Erhard Milch

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Erhard Milch
Erhard Milch
Geboren 30 maart 1892
Wilhelmshaven, Duitse Keizerrijk
Overleden 25 januari 1972
Düsseldorf, Bondsrepubliek Duitsland
Rustplaats Zentralfriedhof Soltauerstrasse (Luneberg), Landkreis Lüneburg, Nedersaksen, Duitsland[1][2][3]
Land/zijde Vlag van Duitse Keizerrijk Duitse Keizerrijk
Vlag van Duitsland tijdens de Weimarrepubliek Weimarrepubliek
Vlag van nazi-Duitsland nazi-Duitsland
Onderdeel Deutsches Heer
Reichswehr
Luftstreitkräfte
Luftwaffe
Dienstjaren 19101922
19331945
Rang
Generalfeldmarschall
Eenheid Führerreserve (OKL)
4 februari 1945 -
4 mei 1945[4]
Bevel „Freiwilligen Fliegerabteilung 412”
Luftflotte 5
12 april 1940 - 9 mei 1940[4]
Generalinspekteur der Luftwaffe
Slagen/oorlogen Eerste Wereldoorlog

Tweede Wereldoorlog

Onderscheidingen Zie decoraties
Portaal  Portaalicoon   Tweede Wereldoorlog

Erhard Milch (Wilhelmshaven, 30 maart 1892Düsseldorf, 25 januari 1972) was een Duits generaal-veldmaarschalk tijdens de Tweede Wereldoorlog. Opmerkelijk was dat Milch gedeeltelijk van Joodse afkomst was. Hij leidde de heropbouw van de Luftwaffe na de Eerste Wereldoorlog.

Milch, een zoon van een Joodse vader en een niet-Joodse moeder, diende tijdens de Eerste Wereldoorlog in het Duitse leger als artillerieofficier. Later nam hij dienst in de luchtmacht. Na de oorlog bleef hij in de private luchtvaartsector. In 1926 werd hij de eerste directeur van het Deutsche Luft Hansa Aktiengesellschaft, het huidige Lufthansa.

Tweede Wereldoorlog[bewerken | brontekst bewerken]

In 1933 werd hij in het Kabinet-Hitler staatssecretaris in het pas opgerichte Reichsluftfahrtministerium (Rijksluchtvaartministerie). Zijn belangrijkste opdracht bestond in de oprichting en uitbouw van de Duitse luchtmacht, de Luftwaffe.

Bij het begin van de Tweede Wereldoorlog was Milch opgeklommen tot de rang van generaal en voerde hij het bevel over een afdeling van de Luftwaffe in Noorwegen. Na de verovering van Frankrijk, werd Milch bevorderd tot generaal-veldmaarschalk. In 1944 probeerde Milch samen met Joseph Goebbels en Heinrich Himmler Hitler ervan te overtuigen Hermann Göring af te zetten als leider van de Luftwaffe wegens diens incompetentie.[5] Hitler weigerde, waarna Göring Milch op een zijspoor kon zetten. Milch ging toen voor Albert Speer werken.

Na de oorlog[bewerken | brontekst bewerken]

Na de zelfmoord van Hitler probeerde Milch Duitsland te ontvluchten, maar hij werd op 4 mei 1945 opgepakt door geallieerde troepen aan de Oostzeekust. Daarop stond hij terecht tijdens de Processen van Neurenberg, in het tweede proces ook wel Milchproces, waar hij tot levenslange opsluiting werd veroordeeld omdat hij medeverantwoordelijk was voor de inzet en uitbuiting van (buitenlandse) dwangarbeiders in de militaire vliegtuigindustrie. Hij zat zijn straf tot juni 1954 uit in de gevangenis van Landsberg, toen hij vroegtijdig werd vrijgelaten. De rest van zijn leven bracht hij door in Düsseldorf, waar hij stierf op 79-jarige leeftijd.

Erhard Milch (links) tijdens de Processen van Neurenberg

Militaire loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Decoraties[bewerken | brontekst bewerken]

Selectie:

Zie de categorie Erhard Milch van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.