Junior Eurovisiesongfestival

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door 2a02:1810:8480:e900:81a8:7c4c:9757:83d7 (overleg) op 30 nov 2019 om 11:25. (→‎Edities)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Junior Eurovisiesongfestival
Genre muziek
Presentatie verschilt per jaar
Land van oorsprong leden van de EBU
Taal Engels en Frans
Uitzendingen
Start 2003
Afleveringen 16
Netwerk of omroep televisie
radio
internet
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   Eurovisiesongfestival

Het Junior Eurovisiesongfestival (Engels: Junior Eurovision Song Contest, Frans: Concours Eurovision de la Chanson Junior) is sinds 15 november 2003 een jaarlijkse presentatie en competitie van liedjes, gezongen door kinderen van tien tot vijftien jaar, in de beginjaren al vanaf acht jaar. De deelnemende kinderen vertegenwoordigen landen die lid zijn van de EBU.

Het festival, eigenlijk een concours, wordt uitgezonden op televisie door heel Europa en ook daarbuiten. Ook op het internet is het festival te volgen. Aan het Junior Songfestival kan ieder actief EBU-lid meedoen, waardoor ook landen buiten het werelddeel Europa (met name in het Midden-Oosten) die mogelijkheid krijgen. Het gaat hier om Algerije, Cyprus, Egypte, Israël, Jordanië, Libanon, Libië, Marokko, Syrië en Tunesië. In tegenstelling tot het Eurovisiesongfestival wordt dit festival het jaar nadien niet noodzakelijkerwijs georganiseerd door het winnende land.

Tot 2013 moest elk lied minstens 2 minuten 30 seconden en hoogstens 2 minuten 45 seconden duren. In 2014 werd het maximum opgetrokken tot 3 minuten, dezelfde standaard als bij het Eurovisiesongfestival. De punten (evenveel van elk deelnemend land, telkens verdeeld onder andere landen) worden telkens voor de helft gekozen door de telestemmers en voor de andere helft door een professionele vakjury. Bij technische problemen met het telestemmen in een land wordt het ganse puntentotaal bepaald door de jury van dat land. Daarnaast is er ook een kinderjury, met kinderen uit alle deelnemende landen, die punten mag uitreiken. Van 2005 tot en met 2015 kreeg elk land bij de start van de puntentelling 12 punten, om nulpunters te vermijden.

Het festival wordt ook in niet-deelnemende landen uitgezonden, zoals Duitsland, Estland en Finland.

Geschiedenis

Ksenia Sitnik zorgde voor de eerste overwinning voor Wit-Rusland in 2005 met My vmeste

Het Junior Eurovisiesongfestival komt voort uit de De unges Melodi Grand Prix, een Scandinavisch festival dat in 2000 ontstond in Denemarken, waar de liedjeswedstrijd voor kinderen diende als opwarmer voor het Eurovisiesongfestival. In 2002 deden ook Zweden en Noorwegen mee aan de tot Melodi Grand Prix Nordic omgedoopte wedstrijd; elk land streed met drie liedjes voor de eer. Op initiatief van de EBU werden vervolgens zestien Europese landen uitgenodigd om deel te nemen aan het allereerste Junior Eurovisiesongfestival.

Vanaf 2003 is het Junior Eurovisiesongfestival jaarlijks georganiseerd. De eerste editie werd georganiseerd in 2003 in Kopenhagen, de hoofdstad van Denemarken, waar het concept ontstaan is. In 2004 was het de bedoeling dat Manchester de organisatie op zich zou nemen, maar het Verenigd Koninkrijk haakte af, waarna Lillehammer (Noorwegen) insprong als gastheer. Om zulke problemen in de toekomst te vermijden, werd beslist dat landen zich kandidaat moesten stellen voor de organisatie. Zo werd België het eerste land dat de organisatie van het festival formeel toegezegd kreeg. Hasselt organiseerde het Junior Eurovisiesongfestival 2005, het eerste op Belgische bodem sinds het Eurovisiesongfestival 1987. In 2006 was de Roemeense hoofdstad Boekarest aan de beurt, gevolgd door het Nederlandse Rotterdam in 2007. In 2008 vond de zesde editie plaats in het Cypriotische Limasol, voor de eerste keer niet op het vasteland. In 2009 was Kiev, de hoofdstad van Oekraïne, gaststad van de zevende editie en in 2010 werd het festival gehouden in Minsk, Wit-Rusland. In 2011 heeft Armenië het festival georganiseerd en in 2012 organiseerde Nederland het voor de tweede maal, dit keer in Amsterdam. In 2013 werd het songfestival voor de tweede keer in Kiev gehouden. In 2014 werd het festival georganiseerd op Malta, in 2015 in Bulgarije en in 2016 weer op Malta. In 2017 werd het festival voor het eerst gehouden in Georgië. In 2018 was Minsk voor de tweede maal gaststad. In 2019 werd het festival voor het eerst gehouden in Polen.

Ralf Mackenbach, de winnaar in 2009 met Click clack

De eerste editie werd gewonnen door Kroatië. Dino Jelušić wist Europa te bekoren met Ti si moja prva ljubav. In 2004 was Spanje de winnaar, met María Isabel. In 2005 trok Wit-Rusland aan het langste eind, en in 2007 nogmaals. Malta (2013 en 2015) en Rusland (2006 en 2017) wonnen beide ook tweemaal, Polen won zelfs twee edities achter elkaar (2018 en 2019). Georgië heeft als enige driemaal gewonnen (2008, 2011 en 2016). Verder wonnen Nederland (2009), Armenië (2010), Oekraïne (2012) en Italië (2014).

Stemprocedure

De stemming gebeurt op dezelfde wijze als bij het volwassen Eurovisiesongfestival: De winnaar wordt bepaald door het geven van punten door ieder deelnemend land: 1 tot en met 8, 10 en 12 punten aan hun tien favoriete liedjes. In elk land kan de kijker via televoting, telefonisch of via sms, stemmen op zijn of haar favoriete nummer. De punten van de kijker tellen voor de helft mee in de eindafrekening van het land. De andere helft wordt bepaald door de nationale vakjury. Deelnemende landen mogen niet op zichzelf stemmen. De kritiek hierop is dat de stemmen van kleine landen net zo zwaar wegen als van grote landen terwijl er minder mensen hebben gestemd.

De presentatoren roepen de juryvoorzitter van elk land via een satellietverbinding op. De eerste zeven punten worden niet afgeroepen, maar verschijnen onmiddellijk op het scorebord. Dit systeem wordt toegepast sinds 2005 (toen nog de eerste vijf punten), om het scoreverloop te versnellen. Om dezelfde reden wordt dit ook gedaan bij het gewone Eurovisiesongfestival met de punten 1 t/m 10. Sinds 2017 verschijnen ook bij dit songfestival de punten 1 t/m 10 automatisch op het scorebord en worden alleen de 12 punten afgeroepen.

Sinds 2006 mag men al tijdens de show op zijn favoriete lied stemmen. Dit zorgde eerst voor veel kritiek (landen die in het begin van de show aantreden, zouden hier voordeel uit kunnen halen), maar het systeem wordt nog steeds toegepast. Sterker nog, vanaf 2010 wordt het ook toegepast op het grote Eurovisiesongfestival. In 2007, 2008 en 2010 werd het geld dat de stemming opbracht wel geschonken aan UNICEF. Vanaf 2009 bepaalde de stemmer 50% en een vakjury 50% van de uiteindelijke punten. In 2016 kon er niet gestemd worden en werd de uitslag bepaald door de vakjury en de kinderjury. Sinds 2017 kan er via internet gestemd worden, waarbij het voor het eerst mogelijk was om op het eigen land te stemmen, iets wat bij het gewone Eurovisiesongfestival nog steeds niet mag. De internetstemmers bepaalden 50% van de punten en de vakjury de andere 50%. Sinds 2017 worden hierbij net als bij het gewone Eurovisiesongfestival eerst de punten van de vakjury en daarna de punten van de telestemmers geteld.

Aantal overwinningen en georganiseerde festivals

Aantal overwinningen per land

Georgië is recordhouder met drie overwinningen. De regel uit het gewone Eurovisiesongfestival dat het winnende land na een winst het festival het jaar daarop moet organiseren, geldt niet voor het Junior Eurovisiesongfestival, maar het land dat gewonnen heeft krijgt toch voorrang op andere landen om het festival van het volgende jaar te organiseren. Voorbeelden hiervan zijn Armenië, Oekraïne, Malta, Georgië en Polen.

Buiten de landen in de tabel organiseerden ook Denemarken, Noorwegen, België, Roemenië, Cyprus en Bulgarije het festival.

Plaats Land Overwinningen Organisaties
1 Vlag van Georgië Georgië 3 (2008, 2011, 2016) 1
2 Vlag van Malta Malta 2 (2013, 2015) 2
Vlag van Polen Polen 2 (2018, 2019) 1
Vlag van Rusland Rusland 2 (2006, 2017) 0
Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland 2 (2005, 2007) 2
5 Vlag van Armenië Armenië 1 (2010) 1
Vlag van Italië Italië 1 (2014) 0
Vlag van Kroatië Kroatië 1 (2003) 0
Vlag van Nederland Nederland 1 (2009) 2
Vlag van Oekraïne Oekraïne 1 (2012) 2
Vlag van Spanje Spanje 1 (2004) 0

Deelnemende landen

Deelnemende landen sinds 2003:
■ Minstens één keer deelgenomen
■ Niet deelgenomen
■ Deelgenomen als onderdeel van een ander land, maar nooit als een soevereiniteit
■ Teruggetrokken landen

Alle leden van de EBU mogen deelnemen aan het festival, waardoor ook enkele Afrikaanse en Aziatische landen kunnen deelnemen. Australië doet sinds 2015 ook mee, net als bij het gewone Eurovisiesongfestival.

In tegenstelling tot het Eurovisiesongfestival kende dit festival lange tijd een tanend aantal deelnemers. Deden er aan de eerste editie nog 16 landen mee en aan de tweede editie 18, in 2012 waren het er nog maar 12. In 2014 lukte het de EBU echter om het aantal deelnemende landen flink omhoog te krijgen. Toen namen er weer 16 landen deel. In 2018 werd een voorlopig record bereikt met 20 deelnemende landen.

Door de jaren heen haakten verscheidene landen af, meestal om financiële redenen, maar sommige landen, waaronder Griekenland, vonden het festival kindonvriendelijk: de kandidaten zouden onder een te grote druk staan doordat zij hun vaderland verdedigen. Zwitserland en Frankrijk haakten in 2005 na één deelname af, waarbij de Fransen aangaven het songfestivalconcept niet te willen uitmelken. Frankrijk keerde in 2018 echter terug.

Sinds 2006 werd in Scandinavië weer de Melodi Grand Prix Nordic georganiseerd, reden voor de meeste Scandinavische landen om te stoppen met het Junior Eurovisiesongfestival. Alleen Zweden deed tot en met 2014 nog mee. In 2009 werd de Melodi Grand Prix Nordic voor het laatst gehouden. Noorwegen en Denemarken zijn echter niet teruggekeerd naar het Junior Eurovisiesongfestival. In beide landen bestaan de programma's die destijds dienst deden als nationale voorronde anno 2017 nog steeds, maar de winnaars worden niet meer naar een internationaal festival gestuurd.

Van de 39 landen die tot nu toe deelgenomen hebben, zijn er slechts twee die aan elke editie hebben deelgenomen: Nederland en Wit-Rusland.

Land 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019
Vlag van Albanië Albanië
Vlag van Armenië Armenië
Vlag van Australië Australië
Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan
Vlag van België België
Vlag van Bulgarije Bulgarije
Vlag van Cyprus Cyprus
Vlag van Denemarken Denemarken
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Georgië Georgië
Vlag van Griekenland Griekenland
Vlag van Ierland Ierland
Vlag van Israël Israël
Vlag van Italië Italië
Vlag van Kazachstan Kazachstan
Vlag van Kroatië Kroatië
Vlag van Letland Letland
Vlag van Litouwen Litouwen
Vlag van Malta Malta
Vlag van Moldavië Moldavië
Vlag van Montenegro Montenegro
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van Noord-Macedonië Noord-Macedonië
Vlag van Noorwegen Noorwegen
Vlag van Oekraïne Oekraïne
Vlag van Polen Polen
Vlag van Portugal Portugal
Vlag van Roemenië Roemenië
Vlag van Rusland Rusland
Vlag van San Marino San Marino
Vlag van Servië Servië
Vlag van Servië en Montenegro Servië en Montenegro
Vlag van Slovenië Slovenië
Vlag van Spanje Spanje
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Vlag van Wales Wales
Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland
Vlag van Zweden Zweden
Vlag van Zwitserland Zwitserland

Edities

Jaar Winnende land Artiest Lied Landen Datum Locatie Plaats
2003 Vlag van Kroatië Kroatië Dino Jelušić Ti si moja prva ljubav 16 15 november Forum København Vlag van Denemarken Kopenhagen
2004 Vlag van Spanje Spanje María Isabel Antes muerta que sencilla 18 20 november Håkons Hall Vlag van Noorwegen Lillehammer
2005 Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland Ksenia Sitnik My vmeste 16 26 november Ethias Arena Vlag van België Hasselt
2006 Vlag van Rusland Rusland The Tolmachevy Twins Veseniy jazz 15 2 december Sala Polivalentă Vlag van Roemenië Boekarest
2007 Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland Aleksej Zjigalkovitsj S druz'jami 17 8 december Ahoy Rotterdam Vlag van Nederland Rotterdam
2008 Vlag van Georgië Georgië Bzikebi Bzzz 15 22 november Spyros Kyprianou Athletic Center Vlag van Cyprus Limasol
2009 Vlag van Nederland Nederland Ralf Mackenbach Click clack 13 21 november Sportpaleis Vlag van Oekraïne Kiev
2010 Vlag van Armenië Armenië Vladimir Arzumanian Mama 14 20 november Minsk Arena Vlag van Wit-Rusland Minsk
2011 Vlag van Georgië Georgië Candy Candy music 13 3 december Karen Demirchiancomplex Vlag van Armenië Jerevan
2012 Vlag van Oekraïne Oekraïne Anastasiya Petryk Nebo 12 1 december Heineken Music Hall Vlag van Nederland Amsterdam
2013 Vlag van Malta Malta Gaia Cauchi The start 12 30 november Oekraïnapaleis Vlag van Oekraïne Kiev
2014 Vlag van Italië Italië Vincenzo Cantiello Tu primo grande amore 16 15 november Malta Shipbuilding Vlag van Malta Marsa
2015 Vlag van Malta Malta Destiny Chukunyere Not my soul 17 21 november Arena Armeec Vlag van Bulgarije Sofia
2016 Vlag van Georgië Georgië Mariam Mamadasjvili Mzeo 17 20 november Mediterranean Conference Centre Vlag van Malta Valletta
2017 Vlag van Rusland Rusland Polina Bogoesevitsj Wings 16 26 november Olympisch Paleis Vlag van Georgië Tbilisi
2018 Vlag van Polen Polen Roksana Węgiel Anyone I want to be 20 25 november Minsk Arena Vlag van Wit-Rusland Minsk
2019 Vlag van Polen Polen Wiktoria Gabor Superhero 19 24 november Arena Gliwice Vlag van Polen Gliwice

Toptiennoteringen

Hieronder volgt een lijst van toptiennoteringen van alle deelnemende landen. Landen in het grijs vermeld doen niet meer mee.

Nr. Land 1ste 2de 3de 4de 5de 6de 7de 8ste 9de 10de Totaal
1 Vlag van Georgië Georgië 3 2 - 2 1 1 - 1 - 1 11
2 Vlag van Rusland Rusland 2 2 - 4 1 2 1 - 1 1 14
3 Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland 2 1 2 2 2 1 2 - 2 - 14
4 Vlag van Malta Malta 2 - - 2 1 1 1 1 1 - 9
5 Vlag van Polen Polen 2 - - - - - - 1 - - 3
6 Vlag van Armenië Armenië 1 4 2 - 1 2 - 1 2 - 13
7 Vlag van Spanje Spanje 1 2 1 1 - - - - - - 5
8 Vlag van Oekraïne Oekraïne 1 2 - 1 1 1 1 - 2 - 9
9 Vlag van Nederland Nederland 1 1 - 2 - - 2 3 1 - 10
10 Vlag van Italië Italië 1 - 1 - - - 2 - - - 4
11 Vlag van Kroatië Kroatië 1 - 1 - - - - - - 1 3
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk - 1 1 - - - - - - - 2
13 Vlag van Frankrijk Frankrijk - 1 - - 1 1 - - - - 3
14 Vlag van Kazachstan Kazachstan - 1 - - - 1 - - - - 2
15 Vlag van Bulgarije Bulgarije - 1 - - - - 1 1 2 - 5
16 Vlag van Servië Servië - - 2 - 1 - 1 - - 4 8
17 Vlag van Australië Australië - - 2 - 1 - - 2 - - 5
18 Vlag van Zweden Zweden - - 1 - - 2 - 1 2 - 6
19 Vlag van Litouwen Litouwen - - 1 - - 1 - - - 1 3
20 Vlag van Noorwegen Noorwegen - - 1 - - - - - - - 1
20 Vlag van Slovenië Slovenië - - 1 - - - - - - - 1
22 Vlag van Denemarken Denemarken - - - 1 2 - - - - - 3
23 Vlag van België België - - - 1 1 1 3 - - 2 8
24 Vlag van Roemenië Roemenië - - - 1 1 1 - - 1 2 6
25 Vlag van Noord-Macedonië Noord-Macedonië - - - - 2 1 1 1 - - 5
26 Vlag van Albanië Albanië - - - - 1 - - - - - 1
27 Vlag van Griekenland Griekenland - - - - - 1 - 1 1 - 3
28 Vlag van Moldavië Moldavië - - - - - 1 - 1 - 1 3
29 Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan - - - - - - 1 - - - 1
30 Vlag van Cyprus Cyprus - - - - - - - 2 1 1 4
31 Vlag van Israël Israël - - - - - - - 1 - - 1
32 Vlag van Letland Letland - - - - - - - - 1 1 2
33 Vlag van Ierland Ierland - - - - - - - - - 1 1
33 Vlag van San Marino San Marino - - - - - - - - - 1 1
35 Vlag van Montenegro Montenegro - - - - - - - - - - 0
35 Vlag van Portugal Portugal - - - - - - - - - - 0
35 Vlag van Servië en Montenegro Servië en Montenegro - - - - - - - - - - 0
35 Vlag van Wales Wales - - - - - - - - - - 0
35 Vlag van Zwitserland Zwitserland - - - - - - - - - - 0

Externe link

Zie de categorie Junior Eurovision Song Contest van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Junior_Eurovisiesongfestival&oldid=55170568"