Circuit Zandvoort

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door MatthijsWiki (overleg | bijdragen) op 16 apr 2020 om 11:14. (Wijzigingen door 77.167.166.223 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Vipertje)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Circuit Zandvoort
Circuit Zandvoort
Locatie Vlag van Nederland Zandvoort
Tijdzone UTC+1
Eigenaar Menno de Jong
Bernhard van Oranje (Nassau)(Prins van Oranje)
Geopend 1948
Architect John Hugenholtz
Evenementen Formule 1
Formule 2
FIA Formule 3
Porsche Supercup
Paasraces
Pinksterraces
ADAC GT Masters
Historic grand prix
Trophy (Trophy of the Dunes)
Jumbo Racedagen
Finaleraces
World Touring Car Cup
Lengte 4,252 km
Bochten 15
Snelste ronde 1:22.849
(Vlag van Nederland Klaas Zwart, Jaguar Racing, Boss GP, 2014)
Portaal  Portaalicoon   Autosport
Luchtfoto Circuit Zandvoort in 1997

Circuit Zandvoort (voorheen Circuit Park Zandvoort) is een circuit voor voornamelijk autoraces dat zich in de duinen ten noorden van Zandvoort bevindt, vlak bij de zee. Tussen 1952 en 1985 was het circuit met tussenpozen de locatie van de Grand Prix Formule 1 van Nederland. Vanaf 2020 keert de race terug op het circuit.

Geschiedenis

Eerste races

Bioscoopjournaal uit 1938. Voorbereidingen voor de autoraces te Zandvoort die op 3 juni 1939 zullen worden gehouden. Aanleg van de racebaan en bouwen van tribunes. Met een aantal notabelen (o.a. burgemeester van Zandvoort H. van Alphen, organisatoren en coureurs.
Radioreportage van de eerste autorace van Zandvoort in 1939 op PHOHI
De aanleg van het Circuit Zandvoort in 1948

De eerste plannen voor een circuit in Zandvoort stammen uit 1930. Het duurde tot 3 juni 1939 toen voor het eerste een autorace werd gereden op een stratencircuit van Zandvoort. Deze race ging onder meer over de Van Lennepweg, die nu nog een van de belangrijkste toevoerwegen is naar het huidige circuit.

Hoewel de Tweede Wereldoorlog uitbrak, bracht het succes van die races de Zandvoortse burgemeester ertoe om plannen te ontwikkelen voor een circuit. Het verhaal gaat dat de burgemeester van Zandvoort in een poging vrijstelling voor dwangarbeid te krijgen voor de bevolking van Zandvoort, een overeenkomst sloot met de Duitse bezetter. De Duitsers mochten een brede, rechte weg dwars door Zandvoort aanleggen, die na de oorlog als paradeweg kon dienen. Later werd deze weg samen met enkele andere wegen door de Duitse bezetters gebruikt om de kustverdedigingswerken te bereiken. Na de oorlog werden enkele van deze wegen verbreed en samengevoegd. Met advies van Sammy Davis, winnaar van de 24 uur van Le Mans uit 1927, werd een racecircuit ontwikkeld.

Op 7 augustus 1948 vond de eerste autorace, toen nog onder de naam Grand Prix van Zandvoort, plaats op het circuit van Zandvoort. De race werd gewonnen door de Thaise prins Bira in een oude Maserati. Tweede en derde werden de Britse coureurs Tony Rolt en Reg Parnell. In het volgende jaar werd de wedstrijd gereden volgens de regels van de Formule 1. Deze wedstrijd werd gewonnen door Luigi Villoresi in een Alfa Romeo.

Op 28 augustus 1948 werd de eerste motorrace gehouden op het circuit. In het jaar erop won Luigi Villoresi de autorace in een Alfa Romeo.

Vanaf 1950 heette de Grand Prix officieel de Grote Prijs van Nederland (Dutch Grand Prix). Maar het zou nog tot 1952 duren voordat de Grand Prix van Nederland deel zou uitmaken van het officiële Wereldkampioenschap Formule 1. Vrijwel jaarlijks tot halverwege de jaren 80 zou de Grand Prix van Nederland deel uitmaken van de Formule 1.

Wereldkampioenschap Formule 1

Demonstratie van een Formule 1-auto op het circuit

De Grand Prix van Nederland stond bekend als een wedstrijd waarin een beroep werd gedaan op de vaardigheden van de coureurs. Met name de Tarzanbocht, aan het einde van het rechte stuk, bood een mogelijkheid voor inhaalmanoeuvres.

Een bekend beeld uit de Grand Prix van Nederland vormt de ronde die Gilles Villeneuve op drie wielen reed in 1979. Verder stond de Grand Prix van Nederland bekend om de aanhoudende protesten van milieubewegingen.

Veelvuldige winnaars waren Jim Clark (vier maal), Jackie Stewart (driemaal) en Niki Lauda (driemaal). In 1961 behalen alle 15 auto's de eindstreep zonder een pitstop. In 1979 overleefde Derek Daly een crash in de Tarzanbocht, waarbij hij met zijn Tyrrell boven op de vangrail terechtkwam.

De laatste officiële autorace in de F1 op Circuit Zandvoort in de twintigste eeuw werd op 25 augustus 1985 verreden. De wedstrijd, bestaande uit 297,6 km verdeeld over 70 ronden, werd gewonnen door Niki Lauda.

In mei 2019 werd bekend dat de Grand Prix van Nederland vanaf het seizoen 2020 na een afwezigheid van 35 jaar terugkeert op het Circuit Zandvoort.[1]

DTM

Tussen 2001 en 2018 was het Circuit Zandvoort gastheer van de enige Nederlandse race in de Deutsche Tourenwagen-Masters. Vanaf 2019 is de race vervangen door een ronde op het TT-Circuit Assen.

A1 Grand Prix

Jeroen Bleekemolen in de A1GP auto van Team Nederland, 2006

In 2006 werd na 21 jaar opnieuw een Grand Prix verreden op het circuit. De A1 Grand Prix klasse deed dit jaar het Nederlandse circuit aan als openingsrace van het seizoen. Ondanks een rel, die ontstond nadat Jos Verstappen vervangen werd door Jeroen Bleekemolen, was de opkomst groot. In 2007 en 2008 keerde de klasse terug op het duincircuit.

Na 2008 zou de A1 Grand Prix Zandvoort verlaten, en in actie komen op het TT-Circuit Assen. Vanwege het faillissement van de klasse werd deze race echter nooit verreden, en blijft de A1 Grand Prix of Nations the Netherlands 2008 de laatste Grand Prix op Nederlandse bodem.

WTCC

In 2007 werd eenmalig een race om het World Touring Car Championship (WTCC) gehouden. Winnaars werden Alain Menu voor Chevrolet en Gabriele Tarquini voor Seat.

Masters of Formula 3

Op het circuit werd jaarlijks de Masters of Formula 3 verreden. De race, waarin Formule 3-teams uit verschillende Europese kampioenschappen tegen elkaar uitkwamen, werd gezien als een van de belangrijkste races in de Formule 3-klasse. Naast de Masters of Formula 3 waren er slechts een beperkt aantal races waarbij er een cross-over van kampioenschappen is; dit gebeurde onder andere bij de Formule 3-race in Monaco, de Korea F3 Super Prix en de Macau F3 Grand Prix.

In 2007 en 2008 werd de race verreden op het Belgische Circuit Zolder, aangezien op Zandvoort het maximale aantal geluidsdagen met de komst van de A1 Grand Prix overschreden werd. Vanaf 2009 keerden de Masters weer terug in Zandvoort. In 2017 werd het evenement oorspronkelijk eenmalig afgelast vanwege de reglementen binnen het Europees Formule 3-kampioenschap, maar sindsdien is de race niet teruggekeerd.

Huidige situatie

Het circuit is sinds maart 2019 eigendom van Menno de Jong en prins Bernhard van Oranje-Nassau. Voorheen Chapman Andretti, een bedrijf van de zelfde 2 eigenaren[2]

Tegenwoordig[(sinds) wanneer?] zijn de belangrijkste races die op het Circuit Park worden verreden een race uit het DTM-kampioenschap en de Masters of Formula 3. Hiernaast wordt het circuit gebruikt voor de nationale autosport, waaronder de Formule Ford, de Renault Clio Cup, de SEAT Cupra Cup, de BRL V6 de Endurance-races en de diverse klassen van het Dutch National Racing Team (DNRT). Op zondag 3 Mei 2020 keert de Grote Prijs van Nederland terug na 35 jaar.

Baanofficials

De veiligheid om en rond het circuit is in handen van de Officials Club Automobielsport (OCA). De OCA is in 1962 opgericht en zorgt voor de raceofficials tijdens wedstrijd- en trainingsdagen. De officials zijn allen intern geschoolde vrijwilligers. Onder de officials vallen onder andere de vlag-, rescue-, start- en pitmarshalls.

Hoogtepunten

Datum Omschrijving
3 juni 1939 Eerste autorace op het oude parcours
7 augustus 1948 Eerste autorace op het nieuwe parcours
28 augustus 1948 Eerste motorrace op het nieuwe parcours
1952 Eerste Grand Prix die meetelde voor het WK Formule 1
1961 Eerste Grand Prix waarbij alle 15 auto's de finish haalden zonder pitstop
25 augustus 1985 Laatste race voor het WK
1 oktober 2006 Eerste GP sinds 1985 van de A1GP

Verschillende circuits

Het circuit is mede ontworpen door Sammy Davis, Cas Hunse, Piet Nortier en landmeter J.M. Cruijff en is in de loop der jaren vele malen veranderd:

Jaartal Lengte Naam
1939 2284 m Stratencircuit van de prijs van Zandvoort
1948-1973 4193 m Circuit van Zandvoort
1973-1980 4226 m Circuit van Zandvoort
1980-1989 4252 m Circuit van Zandvoort
1989-1998 2526 m Circuit van Zandvoort
1999-2019 4307 m Circuit Park Zandvoort
vanaf 2020 4252 m Circuit Zandvoort

Het huidige parcours met een lengte van 4,252 km stamt uit 2020. Het hoogteverschil is bijna 8 meter en er zijn in totaal 15 bochten:

  1. Tarzanbocht
  2. bocht zonder naam
  3. Gerlachbocht (vernoemd naar Wim Gerlach)
  4. Hugenholtzbocht (vernoemd naar Hans Hugenholtz)
  5. Hunzerug
  6. Rob Slotemakerbocht (vernoemd naar Rob Slotemaker)
  7. bocht zonder naam
  8. Scheivlak
  9. Mastersbocht (voorheen Marlborobocht)
  10. Renaultbocht
  11. Vodafonebocht
  12. Hans Ernstbocht (deel 1, vernoemd naar Hans Ernst, voorheen Audi S)
  13. Hans Ernstbocht (deel 2, vernoemd naar Hans Ernst, voorheen Audi S)
  14. Kumhobocht
  15. Arie Luyendykbocht (voorheen Bos Uit, vernoemd naar Arie Luyendyk)

De scherpste bocht is de Hans Ernstbocht en de snelste bocht de Arie Luyendijkbocht. Het Scheivlak is een lange bocht naar rechts die snel kan worden genomen. Hij ligt in het noordoostelijk deel van het circuit, na het rechte stuk dat volgt op de Slotemakerbocht. De naam is historisch en stamt van een terreintje in de duinen.

Het Scheivlak ligt achter een duin zodat een coureur de bocht 'blind' moet insturen. Vervolgens daalt de baan sterk. Dit is daarom de moeilijkste bocht van het circuit. Na het Scheivlak volgt de Mastersbocht. Tot 1980 lagen na het Scheivlak twee korte knikken in de baan, maar vervolgens is er een chicane aangelegd om de snelheid af te remmen.

Ben Pon vloog hier tijdens de Grote Prijs van Nederland op 20 mei 1962 uit de bocht. Zijn Porsche sloeg over de kop en Pon werd uit de auto geslingerd, maar kwam er met een paar schrammen vanaf.

Tijdens de verbouwingen van het circuit in 2019 en 2020 als voorbereiding op de Formule 1 race in 2020 worden de Hugenholtzbocht en de Arie Luyendykbocht omgebouwd tot kombochten. Hierbij wordt het circuit ietwat ingekort, van 4,307 kilometer voorheen naar 4,252 kilometer nadien. Aangezien er tijdens de Grand Prix Formule 1-races minimaal 305 kilometer moet worden afgelegd, zal dit in het geval van Zandvoort neerkomen op 72 rondes, voor een totale afstand van 306,144 kilometer.

Winnaars Formule 1 in Zandvoort

Polygoonjournaal over de Grand Prix van Nederland van 1963 in Zandvoort
Datum Lengte Naam Constructeurs
25 augustus 1985 297,640 km Vlag van Oostenrijk Niki Lauda McLaren-TAG-Porsche
26 augustus 1984 301,892 km Vlag van Frankrijk Alain Prost McLaren-TAG-Porsche
28 augustus 1983 306,144 km Vlag van Frankrijk René Arnoux Ferrari
3 juli 1982 306,144 km Vlag van Frankrijk Didier Pironi Ferrari
30 augustus 1981 306,144 km Vlag van Frankrijk Alain Prost Renault
31 augustus 1980 306,144 km Vlag van Brazilië Nelson Piquet sr. Brabham-Ford
26 augustus 1979 316,950 km Vlag van Australië Alan Jones Williams-Ford
27 augustus 1978 316,950 km Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti Lotus-Ford
28 augustus 1977 316,950 km Vlag van Oostenrijk Niki Lauda Ferrari
29 augustus 1976 316,950 km Vlag van Verenigd Koninkrijk James Hunt McLaren-Ford
22 juni 1975 316,950 km Vlag van Verenigd Koninkrijk James Hunt Hesketh-Ford
23 juni 1974 316,950 km Vlag van Oostenrijk Niki Lauda Ferrari
29 juli 1973 304,272 km Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Tyrrell-Ford
20 juni 1971 293,150 km Vlag van België Jacky Ickx Ferrari
21 juni 1970 335,440 km Vlag van Oostenrijk Jochen Rindt Lotus-Ford
21 juni 1969 377,370 km Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Matra-Ford
23 juni 1968 377,370 km Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Matra-Ford
4 juni 1967 377,370 km Vlag van Verenigd Koninkrijk Jim Clark Lotus-Ford
24 juli 1966 377,370 km Vlag van Australië Jack Brabham Brabham-Repco
18 juli 1965 335,440 km Vlag van Verenigd Koninkrijk Jim Clark Lotus-Climax
24 mei 1964 335,440 km Vlag van Verenigd Koninkrijk Jim Clark Lotus-Climax
23 juni 1963 335,440 km Vlag van Verenigd Koninkrijk Jim Clark Lotus-Climax
20 mei 1962 335,440 km Vlag van Verenigd Koninkrijk Graham Hill BRM
22 mei 1961 314,475 km Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Wolfgang von Trips Ferrari
6 juni 1960 314,475 km Vlag van Australië Jack Brabham Cooper-Climax
31 mei 1959 314,475 km Vlag van Zweden Jo Bonnier BRM
26 mei 1958 314,475 km Vlag van Verenigd Koninkrijk Stirling Moss Vanwall
19 juni 1955 419,300 km Vlag van Argentinië Juan Manuel Fangio Mercedes
7 juni 1953 377,370 km Vlag van Italië Alberto Ascari Ferrari
17 augustus 1952 377,370 km Vlag van Italië Alberto Ascari Ferrari

Dodelijke slachtoffers

Slachtoffer Jaar Omschrijving
Wim Gerlach 10 juni 1957 Verongelukte in de bocht die later naar hem genoemd is. Dit was het eerste dodelijke slachtoffer op het circuit van Zandvoort.
Chris Lambert 28 juli 1968 In de 10e ronde raakt Lambert, na in botsing te zijn gekomen met de Zwitser Clay Regazzoni, van de weg af, waarna zijn Brabham Cosworth Ford tegen de omheining sloeg en vervolgens over de kop. Lambert kwam onder de wagen terecht en was onmiddellijk dood.
Piers Courage 21 juni 1970 Zijn wagen ging over de kop en vloog in brand terwijl de coureur bekneld zat in het wrak van de De Tomaso. Hij overleed ter plekke.
Roger Williamson 29 juli 1973 Tijdens de Grand Prix Formule 1 van Nederland. Hij kwam om het leven omdat het circuit niet was voorbereid op de felle brandstofbrand. De coureur verloor de macht over het stuur, sloeg over de kop en kwam met zijn wagen na een paar honderd meter brandend en ondersteboven in de berm terecht. Een collega-coureur, David Purley, stopte zijn auto en probeerde zijn teamgenoot uit het wrak te redden. Tevergeefs, want er waren niet voldoende (gevulde) brandblussers in de buurt en de aanwezige marshalls droegen geen brandwerende kleding.
Rob Slotemaker 16 september 1979 Overleed aan nekletsel, nadat hij met zijn Chevrolet Camaro zijwaarts op een doktersauto botste.
Alain Vincx 25 mei 1987 Overleed tijdens de "World Record Day" bij een poging om met zijn Chevrolet Camaro door vier bussen heen te rijden.
David Ferrer 7 september 2017 Overleed tijdens de Historic Grand Prix, De Fransman vloog met zijn March 701 bij het uitkomen van de Arie Luyendijk-bocht hard van de baan. Hij overleed later aan de gevolgen van het ongeval.[3]

Gebruik in simulaties/games

  • De vorm van het circuit van Zandvoort uit 1967 is gedetailleerd nagemaakt en kan gereden worden in het racesimulatiespel Grand Prix Legends voor pc's met x86-processoren.
  • Het circuit van 1973 tot 1980 kan gereden worden in het spel rFactor, in de Grand Prix 1979-modus.
  • De vorm van het huidige[(sinds) wanneer?] circuit wordt gebruikt in de computerspelen Assetto Corsa, DTM Race Driver 3 voor pc, PlayStation 2 en Xbox, online op iRacing, Simraceway voor pc en in Race Pro op de Xbox 360.
  • In iRacing.com is Zandvoort te rijden in 5 verschillende configuraties: Grand Prix circuit, Grand Prix circuit inclusief chicane, Club circuit, Nationaal circuit en het Oostenlijke circuit. In iracing is het circuit van Zandvoort laser gescand.
  • Op 12 augustus 2017 heeft game-developer Studio 397 via hun Simulatie Race game rFactor 2 een 2017 versie van het circuit uitgebracht. Hierin zijn de nieuwe huisstijlkleuren en de verbouwde Racecontrol toren verwerkt.
Het rechte stuk van Circuit Park Zandvoort ter hoogte van de pitboxen, tijdens de A1GP
Het rechte stuk van Circuit Park Zandvoort ter hoogte van de pitboxen, tijdens de A1GP

Trivia

  • Bij het circuit was jarenlang de antislipschool van autocoureur Rob Slotemaker gevestigd. Hij ontdekte vele talenten, onder wie Jan Lammers, die bij hem op de slipschool werkte. Lammers maakte op 16-jarige leeftijd zijn racedebuut op het circuit en boekte gelijk een reeks overwinningen.
  • Sinds 2008 wordt er ieder jaar in maart hardgelopen over het circuit. Het evenement met ruim 10.000 deelnemers heet Zandvoort Circuit Run en trekt (inter)nationale topatleten.
Zie de categorie Circuit Park Zandvoort van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.