Ronde van Frankrijk 1995

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Frankrijk Ronde van Frankrijk 1995
Routekaart van de Ronde van Frankrijk 1995
Periode 1-23 juli 1995
Startplaats Saint-Brieuc
Finishplaats Parijs
Totale afstand 3653 km
Gem. snelheid 39,193 km/u
Deelnemers 189 (21 ploegen)
Eindklassementen
Gele trui Gele trui Miguel Indurain
Groene trui Groene trui Laurent Jalabert
Bolletjestrui Bolletjestrui Richard Virenque
Witte trui Witte trui Marco Pantani
Ploegen Ploegen ONCE
Navigatie
Ronde van Frankrijk 1994     Ronde van Frankrijk 1996
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De 82e editie van de Ronde van Frankrijk ging van start op 1 juli 1995 in Saint-Brieuc en eindigde op 23 juli in Parijs. Er stonden 189 renners verdeeld over 21 ploegen aan de start. Miguel Indurain pakte zijn vijfde touroverwinning en kwam daarmee op gelijke hoogte met Jacques Anquetil, Eddy Merckx en Bernard Hinault.

Verloop[bewerken | brontekst bewerken]

Miguel Indurain nam na de eerste lange tijdrit de leiding in het klassement en stond die daarna niet meer af, hoewel de Fransman Laurent Jalabert na een lange ontsnapping toch nog verrassend dichtbij kwam. Maar uiteindelijk won Indurain toch relatief makkelijk zijn vijfde tour.

In de 15e etappe kwam Fabio Casartelli om het leven bij een valpartij in de afdaling van de Col de Portet-d'Aspet. Veel renners wilden de dag daarna eigenlijk niet meer opstappen, maar deden dat toch. Tijdens de 16e etappe werd dan ook niet gekoerst. In plaats daarvan maakte het peloton er een soort eerbetoon aan Casartelli van door er een 'wandeletappe' van te maken. Over die etappe zijn dan ook geen klassementen opgemaakt. Casartelli's ploeggenoten van de Motorola-ploeg reden uiteindelijk naast elkaar over de finish op enige afstand gevolgd door de rest van het peloton. Twee dagen later won Lance Armstrong de 18e etappe van Montpon Ménésterol naar Limoges. Hij droeg die overwinning op aan zijn overleden ploeggenoot.

  • Aantal ritten: 20
  • Totale afstand: 3653 km
  • Gemiddelde snelheid: 39,193 km/h
  • Aantal deelnemers: 189
  • Aantal uitgevallen: 74

Belgische en Nederlandse prestaties[bewerken | brontekst bewerken]

In totaal namen er 17 Belgen en 10 Nederlanders deel aan de Tour van 1995.

Belgische etappezeges[bewerken | brontekst bewerken]

Nederlandse etappezeges[bewerken | brontekst bewerken]

Teams[bewerken | brontekst bewerken]

a Het Duitse Telekom, in 1995 een van de meest succesvolle teams in het wielrennen, was aanvankelijk niet uitgenodigd door de Tourdirectie. Na aandringen en lobbyen van manager Walter Godefroot werd er voor een merkwaardige oplossing gekozen: Telekom zou tijdens deze ronde samen met het Italiaanse team ZG-Selle Italia een fusieteam afvaardigen. Aldus geschiedde: zes renners van Telekom (Rolf Aldag, Udo Bölts, Jens Heppner, Olaf Ludwig, Volodymyr Pooelnikov en Erik Zabel) en drie van Selle Italia (Stefano Colagè, Andrea Ferrigato en Nélson Rodríguez) reden elk in hun eigen sponsortricots, ook in de ploegentijdrit.[1]

Etappe-overzicht[bewerken | brontekst bewerken]

datum etappe route afstand winnaar gele trui
1 juli Proloog Saint-Brieuc (ITT) 7,3 km Vlag van Frankrijk Jacky Durand Vlag van Frankrijk Jacky Durand
2 juli 1 Dinan - Lannion 233,5 km Vlag van Italië Fabio Baldato
3 juli 2 Perros-Guirec - Vitré 235,5 km Vlag van Italië Mario Cipollini Vlag van Frankrijk Laurent Jalabert
4 juli 3 Mayenne - Alençon (TTT) 67 km Vlag van Italië Gewiss-Ballan
5 juli 4 Alençon - Le Havre 162 km Vlag van Italië Mario Cipollini Vlag van Italië Ivan Gotti
6 juli 5 Fécamp - Duinkerke 261 km Vlag van Nederland Jeroen Blijlevens
7 juli 6 Duinkerke - Vlag van België Charleroi 202 km Vlag van Duitsland Erik Zabel Vlag van Denemarken Bjarne Riis
8 juli 7 Vlag van België Charleroi - Vlag van België Luik 203 km Vlag van België Johan Bruyneel Vlag van België Johan Bruyneel
9 juli 8 Vlag van België Hoei - Vlag van België Seraing (ITT) 54 km Vlag van Spanje Miguel Indurain Vlag van Spanje Miguel Indurain
10 juli Rustdag
11 juli 9 Le Grand-Bornand - La Plagne 160 km Vlag van Zwitserland Alex Zülle Vlag van Spanje Miguel Indurain
12 juli 10 Aime - l'Alpe d'Huez 162,5 km Vlag van Italië Marco Pantani
13 juli 11 Le Bourg-d'Oisans - Saint-Étienne 199 km Vlag van Italië Maximilian Sciandri
14 juli 12 Saint-Étienne - Mende 222,5 km Vlag van Frankrijk Laurent Jalabert
15 juli 13 Mende - Revel 245 km Vlag van Oekraïne Serhij Oetsjakov
16 juli 14 Saint-Orens - Guzet Neige 164 km Vlag van Italië Marco Pantani
17 juli Rustdag
18 juli 15 Saint-Girons - Cauterets 206 km Vlag van Frankrijk Richard Virenque Vlag van Spanje Miguel Indurain
19 juli 16 Tarbes - Pau 237 km Etappe geneutraliseerd na verongelukken Fabio Casartelli
20 juli 17 Pau - Bordeaux 246 km Vlag van Duitsland Erik Zabel
21 juli 18 Montpon-Ménestérol - Limoges 174,5 km Vlag van Verenigde Staten Lance Armstrong
22 juli 19 Omloop Lac de Vassivière (ITT) 46,5 km Vlag van Spanje Miguel Indurain
23 juli 20 Sainte-Geneviève-des-Bois - Parijs 175 km Vlag van Oezbekistan Djamolidin Abdoesjaparov

Eindklassementen[bewerken | brontekst bewerken]

Eindklassement
Algemeen klassement Miguel Indurain 92h 44' 59"
Tweede Alex Zülle + 4' 35"
Derde Bjarne Riis + 6' 47"
Vierde Laurent Jalabert + 8' 24"
Vijfde Ivan Gotti + 11' 33"
Zesde Melchor Mauri + 15' 20"
Zevende Fernando Escartín + 15' 45"
Achtste Tony Rominger + 16' 46"
Negende Richard Virenque + 17' 31"
Tiende Hernán Buenahora + 18' 50"
Rode Lantaarn Bruno Cornillet (115e) + 3h 36' 26"
Puntenklassement Laurent Jalabert 333 punten
Tweede Djamolidin Abdoesjaparov 271 punten
Derde Miguel Indurain 180 punten
Bergklassement Richard Virenque 438 punten
Tweede Claudio Chiappucci 241 punten
Derde Alex Zülle 205 punten
Jongerenklassement Marco Pantani 93h 11' 19"
Tweede Bo Hamburger + 8' 29"
Derde Beat Zberg + 40' 48"
Ploegenklassement ONCE 278h 29' 35"
Tweede Gewiss-Ballan + 13' 23"
Derde Mapei-GB + 55' 53"