Naar inhoud springen

IJzer (rivier)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door D'Arch (overleg | bijdragen) op 27 mrt 2020 om 12:17. (Wijzigingen door 81.242.237.234 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door 188.224.50.45)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
IJzer
IJzer
Lengte 78 km
Hoogte (bron) 30 m
Debiet 3 m³/s
Stroomgebied 1101 km²
Bron Kassel (Frankrijk)
Monding Noordzee, Nieuwpoort
Stroomt door Frankrijk - België
De IJzer bij Diksmuide (okt. 2011)
Portaal  Portaalicoon   Geografie

De IJzer (Frans: Yser) is een rivier in West-Vlaanderen (België) en Frans-Vlaanderen (Frankrijk). Het is de kortste van de drie Belgische rivieren die in zee uitmonden (de andere twee zijn de Maas en de Schelde) en de enige rivier die in België in de zee uitmondt; de Schelde en de Maas monden in de zee uit in Nederland. De totale lengte bedraagt 78 kilometer, waarvan 45 in België. De IJzer ligt in de Westhoek. Het gebied tussen de IJzer en de kust, ten westen van de rivier, wordt Bachten de Kupe (achter de kuip) genoemd.

Stroomgebied

Zie Stroomgebied van de IJzer voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Het stroomgebied is 1101 km² groot en ligt voor twee derde in België. Een heuvelrug in Frankrijk vormt in het westen de waterscheidingslijn met het stroomgebied van de Aa; in het zuiden en oosten vormen de West-Vlaamse Heuvels en de Midden-West-Vlaamse Heuvelrug de grens met het stroomgebied van de Leie; in het noorden is een duinenrij de grens met de Noordzeekust.

De IJzer ontspringt ten westen van Kassel in Noord-Frankrijk en heeft twee officiële bronnen te Buisscheure en Lederzele. Hij wordt er gevoed door de Penebeek (Peene Becque), de Vuilebeek (Sale Becque) en de Herzele (Herzeele). De Zwijnebeek (Zwyne Becque) op de linkeroever en de Heidebeek (Ey Becque) op de rechteroever vormen een eind lang de grens tussen Frankrijk en België. In België sluiten de Poperingevaart, de Kemmelbeek, de Lovaart, de Ieperlee en de Handzamevaart aan op de rivier. De IJzer mondt uit in de Noordzee in Nieuwpoort (B) via het sluizencomplex Ganzepoot.

Ontstaan

IJzervlakte, stroomafwaarts vanuit Diksmuide

Na de laatste ijstijd werd het warmer en steeg de zeespiegel. Het water trok zich wat terug en liet een duinengordel achter, die op verschillende plaatsen door getijdengeulen werd doorbroken. Het landschap veranderde regelmatig door vloed en overstromingen. Door het spel van het water en wijzigende zoutgehalte ontstond duizenden jaren terug een kustveenmoeras. De benedenloop van de IJzer mondde in de omgeving van Veurne uit in de zee. In de vroege middeleeuwen verlegde de monding zich naar de omgeving van Nieuwpoort lag een dubbele geul, waarvan een tak tot Fintele reikte en een andere tot Gistel. De mens zorgde uiteindelijk voor verdere verlanding en door het aanleggen van dijken werd het land verder droog gelegd in de middeleeuwen. Tot de 13de eeuw bestond de monding nog uit twee geulen, maar de westelijke werd rond 1300 drooggelegd. Tot de 20ste eeuw werd in de veengebied nog turf gewonnen, zoals in De Blankaart.

Geschiedenis

Het gebied tussen de IJzer en de kust was in de middeleeuwen Veurne-Ambacht. Eind 16de eeuw kwam dit in Spaanse handen en werden langs de IJzer enkele vestigingen opgetrokken tegen plunderingen van hervormingsgezinden uit Oostende. Deze verloren grotendeels hun functie na de val van Oostende in 1604. Na de Vrede van Aken kwam Veurne in Franse handen en vormde de IJzer een noordgrens van het Franse rijk. Opnieuw werden versterkingen uitgebouwd, zoals Fort Knokke. Na de Vrede van Utrecht behoorde het gebied tot de Oostenrijkse Nederlanden. In de buurt lagen nog enkele barrièresteden, maar de IJzer verloor uiteindelijk zijn grensfunctie.

De rivier vormde tijdens de Eerste Wereldoorlog een stuk van de frontlijn en was het tafereel van een stellingenoorlog met loopgraven, waarbij de Belgische en Duitse legers zich langs weerszijden van de rivier hadden ingegraven. Het Belgische leger kon hier na de Slag om de IJzer in 1914 de rest van de oorlog standhouden na inundatie van een deel van de IJzervlakte, op voorstel van de Veurnse onderzoeksrechter en met medewerking van Karel Cogge en Hendrik Geeraert. Verder landinwaarts werden de geallieerde linies bemand door Britse en Franse troepen. Evenals op andere plaatsen in de regio hebben zich hier verschrikkelijke taferelen afgespeeld waarbij elkaars stellingen keer op keer werden ingenomen en terug veroverd met een hoge tol aan mensenlevens. Langs de IJzer herinneren verschillende monumenten en sites aan de oorlog, waaronder de IJzertoren en de Dodengang in Diksmuide.

In mei 1940 bliezen de Franse en Engelse geallieerden alle bruggen en sluizen opnieuw op.

Plaatsen langs de IJzer

De volgende lijst geeft de gehuchten, dorpen en gemeenten die zich langs of nabij de IJzer bevinden.

in Frankrijk: Lederzele, Buisscheure, Broksele, Volkerinkhove, Rubroek, Les Cinq Rues, Bollezele, Erkelsbrugge, Zegerskappel, La Cloche, Ekelsbeke, Wormhout, Herzele, Wilder, Bambeke, Houtkerke, Kruystraete

in België: Haringe, Roesbrugge, Beveren-aan-de-IJzer, Stavele, Oostvleteren, Eversam, Elzendamme, Pollinkhove, Fintele, Reninge, Noordschote, Knokkebrug, Nieuwkapelle, Oudekapelle, Sint-Jacobs-Kapelle, Woumen, Diksmuide, Kaaskerke, Beerst, Keiem, Stuivekenskerke, Tervate, Schoorbakke, Pervijze, Schore, Mannekensvere, Ramskapelle, Sint-Joris, Lombardsijde, Nieuwpoort

Zie ook

Zie de categorie Yser van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.