Salomé II

Salomé II
	10 − 60
	Bustes van Salomé en Herodias door Auguste Clésinger, 1876; (Besançon, Musée des Beaux-Arts et d'Archéologie)
Vader	Herodes Filippus
Moeder	Herodias
Dynastie	Herodianen
Partner	Filippus, Aristobulus van Chalkis
Kinderen	Herodes, Agrippa en Aristobulus
	Bron: Flavius Josephus

Salomé is de dochter van Herodes Filippus en Herodias. Haar naam is bekend uit het werk van de Joodse historicus Flavius Josephus. Zij is genoemd naar Salomé, de zuster van Herodes de Grote. Toen Herodias scheidde van Herodes Filippus om te trouwen met Herodes Antipas, ging Salomé met haar moeder mee.

Nieuwe Testament[bewerken | brontekst bewerken]

In het Nieuwe Testament wordt Salomé niet bij naam genoemd, maar later verschijnt ze wel in beeld als de dochter van Herodias. Op aandringen van haar moeder bewerkstelligde Salomé de dood van Johannes de Doper door als beloning voor haar dansen het hoofd van Johannes de Doper te vragen. Deze gebeurtenis wordt in de bijbel beschreven in Matteüs 14:6 e.v. en in Marcus 6:22 e.v.

Huwelijken en nakomelingen[bewerken | brontekst bewerken]

Salomé werd uitgehuwelijkt aan haar oom Filippus, die tetrarch was over de Joodse gebieden ten noordoosten van het meer van Galilea. Zij kreeg bij hem geen kinderen. Na zijn dood in 34 na Chr. hertrouwde Salomé met Aristobulus van Chalkis, de zoon van haar oom Herodes, de koning van Chalkis. Aristobulus en Salomé kregen drie kinderen: Herodes, Agrippa en Aristobulus (alle drie droegen zij typisch Herodiaanse namen). Deze zouden echter geen van drieën een rol van betekenis spelen binnen de Herodiaanse dynastie in het Joodse land.

Enkele jaren na de dood van Herodes van Chalkis ontving Aristobulus het koningschap over het koninkrijk Chalkis. Drie jaar later stelde keizer Nero hem aan als koning over Klein Armenië, en later werden ook delen van Groot Armenië aan hem toegewezen. Salomé volgde haar man naar Chalkis en Armenia. Op munten uit Chalkis staat Salomé afgebeeld als 'Koningin Salomé'.

Salomé in de kunst[bewerken | brontekst bewerken]

Salomés aandeel in de onthoofding van Johannes de Doper is voor veel kunstenaars een inspiratiebron gebleken.

De Ierse schrijver Oscar Wilde publiceerde zijn toneelstuk Salomé in 1891 in het Frans, waarna in 1894 een Engelse vertaling verscheen. Richard Strauss schreef naar aanleiding van dit stuk een opera onder dezelfde titel (1905). Deze opera, in het Duits, is voor het grootste deel een vertaling van het stuk van Wilde.

In de schilderkunst is de figuur van Salomé vaak onderwerp van kunstenaars (onder andere Caravaggio, Vera Willoughby, Gustave Moreau, Georges-Olivier Desvallières, Gustav Adolph Mossa, Aubrey Beardsley) waarbij zij veelal als een mooie en verleidelijke vrouw wordt afgebeeld. In 2003 brachten het Groninger Museum en het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen een aantal uitvoeringen van Salomé bijeen in de tentoonstelling 'Fatale Vrouwen 1860-1910'.

De Duitse danseres Anita Berber choreografeerde in 1925 een dansvoorstelling over Salomé, waarmee zij onder andere ook optrad in Nederland in het Centraal Theater te Amsterdam.

De Puerto Ricaanse zanger Chayanne bracht in 1998 het nummer Salomé uit.

Drs. P vertolkte deze gebeurtenissen onder de titel 'Johannes de Doper'.