Mario Cipollini

Mario Cipollini
	Mario Cipollini in de groene trui tijdens de Ronde van Frankrijk 1993
Persoonlijke informatie
Bijnaam	Cipo; De Leeuwenkoning; De Schitterende; Mooie Mario; Super Mario
Geboortedatum	22 maart 1967
Geboorteplaats	Lucca, Italië
Sportieve informatie
Discipline(s)	Weg
Specialisatie(s)	Sprint
Ploegen
1989-1990; 1991; 1992-1993; 1994; 1995; 1996-2001; 2002; ; 2003-2004; 2005; 2008	Del Tongo; Del Tongo-MG Boys; GB-MG Maglificio; Mercatone Uno-Medeghini; Mercatone Uno-Saeco; Saeco; Acqua e Sapone-Cantina Tollo; Domina Vacanze; Liquigas-Bianchi tot 26-04; Rock Racing tot 17-03
Beste prestaties
Milaan-San Remo	1e (2002)
Gent-Wevelgem	1e (1992, 1993, 2002)
Ronde van Vlaanderen	9e (2002)
Ronde van Italië	42 etappezeges
Ronde van Frankrijk	12 etappezeges
Ronde van Spanje	3 etappezeges
WK op de weg	1e (2002)
Portaal	Wielersport

Mario Cipollini (Lucca, 22 maart 1967), bijgenaamd "Il Magnifico" ("De Schitterende") en "Il Re Leone" ("De Leeuwenkoning") naar zijn aura en uiterlijk, is een voormalig beroepswielrenner uit Italië. Cipollini wordt beschouwd als een van de beste sprinters aller tijden, met 57 etappezeges in Grote Rondes. In 2002 werd hij wereldkampioen op de weg.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

De carrière van Cipollini begon in 1989 bij Del Tongo. Hij reed hier samen met zijn negen jaar oudere broer Cesare. In zijn debuutjaar won Cipollini meteen een sprintersetappe in de Ronde van Italië. Gedurende zijn carrière heeft hij 191 professionele overwinningen behaald, waaronder klassiekers als Gent-Wevelgem (drie maal) en Milaan-San Remo en 42 etappes in de Giro d'Italia, wat een absoluut record is. Hij won ook twaalf etappes in de Ronde van Frankrijk en behaalde drie ritzeges in de Ronde van Spanje, wat zijn algemeen totaal in de Grote Rondes op 57 ritzeges brengt. Tevens werd hij in 2002 wereldkampioen op de weg door de massasprint te winnen op het vlakke parcours in Zolder (België). Hij was wellicht de beste sprinter van de jaren 90. Overige bijnamen luidden Cipo, Mooie Mario en Super Mario. Hij kreeg regelmatig boetes opgelegd door mensen van de wedstrijdleiding vanwege zijn afwijkende outfit.

Cipollini stond er om bekend dat hij als eerste sprinter een 'trein' gebruikte. Dit betekent dat er rond hem een volledige ploeg staat, die hem de gehele wedstrijd beschermt en die hem in de laatste kilometers veilig naar de finish loodst doordat de renners een voor een op kop rijden, en zo het tempo opdrijven totdat 'Il Re Leone' op gemiddeld 200 meter van de finish loskomt en het door zijn ploegmaats geleverde werk kan proberen af te maken. Francesco Secchiari, Gian Matteo Fagnini en Mario Scirea waren zijn bekendste "lead-outs" of voorbereiders.

Mario Cipollini was vooral door Jean-Marie Leblanc, de toenmalige grote baas van de Ronde van Frankrijk, niet zo graag gezien. Deze had er vooral problemen mee dat Cipollini steeds uit de Tour stapte als de bergen eraan kwamen. Hierdoor mocht Cipollini niet aantreden in de edities van 2000 tot en met 2003, die laatste evenmin ook al was de Italiaan in 2002 wereldkampioen bij de profs op de weg geworden. Op 29 oktober 2004 maakte de inmiddels 37-jarige sprinter bekend zijn carrière het daaropvolgende jaar voort te zetten in de op dat moment nieuw op te starten ploeg Liquigas. Op 26 april 2005 deelde hij echter mede dat hij toch met onmiddellijke ingang met wielrennen zou stoppen.

Doping[bewerken | brontekst bewerken]

In augustus 2006 werd de naam van Cipollini in verband gebracht met de dopingaffaire rondom de Spaanse arts Eufemiano Fuentes. Hij zou sinds 2002, het jaar waarin hij wereldkampioen werd, klant van deze omstreden arts zijn geweest. Het bleef echter bij geruchten omtrent deze zaak. In 2013 kwam de Italiaanse sportkrant La Gazzetta dello Sport met nieuwe onthullingen in deze dopingzaak. Dit leidde ertoe dat het Italiaans Olympisch Comité (CONI) een onderzoek naar het vermeende dopinggebruik van Cipollini opstartte.^[1] Ook werd bekend dat Cipollini door een Franse Senaats commissie werd genoemd als een van de vele renners die bij de Ronde van Frankrijk in 1998 positief zouden zijn getest op verboden middelen.

Comeback[bewerken | brontekst bewerken]

In november 2007 deden er enkele geruchten de ronde dat Cipollini een comeback had gepland bij de kleine Amerikaanse wielerploeg Rock Racing. In februari 2008 reed hij de Ronde van Californië (17-24 februari). Halverwege maart van datzelfde jaar stapte hij evenwel op bij die wielerploeg en stopte hij definitief met wielrennen.

Later leven[bewerken | brontekst bewerken]

Cipollini is sinds 2011 aan de slag als adviseur bij de Russische ploeg Katjoesja.

Cipollini produceert zijn eigen merk racefietsen onder de naam Cipollini, dat vanaf 2011 sponsor en medenaamgever is van de vrouwenploeg Alé Cipollini.

Privéleven[bewerken | brontekst bewerken]

In oktober 2022 werd Cipollini veroordeeld tot drie jaar celstraf, vanwege mishandeling, doodsbedreigingen en stalking van zijn ex-vrouw en diens nieuwe partner.^[2]^[3]

Mario Cipollini is tot drie jaar celstraf veroordeeld. De Italiaanse oud-wielrenner is door de rechter schuldig bevonden aan het mishandelen en bedreigen van zijn ex-vrouw.

"Ik ben blij, gerechtigheid is geschied. Het waren moeilijke tijden, maar nu kan ik weer wat licht zien", zo wordt Cipollini's ex-vrouw Sabrina Landucci geciteerd in de Italiaanse krant Corriere della Sera.

De 55-jarige Cipollini heeft volgens de rechter zijn ex-vrouw jarenlang mishandeld, bedreigd en gestalkt. Hij heeft onder meer een pistool tegen haar voorhoofd gedrukt. De twee trouwden in 2005 en gingen in 2013 uit elkaar.

Behalve de gevangenisstraf moet Cipollini een boete van 85.000 euro betalen. De oud-renner is ook schuldig bevonden aan het bedreigen van de nieuwe partner van zijn ex-vrouw. De straf valt hoger uit dan de eis van het Openbaar Ministerie, die 2,5 jaar celstraf bedroeg. ( bron NOS )

Hoogtepunten[bewerken | brontekst bewerken]

Wereldkampioenschap op de weg: 2002
Italiaans kampioen: 1996
Gent-Wevelgem: 1992 - 1993 - 2002
Milaan-San Remo: 2002
42 etappes van de Giro d'Italia
Met zijn laatste etappewinst brak Cipollini het oude record van zijn landgenoot Alfredo Binda uit 1933 (41 etappes)
Twaalf etappes van de Ronde van Frankrijk, waaronder in 1999 vier opeenvolgende
Drie etappes in de Ronde van Spanje
Driemaal winnaar van het puntenklassement in de Ronde van Italië: 1992 - 1997 - 2002

Overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

1988

Trofeo Città di Castelfidardo

1989

12e etappe Giro d'Italia
3e etappe Ronde van Puglia
4e etappe Ronde van Puglia
5e etappe Ronde van Puglia

1990

Milaan-Vignola
13e etappe Giro d'Italia
20e etappe Giro d'Italia
3e etappe Driedaagse van De Panne
2e etappe Ronde van Puglia
5e etappe Ronde van Puglia

1991

Grote Scheldeprijs
Giro Provincia della di Siracusa
3e etappe Giro d'Italia
7e etappe Giro d'Italia
21e etappe Giro d'Italia
1e etappe Ster van Bessèges
3e etappe Ster van Besseges
4e etappe Siciliaanse Wielerweek
5e etappe Siciliaanse Wielerweek
2e etappe Driedaagse van de Panne
Ronde van de Etna
2e etappe Ronde van Puglia
4e etappe Ronde van Puglia

1992

Gent-Wevelgem
5e etappe Giro d'Italia
8e etappe Giro d'Italia
17e etappe Giro d'Italia
21e etappe Giro d'Italia
1e etappe Vierdaagse van Duinkerke
3e etappe Vierdaagse van Duinkerke
6e etappe Vierdaagse van Duinkerke
2e etappe Ster van Besseges
2e etappe Parijs-Nice
3e etappe Parijs-Nice
5e etappe Parijs-Nice
2e etappe Driedaagse van de Panne
1e etappe Ronde van Puglia
3e etappe Ronde van Puglia

1993

Gent-Wevelgem
E3 Prijs Vlaanderen
Grote Scheldeprijs
GP Rik Van Steenbergen
3e etappe Ronde van de Middellandse Zee
4e etappe Ronde van de Middellandse Zee
2e etappe Parijs-Nice
5e etappe Parijs-Nice
6e etappe Parijs-Nice
Draai van de Kaai
1e etappe Ronde van Frankrijk
4e etappe Ronde van Frankrijk (TTT) met GB–MG Maglificio (met Franco Ballerini, Carlo Bomans, Zenon Jaskuła, Johan Museeuw, Wilfried Peeters, Laurent Pillon, Flavio Vanzella en Franco Vona)

1994

4e etappe Ronde van de Middellandse Zee
5e etappe Ronde van de Middellandse Zee
1e etappe Parijs-Nice
6e etappe Parijs-Nice

1995

Trofeo Luis Puig
1e etappe Giro d'Italia
3e etappe Giro d'Italia
2e etappe Ronde van Frankrijk
4e etappe Ronde van Frankrijk
2e etappe Ronde van de Middellandse Zee
3e etappe Ronde van de Middellandse Zee
4e etappe Ronde van de Middellandse Zee
4e etappe Ronde van Valencia
5e etappe Ronde van Valencia
2e etappe Ronde van Romandië
5e etappe Ronde van Romandië
2e etappe Ronde van Catalonië
3e etappe Ronde van Catalonië
5e etappe Ronde van Catalonië

1996

Italiaans kampioen op de weg, Elite
4e etappe Giro d'Italia
8e etappe Giro d'Italia
11e etappe Giro d'Italia
18e etappe Giro d'Italia
2e etappe Ronde van Frankrijk
4a etappe Ronde van de Middellandse Zee
2e etappe Ronde van Valencia
5a etappe Ronde van Valencia
3e etappe Ronde van Romandië
5a etappe Ronde van Romandië
6e etappe Ronde van Romandië
2e etappe Ronde van Catalonië
5e etappe Ronde van Catalonië
GP Beghelli

1997

1e etappe Giro d'Italia
2e etappe Giro d'Italia
4e etappe Giro d'Italia
10e etappe Giro d'Italia
22e etappe Giro d'Italia
2a etappe Ronde van de Middellandse zee
1e etappe Ronde van Valencia
2e etappe Ronde van Aragon
4a etappe Ronde van Aragon
2e etappe Ronde van Romandië
3e etappe Ronde van Romandië
5e etappe Ronde van Romandië
1e etappe Ronde van Frankrijk
2e etappe Ronde van Frankrijk

1998

GP Costa della Etruschi
5e etappe Giro d'Italia
7e etappe Giro d'Italia
8e etappe Giro d'Italia
10e etappe Giro d'Italia
3e etappe Ronde van de Middellandse Zee
1a etappe Ronde van Catalonië
2e etappe Ronde van Catalonië
3e etappe Ronde van Catalonië
4e etappe Ronde van Catalonië
5e etappe Ronde van Frankrijk
6e etappe Ronde van Frankrijk

1999

Trofeo Manacor
Trofeo Soller
2e etappe Giro d'Italia
10e etappe Giro d'Italia
12e etappe Giro d'Italia
17e etappe Giro d'Italia
Trofeo Luis Puig
3e etappe Tirreno-Adriatico
5e etappe Ronde van Romandië
1e etappe Ronde van Catalonië
2e etappe Ronde van Catalonië
4e etappe Ronde van Frankrijk
5e etappe Ronde van Frankrijk
6e etappe Ronde van Frankrijk
7e etappe Ronde van Frankrijk
Zesdaagse van Firenze

2000

GP Costa della Etruschi
6e etappe Ronde van de Middellandse Zee
5a etappe Ronde van Valencia
1e etappe Ronde van Romandië
5e etappe Ronde van Romandië
4e etappe Giro d'Italia
Wiener Radfest

2001

Giro Provincia della Siracusa
1e etappe Ronde van Aragon
5e etappe Ronde van Aragon
4e etappe Ronde van Trentino
5e etappe Ronde van Romandië
6e etappe Giro d'Italia
9e etappe Giro d'Italia
19e etappe Giro d'Italia
21e etappe Giro d'Italia

2002

Wereldkampioen op de weg, Elite.
Milaan-San Remo
Gent-Wevelgem
3e etappe Ronde van Spanje
4e etappe Ronde van Spanje
7e etappe Ronde van Spanje
7e etappe Tirreno-Adriatico
1e etappe Giro d'Italia
3e etappe Giro d'Italia
9e etappe Giro d'Italia
15e etappe Giro d'Italia
18e etappe Giro d'Italia
20e etappe Giro d'Italia
2e etappe Ronde van de Middellandse Zee

2003

1e etappe Tirreno-Adriatico
3e etappe Tirreno-Adriatico
8e etappe Giro d'Italia
9e etappe Giro d'Italia

2004

4e etappe Ronde van de Middellandse Zee
2e etappe Ronde van Georgia

2005

4e etappe Ronde van Qatar
Ronde van Lucca

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
1989	opgave (1)
1990	142e (2)
1991	124e (3)
1992	126e (4)	opgave
1993		buiten tijd (1)
1994			opgave
1995	opgave (2)	opgave (2)
1996	opgave (4)	uitgesloten (1) (**)
1997	89e (5)	opgave (2)	opgave
1998	opgave (4)	opgave (2)
1999	opgave (4)	opgave (4)
2000	opgave (1)		uitgesloten
2001	107e (4)
2002	100e (6)		opgave (3)
2003	opgave (2)		opgave
2004	opgave	opgave
2005

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

(**) uit koers genomen wegens gevaarlijk sprinten

Jaar	Milaan-San Remo	Gent-Wevelgem	Ronde van Vlaanderen	Parijs-Roubaix	Amstel Gold Race	Brabantse Pijl	WK op de weg
1989
1990		33e				15e
1991	14e	2	31e	34e	93e
1992	41e	1	54e	69e
1993	10e	1	45e
1994	2 ↑	96e
1995	27e	4e	24e
1996	7e		31e
1997	108e	59e
1998	81e	26e
1999	99e	35e
2000	43e
2001	2 ↑		69e
2002	1 ↑	1	9e				↑
2003	4e
2004	109e
2005	37e