Sint Eustatius

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door 82.170.102.45 (overleg) op 20 jun 2010 om 15:00.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Eilandgebied Sint Eustatius
Eilandgebied van de Nederlandse Antillen
Locatie van Sint Eustatius
Geografie
Hoofdstad Oranjestad
Oppervlakte 21 km2 km²
% water -
Coördinaten 17°29'NB, 62°58'WL
Bevolking
Inwoners 3300 (2007) (119 /km2 /km²)
Religie 27% Methodist
25% Rooms-katholiek
21% 7e-dagsadventist
19% overig
8% geen
Talen Nederlands, Engels
Overig
Munteenheid Gulden
Volkslied Golden Rock
Tijdzone UTC -4
Feestdag 16 november (Statia Day)
Telefoon 599
Topleveldomein an
ISO 3166 ANT

Sint Eustatius is een eilandgebied en het op een na kleinste eiland van de Nederlandse Antillen. Het behoort met Saba en Sint Maarten tot de Bovenwindse Eilanden. De hoofdplaats is Oranjestad. Het eiland is genoemd naar de heilige Eustachius; het wordt door de plaatselijke bevolking Statia genoemd. Het is 21 km² groot en er wonen ongeveer 3300 mensen.

Geografie

De Quill domineert het aanzicht van St. Eustatius

Sint Eustatius bestaat uit een vermoedelijk slapende vulkaan in het zuidoosten van het eiland, The Quill genaamd (verengelsing van de oorspronkelijk Nederlandse naam 'De Kuil') en een ca. 200.000 jaar oud, uitgedoofd vulkanisch gebied in het noorden van het eiland, met daartussen een betrekkelijk vlak terrein.

Bevolking

Sint Eustatius heeft ongeveer 3300 inwoners. Bij de laatste volkstelling in 2001 had 78% van de bevolking de Nederlandse nationaliteit, maar was slechts 45% op het eiland zelf geboren. Voor 83% was Engels de belangrijkste huistaal, voor 6% Spaans, voor 4% Nederlands.

Het eiland telde in 1665 1600 inwoners en tijdens de grootste bloei in de jaren 1790 naar schatting 10.000. Na een bezetting door uitzuigende Fransen en de isolatie van het eiland door de Engelsen in het begin van de 19de eeuw (zie geschiedenis) daalde het inwonertal echter sterk: men vermeldt 7600 (3000 blanken, 600 kleurlingen en 4000 slaven) voor 1786 en 2591 voor 1817, waarvan "blanken 507, gecouleurde vrije lieden 336, slaven 1748". In 1850 bedroeg het inwonertal 1932, in 1890 1588 en in 1914 1437.[1]

Op Sint Eustatius zijn eigenlijk twee kernen: Oranjestad en Concordia. Concordia ligt bij het (enige) vliegveld, het F.D. Roosevelt Airport, en wordt vaak als een wijk van Oranjestad gezien.

Geschiedenis

Columbus was de eerste die Sint Eustatius in 1493 op de kaart zette. In 1636 werd het door de Nederlanders in bezit genomen. Volgens Franse bronnen hadden de Fransen er al in 1629 een fortje gebouwd maar wegens gebrek aan natuurlijke waterbronnen het eiland weer verlaten. De Nederlanders (Zeeuwen) bouwden een nieuw fort, het nog steeds bestaande Fort Oranje en losten het waterprobleem op door de aanleg van (ook nog steeds bestaande) regenbakken. Sint Eustatius werd een belangrijke doorvoerhaven; het meest winstgevende bezit van de West-Indische Compagnie (WIC). In de 18de eeuw werd het wel de Gouden Rots genoemd. In 1779 legden meer dan 3000 schepen uit Europa, Amerika en Afrika aan op de rede van Oranjestad. Soms arriveerden er meer dan 20 schepen op een dag. Op de rede konden 200 schepen tegelijkertijd liggen.

Uit de glorietijd van het eiland resten nog de overblijfselen van 16 verdedigingswerken (voornamelijk open batterijen) in een ring om het eiland heen. Behalve Fort Oranje zijn dat Bourbon Battery, het Waterfort of de batterij Amsterdam, Fort Panga, en de batterijen Jussac, Royal, Rotterdam, Tumbledowndick of Tommelendijk, Concordia, St. Louis, Corre Corre, De Windt, Nassau, Dolijn, Bouillé en de resten van een onafgemaakte vluchtburg uit het eind van de 17de eeuw op de berg Gilboa.

Toen de Amerikanen hun vrijheidsstrijd tegen de Engelsen begonnen, leverden de Nederlanders hen wapens via Sint Eustatius. Het Amerikaanse schip, de USS Andrew Doria, dat op 16 november 1776, met de nieuwe Amerikaanse vlag in top, de Gallows Bay kwam binnen zeilen en saluutschoten afvuurde kreeg in opdracht van gouverneur Johannes de Graaff 11 saluutschoten van Fort Oranje als antwoord. Het was de eerste keer dat een buitenlandse mogendheid de Vlag van de Verenigde Staten eerde met een saluut. De Engelsen verklaarden hierop Nederland de oorlog (Vierde Engelse oorlog), en namen Sint Eustatius in. Een afwisseling van Franse en Engelse bezettingen volgde. De economie van het eiland stortte als gevolg volledig in.

Vanaf 1816 was Sint Eustatius weer Nederlands bezit, maar de voertaal bleef Engels. Tot 1983 was Sint Eustatius onderdeel van het eilandgebied Bovenwindse Eilanden, waar ook Saba en Sint Maarten toe behoorden. In 1983 kreeg het een zelfstandige status als eilandgebied en een eigen zetel in de Staten van de Nederlandse Antillen.

De rede van Sint Eustatius in de 18de eeuw


Bestuur

Het bestuur van het eiland bestaat uit een bestuurscollege en een eilandsraad.

Sint Eustatius bezet één zetel in de Staten van de Nederlandse Antillen.

Eilandsraad

Uitslag eilandsraadsverkiezingen 20 april 2007
Partij Partijleider Stemmen Percentage Zetels
Democratische Partij (DP) Julian Woodley 626 55,35 4
Progressive Labour Party (PLP) Clyde van Putten 270 23,87 1
St. Eustatius Empowerment Party (STEP) Franklin Brown * 211 18,66 0
People's National Democratic Party (PNDP) Cyril Tearr 24 2,12 0
Opkomst 1.148 75,68 5

* Franklin Brown werd in 2003 verkozen als een van de twee PLP-leden

Samenstelling eilandsraad:

Historisch verloop zetelverdeling eilandsraad
Partij 2007 2003 1999 1995 1991 1987 1983
Democratische Partij (DP) 4 3 2 3 3 ? ?
Progressive Labour Party (PLP) 1 2 - - - - -
Sint Eustatius Alliance (SEA) - 0 3 2 2 ? ?
Totaal 5 5 5 5 5 5 5

Bestuurscollege

Bestuurscollege:

Toekomstige status van Sint Eustatius

In het referendum dat op 8 april 2005 op Sint Eustatius werd gehouden koos de bevolking van het eilandgebied voor het behoud van de Nederlandse Antillen. Omdat alle andere eilanden de Nederlandse Antillen als staatkundige eenheid willen verlaten, opteerde het eilandbestuur uiteindelijk voor rechtstreekse banden met Nederland.

Uitslag referendum 8 april 2005
Optie Stemmen Percentage
A: behoud van de Nederlandse Antillen 605 76,6
B: rechtstreekse banden met Nederland 163 20,6
C: integratie in Nederland 17 2,2
D: onafhankelijkheid 5 0,6
Blanco en ongeldige stemmen ? -
Opkomst 790 56,0

Op 11 oktober 2006 bereikte het eiland (samen met Saba en Bonaire) overeenstemming met Nederland over een nieuwe status als bijzondere gemeente.

Zie ook: Staatkundige vernieuwing binnen het Koninkrijk der Nederlanden

Economie

De overheid is de grootste werkgever op Sint Eustatius. De grootste private werkgever is Statia Terminals, een olieterminal van het Amerikaanse bedrijf NuStar. Daarnaast is toerisme belangrijk, met name duiktoerisme. Gedurende de jaren tachtig was het op Sint Eustatius bijzonder makkelijk een rijbewijs te verkrijgen, dat in Nederland kon worden omgewisseld voor een Nederlands rijbewijs, maar hieraan is in 1993 een eind gemaakt. Sint Eustatius beschikt over diverse hotels en een kleine landingsbaan.

Fauna

Op het eiland zijn vier soorten vleermuizen gevonden, de Jamaicavruchtenvampier (Artibeus jamaicensis), Ardops nichollsi, Brachyphylla cavernarum en Molossus molossus. Er zijn voor zover bekend geen andere inheemse zoogdieren, ook niet fossiel.[2]

Zie ook

Externe link


Zie de categorie Sint Eustatius van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sint_Eustatius&oldid=21628333"