Wereldkampioenschappen schaatsen allround 2014

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WK Allround 2014
IJsstadion Thialf in Heerenveen
Kampioenschapinformatie
Plaats Heerenveen
Gastland Vlag van Nederland Nederland
IJsbaan Thialf
Type baan Overdekt, kunstijs
Editie 108 (mannen)
72 (vrouwen)
Datum 22-23 maart 2014
Organisator ISU
Soort vierkamp Mannen: grote vierkamp
Vrouwen: kleine vierkamp
Eindrangschikking mannen
Winnaar Vlag van Nederland Koen Verweij (1e titel)
Tweede plaats Vlag van Nederland Jan Blokhuijsen
Derde plaats Vlag van Rusland Denis Joeskov
Eindrangschikking vrouwen
Winnaar Vlag van Nederland Ireen Wüst (5e titel)
Tweede plaats Vlag van Rusland Olga Graf
Derde plaats Vlag van Nederland Yvonne Nauta
Statistieken
Aantal mannen 24 (slotafstand: 8)
Aantal vrouwen 22 (slotafstand: 8)
Startpl. / land 4
Startpl. NL 4 (m), 4 (v)
Kijkcijfers (piek) 1.844.000 (23 maart[1])
Navigatie
<<< 2013     2015 >>>
Portaal  Portaalicoon   Schaatsen

De wereldkampioenschappen schaatsen allround 2014 vonden plaats op 22 en 23 maart in het Thialf ijsstadion te Heerenveen, Nederland. Voor de mannen was het de 108e keer dat het toernooi werd gehouden en voor de vrouwen de 72e keer.

De titelhouders waren de Nederlanders Sven Kramer bij de mannen en Ireen Wüst bij de vrouwen. Kramer verdedigde zijn titel niet, Wüst wel. Wüst behaalde voor de vierde opeenvolgende keer de wereldtitel, haar vijfde in totaal. Het was de dertiende Nederlandse titel bij de vrouwen. Bij de mannen volgde Koen Verweij zijn land- en teamgenoot op als wereldkampioen allround. Verweij was de zeventiende Nederlander die wereldkampioen werd, het was de 34e wereldtitel voor Nederland.

Mannentoernooi[bewerken | brontekst bewerken]

Op basis van het eindklassement van het wereldkampioenschap schaatsen allround 2013 werden de 24 startplaatsen verdeeld tussen de verschillende werelddelen. Europa had in 2014 recht op achttien startplaatsen (veertien rijders bij de eerste 16 plus vier). Azië en Noord-Amerika (inclusief Oceanië) mochten beide drie rijders afvaardigen (één rijder bij de eerste 16 plus twee). Het aantal startplaatsen per land werd ingevuld aan de hand van de uitslagen van het EK van 2014 en de beide WK-kwalificatietoernooien voor Azië en Noord-Amerika & Oceanië. De verdeling per land is in het schema hieronder af te lezen.

4 plaatsen 3 plaatsen 2 plaatsen 1 plaats
Europa (18) Nederland, Polen Noorwegen Rusland, Italië België, Letland, Zweden
Azië (3) China Kazachstan
Noord-Amerika & Oceanië (3) Verenigde Staten Canada

Polen schreef slechts drie deelnemers in, in plaats van de toegewezen vier, waardoor Rusland een derde schaatser had mogen inschrijven, maar omdat er toch maar twee Russen startten schoof de Nederlandse Oostenrijker Bram Smallenbroek door.

Afstandspodia[bewerken | brontekst bewerken]

Afstand Goud Zilver Brons
500m Vlag van Polen Konrad Niedźwiedzki Vlag van Nederland Koen Verweij Vlag van Noorwegen Håvard Bøkko
5000m Vlag van Nederland Jan Blokhuijsen Vlag van Nederland Koen Verweij Vlag van Rusland Denis Joeskov
1500m Vlag van Rusland Denis Joeskov Vlag van België Bart Swings
Vlag van Nederland Koen Verweij
10.000m Vlag van Nederland Jan Blokhuijsen Vlag van Rusland Denis Joeskov Vlag van Nederland Koen Verweij

Klassement[bewerken | brontekst bewerken]

Rang Schaatser Land 500m 5000m 1500m 10.000m Punten
Goud Koen Verweij Vlag van Nederland NED 35,92 (2) 6.19,69 (2) 1.46,47 (2) 13.19,12 (3) 149,365
Zilver Jan Blokhuijsen Vlag van Nederland NED 36,41 (7) 6.17,78 (1) 1.47,15 (6) 13.13,93 (1) 149,600
Brons Denis Joeskov Vlag van Rusland RUS 36,75 (11) 6.20,15 (3) 1.46,12 (1) 13.17,84 (2) pr 150,030 pr
4 Sverre Lunde Pedersen Vlag van Noorwegen NOR 36,72 (10) 6.23,72 (5) 1.46,86 (4) 13.30,10 (5) 151,217
5 Bart Swings Vlag van België BEL 36,88 (12) 6.26,78 (7) 1.46,47 (2) 13.29,42 (4) 151,519
6 Håvard Bøkko Vlag van Noorwegen NOR 35,95 (2) 6.26,14 (6) 1.48,01 (9) 13.40,88 (7) 151,611
7 Renz Rotteveel Vlag van Nederland NED 36,92 (13) 6.22,39 (4) 1.46,94 (5) 13.36,52 (6) 151,631
8 Konrad Niedźwiedzki Vlag van Polen POL 35,91 (1) 6.36,11 (15) 1.47,31 (7) 14.10,58 (8) 153,820
9 Jan Szymański Vlag van Polen POL 36,42 (8) 6.31,38 (11) 1.47,74 (8) 111,471
10 Wouter olde Heuvel Vlag van Nederland NED 36,34 (5) 6.28,59 (8) 1.48,92 (14) 111,505
11 Haralds Silovs Vlag van Letland LAT 36,61 (9) 6.37,63 (17) 1.48,05 (10) 112,389
12 Sergej Grjaztsov Vlag van Rusland RUS 36,3 (15) 6.32,93 (12) 1.48,55 (13) 112,406
13 Dmitri Babenko Vlag van Kazachstan KAZ 37,29 (19) 6.30,11 (10) 1.48,43 (12) 112,444
14 Sun Longjiang Vlag van China CHN 36,17 (4) pr 6.38,46 (18) 1.50,83 (18) 112,959
15 Bram Smallenbroek Vlag van Oostenrijk AUT 36,92 (13) 6.43,99 (21) 1.48,42 (11) 113,459
16 Fredrik van der Horst Vlag van Noorwegen NOR 37,17 (18) 6.36,90 (16) 1.49,82 (16) 113,446
17 Andrea Giovannini Vlag van Italië ITA 37,04 (17) 6.34,90 (14) 1.51,10 (20) 113,563
18 Yang Fan Vlag van China CHN 36,54 (5) 6.48,41 (23) 1.49,37 (15) pr 113,637
19 Nils van der Poel Vlag van Zweden SWE 37,92 (21) pr 6.28,68 (9) pr 1.51,19 (21) pr 113,581
20 Luca Stefani Vlag van Italië ITA 37,56 (20) 6.39,02 (20) 1.50,96 (19) 114,448
21 Edwin Park Vlag van Verenigde Staten USA 36,94 (16) 6.49,60 (24) 1.51,99 (22) 115,230
22 Jordan Belchos Vlag van Canada CAN 38,74 (22) 6.38,92 (19) 1.52,02 (23) 115,975
23 Patrick Meek Vlag van Verenigde Staten USA 39,13 (23) 6.33,68 (13) 1.53,17 (24) 116,221
24 Piotr Puszkarski Vlag van Polen POL 55,23 (24) * 6.46,44 (22) 1.50,55 (17) 132,724
* = met val
NC = niet gekwalificeerd
NF = niet gefinisht
NS = niet gestart
DQ = gediskwalificeerd
Vet gezet = kampioenschapsrecord

Op basis van dit eindklassement is het aantal startplaatsen voor de Wereldkampioenschappen schaatsen allround 2015 verdeeld tussen de werelddelen. Europa verwierf achttien startplaatsen (veertien rijders bij de eerste 16 plus vier). Azië verwierf vier startplaatsen (twee rijders bij de eerste 16 plus twee) en Noord-Amerika & Oceanië (geen rijders bij de eerste 16) verwierf alleen de twee gegarandeerde startplaatsen.

Vrouwentoernooi[bewerken | brontekst bewerken]

Op basis van het eindklassement van het wereldkampioenschap schaatsen allround 2013 werden de 24 startplaatsen verdeeld tussen de verschillende werelddelen. Europa had recht op veertien startplaatsen (tien rijdsters bij de eerste 16 plus vier). Azië en Noord-Amerika & Oceanië mochten beide vijf rijdsters afvaardigen (drie rijdsters bij de eerste 16 plus twee). Het aantal startplaatsen per land werd ingevuld aan de hand van de uitslagen van het EK van 2014 en de beide WK-kwalificatietoernooien voor Azië en Noord-Amerika & Oceanië. De verdeling per land is in het schema hieronder af te lezen.

4 plaatsen 3 plaatsen 2 plaatsen 1 plaats
Europa (14) Nederland, Rusland Polen Duitsland, Noorwegen, Tsjechië
Azië (5) China Japan
Noord-Amerika & Oceanië (5) Canada Verenigde Staten

De beoogde Tsjechische deelneemster Martina Sáblíková[2] en de beoogde Duitse deelneemster Claudia Pechstein[3] namen niet deel, waardoor er een Belgische en een tweede Noorse vrouw van de reservelijst doorschoven naar de deelnemerslijst. De twee Amerikaanse vrouwen werden niet ingeschreven en werden ook niet vervangen, zodat er tweeëntwintig vrouwen van start gingen in plaats van de maximale vierentwintig.

De deelname van Jelena Peeters was de tweede vertegenwoordiging van België bij de vrouwen, 40 jaar na de deelname van Linda Rombouts op het WK van 1974.

Afstandspodia[bewerken | brontekst bewerken]

Afstand Goud Zilver Brons
500m Vlag van Nederland Ireen Wüst Vlag van Rusland Joelia Skokova Vlag van Rusland Jekaterina Sjichova
3000m Vlag van Nederland Ireen Wüst Vlag van Nederland Yvonne Nauta Vlag van Rusland Olga Graf
1500m Vlag van Nederland Ireen Wüst Vlag van Rusland Olga Graf Vlag van Rusland Joelia Skokova
5000m Vlag van Nederland Yvonne Nauta Vlag van Nederland Ireen Wüst Vlag van Rusland Olga Graf

Klassement[bewerken | brontekst bewerken]

Rang Schaatsster Land 500m 3000m 1500m 5000m Punten
Goud Ireen Wüst Vlag van Nederland NED 38,86 (1) 3.58,83 (1) 1.54,13 (1) 6.59,07 (2) 158,615 BR
Zilver Olga Graf Vlag van Rusland RUS 39,84 (12) pr 4.05,51 (3) 1.55.67 (2) pr 7.00,01 (3) pr 161,315 pr
Brons Yvonne Nauta Vlag van Nederland NED 41,09 (19) 4.03,20 (2) 1.57,32 (5) 6.57,59 (1) pr 162,488
4 Joelia Skokova Vlag van Rusland RUS 39,00 (2) pr 4.08,60 (6) 1.55,99 (3) 7.18,50 (6) pr 162,946 pr
5 Diane Valkenburg Vlag van Nederland NED 40,00 (15) 4.05,89 (4) 1.58,45 (9) 7.08,11 (4) 163,275
6 Irene Schouten Vlag van Nederland NED 39,73 (10) pr 4.07,08 (5) 1.59,49 (11) 7.11,56 (5) pr 163,896 pr
7 Katarzyna Bachleda-Curuś Vlag van Polen POL 39,55 (5) 4.08,75 (7) 1.57,73 (6) 7.19,97 (7) 164,248 pr
8 Natalia Czerwonka Vlag van Polen POL 39,69 (8) pr 4.11,26 (10) 1.56,91 (4) 7.26,98 (8) 165,234 pr
9 Luiza Złotkowska Vlag van Polen POL 39,93 (14) 4.09,34 (8) 1.57,88 (7) 120,779
10 Kali Christ Vlag van Canada CAN 39,37 (4) 4.14,39 (12) 1.58,36 (8) 121,221
11 Jekaterina Sjichova Vlag van Rusland RUS 39,13 (3) 4.17,19 (15) 1.58,96 (10) 121,648
12 Miho Takagi Vlag van Japan JPN 39,68 (7) 4.12,62 (11) 1.59,68 (12) 121,676
13 Zhao Xin Vlag van China CHN 39,92 (13) 4.18,59 (16) 1.59,84 (13) 122,964
14 Jevgenia Dmitrijeva Vlag van Rusland RUS 40,38 (16) 4.16,42 (14) 1.59,93 (14) 123,092
15 Jelena Peeters Vlag van België BEL 41,39 (20) 4.10,67 (9) 2.00,86 (16) 123,454
16 Li Qishi Vlag van China CHN 40,48 (17) 4.20,21 (17) 2.00,66 (15) 124,068
17 Liu Jing Vlag van China CHN 39,57 (6) pr 4.22,96 (20) 2.03,70 (19) 124,629
18 Ivanie Blondin Vlag van Canada CAN 40,66 (18) 4.22,13 (18) 2.02,75 (17) 125,264
19 Shannon Rempel Vlag van Canada CAN 39,71 (9) 4.29,72 (21) 2.03,43 (18) 125,806
20 Shoko Fujimura Vlag van Japan JPN 41,99 (21) 4.14,57 (13) 2.04,51 (21) 125,921
21 Camilla Farestveit Vlag van Noorwegen NOR 42,11 (22) 4.22,42 (19) 2.04,23 (20) 127,256
NS2 Ida Njåtun Vlag van Noorwegen NOR 39,82 (11) NS
* = met val
NC = niet gekwalificeerd
NF = niet gefinisht
NS = niet gestart
DQ = gediskwalificeerd
Vet gezet = kampioenschapsrecord

Op basis van dit eindklassement zijn de startplaatsen voor de Wereldkampioenschappen schaatsen allround 2015 verdeeld tussen de verschillende werelddelen. Europa verwierf zestien startplaatsen (twaalf rijdsters bij de eerste 16 plus vier). Azië verwierf vijf startplaatsen (drie rijdsters bij de eerste 16 plus twee) en Noord-Amerika & Oceanië verwierf drie startplaatsen (één rijdster bij de eerste 16 plus twee).