Pentamethylstibine

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Pentamethylstibine
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van pentamethylstibine
Algemeen
Molecuulformule of
IUPAC-naam Pentamethystiboraan
Andere namen pentamethyl-λ5-stibane
SMILES
C[Sb](C)(C)(C)C
CAS-nummer 15120-50-0
EG-nummer 239-173-4
PubChem 123354
Wikidata Q30682550
Beschrijving Kleurloze vloeistof
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
EG-Index-nummer 239-173-4
Fysische eigenschappen
Smeltpunt -19 °C
Kookpunt 160 °C
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Pentamethylstibine of pentamethylstiboraan is een organometaalverbinding waarin antimoon aan vijf methylgroepen gebonden is. De formule is dan ook , of met meer nadruk op de structuur: . Het is een voorbeeld van een hypervalente verbinding. De moleculaire vorm is een driehoekige bipiramide.[1] Verwante verbindingen zijn bijvoorbeeld pentapropenylstibine en pentafenylstibine . Binnen de stikstofgroep zijn ook pentamethylarsine en pentamethylbismutine bekend.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Pentamethylstibine kan verkregen wordne uit de reactie van trimethylstibinedibromide met twee equivalenten methyllithium. [2]

Een andere benadering gaat uit van trimethylstibine dat eerst wordt omgezet in het trimethyldichloride. Deze laatste stof wordt dan, ook, met metyhyllithium in de pemtamethylverbinding omgezet.[3]

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Pentamethylstibine is onder standaard condities een kleurloze vloeistof.[2] In vaste vorm kristalliseert het in het orthorombisch kristalstelsel in de ruimtegroep Ccmm. De dimensies van de eenheidscel zijn: a=663,0 pm b=1100,4 pm c=1109,0 pm. Per eenheidscel zijn er vier moleculen aanwezig. Het voliume van de eenheidscel is 809.1·106 pm3.[2] In de trigonale bipiramide zijn 3 equatoriale posities voor de methylgroepen en twee axiale. De lengte van de b-C-binding is voor de equatoriale koolstofatomen 2143 pm, voor de axiale 222 pm. De C-Sb-C bindingshoek tussen twee equatoriale koolstofatomen is 120°, tussen equatoriaal en axiaal geldt een hoek van 90°. DE positie van de methylgroepen ligt niet vast, zelfs bij -100 °C is de uitwisseling zo snel dat in het Proton-NMR slechts één signaal te zien is voor de waterstof-atomen.[3] In vergelijking met pentamethylbismutine is het stibine stabieler: het vrije elektronenpaar is in antimoon beter beschikbaar voor bindingen dan in bismut, waar relativistische aspecten, afscherming door de f-elektronen en de lanthanidencontractie dat paar erg inert maken.[2] Pentamethylstibine kan als vloeistof in schoon glaswerk bij kamertemperatuur bewaard worden.[4]

Pentamethylstibine smelt bij -19 °C. Bij zijn kooktemperatuur, 160 °C, ontleedt het, maar deze reactie kan ook explosief verlopen.[4]

In het ultraviolette deel van het spectrum heeft absorptiebanden bij 238 en 250 nm.[4]

Reacties[bewerken | brontekst bewerken]

Methyllithium
In THF reageert pentamethylstibine met methyllithium tot het kleurloze lithiumhexamethylstibaat. De solvatatie van lithium door THF speelt hierin een belangrijke rol:[2]
Silsesquioxanes
Met silsesquioxanen (zie voorbeeld hiernaast[noot 1] onder vorming van tetramethylstibonium-ionen. Met (de structuur hiernaast) bijvoorbeeld ontstaat . Dit is een snelle reactie als er meer dan 2 hydroxylgroepen in het silsesquioxaan voorkomen.[5]
Fosforzuur, Fosfonzuren en onderfosforigzuren
Met deze zuren worden tetramethylstiboniumverbindingen gevormd, onder gelijktijdige uitstaat van methaan:[6]
Stannoceen
Met stannoceen reageert pentamethylstibine ook onder vorming van stibonium-ionen, maar in tegenstelling tot de reacties met de fosforhoudende zuren treedt hier ook een verschuiving op in de liganden rond zink, er ontstaat bis(tetramethylstibonium)tetracyclopentadienylstannaat. Ten tijde van de ontdekking van deze reactie was dit de eerste reactie waarbij een anion op basis van een organotin(II)verbinding ontstond:[7]
[noot 2]
Zwakke zuren
Met veel zwakke zuren reageert onder vorming van het stibonium-ion of een derivaat daarvan. Als zwakke zuren kunnen water, alcoholen, thiolen, fenolen, carbonzuren, waterstoffluoride, thiocyaanzuur, waterstofazide, difluorfosforzuur en thio-onderfosforigzuur.[8]
Halogenen
Met halogenen reageert pentamethylstibine met het uitwisselen van een of twee methylgroepen tegen het halogeen.[8]
Lewiszuren
Ook met lewiszuren worden tetramethylstibonoimzouten gevormd, waaronder en .[8]
Siliciumdioxide of silicagel
Met siliciumdioxide of silicagel reageert aan het opppervlak, waarbij -groepen ontstaan. Bij verwarmen boven de 250 °C ontleedt deze verbinding, waarbij trimethylstibine vrijkomt en een methylgroep op het silica-oppervlak gebonden blijft.[9]