Justin Bijlow

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Justin Bijlow
Bijlow spelend voor Feyenoord
Persoonlijke informatie
Volledige naam Justin Bijlow
Geboortedatum 22 januari 1998
Geboorteplaats Rotterdam, Nederland
Nationaliteit Nederlandse
Lengte 190 cm
Been Rechts
Positie Doelman
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Nederland Feyenoord
Rugnummer 1
Contract tot 30 juni 2026
Jeugd
2003–2006
2006–2017
Vlag van Nederland SC Feyenoord
Vlag van Nederland Feyenoord
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2016– Vlag van Nederland Feyenoord 141(0)
Interlands **
2014
2014–2015
2015–2016
2017
2017–2021
2021–
Vlag van Nederland Nederland –16
Vlag van Nederland Nederland –17
Vlag van Nederland Nederland –19
Vlag van Nederland Nederland –20
Vlag van Nederland Nederland –21
Vlag van Nederland Nederland
4(0)
13(0)
13(0)
1(0)
13(0)
8(0)

* Bijgewerkt op 28 februari 2024
** Bijgewerkt op 13 november 2021
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Justin Bijlow (Rotterdam, 22 januari 1998) is een Nederlands voetballer die als doelman speelt. Hij stroomde in 2016 door vanuit de jeugdopleiding van Feyenoord, waar hij in augustus 2021 een nieuw contract tekende tot medio 2025. Bijlow debuteerde in september 2021 in het Nederlands elftal onder bondscoach Louis van Gaal.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Feyenoord[bewerken | brontekst bewerken]

Bijlow tijdens training

Bijlow werd geboren in Rotterdam en begon al op jonge leeftijd met voetballen bij SC Feyenoord. Drie jaar later maakte hij de overstap naar de jeugdopleiding van Feyenoord. In 2016 stroomde Bijlow door naar het eerste elftal van de club. Onder hoofdtrainer Giovanni van Bronckhorst behaalden de Rotterdammers dat seizoen het landskampioenschap, maar Bijlow kwam dat seizoen nog niet in actie in de Eredivisie. Bij de aftrap van het volgende seizoen, op 13 augustus 2017, maakte hij zijn officiële debuut voor Feyenoord, tijdens de thuiswedstrijd tegen Twente. Hij verving die middag Brad Jones, die niet kon spelen door een rugblessure. Bijlow kwam in aanmerking omdat Kenneth Vermeer ook al geblesseerd was. Deze wedstrijd eindigde in een 2-1 overwinning. Later dat seizoen mocht Bijlow in de thuiswedstrijd tegen Sparta Rotterdam het doel verdedigen. Ditmaal was de competitie al beslist en kreeg Bijlow de kans om speelminuten te maken. Jones nam plaats op de reservebank. Ook in de laatste wedstrijd van het seizoen, uit tegen Heerenveen, stond Bijlow in de basis bij Feyenoord. In deze wedstrijd stopte Bijlow een strafschop van Arbër Zeneli.

Eerste doelman[bewerken | brontekst bewerken]

Na het vertrek van concurrent Jones naar Al-Nassr besloot Van Bronckhorst Bijlow aan te wijzen als de eerste doelverdediger van de Rotterdammers.[1] Van Bronckhorst had dit naar eigen zeggen al lang in zijn hoofd en na het vertrek van Jones viel de definitieve beslissing in het voordeel van Bijlow.[2] Op zaterdag 4 augustus 2018 maakte hij voor het eerst zijn opwachting als eerste doelman. In het duel om de Johan Cruijff Schaal 2018 pakte Bijlow twee strafschoppen, van Jorrit Hendrix en Pablo Rosario, in de beslissende strafschoppenserie. Na een tijd blessureleed, en de komst van Jaap Stam en later Dick Advocaat als trainer was Bijlow tijdelijk buiten beeld.

Na het vertrek van Kenneth Vermeer, op 15 januari 2020, naar Los Angeles FC, werd Bijlow wederom eerste keeper en kreeg hij in de eerstevolgende wedstrijd het rugnummer 1 toegewezen.[3] Onder Advocaat speelde Feyenoord degelijk voetbal, waarbij er met enige regelmaat belangrijke reddingen van Bijlow te bewonderen waren. Feyenoord bereikte in het seizoen 2019/2020 de bekerfinale, waarin gespeeld zou worden tegen Utrecht. De finale werd nooit gespeeld vanwege de gevolgen van de coronacrisis. Ook de competitie werd geannuleerd. Feyenoord stond op dat moment op de derde plek. Ook het daaropvolgende seizoen werd gekenmerkt door maatregelen omtrent het coronavirus, maar dit seizoen werd wel volledig afgewerkt. Het laatste seizoen onder leiding van Advocaat eindigde De Trots van Zuid op de vijfde plaats.

Arne Slot kwam over van AZ en volgde Advocaat op als hoofdtrainer van Feyenoord. Ook onder Slot werd Bijlow de onomstreden eerste doelman van de club. De Rotterdammers kende een verrassend sterk seizoen waarin het op een derde plaats in de competitie eindigde en de finale van de UEFA Europa Conference League behaalde. Met Bijlow als vaste doelman bereikte Feyenoord ongeslagen de knock-outfase. In het tweede deel van de competitie, zowel in de Eredivisie als Europees voetbal, stond Bijlow lange tijd aan de kant en verving Ofir Marciano hem onder de lat. Bijlow maakte zijn rentree in de finale tegen AS Roma die met 0-1 verloren ging.

Het daaropvolgende seizoen begon Bijlow weer als vaste waarde onder de lat. Na de winterstop moest hij wederom enige tijd toekijken en werd hij vervangen door Timon Wellenreuther, die dat seizoen gehuurd werd van Anderlecht. De laatste speelrondes van het seizoen was Bijlow wel weer beschikbaar. Zo stond hij op 14 mei 2023 onder de lat tegen Go Ahead Eagles. Door de 3-0 overwinning op de Deventenaren werd Feyenoord twee speelrondes voor het einde kampioen van de Eredivisie.

Op zondag 4 februari 2024 raakte Justin Bijlow opnieuw geblesseerd in het duel tegen AZ in Alkmaar.

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2016/17 Feyenoord Vlag van Nederland Eredivisie 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
2017/18 3 0 0 0 0 0 0 0 3 0
2018/19 16 0 0 0 1 0 1 0 18 0
2019/20 7 0 3 0 0 0 0 0 10 0
2020/21 16 0 0 0 3 0 2 0 21 0
2021/22 22 0 1 0 12 0 0 0 35 0
2022/23 25 0 1 0 8 0 0 0 34 0
2023/24 13 0 2 0 4 0 1 0 20 0
Clubtotaal 92 0 7 0 28 0 4 0 141 0
Carrièretotaal 92 0 7 0 28 0 4 0 141 0

Bijgewerkt op 28 februari 2024.

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Bijlow speelde vanaf zijn vijftiende voor alle jeugdelftallen van de KNVB. Op 1 september 2021 maakte hij zijn debuut in het Nederlands elftal met een basisplaats in de WK-kwalificatiewedstrijd tegen Noorwegen. In de twintigste minuut incasseerde hij een doelpunt van Erling Håland. De wedstrijd eindigde in een 1–1 gelijkspel. Hij kwam dat jaar uit op 6 interlands, maar raakte begin 2022 weer een tijdje uit beeld door langdurig blessureleed.

In aanloop naar het wereldkampioenschap voetbal 2022 in Qatar werd, op 11 november 2022, door bondscoach Louis van Gaal bekendgemaakt dat Bijlow voor het eerst was geselecteerd voor een eindronde.[4][5] Hiermee maakte Bijlow voor het eerst sinds 2021 zijn opwachting in het Nederlands elftal. Op dit WK was hij reserve achter Andries Noppert. Tijdens de hierop volgende Nations League, onder Ronald Koeman, was Bijlow weer eerste keus onder de lat.

Interlands van Justin Bijlow voor Vlag van Nederland Nederland
No. Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
Als speler bij Vlag van Nederland Feyenoord
1. 1 september 2021 Vlag van Noorwegen NoorwegenNederland Vlag van Nederland 1 – 1 Kwalificatie WK 2022
2. 4 september 2021 Vlag van Nederland NederlandMontenegro Vlag van Montenegro 4 – 0
3. 7 september 2021 Vlag van Nederland NederlandTurkije Vlag van Turkije 6 – 1
4. 8 oktober 2021 Vlag van Letland LetlandNederland Vlag van Nederland 0 – 1
5. 11 oktober 2021 Vlag van Nederland NederlandGibraltar Vlag van Gibraltar 6 – 0
6. 13 november 2021 Vlag van Montenegro MontenegroNederland Vlag van Nederland 2 – 2
7. 14 juni 2023 Vlag van Nederland NederlandKroatië Vlag van Kroatië 2 – 4 UEFA Nations League 2022/23
8. 18 juni 2023 Vlag van Nederland NederlandItalië Vlag van Italië 2 – 3

Bijgewerkt op 18 juni 2023.

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie Winnaar (1ste) Finalist (2de) Derde
Aantal Jaren Aantal Jaren Aantal Jaren
Vlag van Nederland Feyenoord
Johan Cruijff Schaal 2017, 2018
Eredivisie 2016/17, 2022/23
KNVB beker 2017/18, 2023/24
UEFA Europa Conference League 2021/22
Vlag van Nederland Nederland –17
Europees kampioenschap voetbal –17 2014

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

Bijlow is de jongere broer van voormalig profvoetballer Joël Bijlow.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]