Ronde van Frankrijk 1913

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Route van de Ronde van Frankrijk 1913.
Eindklassement
Eerste Vlag van BelgiëPhilippe Thys 197h54'00"
Tweede Vlag van FrankrijkGustave Garrigou + 8.37 min
Derde Vlag van BelgiëMarcel Buysse + 3:30:55 h
Vierde Vlag van BelgiëFirmin Lambot + 4:12:45 h
Vijfde Vlag van LuxemburgFrançois Faber + 6:26:04 h
Zesde Vlag van BelgiëAlfons Spiessens + 7:57:52 h
Zevende Vlag van FrankrijkEugène Christophe + 14:06:35 h
Achtste Vlag van ItaliëCamillo Bertarelli + 16:21:38 h
Negende Vlag van BelgiëJoseph Van Daele + 16:39:53 h
Tiende Vlag van FrankrijkEmile Engel + 16:52:34 h
Rode Lantaarn Vlag van FrankrijkHenri Alavoine (25e) + 76:55:52 h
Ploegenklassement Peugeot -
Tweede ? -
Derde ? -

De 11e editie van de Ronde van Frankrijk ging van start op 29 juni 1913 in Parijs, alwaar de ronde op 27 juli van dat jaar ook eindigde.

  • Aantal ritten: 15
  • Totale afstand: 5287 km
  • Gemiddelde snelheid: 26.715 km/u
  • Aantal deelnemers: 140
  • Aantal uitgereden: 25

Verloop[bewerken | brontekst bewerken]

De Tour van 1913 was er één met veel ongevallen. Eugène Christophe en Marcel Buysse waren twee belangrijke kandidaten tot ze technische problemen kregen met hun fiets. Nadat deze twee renners waren afgevallen als kandidaat voor de eindoverwinning waren alleen Lucien Petit-Breton en Philippe Thys hiervoor nog in de running. Later gaf Petit-Breton op. Ook Thys viel nog en was zelfs een ogenblik bewusteloos, toch slaagde hij er in om de Tour uit te rijden en te winnen. Ali Neffati uit Tunesië was met zijn 18 jaar, 5 maanden en een week op de startdatum de jongste deelnemer ooit aan de Tour.

Van al de ongelukken in deze Tour was het probleem van Eugène Christophe toch het opmerkelijkste. Tijdens een rit in de Pyreneeën viel hij aan en dicht bij de top van de Tourmalet sloeg het noodlot toe: zowel zijn voor- als de achtervork van zijn fiets braken, en helemaal geïsoleerd van de wereld wandelde hij 14 kilometer met zijn fiets naar het dorpje Sainte-Marie-de-Campan waar hij een smid vond. Volgens de reglementen moest Christophe zelf de reparaties verrichten, terwijl de smid aanwijzingen gaf. Hij deed er drie uur over en kreeg nog drie strafminuten omdat de smidsjongen de blaasbalg had bediend.[1] In de vroege ochtend kon hij de etappe uitrijden en verder rijden in de ronde. Hiermee verloor hij wel al zijn kansen op winst. In Sainte-Marie-de-Campan staat nu een gedenkplaat aan Christophe's heldendaad.

Belgische en Nederlandse prestaties[bewerken | brontekst bewerken]

In totaal namen er 38 Belgen en 0 Nederlanders deel aan de Tour van 1913. Tien van de vijftien ritten werden gewonnen door Belgen. Naast de eindwinnaar eindigden nog 4 Belgen bij de eerste tien: Marcel Buysse, Firmin Lambot, Alfons Spiessens en Joseph Van Daele.

Belgische etappezeges[bewerken | brontekst bewerken]

  • Marcel Buysse won de 4 etappe naar La Rochelle, de 7e etappe naar Perpignan, de 11e etappe naar Genève, de 12e etappe naar Belfort, de 14e etappe naar Duinkerke, de 15e etappe naar Parijs
  • Jules Masselis won de 2e etappe naar Cherbourg
  • Philippe Thys won de 6e etappe naar Luchon
  • Firmin Lambot won 9e etappe naar Nice
  • Henri Van Lerberghe won de 5e etappe Bayonne

Etappe-overzicht[bewerken | brontekst bewerken]

etappe datum route afstand ritwinnaar gele trui
1e 29 juni Parijs - Le Havre 388 km Vlag van Italië Giovanni Micheletto Vlag van Italië Giovanni Micheletto
2e 1 juli Le Havre - Cherbourg 364 km Vlag van België Jules Masselis Vlag van België Jules Masselis
3e 3 juli Cherbourg - Brest 405 km Vlag van Frankrijk Henri Pélissier Vlag van België Odiel Defraeye
4e 5 juli Brest - La Rochelle 470 km Vlag van België Marcel Buysse Vlag van België Odiel Defraeye
5e 7 juli La Rochelle - Bayonne 379 km Vlag van België H. Vanlerberghe Vlag van België Odiel Defraeye
6e 9 juli Bayonne - Luchon 326 km Vlag van België Philippe Thys Vlag van België Philippe Thys
7e 11 juli Luchon - Perpignan 324 km Vlag van België Marcel Buysse Vlag van België Marcel Buysse
8e 13 juli Perpignan - Aix-en-Provence 325 km Vlag van Frankrijk Gustave Garrigou Vlag van België Marcel Buysse
9e 15 juli Aix-en-Provence - Nice 356 km Vlag van België Firmin Lambot Vlag van België Philippe Thys
10e 17 juli Nice - Grenoble 333 km Vlag van Luxemburg François Faber Vlag van België Philippe Thys
11e 19 juli Grenoble - Genève 325 km Vlag van België Marcel Buysse Vlag van België Philippe Thys
12e 21 juli Genève - Belfort 335 km Vlag van België Marcel Buysse Vlag van België Philippe Thys
13e 23 juli Belfort - Longwy 325 km Vlag van Luxemburg François Faber Vlag van België Philippe Thys
14e 25 juli Longwy - Dunkerque 393 km Vlag van België Marcel Buysse Vlag van België Philippe Thys
15e 27 juli Dunkerque - Parijs 340 km Vlag van België Marcel Buysse Vlag van België Philippe Thys
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ronde_van_Frankrijk_1913&oldid=50599972"