Joe Walsh

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Joe Walsh
Joe Walsh in 2012.
Algemene informatie
Volledige naam Joseph Fidler Walsh
Geboren 20 november 1947
Geboorteplaats WichitaBewerken op Wikidata
Land Wichita, Kansas, Verenigde Staten
Werk
Jaren actief 1964-heden
Genre(s) Rock, hardrock, folkrock, countryrock, bluesrock, electric blues
Beroep Singer-songwriter, muzikant, multi-instrumentalist, muziekproducent, acteur
Instrument(en) Gitaar, keyboard, drums, basgitaar, mandoline, klarinet, hobo, doedelzak
Label(s) Asylum Records, Epic Records, ABC Records
Verwante artiesten James Gang, Barnstorm, Eagles, Ringo Starr & His All-Starr Band
Officiële website
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Joe Walsh (Wichita, Kansas, 20 november 1947) is een Amerikaanse rockmuzikant.

Joe Walsh

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Walsh zat in verschillende bands tijdens zijn studententijd aan de Kent State Universiteit. Pas in 1969 kreeg hij als leadgitarist van de band James Gang wat grotere bekendheid. In 1971 verliet hij de band om een solocarrière te starten.

De eerste solowerken van Walsh, Barnstorm uit 1972 en de opvolger The Smoker You Drink, The Player You Get van 1973, benadrukten zijn status als innovatieve rockmuzikant. Zijn droge humor en zijn status van 'feestbeest' vonden vaak de weg naar zijn nummers. Meerdere nummers werden bekend via de radio, zoals Rocky Mountain Way, dat nog steeds geldt als een klassieker in het genre van de classic rock.

Na nog een studio- en een livealbum werd Walsh in 1976 uitgenodigd om tot de groep Eagles toe te treden, waar hij de vertrekkende gitarist Bernie Leadon verving. Walsh voerde bij de Eagles een hardere sound in en was sterk medebepalend voor de stijl van het zeer succesvolle album Hotel California. Toen de Eagles enkele jaren later ten einde leek te lopen, begon Walsh weer soloprojecten te starten. Zijn elpees But Seriously Folks (1978) en There Goes The Neighborhood (1981) verkochten zeer goed. Hij nam tijdens de jaren tachtig nog enkele albums op, maar muzikale trends gingen aan hem voorbij. Tot aan de hereniging van de Eagles en hun gemeenschappelijke tournee in de late jaren negentig zag en hoorde men weinig van hem. Zijn interesse in geestverruimende hulpmiddelen is daar mede debet aan geweest.

Door zijn veelzijdigheid op zowel de akoestische als de elektrische gitaar, was Joe Walsh als ondersteunende of sologitarist ook bij optredens van andere artiesten een graag geziene gast. Hij werkte bij live-optredens en studio-opnamen onder andere voor Dan Fogelberg en Steve Winwood. Daarnaast verscheen hij kort in de film The Blues Brothers.

Walsh is tevens actief als radiozendamateur, met de roepnaam WB6ACU.[1][2]

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Albums[bewerken | brontekst bewerken]

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Barnstorm 1972
The smoker you drink, the player you get 1973
So what 14-12-1974 08-02-1975 26 8
You can't argue with a sick mind 03-1976 17-04-1976 23 6 Live
But seriously, folks 16-05-1978 10-06-1978 26 5
The best of Joe Walsh 15-11-1978 - Verzamelalbum
So far so good 1978 - Verzamelalbum
There goes the neighborhood 10-03-1981 -
You bought it – You name it 21-05-1983 -
The confessor 03-1985 -
Rocky mountain way 30-09-1985 - Verzamelalbum
Got any gum? 29-10-1987 -
Ordinary average guy 23-04-1991 -
Songs for a dying planet 05-1992 -
Look what I did! 23-05-1995 - Verzamelalbum
Joe Walsh's greatest hits – Little did he know... 18-11-1997 - Verzamelalbum
Analog man 08-06-2012 16-06-2012 62 1
Album met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 200 albums Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Analog man 2012 23-06-2012 123 1*

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]