrijk 19.6
11 Christopher Howarth (3) Vlag van Verenigd Koninkrijk 24.2
12 Thomas Oberg (8) Vlag van Zweden 24.4
13 Lars Akesson Vlag van Zweden 26.6
14 Mark Pepperday Vlag van Verenigd Koninkrijk 27.8
15 Bruno Watschinger (2) Vlag van Oostenrijk 28.2
16 Richard Furrer Vlag van Zwitserland 30.2
17 Ivan Kralik Vlag van Tsjechië 34.4
18 Bruno del Maestro Vlag van Italië 35.4
19 Miljan Begovic (2) Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 35.4
20 Boiko Alexiev (2) Vlag van Bulgarije (1971-1990) 40.0
21 Jose Antonio Rodrigo Vlag van Spanje 42.0

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Er deden 24 vrouwen uit zestien landen mee. De meeste deelnames stond dit jaar achter de Europees kampioene Denise Biellmann, Sanda Dubravcic en Kristiina Wegelius die voor de vijfde keer deelnamen.

# naam (deelname) land pc/9
Goud Denise Biellmann (5) Vlag van Zwitserland 3.8
Zilver Sanda Dubravcic (5) Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 5.8
Brons Claudia Kristofics-Binder (4) Vlag van Oostenrijk 7.4
4 Kristiina Wegelius (5) Vlag van Finland 8.4
5 Katarina Witt (3) Vlag van Duitse Democratische Republiek 10.2
6 Deborah Cottrill (4) Vlag van Verenigd Koninkrijk 10.4
7 Kira Ivanova (3) Vlag van Sovjet-Unie 11.6
8 Karin Riediger (4) Vlag van Duitsland 14.4
9 Carola Paul Vlag van Duitse Democratische Republiek 19.0
10 Manuela Ruben Vlag van Duitsland 20.8
11 Karen Wood Vlag van Verenigd Koninkrijk 23.4
12 Anita Siegfried (2) Vlag van Zwitserland 24.8
13 Karin Telser Vlag van Italië 26.6
14 Pairi Nieminen Vlag van Finland 28.8
15 Rudina Pasveer Vlag van Nederland 30.0
16 Catarina Lindgren Vlag van Zweden 33.0
17 Franca Bianconi (4) Vlag van Italië 34.6
18 Editha Dotson (2) Vlag van België 36.2
19 Petra Malivuk Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 39.0
20 Beata Nachrzter Vlag van Polen 39.4
21 Nevenka Lisak (2) Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 40.2
22 Tzvetanka Stefanova Vlag van Bulgarije (1971-1990) 45.4
23 Rosario Esteban Vlag van Spanje 46.6
- Beatrice Farinacci Vlag van Frankrijk t.z.t.

Paren[bewerken | brontekst bewerken]

Er deden zes paren uit vier landen mee. De meeste deelnames stond dit jaar achter Andreas Nischwitz en het paar Marina Cherkasova / Sergei Shakhrai die voor de vijfde keer deelnamen. Knut Schubert nam in 1974 deel met Katja Schubert en dit jaar met Birgit Lorenz.

# naam (deelname) land pc/9
Goud Irina Vorobieva (4)
Igor Lisovski (2)
Vlag van Sovjet-Unie 1.4
Zilver Christina Riegel (3)
Andreas Nischwitz (5)
Vlag van Duitsland 3.2
Brons Marina Cherkasova (5)
Sergei Shakhrai (5)
Vlag van Sovjet-Unie 3.8
4 Birgit Lorenz
Knut Schubert (2)
Vlag van Duitse Democratische Republiek 6.0
5 Veronika Pershina
Marat Akbarov
Vlag van Sovjet-Unie 6.6
6 Susan Garland (2)
Robert Daw (2)
Vlag van Verenigd Koninkrijk 8.4

IJsdansen[bewerken | brontekst bewerken]

Er deden negentien paren uit twaalf landen mee. De meeste deelnames stond dit jaar achter Gennadi Karponossov die voor de twaalfde keer deelnam (van 1969-1972 met Elena Zharkova en van 1974-1981 met Natalja Linitsjoek) aan het EK Kunstschaatsen. Hij was hiermee de derde persoon die twaalf keer aan het EK deelnam, Alain Calmat (tussen 1954 en 1965) was de eerste en paarrijdster Irina Rodnina (tussen 1967 en 1980) was de tweede.

# naam (deelname) land pc/9
Goud Jayne Torvill (5)
Christopher Dean (4)
Vlag van Verenigd Koninkrijk 2
Zilver Irina Moiseeva (9)
Andrei Minenkov (9)
Vlag van Sovjet-Unie 4
Brons Natalja Linitsjoek (8)
Gennadi Karponossov (12)
Vlag van Sovjet-Unie 6
4 Natalja Bestemjanova (2)
Andrej Boekin (2)
Vlag van Sovjet-Unie 8
5 Karen Barber (3)
Nicholas Slater (3)
Vlag van Verenigd Koninkrijk 10
6 Nathalie Herve (2)
Pierre Bechu (2)
Vlag van Frankrijk 12
7 Jana Berankova
Jan Bartak
Vlag van Tsjechië 14
8 Birgit Goller (2)
Peter Klisch (2)
Vlag van Duitsland 16
9 Wendy Sessions
Stephan Williams
Vlag van Verenigd Koninkrijk 18
10 Judit Peterfy
Csaba Balint
Vlag van Hongarije 20
11 Elisabette Parisi (3)
Roberto Pelizzola (2)
Vlag van Italië 22
12 Gabriella Remport (3)
Sandor Nagy (3)
Vlag van Hongarije 24
13 Jindra Hola (2)
Karol Foltan (2)
Vlag van Tsjechië 26
14 Maria Kniffer
Manfred Hubler
Vlag van Oostenrijk 28
15 Regula Lattmann (3)
Hanspeter Müller (3)
Vlag van Zwitserland 30
16 Petra Born
Rainer Schonborn
Vlag van Duitsland 32
17 Marianne van Bommel
Wayne Deweyert
Vlag van Nederland 34
18 Iwona Bielas
Jacek Jasiaczek
Vlag van Polen 36
19 Ulla Ornamerker
Thomas Svedberg
Vlag van Zweden 38