Heilig Hartkerk (Utrecht)
| Heilig Hartkerk | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg)
| ||||
| Plaats | Utrecht | |||
| Denominatie | Rooms-katholiek | |||
| Gewijd aan | Allerheiligst Hart van Jezus | |||
| Coördinaten | 52° 5′ NB, 5° 8′ OL | |||
| Gebouwd in | 1927-1929 | |||
| Monumentale status | Gemeentelijk monument | |||
| Architectuur | ||||
| Architect(en) | Jos Duynstee | |||
| Stijlperiode | Amsterdamse school invloeden | |||
| Detailkaart | ||||
  | ||||
| Afbeeldingen | ||||
| ||||
Heilig Hartbeeld van de hand van Mengelberg op de hoek van de voormalige Heilig Hartkerk in Oudwijk, Utrecht (1927-1929)
| ||||
| ||||
De voormalige rooms-katholieke Heilig Hartkerk in Utrecht Oost, in de buurt Oudwijk, is gebouwd in 1929 en ontworpen door architect Jos Duynstee in de stijl van de Amsterdamse School. De kerk is op 23 mei 1929 ingewijd door Mgr. van de Wetering[1]. Het is nog steeds een gezichtsbepalend monument in Utrecht Oost. In het interieur bevinden zich fraaie gewelven, gemetselde gewelfbogen, metselwerk met kenmerkende geglazuurde bakstenen, veel natuursteen, glas-in-lood, mooie tegelpatronen op de vloeren en vele ornamenten, zoals porseleinen staties en wijwaterbakjes.
De kerk bevat meerdere kunstwerken van gerenommeerde kunstenaars. Om te beginnen de blikvanger, het Heilig Hartbeeld aan de gevel bij de huidige ingang van de kerk, van Hans Mengelberg.
In de doopkapel vinden we 3 glas-in-loodramen van de kunstenaar Charles Eyck.
Van de oorspronkelijke waarschijnlijk 14 kruiswegstaties zijn er 7 bewaard gebleven. Ze zijn gemaakt door de kunstenaar Lambert Simon.
Verbouwing tot appartementen[bewerken | brontekst bewerken]
Aan het eind van de 20e eeuw was het aantal gelovigen in de roomskatholieke kerk flink afgenomen, De kerk begon met het samenvoegen van parochies en het sluiten van meerdere kerken. Dat laatste lot trof ook de Heilig Hartkerk. Vaak werden deze kerken afgebroken. De gemeente Utrecht heeft zich indertijd echter hard gemaakt voor het behoud van het gebouw. Dat heeft erin geresulteerd dat de kerk eind jaren 90 is verbouwd tot een wooncomplex met 23 appartementen.
Deze appartementen zijn gerealiseerd door architectenbureau Rokus Visser in de monumentale ruimte van het transept, het schip en de absis van de kerk. Het oorspronkelijke interieur van de kerk is ondanks de functiewijziging optimaal behouden. De appartementen hebben hun toegang via de ingang van de kerktoren en een royale centrale hal met een lift en trappenhuizen in het transept en het schip van de oorspronkelijke kerk. Eén van de processiegangen is behouden en doet dienst als extra vluchtweg en nooduitgang.
Veel details zijn grotendeels bewaard en zichtbaar gebleven, zoals de wijwaterbakjes, de biechtstoelen en een deel van de kruiswegstaties. Zo worden de bewoners blijvend herinnerd aan de oorsprong van het gebouw en wat een extra dimensie geeft aan de woonsfeer en woonkwaliteit. Het door de bewoners in de centrale hal aangebrachte bijbelcitaat “In het huis mijns Vaders zijn vele woningen” is hier een bevestiging van.
Er is een Vereniging van Eigenaren (VvE) opgericht. Deze is nu eigenaar van het gebouw en verantwoordelijk voor het onderhoud. Gezien de ligging van het gebouw nabij het bekende rosarium in het Wilhelminapark van Utrecht heeft de VvE de naam Rosarium Hof gekregen. Het voormalige kerkgebouw heeft de status van gemeentelijk monument (344/0644). Dit betekent onder meer dat het onderhoudsplan voor het gebouw in nauwe samenwerking met de gemeentelijke Monumentenwacht tot stand komt.
|
Externe links
Bronnen, noten en/of referenties
|
-Flag.svg){kind=small}
· 
· 
