Hannu Mikkola
| Hannu Mikkola | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg)
| ||||
Mikkola in 2014
| ||||
| Persoonlijke informatie | ||||
| Geboorteplaats | Joensuu | |||
| Geboortedatum | 24 mei 1942 | |||
| Nationaliteit |  Finland
| |||
| Sport | _pictogram.svg){kind=small} Autosport
| |||
| Discipline | Rally | |||
| Statistieken in het wereldkampioenschap rally | ||||
| Jaren actief | 1973–1991, 1993 | |||
| Teams | Ford, Audi, Mazda | |||
| Deelnames | 123 | |||
| Kampioenschappen | 1 (1983) | |||
| Overwinningen | 18 | |||
| Aantal podia | 44 | |||
| Totaal punten | 655 | |||
| KP winst | 651 | |||
| Eerste rally | Monte Carlo 1973 | |||
| Eerste winst | Finland 1974 | |||
| Laatste winst | Safari 1987 | |||
| Laatste rally | Finland 1993 | |||
| ||||
Hannu Olavi Mikkola (Joensuu, 24 mei 1942 - 26 februari 2021) was een Fins rallyrijder. Zijn carrière hierin strekte zich uit over vier decennia en hij was in de jaren zeventig en tachtig een van de voornaamste rijders in het wereldkampioenschap rally. Hij droeg bij aan de revolutie van vierwielaandrijving in de rallysport, als een van de fabrieksrijders in de Audi Quattro, een auto waarmee hij in het 1983 seizoen op 41-jarige leeftijd wereldkampioen werd, waarmee hij in deze categorie de oudste is.
Mikkola won ook zeven keer de Rally van Finland, een record dat hij deelt met landgenoot Marcus Grönholm. Hij heeft daarnaast vier overwinningen in de Rally van Groot-Brittannië op zijn naam staan. In totaal won hij tussen 1974 en 1987 achttien WK-rally's.
Carrière[bewerken | brontekst bewerken]
1963-1980[bewerken | brontekst bewerken]
Hannu Mikkola zat eerst in het navigatorsstoeltje voordat hij in 1963 zelf achter het stuur kroop van een Volvo PV544. Met Volvo's reed Mikkola een aantal jaar lang naar goede resultaten toe, waardoor hij uiteindelijk gecontracteerd zou worden door Ford, waarmee achter het stuur van de Ford Escort in 1968, 1969 en 1970 de Rally van Finland wist te winnen. In het laatstgenoemde jaar schreef hij samen met de ervaren Zweedse navigator Gunnar Palm ook de London to Mexico World Cup Rally op zijn naam, toentertijd een van de grootste marathon-rallyevenementen ter wereld. Het duo Mikkola-Palm werden in 1972 ook de eerste Europese winnaars van de Safari Rally, welke op dat moment een ronde was van het internationaal kampioenschap voor constructeurs. Met de introductie van het wereldkampioenschap rally in het 1973 seizoen, werd Mikkola een van de voornaamste rijders in dit kampioenschap. Nog steeds in een Ford Escort greep hij naar zijn eerste WK-rally overwinning in Finland, in het kampioenschap in 1974. Hij deed in de jaren zeventig veel gastoptredens voor verschillende fabrieksteams en bezorgde onder andere Toyota hun eerste WK-overwinning in Finland in 1975. In het 1979 seizoen werd er voor het eerst een apart kampioenschap opengesteld in het WK voor de rijders, en opnieuw actief voor Ford, vocht Mikkola dat jaar de titelstrijd uit met teamgenoot Björn Waldegård, die hem met slechts een punt verschil verschalkte in het uiteindelijke klassement. In het 1980 seizoen had Mikkola wederom geen exclusief contract bij één merk, maar eindigde met zijn resultaten bij elkaar desondanks tweede in het rijderskampioenschap doch weliswaar op grote achterstand van Fiat-fabrieksrijder en kampioen Walter Röhrl. Datzelfde jaar werd Mikkola benaderd door het Duitse Audi, die op dat moment slechts nog een schim waren in de rallysport, maar zich op de achtergrond bezighielden met een revolutionaire techniek voor de sport in de vorm van vierwielaandrijving.
1981-1991: Audi en Mazda[bewerken | brontekst bewerken]
Vanaf het 1981 seizoen maakte Mikkola deel uit van het Audi collectief die dat jaar de Audi quattro in het WK introduceerden. De auto was vanaf het eerste moment competitief, maar tegelijkertijd met zijn nieuwe mechaniek ook technisch kwetsbaar. Mikkola speelde een belangrijke rol in de ontwikkeling van de auto naarmate deze betrouwbaarder werd en was ook de eerste rijder die er in het WK mee zou winnen, in een dominant optreden in Zweden in 1981, waar het voordeel van vierwielaandrijving volledig werd gerechtvaardigd. Een ongelukkig verloop van zijn 1982 seizoen door veelal mechanische pech bracht hem de rol als steunpilaar voor de titelkansen van teamgenoot Michèle Mouton, die uiteindelijk verloren zouden gaan aan de consistentere Walter Röhrl uitkomend voor Opel. Hij won dat jaar wel twee WK-rally's en hielp mee aan Audi's eerste wereldtitel die het zou behalen bij de constructeurs. In het 1983 seizoen kwam de grootste competitie vanuit Lancia en hun Rally 037, een auto die qua techniek recht tegenover Audi's quattro stond, met rijders Röhrl en Markku Alén. Mikkola won maar liefst vier keer dat jaar, maar werd ook menigmaal getraineerd door de techniek van zijn quattro. In Finland zorgde opnieuw een technisch probleem ervoor dat hij ver buiten de top honderd geklasseerd was, maar Mikkola wist zich desondanks tijdens de resterende proeven terug te vechten tot de eerste plaats en daarmee de overwinning over de streep te trekken. In Groot-Brittannië ontbrak Lancia aan de start en wist Mikkola door daar tweede te eindigen zijn eerste wereldtitel op zijn naam te schrijven, dit terwijl hij inmiddels in leeftijd de veertig was gepasseerd.
Het 1984 seizoen zag Mikkola een sterke start meemaken, met als hoogtepunt een overwinning in Portugal. In het restant van het seizoen moest hij echter in resultaten onderdoen aan die van Stig Blomqvist, die dat jaar met de titel aan de haal zou gaan; Mikkola daarin geklasseerd als tweede. In 1985 bemoeide Mikkola zich minder in het kampioenschap, maar was op de achtergrond belangrijk voor de ontwikkeling van de Audi Sport quattro E2 (tweede evolutie), die hij in juli van dat jaar met een overwinning in de Olympus Rally in de Verenigde Staten zou debuteren. Dit was Audi's ultieme antwoord op de razendsnelle ontwikkeling die de toenmalige Groep B-reglementen met zich mee brachten en bijvoorbeeld een concurrend team als Peugeot met hun 205 T16 uit het niets tot de te kloppen auto maakte in 1985. Mikkola behaalde met deze auto nog een podium resultaat als derde tijdens de 1986 editie van de Rally van Monte Carlo, maar niet lang daarna werd de Groep B klasse na een serie van dodelijke ongevallen verboden voor competitie en trok Audi zich ook tijdelijk terug uit het kampioenschap. Kortstondig terugkerend onder Groep A reglementen won Mikkola voor Audi in het 1987 seizoen nog de Safari Rally, daarmee de eerste rijder die dat met een vierwielaangedreven auto wist te doen.
Nadat Audi de rallyactiviteiten had beëindigd, koos Mikkola voor een overstap naar Mazda, het team dat met de 323 4WD probeerde een prominente rol te vergaren in de vroege jaren van Groep A competitie in de rallysport. Bijna won hij met hen Rally van Groot-Brittannië in het 1988 seizoen, toen hij echter in het zicht van de finish in leidende positie uit de rally zou verongelukken. Mikkola was met Mazda nog tot en met het 1991 seizoen actief, maar de Japanse constructeur wist in dit tijdsbestek nooit een plaats tussen de top te bereiken en stopten na afloop van dat seizoen hun activiteiten hierin.
Mikkola besloot zijn eigen rally-carrière met een zevende plaats in de WK-ronde van Finland, in het 1993, in een gastoptreden voor Toyota.
Latere jaren[bewerken | brontekst bewerken]
Mikkola herenigde zich later met Gunnar Palm tijdens het 25-jarig jubileum van hun overwinning in de London to Mexico World Cup Rally en in een optreden met zijn zoon Juha tijdens de London-Sidney Marathon in 2000, beide achter het stuur van een Ford Escort. In september 2008 was hij een van de ex-wereldkampioenen die deelnam aan de Colin McRae Forest Stages, vernoemd naar de gelijknamige rallyrijder die in 2007 overleed. Heel sporadisch liet Mikkola zich in zijn laatste jaren nog zien bij een historische rally of autosportshow.
Complete resultaten in het wereldkampioenschap rally[bewerken | brontekst bewerken]
- Noot:
- Het concept van het wereldkampioenschap rally tussen 1973 en 1976 hield in dat er enkel een kampioenschap open stond voor constructeurs.
- In 1977 en 1978 werd de FIA Cup for Drivers georganiseerd. Hierin meegerekend alle WK-evenementen, plus tien evenementen buiten het WK om.
Overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]
.svg){kind=small}
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
- (en) Profiel op juwra.com
- (en) Profiel op ewrc-results.com
| Voorganger: 1982: Walter Röhrl |
Wereldkampioenschap rally 1983 Winnaar |
Opvolger: 1984: Stig Blomqvist |
| Voorganger: 1977 Russell Brookes |
Brits kampioenschap rally 1978 Winnaar |
Opvolger: 1979 Pentti Airikkala |
· 
· 