Gent-Wevelgem

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door ArthurBot (overleg | bijdragen) op 22 sep 2011 om 19:37. (r2.6.3) (Robot: toegevoegd: hu:Gent–Wevelgem)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Vlag van België Gent-Wevelgem
Route van de wedstrijd in 2009
Regio Vlaanderen, België
Periode begin april
Organisator Koninklijke Veloclub Het Vliegend Wiel en Flanders Classics
Classificatie
Discipline weg
Type Eendagswedstrijd
Internationale kalender UCI World Tour
Geschiedenis
Eerste editie 1934
Aantal edities 73 (2011)
Eerste winnaar Vlag van België Gustave Van Bell
Laatste winnaar Vlag van België Tom Boonen
Laatste Bel. winnaar Vlag van België Tom Boonen (2011)
Laatste Ned. winnaar Vlag van Nederland Gerrit Solleveld (1989)
Meeste zeges Vlag van België Robert Van Eenaeme
Vlag van België Rik Van Looy
Vlag van België Eddy Merckx
Vlag van Italië Mario Cipollini
(3 zeges)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Gent-Wevelgem (in het verleden ook als Gent-Wevelgem-Gent georganiseerd) is sinds 1934 een eendaagse wielerwedstrijd in België.

Parcours

De wedstrijd start sinds 2004, ondanks de naam, niet meer in Gent maar in het nabijgelegen Deinze. Gent-Wevelgem loopt het eerste wedstrijduur richting de Belgische kust, die een eind gevolgd moet worden. Nabij Veurne ("de Moeren") breekt de wedstrijd meestal open. Vanwege de vaak harde wind op de vlakke Vlaamse wegen ontstaan vaak waaiers. Het belangrijkste obstakel is de Kemmelberg, een lastige klim met kasseien die twee keer beklommen moet worden, maar die minstens zo berucht is vanwege zijn gevaarlijke afdaling, waar al menige wielrenner gevallen is. Vaak vormt het tweeluik Monteberg-Kemmelberg het breekpunt van de wedstrijd. Verder is het parcours vrij vlak, waardoor de wedstrijd in Wevelgem toch vaak eindigt in een sprint van een kleinere groep of een grotere groep.

Vanaf de editie van 2008 is het parcours ingrijpend gewijzigd; de renners rijden niet meer tot aan de kust, maar rijden een ommetje langs de Steenstraat (Bovekerke-Werken) en benaderen daarna Veurne vanuit de polders in plaats vanuit de richting van de kust. Daarna volgt de Heuvelzone, met de Vidaigneberg, de Rodeberg, de Monteberg (tot op de top en dan linksaf), een ommetje en de Kemmelberg benaderd vanuit de dorpskern van Kemmel. De afdaling gebeurt langs een heraangelegd ommetje om de gevaarlijke afdaling en de mogelijke valpartijen te vermijden. Daarna wordt deze heuvelzone opnieuw gedaan, in dezelfde volgorde om daarna richting Wevelgem te rijden. Het nieuwe parcours werd door de meeste renners goedgekeurd. Sommigen meenden dat de aanloop van de Kemmelberg nerveuzer was, maar dit is volgens koersdirecteur Hans De Clercq normaal en hoort bij de koers.

In 2010 wordt wederom een ingrijpende wijziging doorgevoerd. Niet alleen wordt de koers van de woensdag tussen de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix op de wielerkalender verzet naar de zondag voor de Ronde. Ook worden er veel meer hellingen ingelast voorafgaand aan de Kemmelklim; Scherpenberg, Katsberg, Berthen, Zwarteberg, Baneberg, Rodeberg en dan Monteberg en Kemmelberg. Deze reeks hellingen beklimmen de renners twee maal alvorens naar de finish in Wevelgem te fietsen.

Vanaf 2011 behoort hij tot de UCI World Tour. Ook nu weer veel hellingen, Katsberg, Berthen, Schomminkelberg, Kemmelberg, Monteberg, Baneberg, Kemmelberg en Monteberg. Eigenlijk zouden Katsberg en Schomminkelberg 2 maal worden beklommen en zou er nog tweemaal een beklimming van de Zwarteberg(-Langendreef) zijn met een afdaling van de Vidaigneberg naar de voet van de Schomminkelberg, maar het aantal kilometers moest worden teruggebracht. Daarom werd na de eerste maal Kemmel-Monteberg gekozen voor een klim van de andere zijde via de Baneberg naar de top van de Rodeberg.

Organisatie

De wedstrijd is een organisatie van Koninklijke Veloclub Het Vliegend Wiel vzw. Deze club wordt sinds 1982 voorgezeten door Luc Gheysen. Bernard Langedock doet de organisatie en sinds enkele jaren wordt hij bijgestaan door Griet Langedock. Hans De Clercq is verantwoordelijk voor de ploegen en Frank Hoste is vanaf 2011 de koersdirecteur.

Geschiedenis

De wedstrijd werd in 1934 voor het eerste gereden en toen reeds georganiseerd door Gerard Margodt en Georges Matthys. Deze beide heren bleven zeer lang actief betrokken bij deze koers. Zij zijn beiden ondertussen reeds overleden maar bereikten beiden een hoge leeftijd. Enkel de oorlog kon af een toe een stok tussen de wielen steken, waardoor er niet elk jaar gereden is.

In 1934 was Gent-Wevelgem nog een vlakke koers voor junioren. De tweede editie in 1935 (eveneens voor junioren) voert door de Vlaamse Ardennen met hellingen als de Kwaremont, Kluisberg en Tiegemberg.

Vanaf 1936 tot en met 1939 is de koers voor onafhankelijken. Het gaat rechtstreeks van Gent naar Kortrijk en vandaar volgen plaatselijke rondes met de gevreesde Lauwberg.

Na de Tweede Wereldoorlog in 1945 wordt Gent-Wevelgem een koers voor profs. Er komt een compleet nieuw parcours via de Vlaamse Ardennen naar Wevelgem en daarna een lus door het Vlaamse Heuvelland. Op de Edelareberg, Hoppeberg, Kwaremont, Zwarteberg en Rodeberg zijn bergprijzen te verdienen. In 1946 wordt hetzelfde parcours gevolgd, maar in 1947 wordt via de kust alleen het Heuvelland (Vidaigneberg, Rodeberg) aangedaan, evenals in 1948.

Vanaf 1949 tot en met 1954 zoekt men wederom de Vlaamse Ardennen op (Kruisberg, Kwaremont) gevolgd door het Heuvelland (Rodeberg, Vidaigeneberg, Helling van Mesen). In 1955 worden Kluisberg en Kemmelberg toegevoegd. De weg over de Kemmelberg is dan nog onverhard. In 1956 wordt ook nog de Eikenberg toegevoegd aan het parcours.

In 1957 richt men de Trofee van Vlaanderen op; Omloop Het Volk en Gent-Wevelgem vallen in één weekend en hebben een gezamenlijke prijzenpot. Omdat de Omloop reeds grotendeels plaatsvindt in de Vlaamse Ardennen gaat Gent-Wevelgem hier niet meer naar toe. Gent-Wevelgem voegt nu de hellingen in Frans-Vlaanderen toe aan zijn parcours (Zwarteberg, Katsberg, Wouwenberg, Kasselberg) als aanloop naar de Kemmelberg. In 1958 worden de Frans-Vlaamse hellingen niet meer opgenomen, de grens overschrijden betekende teveel administratieve rompslomp. Na de aanloop naar de kust volgen enkel de Rodeberg, Vidaigneberg en Kemmelberg in het Heuvelland.

In 1960 raakt de Omloop Het Volk-organisatie dusdanig in conflict met de BWB over de wielerkalender dat zij haar koers afgelast. Dit is tevens het einde van de Trofee van Vlaanderen. Gent-Wevelgem doet in 1960 de zwaartepunten aan van beide klassiekers ter compensatie. Naast Muur van Geraardsbergen, Kwaremont, Kluisberg en Tiegemberg in de Vlaamse Ardennen volgen de Vidaigneberg, Kemmelberg en Helling van Mesen in het Heuvelland.

In 1961 wordt Gent-Wevelgem voor één jaar onderdeel van een tweedaagse koers. De eerste dag van Antwerpen naar Gent en de tweede dag Gent-Wevelgem met enkel hellingen in het Heuvelland (Rodeberg, Vidaigneberg, Kemmelberg, Helling van Mesen).

Vanaf 1962 tot en met 1976 gaat Gent-Wevelgem via de kust naar het Heuvelland, de Rodeberg, Vidaigneberg en Kemmelberg als vaste waarden, soms aangevuld met de Monteberg, Baneberg, Sulferberg, Goeberg, Suikerberg, Helling van Nieuwkerke, Helling van Geluveld, Kraaiberg of Scherpenberg. Dat geldt ook voor de jaren 1978 tot en met heden. In de periode 1993 tot en met 1995 worden de Frans-Vlaamse hellingen nogmaals ingelast, maar daar ziet men in 1996 weer vanaf omdat men het traditionele parcours wilt behouden. De Vlaamse Ardennen worden niet meer aangedaan omdat men de roots van Gent-Wevelgem wilde behouden en omdat de renners toch pas in het Heuvelland voluit gingen koersen.

Enkel in 1977 wordt het parcours grondig gewijzigd en worden de Vlaamse Ardennen nog eenmaal aangedaan met 11 hellingen (waaronder Edelareberg, Kattenberg, Varent, Kluisberg en Tiegemberg). Ook de in 1976 in de Ronde van Vlaanderen ingelaste Koppenberg staat op het menu, hoewel deze in Gent-Wevelgem Steengat genoemd wordt. Daarna volgen nog 5 beklimmingen in het Heuvelland waaronder de dubbele klim van de Kemmelberg.

Lijst van winnaars

1934 · Vlag van België Gustave Van Belle
1935 · Vlag van België Albert Depreitere
1936 · Vlag van België Robert Van Eenaeme
1937 · Vlag van België Robert Van Eenaeme
1938 · Vlag van België Hubert Godart
1939 · Vlag van België André Declerck
1940-1944 · niet gehouden
1945 · Vlag van België Robert Van Eenaeme
1946 · Vlag van België Ernest Sterckx
1947 · Vlag van België Maurice Desimpelaere
1948 · Vlag van België Valère Ollivier
1949 · Vlag van België Marcel Kint
1950 · Vlag van België Briek Schotte
1951 · Vlag van België André Rosseel
1952 · Vlag van België Raymond Impanis
1953 · Vlag van België Raymond Impanis
1954 · Vlag van Zwitserland Rolf Graf
1955 · Vlag van België Briek Schotte
1956 · Vlag van België Rik Van Looy
1957 · Vlag van België Rik Van Looy
1958 · Vlag van België Noël Foré
1959 · Vlag van België Leon Van Daele
1960 · Vlag van België Frans Aerenhouts
1961 · Vlag van België Frans Aerenhouts
1962 · Vlag van België Rik Van Looy

1963 · Vlag van België Benoni Beheyt
1964 · Vlag van Frankrijk Jacques Anquetil
1965 · Vlag van België Noël De Pauw
1966 · Vlag van België Herman Van Springel
1967 · Vlag van België Eddy Merckx
1968 · Vlag van België Walter Godefroot
1969 · Vlag van België Willy Vekemans
1970 · Vlag van België Eddy Merckx
1971 · Vlag van België Georges Pintens
1972 · Vlag van België Roger Swerts
1973 · Vlag van België Eddy Merckx
1974 · Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Hoban
1975 · Vlag van België Freddy Maertens
1976 · Vlag van België Freddy Maertens
1977 · Vlag van Frankrijk Bernard Hinault
1978 · Vlag van België Ferdi Van Den Haute
1979 · Vlag van Italië Francesco Moser
1980 · Vlag van Nederland Henk Lubberding
1981 · Vlag van Nederland Jan Raas
1982 · Vlag van België Frank Hoste
1983 · Vlag van Nederland Leo van Vliet
1984 · Vlag van Italië Guido Bontempi
1985 · Vlag van België Eric Vanderaerden
1986 · Vlag van Italië Guido Bontempi
1987 · Vlag van Nederland Teun van Vliet

1988 · Vlag van Ierland Seán Kelly
1989 · Vlag van Nederland Gerrit Solleveld
1990 · Vlag van België Herman Frison
1991 · Vlag van Oezbekistan Djamolidin Abdoesjaparov
1992 · Vlag van Italië Mario Cipollini
1993 · Vlag van Italië Mario Cipollini
1994 · Vlag van België Wilfried Peeters
1995 · Vlag van Denemarken Lars Michaelsen
1996 · Vlag van België Tom Steels
1997 · Vlag van Frankrijk Philippe Gaumont
1998 · Vlag van België Frank Vandenbroucke
1999 · Vlag van België Tom Steels
2000 · Vlag van België Geert Van Bondt
2001 · Vlag van Verenigde Staten George Hincapie
2002 · Vlag van Italië Mario Cipollini
2003 · Vlag van Duitsland Andreas Klier
2004 · Vlag van België Tom Boonen
2005 · Vlag van België Nico Mattan
2006 · Vlag van Noorwegen Thor Hushovd
2007 · Vlag van Duitsland Marcus Burghardt
2008 · Vlag van Spanje Óscar Freire
2009 · Vlag van Noorwegen Edvald Boasson Hagen
2010 · Vlag van Oostenrijk Bernhard Eisel
2011 · Vlag van België Tom Boonen

Meervoudige winnaars

Renners in het cursief gedrukt zijn renners die nu nog actief zijn.

Overwinningen Renner Land Jaren
3 Robert Van Eenaeme Vlag van België België 1936 + 1937 + 1945
Rik Van Looy Vlag van België België 1956 + 1957 + 1962
Eddy Merckx Vlag van België België 1967 + 1970 + 1973
Mario Cipollini Vlag van Italië Italië 1992 + 1993 + 2002
2 Briek Schotte Vlag van België België 1950 + 1955
Raymond Impanis Vlag van België België 1952 + 1953
Frans Aerenhouts Vlag van België België 1960 + 1961
Freddy Maertens Vlag van België België 1975 + 1976
Guido Bontempi Vlag van Italië Italië 1984 + 1986
Tom Steels Vlag van België België 1996 + 1999
Tom Boonen Vlag van België België 2004 + 2011

Overwinningen per land

Overwinningen Land
47 Vlag van België België
6 Vlag van Italië Italië
5 Vlag van Nederland Nederland
3 Vlag van Frankrijk Frankrijk
2 Vlag van Duitsland Duitsland , Vlag van Noorwegen Noorwegen
1 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk , Vlag van Zwitserland Zwitserland , Vlag van Denemarken Denemarken , Vlag van Spanje Spanje , Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk , Vlag van Ierland Ierland , Vlag van Oezbekistan Oezbekistan , Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten

Zie ook

Externe link