Antonov An-32

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Antonov An-32
Antonov An-32
Fabrikant Antonov
Type(n) Zie #Varianten
Spanwijdte 29,2 m
Hoogte (vanaf de grond) 8,75 m
Interieurbreedte 2,3 m[1]
Stoelen voor passagiers 50
Leeggewicht 16.800 kg
Vleugeloppervlak 75 m²
Max. startgewicht 27.000 kg
Motoren 2 × Ivtsjenko AI-20DM-turboprop
Kruissnelheid 480 km/h
Kruishoogte 9500 m
Max. reikwijdte 2500 km
Eerste vlucht 9 juli 1976
Status In productie.
Aantal gebouwd 357
Portaal  Portaalicoon   Luchtvaart
An-32B van de Peruviaanse luchtmacht anno 1989.
An-32B van de Verenigde Naties in Koeweit anno 1998.
Een An-32 van de Irakese luchtmacht tijdens de vlucht
An-32B van de Kroatische luchtmacht anno 2007.

De Antonov An-32 (Russisch: Ан-32) (NAVO-codenaam: Cline) is een tweemotorig transportvliegtuig van de Oekraïense vliegtuigbouwer Antonov.

Ontwikkeling[bewerken | brontekst bewerken]

Tekening.

De An-32 was in essentie de voorgaande Antonov An-26 met nieuwe motoren. Die verbetering was bedoeld om in extremer weercondities te kunnen vliegen. De hoge plaatsing van de motoren op de vleugels zorgde ervoor dat propellers met een grotere diameter gemonteerd konden worden. De turboprop-motoren van 5100 pk waren bijna tweemaal zo krachtig als die van de An-26. Dat geeft het vliegtuig een korte aanloop (STOL) en de mogelijkheid om op grote hoogtes en onder tropische temperaturen - waar de lucht heet of dun is - te opereren. De eerste klant van de An-32 was de Indiase luchtmacht dankzij de destijds goede relaties tussen India en de Sovjet-Unie.

Overige specificaties[bewerken | brontekst bewerken]

Bemanning
3
Lengte
23,78 m
Laadvolume
30 m²
Dimensies laadruimte
12,48 × 2,3 x 1,84 m
Dimensies laaddeur
2,4 × 1,91 m
Motorvermogen
3812 kW
Klimsnelheid
6,4 m/s
Minimale startbaanlengte bij maximaal gewicht
1360 m
Bereik en verbruik bij maximaal gewicht
556 km; 1,7 ton[1]
Stukprijs
6 à 9 miljoen USD (2000)

Varianten[bewerken | brontekst bewerken]

An-32
Standaardvariant.
An-32B
Verbeterde versie.
An-32P
Blusvliegtuig.

Gebruikers[bewerken | brontekst bewerken]

Militaire (rood) en civiele (groen) gebruikers.
Vlag van Afghanistan Afghanistan
Zeker zes geleverd aan de Afghaanse luchtmacht vanaf 1987.
Vlag van Angola Angola
Vlag van Armenië Armenië
Vlag van Bangladesh Bangladesh
Vlag van Colombia Colombia
Vlag van Ivoorkust Ivoorkust
Vlag van Kroatië Kroatië
Twee toestellen operationeel. In 2004 gemoderniseerd.
Vlag van Equatoriaal-Guinea Equatoriaal-Guinea
Vlag van Ethiopië Ethiopië
Vlag van Georgië Georgië
Voormalig gebruiker.
Vlag van India India
De Indiase luchtmacht heeft 119 exemplaren.
Vlag van Mexico Mexico
De Mexicaanse luchtmacht en Mexicaanse marine gebruikten vroeger het toestel.
Vlag van Mongolië Mongolië
Vlag van Peru Peru
Vlag van Sri Lanka Sri Lanka
Vlag van Tanzania Tanzania
Vlag van Oekraïne Oekraïne
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Gebruikt voor training.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Antonov An-32 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.