Cornelis Zitman: verschil tussen versies
meubelontwerper |
aanv. |
||
Regel 19: | Regel 19: | ||
==Leven en werk== |
==Leven en werk== |
||
De Leidse aannemerszoon Cees Zitman volgde de opleiding schilderkunst aan de [[Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten]] te [[Den Haag]], als klasgenoot van [[Co Westerik]], [[Henk Peeters]] en [[Toon Wegner]] onder supervisie van docent [[Henk Meijer (kunstenaar)|Henk Meijer]]. Hij vestigde zich na de [[Tweede Wereldoorlog]] in [[Venezuela]], waar hij de [[meubelmakerij]] Tecoteca stichtte die zijn eigen |
De Leidse aannemerszoon Cees Zitman volgde de opleiding schilderkunst aan de [[Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten]] te [[Den Haag]], als klasgenoot van [[Co Westerik]], [[Henk Peeters]] en [[Toon Wegner]] onder supervisie van docent [[Henk Meijer (kunstenaar)|Henk Meijer]]. Hij vestigde zich na de [[Tweede Wereldoorlog]] in [[Venezuela]], waar hij in 1947 de [[meubelmakerij|meubelfabriek]] Tecoteca stichtte die [[Industriële vormgeving|design]]meubelen vervaardigde naar zijn eigen ontwerp. De onderneming was artistiek zeer succesvol, maar werd zakelijk door pech achtervolgd. Nadat Zitmans atelier in 1956 was uitgebrand ging het snel bergafwaarts en een [[faillissement]] volgde in 1958.<ref>[https://sancheztaffurarquitecto.wordpress.com/2012/02/17/zitman-y-tecoteca-conocido-y-desconocido-lourdes-blanco-catalogo-sala-tac-caracas/ ''Zitman y Tecoteca. Conocido y desconocido''. Lourdes Blanco. Catálogo Sala TAC. Caracas, 2012.]</ref> |
||
Zitman verbleef daarna drie jaar op het eiland [[Grenada]] en vervolgens drie jaar in [[Amsterdam]]. Hij bleef actief als beeldend kunstenaar en besloot zich te gaan toeleggen op beeldhouwen. Hij kreeg les van onder meer [[Pieter Starreveld]] in [[Amersfoort]], alvorens terug te keren naar Venezuela. Met zijn gezin bewoonde hij een historische suikermolen, de 'Hacienda La Trinidad', in de heuvels boven [[Caracas]]. In die stad werd hij docent aan de kunstacademie. |
|||
Zijn beeldhouwwerk werd in 1968 voor het eerst geëxposeerd in het [[Museo de Arte Contemporáneo de Caracas]]. Ook de [[Galería de Arte Nacional de Caracas]] heeft werk van hem. Vanaf 1995 wordt zijn werk ook regelmatig buiten Venezuela geëxposeerd. Het trok de belangstelling van de kunsthandelaarster [[Dina Vierny]], het vroegere model van [[Aristide Maillol]]. Zij kocht Zitmans sculpturen aan voor het [[Musée Maillol]] in Parijs en zette zich actief in voor de promotie van zijn werk. |
Zijn beeldhouwwerk werd in 1968 voor het eerst geëxposeerd in het [[Museo de Arte Contemporáneo de Caracas]]. Ook de [[Galería de Arte Nacional de Caracas]] heeft werk van hem. Vanaf 1995 wordt zijn werk ook regelmatig buiten Venezuela geëxposeerd. Het trok de belangstelling van de kunsthandelaarster [[Dina Vierny]], het vroegere model van [[Aristide Maillol]]. Zij kocht Zitmans sculpturen aan voor het [[Musée Maillol]] in Parijs en zette zich actief in voor de promotie van zijn werk. |
||
Regel 39: | Regel 41: | ||
[[Categorie:Nederlands beeldhouwer]] |
[[Categorie:Nederlands beeldhouwer]] |
||
[[Categorie:Nederlands tekenaar]] |
[[Categorie:Nederlands tekenaar]] |
||
[[Categorie:Nederlands meubelontwerper]] |
Versie van 12 jan 2016 13:33
Cornelis Zitman | ||||
---|---|---|---|---|
Persoonsgegevens | ||||
Volledige naam | Cornelis Jacominus Zitman | |||
Geboren | 8 of 9 november 1926 | |||
Overleden | 10 januari 2016 | |||
Geboorteland | Nederland | |||
Beroep(en) | beeldend kunstenaar | |||
RKD-profiel | ||||
Website | ||||
|
Cornelis Jacominus Zitman (Leiden, 8 of 9 november 1926[1] - Caracas, 10 januari 2016[2]) was een Nederlandse beeldhouwer en tekenaar.
Leven en werk
De Leidse aannemerszoon Cees Zitman volgde de opleiding schilderkunst aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten te Den Haag, als klasgenoot van Co Westerik, Henk Peeters en Toon Wegner onder supervisie van docent Henk Meijer. Hij vestigde zich na de Tweede Wereldoorlog in Venezuela, waar hij in 1947 de meubelfabriek Tecoteca stichtte die designmeubelen vervaardigde naar zijn eigen ontwerp. De onderneming was artistiek zeer succesvol, maar werd zakelijk door pech achtervolgd. Nadat Zitmans atelier in 1956 was uitgebrand ging het snel bergafwaarts en een faillissement volgde in 1958.[3]
Zitman verbleef daarna drie jaar op het eiland Grenada en vervolgens drie jaar in Amsterdam. Hij bleef actief als beeldend kunstenaar en besloot zich te gaan toeleggen op beeldhouwen. Hij kreeg les van onder meer Pieter Starreveld in Amersfoort, alvorens terug te keren naar Venezuela. Met zijn gezin bewoonde hij een historische suikermolen, de 'Hacienda La Trinidad', in de heuvels boven Caracas. In die stad werd hij docent aan de kunstacademie.
Zijn beeldhouwwerk werd in 1968 voor het eerst geëxposeerd in het Museo de Arte Contemporáneo de Caracas. Ook de Galería de Arte Nacional de Caracas heeft werk van hem. Vanaf 1995 wordt zijn werk ook regelmatig buiten Venezuela geëxposeerd. Het trok de belangstelling van de kunsthandelaarster Dina Vierny, het vroegere model van Aristide Maillol. Zij kocht Zitmans sculpturen aan voor het Musée Maillol in Parijs en zette zich actief in voor de promotie van zijn werk.
Ook in zijn geboorteland kwam erkenning: Zitman werd in 2005 benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw en het museum Beelden aan Zee wijdde in 2006 een overzichtstentoonstelling aan hem.
Hij overleed in Venezuela op 89-jarige leeftijd.
Bibliografie
- Joke Horde (red.): Cornelis Zitman. Onze man in Caracas/Our man in Caracas, bijdragen van Dick den Haas en Bertrand Lorquin. Tentoonstellingscatalogus, uitg. Museum Beelden aan Zee/Waanders, Scheveningen/Zwolle, 2006. (nl) (en)
Externe links
- Cornelis Zitman, Our man in Caracas, Venezuela. Fotofilmpje van de beeldententoonstelling van Cornelis Zitman in het museum Beelden aan Zee in Scheveningen, 2006.
- Biografische gegevens bij het RKD-Nederlands Instituut voor Kunstgeschiedenis
- Cornelis Zitman
Bronnen, noten en/of referenties
|