Bernhard Rust

Bernhard Rust
	Gouwleider en rijksminister Bernhard Rust
Geboren	30 september 1883; Hannover, Provincie van Hannover, Koninkrijk Pruisen, Duitse Keizerrijk
Overleden	8 mei 1945; Nübel, Kreis Schleswig, nazi-Duitsland
Kieskring	16 (Zuid-Hannover-Brunswijk)
Land	nazi-Duitsland
Partner	Martha Haake; Anna-Sofie Dietlein
Rijksminister van het Rijksministerie van Wetenschap, Onderwijs en Cultuur
Aangetreden	1 mei 1934
Einde termijn	30 april 1945
Leider(s)	Adolf Hitler
Voorganger	Ambt opgericht
Opvolger	Gustav Adolf Scheel
Pruisisch minister van Onderwijs en Cultuur
Aangetreden	22 april 1933
Einde termijn	1 mei 1934
Leider(s)	Adolf Hitler
Voorganger	Wilhelm Kähler
Opvolger	Ambt opgeheven
Gouwleider van Noord-Hannover
Aangetreden	22 maart 1925
Einde termijn	30 september 1928
Leider(s)	Adolf Hitler
Voorganger	Ambt opgericht
Opvolger	Ambt opgeheven
Gouwleider van Zuid-Hannover-Brunswijk
Aangetreden	1 oktober 1928
Einde termijn	November 1940
Leider(s)	Adolf Hitler
Voorganger	Ambt opgericht
Opvolger	Hartmann Lauterbacher
Portaal	Politiek

Bernhard Rust (Hannover, 30 september 1883 - Berne, 8 mei 1945) was van 1934 tot 1945 rijksminister van Onderwijs in nazi-Duitsland.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Rust studeerde Germanistiek, Latijn en Grieks in Berlijn en München waarna hij ten slotte gymnastiekleraar werd aan het Ratsgymnasium te Hannover.

Vroege carrière[bewerken | brontekst bewerken]

In de Eerste Wereldoorlog nam hij dienst in het leger waar hij werd onderscheiden met het IJzeren Kruis voor betoonde moed. Hij bereikte de rang van luitenant voordat hij gewond raakte aan zijn hoofd.

In 1922 werd hij lid van de NSDAP, waar hij snel opklom en in 1925 werd hij aangesteld als gouwleider over Hannover-Braunschweig. In 1930 werd hij ontslagen als leraar na te zijn beschuldigd van dronkenschap, hoewel andere bronnen spreken dat hij werd beschuldigd van het betasten van een meisje. Officieel trad hij terug vanwege de hoge werkdruk. Later dat jaar werd hij gekozen voor de Rijksdag.

Derde Rijk[bewerken | brontekst bewerken]

Toen Hitler in 1933 aan de macht kwam, benoemde hij Rust tot minister van Cultuur voor Pruisen. In 1934 werd Rust benoemd tot minister van Onderwijs voor het gehele rijk. In 1940 werd hij ook Gruppenführer van de SA.

De taak van Rust was om de nazi-ideologie te verspreiden en weerstand uit te roeien. Zo zuiverde hij de universiteiten van Joden en leraren met linkse ideeën. Meer dan duizend geleerden verloren hun baan onder wie James Franck, Fritz Haber, Arthur Korn en Otto Meijerhof, waardoor de Duitse wetenschap ernstig verzwakt werd.^[1].

Rust was een aanhanger van Gregor Strasser en had het geluk om de Nacht van de Lange Messen te overleven toen Hitler de linkse vleugel uit de partij zuiverde. Bernhard Rust pleegde op 8 mei 1945 zelfmoord toen het duidelijk werd dat nazi-Duitsland de oorlog had verloren. Op dezelfde dag gaf de 'Wehrmacht', zich onvoorwaardelijk over aan de geallieerden.