Wereldkampioenschappen schaatsen allround 2011

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WK Allround 2011
De Olympic Oval in Calgary
Kampioenschapinformatie
Plaats Calgary
Gastland Vlag van Canada Canada
IJsbaan Olympic Oval
Type baan Overdekt, kunstijs
Editie 105 (mannen)
69 (vrouwen)
Datum 12-13 februari 2011
Organisator ISU
Soort vierkamp Mannen: grote vierkamp
Vrouwen: kleine vierkamp
Eindrangschikking mannen
Winnaar Vlag van Rusland Ivan Skobrev (1e titel)
Tweede plaats Vlag van Noorwegen Håvard Bøkko
Derde plaats Vlag van Nederland Jan Blokhuijsen
Eindrangschikking vrouwen
Winnaar Vlag van Nederland Ireen Wüst (2e titel)
Tweede plaats Vlag van Canada Christine Nesbitt
Derde plaats Vlag van Tsjechië Martina Sáblíková
Statistieken
Aantal mannen 24 (slotafstand: 12)
Aantal vrouwen 24 (slotafstand: 12)
Startpl. / land 4
Startpl. NL 4 (m), 4 (v)
Kijkcijfers (piek) 1.839.000 (1500m mannen[1])
Navigatie
<<< 2010     2012 >>>
Portaal  Portaalicoon   Schaatsen

De wereldkampioenschappen schaatsen allround 2011 vonden op 12 en 13 februari 2011 plaats in de Olympic Oval in Calgary. Het was het zesde WK allroundkampioenschap dat in Canada plaatsvond na 1897 (Montréal, alleen voor mannen), 1981 (Sainte-Foy, alleen voor vrouwen) en Calgary zelf na 1990 (vrouwen), 1992 (mannen) en het gezamenlijke WK in 2006. Voor de mannen was het de 105e keer dat het toernooi gehouden werd en voor de vrouwen de 69e keer.

Van de beide titelhouders, Sven Kramer en Martina Sáblíková, verdedigde alleen Sáblíková haar titel. Bij de mannen ging de WK titel voor de elfde keer naar Rusland (inclusief Sovjet-Unie). Ivan Skobrev, die voor het eerst op het erepodium plaatsnam, veroverde als achtste Rus deze titel, in 1910 was Nikolaj Stroennikov de eerste. Bij de vrouwen veroverde Ireen Wüst na 2007 haar tweede WK titel, het was de 10e titel voor Nederland.

Programma
zaterdag 12 februari zondag 13 februari
500 meter vrouwen
500 meter mannen
3000 meter vrouwen
5000 meter mannen
1500 meter vrouwen
1500 meter mannen
5000 meter vrouwen
10.000 meter mannen

Mannentoernooi[bewerken | brontekst bewerken]

Deelname[bewerken | brontekst bewerken]

Het aantal startplaatsen zijn op basis van het eindklassement van het wereldkampioenschap schaatsen allround 2010 verdeeld tussen de verschillende werelddelen. Europa mocht deze editie op vijftien schaatsers afvaardigen (elf bij de eerste 16 plus vier), Noord-Amerika (inclusief Oceanië) mocht zeven (vijf rijders bij de eerste 16 plus twee) en Azië twee (geen schaatser bij de eerste 16 plus twee). Het aantal plaatsen per land op deze editie werd verdiend op het EK van 2011, het CK Azië 2011 en CK Noord-Amerika & Oceanië 2011.

4 plaatsen 3 plaatsen 2 plaatsen 1 plaats
Europa Nederland Noorwegen Polen, Rusland Duitsland, Frankrijk, Italië, Zweden
Azië Japan *, Kazachstan
Noord-Amerika & Oceanië Canada, Verenigde Staten Nieuw-Zeeland
* De startplaats die door Lee Seung-hoon voor Zuid-Korea was verdiend bij het WK-kwalificatietoernooi werd niet door dit land ingevuld. De vrijgekomen plaats werd ingevuld door de Japanner Shota Nakamura, die zelf ook middels de vierde plaats bij het WK-kwalificatietoernooi de reserveplaats voor Japan had verdiend.

Klassement[bewerken | brontekst bewerken]

De Noor Håvard Bøkko en de Nederlander Jan Blokhuijsen vergezelden de nieuwe wereldkampioen op het erepodium, respectievelijk als tweede en derde. Voor Bøkko was het voor de vierde opeenvolgende keer, in 2008 en 2009 werd hij eveneens tweede, in 2010 derde. Blokhuijsen nam net als Skobrev voor het eerst op het podium plaats.

De overige drie Nederlanders, Koen Verweij, Wouter Olde Heuvel en Renz Rotteveel eindigden respectievelijk als vierde, achtste en tiende.

Van de twaalf schaatsers die de vierde afstand mochten rijden verbeterden tien hun puntenrecord op de grote vierkamp, alleen de wereldkampioen van 2006, Shani Davis die eveneens in Calgary kampioen werd, kwam niet aan zijn toen verreden wereldrecord op dat kampioenschap en de Canadees Lucas Makowsky kwam niet aan zijn in 2008 (ook in Calgary) verreden record.

Rang Schaatser Land Punten 500m 5000m 1500m 10.000m
Goud Ivan Skobrev Vlag van Rusland RUS 146,230 pr 35,90 (7) pr 6.10,99 (1) 1.42,93 (1) NR 12.58,36 (2) NR
Zilver Håvard Bøkko Vlag van Noorwegen NOR 146,408 pr 35,90 (7) 6.12,98 (3) 1.43,59 (5) 12.53,89 (1) NR
Brons Jan Blokhuijsen Vlag van Nederland NED 146,603 pr 35,51 (4) pr 6.14,18 (4) pr 1.43,77 (6) pr 13.00,04 (3) pr
4 Koen Verweij Vlag van Nederland NED 146,948 pr 35,64 (5) pr 6.12,20 (2) pr 1.43,91 (7) pr 13.08,97 (5) pr
5 Jonathan Kuck Vlag van Verenigde Staten USA 147,693 pr 35,97 (9) pr 6.17,88 (8) pr 1.43,12 (2) pr 13.11,24 (6) pr
6 Brian Hansen Vlag van Verenigde Staten USA 147,899 pr 35,23 (2) pr 6.19,14 (9) pr 1.43,34 (3) pr 13.24,11 (9) pr
7 Shani Davis Vlag van Verenigde Staten USA 147,900 35,08 (1) CR 6.23,58 (14) 1.43,45 (4) 13.19,59 (8)
8 Wouter Olde Heuvel Vlag van Nederland NED 148,788 pr 36,41 (12) pr 6.17,45 (6) 1.44,24 (8) pr 13.17,75 (7)
9 Shane Dobbin Vlag van Nieuw-Zeeland NZL 150,003 pr 37,59 (23) 6.15,69 (5) NR 1.46,61 (18) NR 13.06,17 (4) NR
10 Renz Rotteveel Vlag van Nederland NED 150,325 pr 36,49 (13) pr 6.20,25 (10) pr 1.45,34 (23) pr 13.33,94 (10) pr
11 Alexis Contin Vlag van Frankrijk FRA 150,380 pr 36,66 (17) pr 6.17,72 (7) 1.45,30 (12) 13.36,91 (11)
12 Lucas Makowsky Vlag van Canada CAN 151,031 35,76 (6) pr 6.26,73 (15) 1.44,74 (10) 13,53,71 (12)
NC13 Konrad Niedźwiedzki Vlag van Polen POL 109,944 35,35 (3) 6.35,08 (20) 1.45,26 (11)
NC14 Sverre Lunde Pedersen Vlag van Noorwegen NOR 110.003 36,56 (15) pr 6.22,83 (12) pr 1.45,48 (14) pr
NC15 Mathieu Giroux Vlag van Canada CAN 110,465 36,27 (11) pr 6.34,29 (18) 1.44,30 (9) pr
NC16 Henrik Christiansen Vlag van Noorwegen NOR 110,824 37,19 (21) pr 6.20,74 (11) 1.46,68 (19) pr
NC17 Dmitri Babenko Vlag van Kazachstan KAZ 110,889 37,16 (20) 6.22,96 (13) 1.46,30 (16)
NC18 Joel Eriksson Vlag van Zweden SWE 111,238 36,08 (10) 6.38,38 (24) 1.45,96 (15)
NC19 Pavel Bajnov Vlag van Rusland RUS 111,776 36,55 (15) pr 6.35,66 (21) pr 1.46,98 (21) pr
NC20 Jan Szymanski Vlag van Polen POL 112,012 36,91 (19) pr 6.34,72 (19) 1.46,89 (20) pr
NC21 Justin Warsylewicz Vlag van Canada CAN 112,284 36,60 (16) pr 6.37,54 (23) 1.47,79 (22)
NC22 Luca Stefani Vlag van Italië ITA 112,299 36,72 (18) 6.33,23 (17) 1.48,77 (24)
NC23 Shota Nakamura Vlag van Japan JPN 113,113 37,42 (22) 6.36,77 (22) pr 1.48,05 (23) pr
DQ2 Robert Lehmann Vlag van Duitsland GER DSQ 6.29,72 (16) 1.46,57 (17)
CR = kampioenschap record, NR = nationaal record, PR = persoonlijk record, DSQ = gediskwalificeerd
* = met val
NC = niet gekwalificeerd
NF = niet gefinisht
NS = niet gestart
DQ = gediskwalificeerd
Vet gezet = kampioenschapsrecord

Op basis van dit eindklassement werden de startposities voor de Wereldkampioenschappen schaatsen allround 2012 verdeeld tussen de verschillende werelddelen. Europa verwierf 14 startplaatsen (10 rijders bij de eerste 16 plus vier). Noord-Amerika & Oceanië verwierf 8 startplaatsen (6 rijders bij de eerste 16 plus twee) en namens Azië werd geen extra startplaats toegevoegd aan de twee verzekerde startplaatsen.

Vrouwentoernooi[bewerken | brontekst bewerken]

Deelname[bewerken | brontekst bewerken]

Het aantal startplaatsen zijn op basis van het eindklassement van het wereldkampioenschap schaatsen allround 2010 verdeeld tussen de verschillende werelddelen. Europa mocht deze editie veertien schaatssters afvaardigen (tien bij de eerste 16 plus vier), Noord-Amerika (inclusief Oceanië) zeven (vijf schaatssters bij de eerste 16 plus twee) en Azië drie (één schaatsster bij de eerste 16 plus twee). Het aantal plaatsen per land op deze editie werd verdiend op het EK van 2011, het CK Azië 2011 en CK Noord-Amerika & Oceanië 2011.

4 plaatsen 3 plaatsen 2 plaatsen 1 plaats
Europa Nederland Noorwegen Rusland, Tsjechië, Duitsland * Oostenrijk, Polen
Azië Japan
Noord-Amerika & Oceanië Canada Verenigde Staten *
* Bij het WK-kwalificatietoernooi werden maar zes tickets verdeeld, het maximale aantal van vier voor Canada en twee voor beide deelnemende vrouwen uit de Verenigde Staten. Het zevende ticket ging naar Duitsland dat eerste reserve was vanwege de vijftiende plek van Jennifer Bay op het Europees kampioenschap.

Klassement[bewerken | brontekst bewerken]

Naast Ireen Wüst die voor vijfde opeenvolgde keer op het eindpodium stond, naast haar titel in 2007 werd ze in 2008 tweede en in 2009 en 2010 derde, namen de Canadese Christine Nesbitt en de kampioen van 2009 en 2010, Martina Sáblíková, op het erepodium plaats. Voor Nesbitt was het haar eerste WK allround podiumplaats, voor Sáblíková haar derde.

De Nederlandse WK-debutante Marrit Leenstra eindigde op de vierde plaats. Jorien Voorhuis en Diane Valkenburg eindigden bij hun derde deelname respectievelijk op de zesde en achtste plaats in het eindklassement.

Van de twaalf schaatssters die de vierde afstand mochten rijden verbeterden elf hun puntenrecord op de kleine vierkamp, alleen de wereldkampioene van 2006, Cindy Klassen die eveneens in Calgary kampioen werd, kwam niet aan haar toen verreden wereldrecord op dat kampioenschap.

Rang Schaatsster Land Punten 500m 3000m 1500m 5000m
Goud Ireen Wüst Vlag van Nederland NED 157,313 pr 38,53 (3) 3.58,01 (2) pr 1.52,59 (1) 6.55,85 (2) pr
Zilver Christine Nesbitt Vlag van Canada CAN 158,939 pr 37,72 (1) pr 4.03,44 (8) pr 1.53,22 (2) 7.09,06 (12)
Brons Martina Sáblíková Vlag van Tsjechië CZE 159,287 pr 39,49 (14) pr 3.55,55 (1) NR 1.55,61 (8) 7.00,04 (7) + val
4 Marrit Leenstra Vlag van Nederland NED 159,620 pr 38,53 (3) pr 4.02,74 (7) pr 1.53,88 (3) pr 7.06,74 (10) pr
5 Cindy Klassen Vlag van Canada CAN 159,922 39,25 (10) 4.02,55 (6) 1.54,88 (4) 6.59,54 (6)
6 Jorien Voorhuis Vlag van Nederland NED 160,221 pr 39,16 (7) pr 4.04,43 (12) 1.55,20 (6) pr 6.59,23 (5) pr
7 Jilleanne Rookard Vlag van Verenigde Staten USA 160,654 pr 39,22 (8) pr 4.04,15 (10) 1.56,71 (13) pr 6.58, 40 (4) pr
8 Diane Valkenburg Vlag van Nederland NED 160,809 pr 39,48 (13) pr 4.02,44 (4) pr 1.55,54 (7) pr 7.04,10 (9) pr
9 Brittany Schussler Vlag van Canada CAN 160,953 pr 39,24 (9) 4.04,23 (11) 1.54,91 (5) 7.07,05 (11)
10 Eriko Ishino Vlag van Japan JPN 161,842 pr 40,28 (18) pr 4.03,59 (9) 1.56,64 (12) pr 7.00,84 (8) pr
11 Masako Hozumi Vlag van Japan JPN 162,035 pr 40,51 (20) pr 4.02,52 (5) 1.57,72 (16) 6.56,35 (3) NR
12 Stephanie Beckert Vlag van Duitsland GER 162,569 pr 41,98 (24) pr 4.00,77 (3) 1.58,52 (20) 6.49,51 (1) pr
NC13 Jekaterina Lobysjeva Vlag van Rusland RUS 119,049 38,69 (5) 4.08,12 (17) pr 1.57,02 (15)
NC14 Ida Njåtun Vlag van Noorwegen NOR 119,186 39,36 (11) pr 4.06,46 (13) pr 1.56,25 (9) pr
NC15 Karolína Erbanová Vlag van Tsjechië CZE 119,965 38,22 (2) NR 4.17,73 (24) pr 1.56,37 (10)
NC16 Jekaterina Sjichova Vlag van Rusland RUS 120,185 39,41 (12) 4.11,55 (19) pr 1.56,54 (11)
NC17 Hege Bøkko Vlag van Noorwegen NOR 120,488 39,05 (6) pr 4.12,81 (21) pr 1.57,91 (17) pr
NC18 Isabell Ost Vlag van Duitsland GER 120,607 40, 45 (19) pr 4.07,51 (14) pr 1.56,72 (14) pr
NC19 Luiza Złotkowska Vlag van Polen POL 120,649 39,96 (15) pr 4.07,58 (15) pr 1.58,29 (18)
NC20 Ivanie Blondin Vlag van Canada CAN 121,033 40,05 (16) pr 4.07,86 (16) pr 1.59,02 (21) pr
NC21 Mari Hemmer Vlag van Noorwegen NOR 121,506 40,74 (22) pr 4.09,40 (18) 1.58,29 (18) pr
NC22 Ayaka Kikuchi Vlag van Japan JPN 122,002 40,17 (17) pr 4.11,86 (20) pr 1.59,57 (22) pr
NC23 Anna Rokita Vlag van Oostenrijk AUT 123,414 40,73 (21) 4.13,03 (22) 2.01,54 (23)
NC24 Maria Lamb Vlag van Verenigde Staten USA 125,013 41,00 (23) 4.16,64 (23) 2.03,72 (24)
NR = nationaal record, PR = persoonlijk record
* = met val
NC = niet gekwalificeerd
NF = niet gefinisht
NS = niet gestart
DQ = gediskwalificeerd
Vet gezet = kampioenschapsrecord

Op basis van dit eindklassement werden de startposities voor de Wereldkampioenschappen schaatsen allround 2012 verdeeld tussen de verschillende werelddelen. Europa verwierf 14 startplaatsen (10 rijders bij de eerste 16 plus vier). Noord-Amerika & Oceanië verwierf 6 startplaatsen (4 rijdsters bij de eerste 16 plus twee) en Azië vier (2 rijdsters bij de eerste 16 plus twee).

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de huldiging van het mannentoernooi werd voor Skobrev niet het Russische volkslied, Gimn Rossijskoj Federatsii, gespeeld, maar het vroegere en niet-populaire Patrioticheskaya Pesnija (Patriottenlied). Skobrev kende echter de niet-officiële tekst en zong dus toch mee. Officieel kende het lied geen tekst. Overigens zouden veel media foutief melden dat het ging om het Bulgaarse en/of Wit-Russische volkslied.[2] Bij de huldiging van het vrouwentoernooi werd voor Wüst het Nederlandse volkslied Wilhelmus gespeeld, maar dan wel met valse noten.