Hubertus van Luik: verschil tussen versies

Hubertus van Luik
	Beeld uit 1689 van Hubertus met hert door ; de Luikse beeldhouwer Jean Del Cour; in de Sint-Jacobskerk te Luik
Geboren	655 te Voerstreek of Toulouse
Gestorven	30 mei 727 te 's Gravenvoeren of Tervuren
Verering	rooms-katholieke Kerk
Heiligverklaring	744 door bewonderaars
Naamdag	3 november
Beschermheilige voor	de jacht
Lijst van christelijke heiligen
Portaal	Christendom

Interactief door geschiedenis bladeren

← Oudere bewerking Nieuwere bewerking →

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

VisueelWikitekst

In de regel

Versie van 7 jun 2013 11:46

De heilige Hubertus van Luik (655-727) was de laatste bisschop van Maastricht en de eerste van Luik.

Over het leven van Hubertus bestaan zeven beschrijvingen. Hieruit is de legende van Sint-Hubertus uiteindelijk ontstaan.^[1]

Legende van Sint Hubertus

Hubertus was een zoon van de hertog van Aquitanië en leidde een werelds leven. Op Goede Vrijdag van het jaar 683 ging hij op jacht, hoewel dat een zeer oneerbiedige activiteit was op die dag. Hubertus bespeurde een groot hert, en joeg er achteraan met zijn honden. Toen hij het hert bijna te pakken had en het dier zich naar hem toekeerde wilde hij het neerschieten. Op dat moment verscheen er een lichtend kruis tussen het gewei. Een stem zei hem naar Lambertus van Maastricht te gaan. Sint Hubertus staat nu bekend als patroonheilige van de jacht.

Hubertus' leven als geestelijke

Hubertus ging in de leer bij de heilige Lambertus van Maastricht, op dat moment de bisschop van die stad. Uiteindelijk volgde hij deze op. Maastricht en Tongeren waren in die tijd onveilig, daarom verplaatste hij zowel de bisschoppelijke zetel als het gebeente van de heilige Lambertus naar Luik (in 722). Hij verkondigde het geloof in Brabant en de Ardennen, vandaar dat in het zuiden van Nederland en in heel België vele kerken naar hem zijn vernoemd. In sommige streken lijkt het soms wel alsof er maar twee heiligen zijn: Hubertus en Lambertus. Nadat Hubertus in 727 overleed, volgde zijn zoon Floribertus hem op (in die tijd konden gehuwden nog geestelijke worden, al scheidden ze in dat geval wel vaak van tafel en bed: de vrouw werd meestal zuster).
In de vita van Sint-Hubertus wordt zijn overlijden gepreciseerd op de plaats genaamd "Fura", gelegen op 30 mijl (ongeveer 45 km) van Luik. Het valt dan ook te betwijfelen dat dit de Vlaams-Brabantse gemeente Tervuren kan zijn, zoals daar nochtans in de traditie wordt beweerd.
Wellicht dient Fura in de Voerstreek te worden gezocht. Misschien was Hubertus een zoon was van een graaf van Lohegau. De Lohegau is de naam van het bosrijke gebied (lo) tussen Maastricht en Luik. De graven bewoonden o.a. 'Villa Fura', een burcht te 's-Gravenvoeren, gelegen in het Steenbos.

Na zijn overlijden

Op 30 september 825 werd zijn stoffelijk overschot van Luik naar de abdij van Andage overgebracht. Hierdoor werd Andage al spoedig een bedevaartsoord en de plaatsnaam veranderde na enige tijd in Saint-Hubert. De basiliek die bij de abdij werd opgericht, werd naar Hubertus van Luik vernoemd: de Basiliek van Sint-Hubertus.

Naamdag en patroonheilige

Omdat hij eens een man van hondsdolheid genas, wordt hij speciaal aangeroepen tegen deze ziekte. Daartoe wordt ook tegenwoordig nog het zogenaamde hubertusbrood gezegend. Zijn naamdag is 3 november.
Andere patroonheiligen van de jagers zijn Sint Eustatius/Sint Eustachius (20 september), Sint Gilles/Sint Egidius (1 september) en Sint Bavo/Sint Baaf (1 oktober).

Iconografie

In de iconografie is de legende van Sint-Hubertus nauw verweven met die van Sint-Eustachius.

Trivia

Het drankje Jägermeister heeft als logo het beeld van het hert met een kruis tussen het gewei.
Het Jachthuis Sint-Hubertus op de Hoge Veluwe is genoemd naar de Heilige Hubertus. De plattegrond van het slot heeft de vorm van een hertengewei.
In Den Haag bevindt zich het Sint Hubertuspark.
In Neerpelt bevindt zich het Sint-Hubertuscollege
De dorpjes Sint-Huibrechts-Lille en Sint-Huibrechts-Hern zijn genoemd naar Sint-Hubertus
Na Sint Sebastianus, is Sint Hubertus de meest voorkomende patroonheilige van schuttersgilden. In Noord-Brabant zijn dit er vijf, te weten in: Berkel-Enschot, Drunen, Leur (Etten-Leur Noord), Liessel en Loon op Zand. In Nederlands Limburg zijn dit er zes, te weten in: Beringe, Gulpen, Kessel, Nattenhoven, Schaesberg en Ubachsberg en in Belgisch Limburg het schuttersgilde van Manestraat.
De stormvloed van 1287 werd op Terschelling ook wel de St. Hubertusvloed genoemd.^[2]

Zie de categorie Saint Hubertus van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Bronnen, noten en/of referenties

↑ ^a ^b ^c Website Jachthoornblazers Sint Hubertus te Nieuwenhagen
↑ Bron: Stichting VVV Terschelling, (1975) Monumenten, Terschelling; Uitgegeven ter gelegenheid van het Monumentenjaar 1975. p. 55 "St. Janskerk". (Bibliotheek Terschelling)

[jachthoornblazers-1] Website Jachthoornblazers Sint Hubertus te Nieuwenhagen

[2] Bron: Stichting VVV Terschelling, (1975) Monumenten, Terschelling; Uitgegeven ter gelegenheid van het Monumentenjaar 1975. p. 55 "St. Janskerk". (Bibliotheek Terschelling)

[1]

[2]

@@ Regel 57: / Regel 57: @@
 {{Appendix}}
-[[Categorie:Belgisch heilige of zalige]]
 [[Categorie:Merovingisch heilige]]
 [[Categorie:Bisschop van Luik]]