Neske Beks
| Neske Beks | ||||
|---|---|---|---|---|
| Persoonsgegevens | ||||
| Geboren | Antwerpen, 8 juli 1972 | |||
| Nationaliteit | (be) | |||
| Opleiding | toneel- en kleinkunstopleiding Studio Herman Teirlinck | |||
| Officiële website | ||||
| ||||
Neske Beks (Antwerpen, 8 juli 1972) is een Belgisch interdisciplinair kunstenaar, werkzaam als documentairemaker, scenarioschrijver, essayist en auteur van verschillende boeken.
Biografie[bewerken | brontekst bewerken]
Beks is van Senegalese, Afrikaans-Amerikaanse, Inheems Amerikaanse en Vlaamse afkomst.[1]
Beks groeide op in Mortsel Oude God, een dorp bij Antwerpen.[2] Ze volgde de toneel- en kleinkunstopleiding Studio Herman Teirlinck in Antwerpen, verhuisde naar Amsterdam en volgde daar de theateropleiding Selma Susanne.[2][3]
Nadat Beks met de eenakter Wrang in 2002 de Hollandse Nieuwe Toneelschrijfprijs (bij theaterfestival Hollandse Nieuwe door theatergroep Cosmic) won,[4][5] richtte ze de Schrijfwerkplaats Frascati op (2003-2006) en toerde ze met diverse onewomanshows door Nederland. In 2009 was ze presentator van het internationaal literatuurfestival Winternachten, samen met Wim Brands, met wie ze onder andere Arthur Japin interviewde.[6] Ze schreef het scenario voor onder andere Godenzoon, een korte film in opdracht van de VPRO.[7] Als documentairemaker debuteerde Beks met Eigen Volk (2011) over de extreemrechtse stemmen in haar pleeggezin en familie. Met haar documentaire Mookie (2012) won zij in 2013 prijzen voor beste documentaire bij zowel het Mexicaanse internationale filmfestival van kinderfilmvereniging La Matatena[8][9] als het Italiaanse internationale filmfestival van de vereniging Sedicicorto in Forlì.[10] Bij theatergezelschap de Ulrike Quade Company deed ze onderzoek naar de godin Isis voor de drieluik-voorstelling Womb m/f/x, die in 2020 is uitgesteld in verband met de coronacrisis.[11][12]
Ze was te gast bij Crossing Border in 2014, waar ze werd geïnterviewd door Maarten Dessing, samen met Seppe van Groeningen.[13]
Haar bewerking van het toneelstuk Yerma van Federico García Lorca zou in 2020 in première gaan bij de Ulrike Quade Company tijdens het Noorse jaarlijkse culturele festival Festspillene i Bergen in de stad Bergen.[bron?]
Haar 2Doc-documentaire Beyond My Walls uit 2015 had sociale media als thema.[14]
Als literator debuteerde Beks in 2014 met de roman De Kleenex Kronieken bij uitgeverij De Harmonie (ISBN 9789061699651).
Beks was artist in residence in het Van Doesburghuis in 2018, waar ze verschillende andere zwarte schrijvers uitnodigde: Tunde Adefioye, Esther Duysker, Jeanne Holierhoek, Patricia Kaersenhout, Jeffrey Spalburg en Hedy Tjin. Vervolgens richtte ze dat jaar Alphabet Street, gilde voor Zwarte (beeld)taalkundigen op, met als doel "zwarte schrijvers, dichters, vertalers, toneel- en scenarioschrijvers, wordsmiths, beeldtaalmakers zichtbaarder te maken en meer verbinding te creëren onderling".[15][16][17] Vanuit Alphabet Street organiseerde ze in mei 2019, samen met Ebissé Wakjira en Vamba Sherif en met steun van The Black Archives, een eerste bijeenkomst van het gilde bij Vereniging Ons Suriname. Verschillende essays van het gilde werden gepubliceerd door de Nederlandse Boekengids en Dipsaus, onder andere geschreven door Beks,[18] Sherif[19] en Grace Ndjako.[20]
Beks schreef een bijdrage aan het boek Zwart - Afro-Europese literatuur uit de Lage Landen, onder redactie van Vamba Sherif en Ebissé Wakjira (2018, ISBN 9789025451547).
Ze bracht ook een kinderboek uit, Sala en Monk - ons samen (Querido, 2020, ISBN 9789045122953), met tekeningen van Hedy Tjin, en in hetzelfde jaar een non-fictieboek over haar jeugd als zwart meisje in een wit pleeggezin, Omdat we ook zijn wat we hebben verloren (2020, ISBN 9789044542912, Querido).[21]
Haar boek Echo met essays, speeches en brieven is in 2021 uitgebracht (ISBN 9789021429762, Querido). Het boek is genoemd naar het gedicht Echoes van Audre Lorde.
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|
