Naar inhoud springen

Ilombe Mboyo

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Lorrekvk (overleg | bijdragen) op 22 apr 2020 om 21:12. (Geboortedatum)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Ilombe Mboyo
Ilombe Mboyo
Persoonlijke informatie
Volledige naam Ilombe Mboyo
Bijnaam Petit Pelé
Geboortedatum 22 april 1987
Geboorteplaats Kinshasa, Congo-Kinshasa
Lengte 186 cm
Been Rechts
Positie Spits
Clubinformatie
Huidige club Vlag van België KV Kortrijk
Rugnummer 7
Contract tot 30 juni 2022
Jeugd
1993–1997
1997–2001
2001–2002
2002–2005
2005–2008 		Vlag van België Zellik Sport
Vlag van België RSC Anderlecht
Vlag van België Eendracht Aalst
Vlag van België Club Brugge
Vlag van België Sporting Charleroi
Senioren
Seizoen Club W (G)
2009–2010
2010–2011
2011–2013
2013–2015
2015–2018
2017–2018
2018-
2019 		Vlag van België Sporting Charleroi
Vlag van België KV Kortrijk
Vlag van België KAA Gent
Vlag van België KRC Genk
Vlag van Zwitserland FC Sion
→ Vlag van België Cercle Brugge
Vlag van België KV Kortrijk
→ Vlag van Saoedi-Arabië Al-Raed 		41 (3)
23 (6)
87 (39)
49 (13)
26 (6)
10 (4)
47 (15)
13 (2)
Interlands *
2012 Vlag van België België 2 (0)
* Bijgewerkt op 28 juli 2018
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Ilombe Mboyo (Kinshasa, 22 april 1987) is een Congolees-Belgische profvoetballer die doorgaans als aanvaller speelt. Hij tekende in de zomer van 2018 bij KV Kortrijk.

Carrière

Jeugd

Ilombe Mboyo (bijgenaamd petit Pelé, de kleine Pelé) kwam als kind met zijn familie naar België. Zijn eerste club was Zellik Sport. Op zijn tiende sloot hij zich aan bij RSC Anderlecht, waar hij een ploegmaat werd van onder meer Dries Mertens en Vincent Kompany. Wegens te moeilijk gedrag werd hij er al snel weggestuurd. Mboyo belandde bij de verkeerde jongens en maakte deel uit van Mafia Africaine, een Afrikaanse jeugdbende die de straten van Matonge onveilig maakte. Wat voetbal betreft, belandde Mboyo via Eendracht Aalst in 2005 bij Club Brugge. Op zijn zeventiende werd hij echter veroordeeld tot 7 jaar effectief en 3 jaar voorwaardelijk wegens geweldpleging en groepsverkrachting van een 14-jarig meisje.[1]

Sporting Charleroi

Mboyo zat vast in Sint-Gillis en Vorst maar vroeg zelf om overgeplaatst te worden naar de gevangenis van Itter. Hij wist dat daar het project "Foot en Prison" liep. Trainer van dat project was Pierre Bodenghien, die ook scout was voor Sporting Charleroi. Hij merkte Mboyo meteen op en via de tussenkomst van Mogi Bayat kwam Ilombe 3 jaar vervroegd vrij, wegens goed gedrag.

Mboyo begon zijn profcarrière bij Charleroi. Hij liet zich veelal opmerken door zijn dribbelvaardigheid en kracht. Mboyo speelde een 40-tal wedstrijden voor de club die hem opviste uit de gevangenis.

KV Kortrijk

Zijn invalbeurten bij Charleroi waren eigenlijk bedoeld om hem in het uitstalraam te zetten. De spits werd in 2010 voor zes maanden uitgeleend aan het West-Vlaamse KV Kortrijk. Hij presteerde zo goed in de voorbereiding, dat Kortrijk nog voor het seizoensbegin de optie lichtte en hem een contract aanbood tot 2014. Hij bleef er uiteindelijk maar één seizoenshelft, waarin hij zesmaal scoorde en goed was voor vijf assists.

KAA Gent

Mboyo's prestaties vielen ook op bij andere clubs en in de winterstop van het seizoen 2010/11 tekende Mboyo bij KAA Gent een contract tot eind 2015. Hij maakte zijn debuut voor Gent op 4 februari 2011 tegen Lierse SK. Hij mocht meteen in de basis starten en maakte een goede indruk met enkele snedige dribbels. Hij werd na 75 minuten vervangen door Stijn De Smet. Op zijn eerste doelpunt moest Mboyo niet lang wachten, want een week later scoorde hij uitgerekend tegen zijn ex-club Kortrijk het beslissende doelpunt na een blunder van doelman Damien Lahaye. Hierna verdween Mboyo even naar de achtergrond, maar in Play-off I werd hij een van de enige lichtpuntjes in de mislukte nacompetitie voor zijn club.

Mboyo groeide snel uit tot een vaste waarde bij de Buffalo's en kreeg in oktober 2012 zelfs de aanvoerdersband. Begin december kwam hij echter in opspraak na zijn slechte prestatie tegen Waasland-Beveren. Mboyo miste in dat duel op nonchalante wijze een strafschop, waarna hij door de supporters van Gent op de korrel werd genomen. De Gentse aanvoerder begon het publiek tijdens het duel uit te dagen en werd na de wedstrijd zelfs fysiek aangepakt door enkele supporters.[2] Mboyo excuseerde zich voor het incident en leverde zijn aanvoerdersband in.[3][4] Enkele dagen later, voor de thuiswedstrijd tegen Anderlecht, bood Mboyo bijgestaan door voorzitter Ivan De Witte nogmaals zijn verontschuldigingen aan.[5] In januari 2013 kreeg hij de aanvoerdersband terug. Mboyo maakte op 23 mei 2013 zijn twintigste treffer van het seizoen 2012/13. Het was tevens het laatste doelpunt ooit in het Jules Ottenstadion.

Tijdens de zomer van 2013 stond Mboyo in de belangstelling van onder meer RSC Anderlecht en enkele Engelse clubs, waaronder Hull City en West Ham United. De Brusselaars boden te weinig volgens het bestuur van Gent, dat naar verluidt een transferprijs van 5 à 6 miljoen euro voor ogen had.[6] Standard Luik deed een bod van 4 miljoen euro, maar ook dat werd afgewezen.[7] West Ham United haakte af vanwege de criminele feiten uit Mboyo's verleden.[8] Door het uitblijven van een transfer werkte de spits de eerste twee speeldagen van de competitie af bij Gent.

KRC Genk

Op 7 augustus 2013 tekende Mboyo een contract voor vier seizoenen bij KRC Genk. De Limburgers betaalden tussen 4 en 4,5 miljoen euro voor de spits, een record voor de club.[9] Op 11 augustus 2013 maakte hij tegen Standard zijn officieel debuut voor Genk. Mboyo mocht na 70 minuten invallen voor Khaleem Hyland.

Aanvankelijk kon de spits op een basisplaats rekenen onder trainer Mario Been. Op 1 september 2013 scoorde hij tegen zijn ex-club Charleroi zijn eerste doelpunt voor Genk. Twee weken later was de aanvaller twee keer trefzeker tegen Zulte Waregem. Genk steeg in die periode naar de tweede plaats in het klassement. Niet veel later raakte Mboyo geblesseerd, waardoor hij een groot deel van het seizoen miste. Pas in december 2013 keerde hij terug in het elftal, maar Genk was op dat ogenblik al ver weggezakt. Bovendien kon hij niet langer op een basisplaats rekenen. Met nog enkele wedstrijden te gaan in de reguliere competitie werd Been ontslagen en Emilio Ferrera in dienst genomen als diens opvolger. Onder Ferrera veroverde Mboyo opnieuw een basisplaats, waarop de aanvaller verklaarde dat hij "in één uur (onder Ferrera) meer had bijgeleerd dan in de laatste maanden (onder Been)."[10] Door die ongelukkige uitspraak, zijn slechte prestaties en slechte relatie met aanvoerder Jelle Vossen viel hij al snel uit de gratie van de supporters.

In het seizoen 2014/15 zocht Vossen andere oorden op, waardoor Mboyo de belangrijkste spits van het elftal werd. Maar door een blessure miste de aanvaller opnieuw een groot deel van het seizoen. Genk slaagde er bovendien voor het tweede jaar op rij niet in om sportieve successen te boeken. In de zomer van 2015 besloot de club om Mboyo naar de C-kern te verwijzen.[11]

FC Sion

In de zomer van 2015 tekende Mboyo een driejarig contract bij FC Sion. Door aanhoudend blessureleed kwam hij er het eerste anderhalf jaar lang nauwelijks in actie. In januari 2017 tekende hij voor 6 maanden een huurovereenkomst bij Cercle Brugge.[12] Na zijn uitleenbeurt verlengde Mboyo zijn contract bij FC Sion.[13]

KV Kortrijk

In juli 2018 tekende Mboyo een tweejarig contract met optie voor 1 jaar bij KV Kortrijk.[14]

Statistieken[15]

Seizoen Club Land Competitie Competitie Beker Europees Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2008/09 Sporting Charleroi Vlag van België Jupiler Pro League 15 3 0 0 — 15 3
2009/10 25 0 1 0 — 26 0
2010/11 KV Kortrijk 21 6 2 0 — 23 6
KAA Gent 12 2 1 1 — 13 3
2011/12 32 14 3 0 — 35 14
2012/13 34 20 3 1 — 37 21
2013/14 2 1 0 0 — 2 1
KRC Genk 24 5 1 0 4 0 29 5
2014/15 19 8 1 0 — 20 8
2015/16 FC Sion Vlag van Zwitserland Raiffeisen Super League 0 0 0 0 — 0 0
2016/17 0 0 0 0 — 0 0
→ Cercle Brugge Vlag van België Proximus League 10 4 0 0 — 10 4
2017/18 FC Sion Vlag van Zwitserland Raiffeisen Super League 24 4 2 2 0 0 26 6
2018/19 KV Kortrijk Vlag van België Jupiler Pro League 20 7 2 0 — 22 7
→ Al-Raed Vlag van Saoedi-Arabië Professional League 13 2 0 0 — 13 2
2019/20 KV Kortrijk Vlag van België Jupiler Pro League 27 8 4 1 — 31 9
TOTAAL 278 84 20 5 4 0 302 89

Laatste aanpassing op 28 juli 2018

Nationale ploeg

Op 8 oktober 2012 werd Mboyo door bondscoach Marc Wilmots voor de eerste keer opgeroepen voor de Rode Duivels, meer bepaald voor de WK-kwalificatiewedstrijden tegen Servië en Schotland.[16] In de pers werd de selectie van Mboyo in vraag gesteld door zijn crimineel verleden. Ook de Britse pers dook in het verleden van de Belgische spits.[17][18] Mboyo mocht net voor affluiten invallen tegen Schotland en maakte zo zijn officieel debuut voor de nationale ploeg.

Lijst van interlands

Trivia

  • Mboyo heeft een neef, Geoffrey Mujangi Bia, die ook bij Charleroi speelde. De twee speelden samen bij FC Sion.
  • In zijn jeugd trok hij regelmatig op met zijn neef Geoffrey Mujangi Bia en Hervé Kage, die later zijn ploegmaat werd bij Charleroi, KAA Gent en RC Genk.
  • Hoewel Mboyo's bijnaam Petit Pelé is is hij is hij 13 centimeter groter dan Pelé.
  • Mboyo werd in 2005 veroordeeld tot een celstraf van zeven jaar, voor groepsverkrachting en geweldpleging.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ilombe_Mboyo&oldid=56123667"