Inocybe
| Inocybe | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Inocybe rimosa | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||
| Inocybe (Fr.) Fr. (1863) | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Inocybe op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Inocybe of vezelkop, is een groot geslacht van paddenstoelen uit de familie Inocybaceae. Inocybe werd oorspronkelijk geclassificeerd in de familie van de Cortinariaceae die echter polyfyletisch bleek.[1][2][3] De meeste Inocybe-soorten zijn in meer of mindere mate giftig en bevatten muscarine. Sommige soorten bevatten psylocibine, een psychoactieve stof.
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
- Uiterlijke kenmerken
De vruchtlichamen zijn kleine tot middelgrote, deels vlezige zwammen. De hoed is meestal witachtig tot grijs, okergeel tot bruin van kleur. De vorm is vaak conisch of golvend, deels met radiale scheuren en een centraal bultje. De hoedhuid is bijna glad, fijn tot grof vezelig of schilferig, ook bij verse exemplaren. Verder is het oppervlak meestal niet hygrofaan en droog, zelden slijmerig. Het velum kan worden gevormd als een cortina. De lamellen zijn olijfgrijs tot grijsbruin, ook witachtig als ze jong zijn. De snede is vaak witachtig of licht schilferig. De steel is vrij lang, cilindrisch, centraal staand en slechts zelden geringd. Sommige hebben een knolvormig verdikte steelvoet. De steelvoet kan ook gezwollen, gefranjerd of duidelijk bolvormig zijn. Het witachtige tot licht bruinachtige, soms rood wordende vlees heeft vaak een kenmerkende geur die als spermatisch wordt ervaren. Het sporenprint is bleek grijsbruin.
- Microscopische kenmerken
Cystidia zijn altijd aanwezig: meestal dikwandige cheilocystidia op de lamelsnede. Vaak met een plukje kristallen of amorfe metuloïden. Bij de meeste soorten ook pleurocystidia op het lameloppervlak en caulocystidia op het steeloppervlak. De sporen zijn ellipsoïde-boonvormig of veelhoekig, ook stervormig, maar niet wrattig. Ze hebben geen kiempore. De basidia hebben geen bruin pigment.
Soorten[bewerken | brontekst bewerken]
In totaal telt het geslacht volgens Index Fungorum meer dan 1200 soorten.
Hieronder een overzicht van alle soorten met een Nederlandse naam:
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
- (en) Index Fungorum
Bronnen, noten en/of referenties
|