Klimslangen
| Klimslangen | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Esculaapslang (Elaphe longissima) | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||||||
| Elaphe Fitzinger in Wagler, 1833 | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Klimslangen op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Klimslangen[1] (Elaphe) zijn een geslacht van slangen uit de familie toornslangachtigen (Colubridae) en de onderfamilie Colubrinae.
Naam en indeling[bewerken | brontekst bewerken]
De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Leopold Fitzinger in Johann Georg Wagler in 1833.[2]
Het geslacht wordt verdeeld in zestien soorten, waaronder de pas in 2019 beschreven Elaphe urartica. In veel bronnen wordt hierdoor een lager soortenaantal opgegeven. Sommige soorten zijn recentelijk in andere geslachten geplaatst, zoals Oocatochus rufodorsatus die tot recentelijk ook tot het geslacht behoorde.
Uiterlijke kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
De soorten worden middelgroot tot groot. Over het algemeen zijn de meeste soorten bruin tot grijs van kleur, veel soorten hebben patronen van vlekken of strepen op het lichaam. De buikschubben zijn wat omhoog gebogen wat het klimmen in bomen vergemakkelijkt.[1]
Levenswijze[bewerken | brontekst bewerken]
Elaphe-soorten hebben vooral knaagdieren op het menu staan en worden beschouwd als nuttig. De soorten zijn voor een mens niet gevaarlijk maar kunnen meestal wel bijten bij verstoring. Alle soorten klimmen vaak in bomen en komen weinig op de bodem.
Verspreiding en habitat[bewerken | brontekst bewerken]
De verschillende soorten komen voor in delen van Europa, Azië en het Midden-Oosten. Klimslangen leven in de landen Afghanistan, Albanië, Armenië, Azerbeidzjan, Bhutan, Bulgarije, Cambodja, China, Georgië, Griekenland, Herzegovina, India, Indonesië, Irak, Iran, Israël, Italië, Japan, Kazachstan, Kirgizië, Korea, Kroatië, Laos, Libanon, Macedonië, Maleisië, Moldavië, Mongolië, Montenegro, Myanmar, Nepal, Oekraïne, Oezbekistan, Roemenië, Rusland, Servië, Slovenië, Syrië, Tadzjikistan, Taiwan, Thailand, Turkmenistan, Turkije en Vietnam.[2]
Veel Noord-Amerikaanse slangen die vroeger tot Elaphe werden gerekend, worden tegenwoordig bij andere geslachten ingedeeld.
De habitat bestaat uit droge tropisch en subtropisch scrubland, droog scrubland, gematigde bossen en rotsige omgevingen. Ook in door de mens aangepaste streken zoals weilanden en landelijke tuinen kunnen de slangen worden aangetroffen.[3]
Beschermingsstatus[bewerken | brontekst bewerken]
Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan acht soorten een beschermingsstatus toegewezen. Zes soorten worden beschouwd als 'veilig' (Least Concern of LC), een soort als 'kwetsbaar' (Vulnerable of VU) en een soort als 'gevoelig' (Near Threatened of NT).[3]
Soorten[bewerken | brontekst bewerken]
Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.
Bronvermelding[bewerken | brontekst bewerken]
| Bronnen, noten en/of referenties
Referenties
Bronnen
|
· 
· 