Henk de Vree
Henk de Vree | ||||
---|---|---|---|---|
De Vree in 2019
| ||||
Algemeen | ||||
Volledige naam | Jan Hendrik de Vree | |||
Geboren | 29 januari 1954 | |||
Geboorteplaats | Rotterdam | |||
Functie | Lid Provinciale Staten van Zuid-Holland & Tweede Kamer | |||
Sinds | 29 maart 2023 & 6 december 2023 | |||
Partij | LPF (2002), Transparante Partij voor Algemeen Belang (2006-2010), PVV (2011-heden) | |||
Functies | ||||
2006-2011 | Lid gemeenteraad van Hardinxveld-Giessendam | |||
2011-2020, 2023-heden |
Lid Provinciale Staten van Zuid-Holland | |||
2020-2021, 2023-heden |
Lid Tweede Kamer | |||
|
Henk de Vree (Rotterdam, 29 januari 1954) is een Nederlands politicus. Namens de Partij voor de Vrijheid (PVV) was hij van 8 december 2020 tot en met 29 maart 2021, en sinds 6 december 2023 lid van de Tweede Kamer der Staten-Generaal.
Jeugd en werk
[bewerken | brontekst bewerken]De Vree werd geboren in Rotterdam en groeide daar op in de wijk Overschie.[1][2] Hij begon in 1972 na een atheneumopleiding aan een rechtenstudie aan de Erasmus Universiteit Rotterdam, maar stopte na twee jaar.[3][4] De Vree werkte vervolgens bij baggeraar Boskalis in de administratie en de automatisatie.[3] Tussen 1988 en 1992 volgde hij de opleiding bedrijfskundige informatica aan de Hogeschool voor Economische Studies.[3][4][5] Tegelijkertijd was hij werkzaam bij Multi Data Technics als systeemontwerper en afdelingsleider.[3]
Sinds 1990 is De Vree een IT-ondernemer.[3][6] Naast zijn baan was hij in de jaren 2000 voorzitter van een Papendrechtse sportclub en bestuurder van de afdeling Tussen Lek en Merwede van Humanitas, een vereniging voor maatschappelijke dienstverlening.[7]
Politiek
[bewerken | brontekst bewerken]De Vree sloot zich aan bij de Lijst Pim Fortuyn (LPF) op 6 mei 2002, de dag waarop Pim Fortuyn werd vermoord, en werd kort daarna lid van het partijbestuur van Zuid-Holland.[2][7][8] Later dat jaar verliet hij het bestuur en werd hij lid van de afsplitsing Democratisch Platform Nederland. Ook was hij in 2004 woordvoerder van het Actiecomité OZB Nee, dat was opgericht vanwege een aangekondigde verhoging van de onroerendezaakbelasting van 85% in Hardinxveld-Giessendam. Het verzet zorgde ervoor dat de gemeenteraad de verhoging beperkte tot 55%.[9]
Beginnend in maart 2006 zat hij in de gemeenteraad van Hardinxveld-Giessendam, voor de nieuwe Transparante Partij voor Algemeen Belang.[7] Hij pleitte voor het verminderen van overheidssubsidies en werd in 2010 herkozen, toen zijn partij de grootste werd in gemeenteraad. De Vree verliet de gemeenteraad in januari 2011, omdat hij van plan was zich kandidaat te stellen voor de PVV en zijn partij vond dat hij niet meer neutraal zou blijven als hij een tweede partij vertegenwoordigde.[8]
Provinciale Staten en Tweede Kamer
[bewerken | brontekst bewerken]Sinds maart 2011 is hij voor de PVV lid van de Provinciale Staten van Zuid-Holland, nadat hij als derde op de kandidatenlijst had gestaan.[10] De Vree was voorzitter van de commissie voor verkeer en milieu.[11] Sedert het vertrek uit de Provinciale Staten van Vicky Maeijer in juli 2014 is hij de PVV-fractievoorzitter.[12] De Vree was de lijsttrekker van de PVV bij de Provinciale Statenverkiezingen 2015 en in zijn tweede ambtsperiode bekritiseerde hij uitgaven van belastinggeld door politici.[7] Zo weigerde hij een hotelovernachting bij een uitstapje van de Statenleden en vond hij een zilveren speld ter waarde van €1.000 voor commissaris van de Koning Jaap Smit te duur.[13][14]
Tijdens de Tweede Kamerverkiezingen 2017 was hij de 24e kandidaat op de lijst van de PVV. Zijn partij ontving twintig zetels en De Vree kreeg 257 voorkeurstemmen, waardoor hij niet verkozen werd.[15] Kort daarvoor was zijn huis beklad met de slogans "Wilders racist", "PVV fascistisch" en "Henk de Vree, stap uit de PVV". De verantwoordelijkheid werd opgeëist door de extreemlinkse groep De Kwade Kwasten.[16] Als fractievoorzitter van de PVV was De Vree verantwoordelijk voor het selecteren van kandidaten voor de lijst voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 in Zuid-Holland.[17] De partij deed mee in vijf gemeenten vergeleken met één in de voorgaande verkiezingen.[18] In de Provinciale Staten was De Vree tegenstander van een renovatie van het Provinciehuis die ongeveer €50 miljoen zou kosten en wilde hij dat de motorrijtuigenbelasting werd verlaagd.[19][20]
In 2019 werd hij herkozen, wederom als lijsttrekker. De PVV verloor in de verkiezingen de helft van zijn acht zetels.[21] Tijdens de campagne had hij zich uitgesproken tegen maatregelen om klimaatverandering te beperken.[22] Op 8 december 2020 werd De Vree geïnstalleerd als lid van de Tweede Kamer in een tijdelijke vacature t/m 29 maart 2021 als gevolg van het zwangerschapsverlof van Vicky Maeijer.[23] De Vree was geen lid van een van de commissies van de Tweede Kamer.[24] Hij was de 22e kandidaat van de PVV bij de Tweede Kamerverkiezingen 2021 en zijn partij haalde 17 zetels, waardoor hij afscheid moest nemen van de Kamer. De Vree had 247 voorkeurstemmen ontvangen.[25] De Vree kreeg een vierde ambtstermijn in de Provinciale Staten van Zuid-Holland in maart 2023, wederom bovenaan de kandidatenlijst. De PVV behield haar zetelaantal.[26] Bij de Tweede Kamerverkiezingen van november 2023 werd hij verkozen tot Tweede Kamerlid, dankzij zijn achttiende plek op de PVV-kandidatenlijst.
Privéleven
[bewerken | brontekst bewerken]De Vree heeft een vrouw en een zoon.[2]
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Henk de Vree. Tweede Kamer der Staten-Generaal. Gearchiveerd op 15 januari 2021. Geraadpleegd op 14 december 2020.
- ↑ a b c Portret Henk de Vree (PVV). Omroep West (2 maart 2015). Gearchiveerd op 25 augustus 2015. Geraadpleegd op 14 december 2020.
- ↑ a b c d e Henk de Vree - Curriculum Vitae. Partij voor de Vrijheid Zuid-Holland. Gearchiveerd op 9 december 2020. Geraadpleegd op 14 december 2020.
- ↑ a b Abels, Romana, "PVV is een blijver in de provincie", Trouw, 13 maart 2013. Geraadpleegd op 10 december 2020.
- ↑ Stad en Streek, deze week! Afl. 2 Henk de Vree. stadenstreek (22 december 2012). Gearchiveerd op 27 juli 2023. Geraadpleegd op 14 december 2020 – via YouTube.
- ↑ Henk de Vree (PVV) beëdigd als tijdelijk Kamerlid. Tweede Kamer der Staten-Generaal (8 december 2020). Geraadpleegd op 13 december 2020.
- ↑ a b c d Sebes, Roxanne, "Poster durf ik niet op te hangen", AD/De Dordtenaar, 10 maart 2015.
- ↑ a b "Raadslid moet opstappen door ambities bij PVV", AD/Rivierenland, 3 januari 2011, pp. 1.
- ↑ Smit, Wout, "Burgers voeren actie tegen ozb-verhoging", Algemeen Dagblad, 20 november 2004, p. 45.
- ↑ "Ruim veertig politici uit regio op lijst statenverkiezingen", AD/Rivierenland, 14 februari 2011, pp. 3.
- ↑ "Zevenduizend handtekeningen tegen Rijnlandroute", Omroep West, 11 juni 2012. Geraadpleegd op 14 december 2020.
- ↑ "Henk de Vree lijsttrekker PVV voor Statenverkiezingen in maart", Omroep West, 11 december 2014. Geraadpleegd op 14 december 2020.
- ↑ Pruim, Fred, "Kritiek op 'slaapfeestje' provincie", De Telegraaf, pp. 17.
- ↑ De Wit, Laurens, "Commissaris blijft 'te dure' provinciespeld met trots dragen", AD, 26 januari 2016. Geraadpleegd op 11 december 2020.
- ↑ Uitslag Tweede Kamerverkiezing 2017 (getekend exemplaar) (pdf) pp. 65–66. Kiesraad (21 maart 2017). Gearchiveerd op 24 november 2020. Geraadpleegd op 11 december 2020.
- ↑ Straub, Michiel, "Wilders heeft het goed gedaan", AD/Rivierenland, 16 maart 2017, pp. 2–3.
- ↑ Trompert, Sam, "Wilders aast op raadszetels", Leidsch Dagblad, 6 april 2017, pp. 2.
- ↑ "PVV doet in 30 gemeenten mee met verkiezingen", RTL Nieuws, 22 december 2017. Gearchiveerd op 27 juli 2023. Geraadpleegd op 13 december 2020.
- ↑ Lingen, Ivar, "Verbouwing Provinciehuis Zuid-Holland gaat door", Omroep West, 17 oktober 2018. Gearchiveerd op 14 april 2021. Geraadpleegd op 14 december 2020.
- ↑ Lingen, Ivar, "Zuid-Holland maakt ruim 280 miljoen euro vrij voor bereikbaarheid", Omroep West, 14 november 2018. Gearchiveerd op 2 september 2019. Geraadpleegd op 14 december 2020.
- ↑ Van der Kolk, Ruth, "Politieke aardverschuiving geschiedt in Zuid-Holland", Nederlands Dagblad, pp. 4.
- ↑ "De Lijsttrekker: Henk de Vree van de PVV", Omroep West, 25 februari 2019. Gearchiveerd op 3 maart 2021. Geraadpleegd op 14 december 2020.
- ↑ 'Henk de Vree beëdigd'. Website Tweede Kamer, 8 dec. 2020. Gearchiveerd op 24 september 2021.
- ↑ Biografie, onderwijs en loopbaan van Henk de Vree. Tweede Kamer der Staten-Generaal. Geraadpleegd op 21 maart 2021.
- ↑ Uitslag Tweede Kamerverkiezing 17 maart 2021 (pdf). Kiesraad (26 maart 2021). Gearchiveerd op 2 april 2021. Geraadpleegd op 26 maart 2021.
- ↑ Van der Krol, Folkert; Sok, Albert; Straub, Michiel, "Edwin dendert dankzij verkiezingszege BBB opeens Staten binnen: 'Dit had ik niet durven dromen'", Algemeen Dagblad, 17 maart 2023. Gearchiveerd op 29 maart 2023. Geraadpleegd op 29 maart 2023.