Wereldkampioenschappen schaatsen sprint 2014

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WK sprint 2014
De M-Wave in Nagano
Kampioenschapinformatie
Plaats Nagano
Gastland Vlag van Japan Japan
IJsbaan M-Wave
Type baan Overdekt, kunstijs
Editie 45
Datum 18-19 januari 2014
Organisator ISU
Soort vierkamp Sprintvierkamp
Eindrangschikking mannen
Winnaar Vlag van Nederland Michel Mulder (2e titel)
Tweede plaats Vlag van Verenigde Staten Shani Davis
Derde plaats Vlag van Australië Daniel Greig
Eindrangschikking vrouwen
Winnaar Vlag van China Yu Jing (2e titel)
Tweede plaats Vlag van China Hong Zang
Derde plaats Vlag van Verenigde Staten Heather Richardson
Statistieken
Aantal mannen 26 (slotafstand: 24)
Aantal vrouwen 24 (slotafstand: 24)
Startpl. / land 4
Startpl. NL 3 (m), 4 (v)
Navigatie
<<< 2013     2015 >>>
Portaal  Portaalicoon   Schaatsen

De 45e wereldkampioenschappen schaatsen sprint op de schaats werden in 2014 op 18 en 19 januari gehouden op de ijsbaan M-Wave in Nagano en georganiseerd door de Internationale Schaats Unie (ISU).

Het was voor de vijfde keer dat een WK sprint evenement in Japan plaatsvond, na Karuizawa 1986, Ikaho 1993, Nagano 2004 en Obihiro 2010.

In 2004 werden in de Olympische schaatshal van 1998 de Nederlanders Erben Wennemars en Marianne Timmer sprintkampioen. De titelhouders van 2013, Michel Mulder en Heather Richardson, namen beiden ook dit jaar weer plaats op het erepodium.

Mulder prolongeerde zijn titel, hij werd op het erepodium geflankeerd door voormalig wereldkampioen sprint (2009) Shani Davis op plaats twee en Daniel Greig op plaats drie. De bronzen medaille van Greig was de eerste schaatsmedaille voor Australië ooit op enig internationaal ISU kampioenschap. Richardson werd dit jaar derde achter twee Chinese vrouwen. Yu Jing, vorig jaar tweede, heroverde de sprinttitel en Zhang Hong, in 2012 derde, eindigde dit jaar als tweede.

Tijdschema[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Tijd Onderdeel
Zaterdag
18 januari 		6:00 500 m vrouwen
500 m mannen
1000 m vrouwen
1000 m mannen
Zondag
19 januari 		6:30 500 m vrouwen
500 m mannen
1000 m vrouwen
1000 m mannen

Startplaatsen[bewerken | brontekst bewerken]

Op het WK van 2013 in Salt Lake City werd het onderstaande aantal startplaatsen verdiend. Ondanks de goede resultaten van Michel Mulder en Hein Otterspeer haalden Stefan Groothuis en Mark Tuitert beiden niet de beste zestien, waardoor Nederland drie startplaatsen bij de mannen had. De prestaties van Thijsje Oenema, Margot Boer, Marrit Leenstra en Laurine van Riessen bij de vrouwen, alle vier in de top zestien, leverde Nederland hier weer vier startplaatsen op.

4 3 2
Mannen Canada, Rusland Duitsland, Finland, Japan, Nederland, Zuid-Korea Australië, Frankrijk, Italië, Kazachstan, Letland, Noorwegen, Polen, Verenigde Staten
Vrouwen China, Nederland Canada, Duitsland, Japan, Rusland, Verenigde Staten Italië, Kazachstan, Tsjechië, Wit-Rusland, Zuid-Korea
Deelname

Namens Nederland namen naast wereldkampioen Michel Mulder, tweelingbroer Ronald Mulder (6e) en Kjeld Nuis (5e) bij de mannen deel. Het kwartet vrouwen bestond uit Margot Boer (4e), Laurine van Riessen (6e), Thijsje Oenema (7e) en debutante Anice Das (11e).

Ereplaatsen[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Onderdeel Goud Zilver Brons
Vierkamp Vlag van Nederland Michel Mulder Vlag van Verenigde Staten Shani Davis Vlag van Australië Daniel Greig
500m Vlag van Nederland Michel Mulder Vlag van Australië Daniel Greig Vlag van Italië Mirko Nenzi
1000m Vlag van Kazachstan Denis Koezin Vlag van Verenigde Staten Shani Davis Vlag van Nederland Kjeld Nuis
500m Vlag van Nederland Michel Mulder Vlag van Australië Daniel Greig Vlag van Japan Keiichiro Nagashima
1000m Vlag van Verenigde Staten Shani Davis Vlag van Kazachstan Denis Koezin Vlag van Nederland Michel Mulder

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Onderdeel Goud Zilver Brons
Vierkamp Vlag van China Yu Jing Vlag van China Zhang Hong Vlag van Verenigde Staten Heather Richardson
500m Vlag van China Yu Jing Vlag van Nederland Margot Boer Vlag van Verenigde Staten Heather Richardson
1000m Vlag van China Zhang Hong Vlag van Nederland Margot Boer Vlag van China Yu Jing
500m Vlag van China Yu Jing Vlag van Nederland Margot Boer Vlag van Verenigde Staten Heather Richardson
1000m Vlag van Verenigde Staten Heather Richardson Vlag van China Zhang Hong Vlag van Nederland Margot Boer

Eindklassement[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

# Schaatser Land 500m 1000m 500m 1000m Punten
Goud Michel Mulder Vlag van Nederland NED 34,83 (1) 1.09,91 (5) 35,12 (1) 1.09,96 (3) 139,885
Zilver Shani Davis Vlag van Verenigde Staten USA 35,58 (11) 1.09,44 (2) 35,82 (14) 1.08,96 (1) 140,600
Brons Daniel Greig Vlag van Australië AUS 35,19 (2) 1.10,36 (8) 35,17 (2) 1.10,35 (5) 140,715
4 Denis Koezin Vlag van Kazachstan KAZ 35,73 (15) 1.09,37 (1) 35,82 (14) 1.09,54 (2) 141,005
5 Kjeld Nuis Vlag van Nederland NED 35,90 (18) 1.09,56 (3) 35,53 (8) 1.09,99 (4) 141,205
6 Ronald Mulder Vlag van Nederland NED 35,67 (13) 1.09,93 (6) 35,43 (5) 1.10,59 (6) 141,360
7 William Dutton Vlag van Canada CAN 35,37 (5) 1.09,89 (4) 35,69 (11) 1.10,78 (8) 141,395
8 Alexandre St-Jean Vlag van Canada CAN 35,60 (12) 1.10,49 (10) 35,45 (6) 1.10,61 (7) 141,600
9 Laurent Dubreuil Vlag van Canada CAN 35,45 (9) 1.10,64 (13) 35,34 (4) 1.11,06 (13) 141,640
10 Roman Kretsj Vlag van Kazachstan KAZ 35,32 (4) 1.10,60 (12) 35,51 (7) 1.11,10 (14) 141,680
11 Mirko Nenzi Vlag van Italië ITA 35,27 (3) 1.10,45 (9) 35,88 (16) 1.10,88 (12) 141,815
12 Kim Tae-yun Vlag van Zuid-Korea KOR 35,90 (18) 1.10,27 (7) 35,96 (18) 1.10,87 (11) 142,430
13 Tyler Derraugh Vlag van Canada CAN 35,84 (16) 1.10,51 (11) 35,95 (17) 1.10,83 (9) 142,460
14 Mitchell Whitmore Vlag van Verenigde Staten USA 36,00 (20) 1.10,94 (14) 35,57 (9) 1.10,85 (10) 142,465
15 Yuji Kamijo Vlag van Japan JPN 35,40 (6) 1.11,51 (17) 35,57 (9) 1.11,78 (17) 142,615
16 Keiichiro Nagashima Vlag van Japan JPN 35,43 (8) 1.11,92 (19) 35,28 (3) 1.12,74 (22) 143,040
17 Espen Aarnes Hvammen Vlag van Noorwegen NOR 35,41 (7) 1.12,02 (21) 35,75 (12) 1.12,08 (19) 143,210
18 Takayuki Numazaki Vlag van Japan JPN 35,50 (10) 1.12,79 (25) 35,76 (13) 1.11,78 (17) 143,545
19 Christoffer Fagerli Rukke Vlag van Noorwegen NOR 36,35 (21) 1.11,54 (18) 36,25 (22) 1.11,71 (16) 144,225
20 David Bosa Vlag van Italië ITA 35,84 (16) 1.12,39 (22) 36,13 (19) 1.12,19 (21) 144,260
21 Denis Dressel Vlag van Duitsland GER 36,35 (21) 1.12,00 (20) 36,17 (20) 1.12,17 (20) 144,605
22 Jevgeni Lalenkov Vlag van Rusland RUS 36,73 (25) 1.11,42 (15) 36,59 (25) 1.11,60 (15) 144,830
23 Denny Ihle Vlag van Duitsland GER 36,78 (26) 1.12,42 (23) 36,25 (22) 1.13,05 (23) 145,765
24 Tommi Pulli Vlag van Finland FIN 36,43 (23) 1.12,48 (24) 36,62 (26) 1.15,07 (24) 146,825
NS4 Lee Kyou-hyuk Vlag van Zuid-Korea KOR 35,68 (14) 1.11,44 (16) 36,21 (21) NS 107,610
NC26 Sergej Tsjadajev Vlag van Rusland RUS 36,55 (24) 1.14,07 (26) 36,36 (24) 109,945

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

# Schaatsster Land 500m 1000m 500m 1000m Punten
Goud Yu Jing Vlag van China CHN 37,67 (1) 1.15,61 (3) 37,72 (1) 1.16,16 (4) 151,275
Zilver Zhang Hong Vlag van China CHN 38,11 (5) 1.15,17 (1) 38,29 (4) 1.15,44 (2) 151,705
Brons Heather Richardson Vlag van Verenigde Staten USA 38,04 (3) 1.15,86 (4) 38,18 (3) 1.15,28 (1) 151,790
4 Margot Boer Vlag van Nederland NED 38,00 (2) 1.15,31 (2) 38,15 (2) 1.16,12 (3) 151,865
5 Nao Kodaira Vlag van Japan JPN 38,06 (4) 1.17,22 (8) 38,33 (5) 1.17,01 (7) 153,505
6 Laurine van Riessen Vlag van Nederland NED 38,29 (6) 1.16,98 (7) 38,68 (7) 1.16,95 (6) 153,935
7 Thijsje Oenema Vlag van Nederland NED 38,46 (7) 1.16,45 (6) 38,59 (6) 1.17,70 (9) 154,125
8 Jekaterina Ajdova Vlag van Kazachstan KAZ 38,48 (8) 1.17,45 (10) 38,75 (9) 1.17,15 (8) 154,530
9 Christine Nesbitt Vlag van Canada CAN 39,08 (15) 1.16,42 (5) 39,03 (14) 1.16,60 (5) 154,620
10 Maki Tsuji Vlag van Japan JPN 38,60 (9) 1.18,50 (12) 38,72 (8) 1.18,59 (11) 155,865
11 Anice Das Vlag van Nederland NED 38,77 (10) 1.17,43 (9) 39,31 (17) 1.18,15 (10) 155,870
12 Kim Hyun-yung Vlag van Zuid-Korea KOR 39,05 (14) 1.18,19 (11) 38,93 (11) 1.18,61 (12) 156,380
13 Miyako Sumiyoshi Vlag van Japan JPN 38,91 (11) 1.19,70 (18) 38,81 (10) 1.18,62 (13) 156,880
14 Sugar Todd Vlag van Verenigde Staten USA 38,98 (12) 1.18,97 (14) 39,22 (15) 1.19,45 (15) 157,410
15 Denise Roth Vlag van Duitsland GER 39,01 (13) 1.19,62 (17) 39,02 (13) 1.19,46 (16) 157,570
16 Park Seung-ju Vlag van Zuid-Korea KOR 39,34 (18) 1.19,29 (15) 39,36 (18) 1.19,04 (14) 157,865
17 Joelija Kozyrjeva Vlag van Rusland RUS 39,23 (16) 1.20,13 (20) 38,95 (12) 1.20,14 (20) 158,315
18 Jennifer Plate Vlag van Duitsland GER 39,39 (19) 1.19,37 (16) 39,28 (16) 1.20,02 (19) 158,365
19 Angelina Golikova Vlag van Rusland RUS 39,74 (21) 1.18,77 (13) 39,70 (20) 1.19,97 (18) 158,810
20 Nadezjda Asejeva Vlag van Rusland RUS 39,52 (20) 1.20,26 (21) 39,85 (21) 1.21,35 (21) 160,175
21 Li Dan Vlag van China CHN 39,27 (17) 1.21,12 (22) 39,63 (19) 1.21,97 (23) 160,445
22 Hege Bøkko Vlag van Noorwegen NOR 40,40 (24) 1.20,06 (19) 40,67 (24) 1.19,49 (17) 160,845
23 Yvonne Daldossi Vlag van Italië ITA 40,24 (23) 1.22,02 (23) 40,04 (22) 1.21,37 (22) 161,975
24 Elina Risku Vlag van Finland FIN 40,12 (22) 1.22,18 (24) 40,09 (23) 1.22,36 (24) 162,480
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wereldkampioenschappen_schaatsen_sprint_2014&oldid=59691720"