Kunstrijden op de Olympische Winterspelen 1928

Het kunstrijden is een van de sporten die beoefend werden tijdens de Olympische Winterspelen 1928 in St. Moritz. Het was de vierde keer dat het kunstrijden op het olympische programma stond. In 1908 en 1920 stond het op het programma van de Olympische Zomerspelen. De wedstrijden vonden plaats van 17 tot en met 19 februari op het buitenijs van het Badrutt's Park.

Van de 53 deelnemers (25 mannen en 28 vrouwen) uit twaalf landen namen er zes voor de derde keer deel; Grafström (solo), Blanchard-Weld / Niles (solo en paren) en Jakobsson-Eilers / Jakobsson (paren) en Muckelt (paren; in 1920 met Sydney Wallwork, in 1924 en dit jaar met John Page).

De Zweed Gillis Grafström werd de eerste kunstschaatser die drie olympische titels op rij won, alleen Sonja Henie (bij de vrouwen in 1928-1932-1936) en Irina Rodnina (bij de paren in 1972-1976-1980) evenaarden zijn prestatie bij het olympisch kunstschaatsen.

Met 15 jaar en 315 dagen oud werd Sonja Henie de jongste kampioen op de Olympische Winterspelen in een individuele discipline. Op de Spelen van 1998 nam, eveneens kunstschaatser, Tara Lipinski dit stokje over.

Eindrangschikking

Elk van de zeven juryleden (negen bij de paren) rangschikte de deelnemer van plaats 1 tot en met de laatste plaats. Deze plaatsing geschiedde op basis van het toegekende puntentotalen door het jurylid gegeven. (Deze puntenverdeling was weer gebaseerd op 60% van de verplichte kür, 40% van de vrije kür bij de solo disciplines). De uiteindelijke rangschikking geschiedde bij een meerderheidsplaatsing. Dus, wanneer een deelnemer bij meerderheid als eerste was gerangschikt, kreeg hij de eerste plaats toebedeeld. Vervolgens werd voor elke volgende positie deze procedure herhaald. Wanneer geen meerderheidsplaatsing kon worden bepaald, dan waren beslissende factoren: 1) laagste som van plaatsingscijfers van alle juryleden, 2) totaal behaalde punten, 3) punten behaald in de verplichte kür.

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Op 17 februari (verplichte kür en vrije kür) streden zeventien mannen uit elf landen om de medailles.

r/m = rangschikking bij meerderheid, pc/7 = som plaatsingcijfers van alle zeven juryleden (vet = beslissingsfactor)

rang	sporter(s)	land	r/m	pc/7	punten
1	Gillis Grafström	SWE	4×1 (1-3-3-2-1-1-1)	12	2698,5
2	Willy Böckl	AUT	5×2 (2-1-2-1-2-2-3)	13	2682,50
3	Robert Van Zeebroeck	BEL	3×3 (3-4-1-7-3-4-5)	27	2578,75
4	Karl Schäfer	AUT	4×4 (4-2-4-3-6-7-10)	35	2471,75
5	Josef Slíva	TCH	3×5 (5-6-8-4-5-6-2)	36	2442,00
6	Marcus Nikkanen	FIN	2×6 (7-5-6-8-4-10-6)	46	2379,50
7	Pierre Brunet	FRA	4×7 (10-7-5-9-7-8-4)	50	2392,75
8	Ludwig Wrede	AUT	4×8 (8-8-7-10-8-5-7)	53	2341,75
9	Jack Page	GBR	3×9 (11-10-10-11-9-3-8)	62	2288,50
10	Roger Turner	USA	3×10 (9-9-9-6-12-9-13)	67	2245,50
11	Sherwin Badger	USA	3×11 (12-12-12-5-10-11-11)	73	2209,50
12	Paul Franke	GER	5×12 (6-13-11-12-11-13-10)	76	2215,00
13	Montgomery Wilson	CAN	4×13 (13-11-13-14-13-14-14)	92	2066,50
14	Ian Bowhill	GBR	4×14 (14-14-15-16-14-12-16)	101	1909,25
15	Nathaniel Niles	USA	4×15 (16-15-16-13-15-16-12)	103	1910,25
16	Jack Eastwood	CAN	- (15-16-14-15-16-15-15)	106	1136,25
-	Werner Rittberger	GER	opgave

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Op 17 (verplichte kür) en 18 februari (vrije kür) streden twintig vrouwen uit acht landen om de medailles.

r/m = rangschikking bij meerderheid, pc/7 = som plaatsingcijfers van alle zeven juryleden (vet = beslissingsfactor)

rang	sporter(s)	land	r/m	pc/7	punten
1	Sonja Henie	NOR	6×1 (1-1-1-1-1-2-1-1)	8	2452,25
2	Fritzi Burger	AUT	2×2 (3-2-4-5-6-3-2)	25	2248,50
3	Beatrix Loughran	USA	3×3 (7-3-2-4-1-6-5)	28	2254,50
4	Maribel Vinson	USA	1×4 (4-5-5-3-3-4-8)	32	2224,50
5	Cecil Smith	CAN	3×5 (6-4-3-2-5-5-7)	32	2213,75
6	Constance Wilson	CAN	5×6 (5-6-6-6-4-2-6)	35	2173,00
7	Melitta Brunner	AUT	2×7 (2-7-8-10-8-9-4)	48	2087,50
8	Ilse Hornung	AUT	3×8 (8-9-10-8-9-7-3)	54	2050,75
9	Ellen Brockhöft	GER	3×9 (12-11-9-7-11-8-9)	67	2003,00
10	Theresa Blanchard-Weld	USA	2×10 (11-10-16-9-7-11-13)	77	1970,25
11	Andrée Joly	FRA	2×11 (15-8-14-11-13-15-10)	86	1910,00
12	Margit Bernhardt	GER	3×12 (14-17-15-12-12-10-11)	91	1890,00
13	Edel Randem	NOR	1×13 (9-13-12-16-14-13-17)	94	1880,75
14	Kathleen Shaw	GBR	2×14 (16-14-7-15-10-18-15)	95	1900,00
15	Else Flebbe	GER	3×15 (13-16-18-17-15-12-12)	103	1833,50
16	Karen Simensen	NOR	4×16 (10-12-17-13-16-16-19)	103	1811,75
17	Grete Kubitschek	AUT	5×17 (17-15-11-19-17-17-14)	110	1778,50
18	Elly Winter	GER	4×18 (18-19-13-18-19-14-16)	110	1765,75
19	Elvira Barbey	GER	7×19 (19-18-19-14-18-19-18)	125	1648,75
20	Anita de St. Quentin	FRA	- (20-20-20-20-20-20-20)	140	1114,25

Paren[bewerken | brontekst bewerken]

Op 19 februari (vrije kür) streden dertien paren uit tien landen om de medailles.

r/m = rangschikking bij meerderheid, pc/9 = som plaatsingcijfers van alle negen juryleden (vet = beslissingsfactor)

rang	sporter(s)	land	r/m	pc/9	punten
1	Andrée Joly / Pierre Brunet	FRA	6×1 (4-1-1-1-2-1-2-1-1)	14,0	100,50
2	Lilly Scholz / Otto Kaiser	AUT	8×2 (3-2-2-2-1-2-1-2-2)	17,0	99,25
3	Melitta Brunner / Ludwig Wrede	AUT	6×3 (2-4-3-5-3-3-3-3-3)	29,0	93,25
4	Beatrix Loughran / Sherwin Badger	USA	4×4 (1-9-5-3-5-4-5-7-4)	43,0	87.50
5	Ludowika Jakobsson-Eilers / Walter Jakobsson	FIN	3×5 (7-3-7-6-7-6-6-4-5)	51,0	84.00
6	Josy van Leberque / Robert Van Zeebroeck	BEL	3×6 (6-7-4-4-6-7-7-5-8)	54,0	83,00
7*	Ilse Kishauer / Ernst Gaste	GER	5×7 (5-5-6-9-4-9-8-6-11)	63,0	75,75
8*	Ethel Muckelt / John Page	GBR	8×8 (8,5-6-8-8-8-5-4-8-6)	61,5	79,00
9	Theresa Blanchard-Weld / Nathaniel Niles	USA	7×9 (8,5-8-12-7-9-8-12-9-7)	79,5	69,00
10	Maude Smith / Jack Eastwood	CAN	4×10 (13-10-10-9-13-10-10-11,5-9)	95,5	67,25
11	Elvira Barbey / Louis Barbey	SUI	5×11 (11,5-12-9-13-10-11-9-11,5-10)	97,0	64,75
12	Libuše Veselá / Vojtěch Veselý	TCH	7×12 (10-11-13-12-11-12-11-10-12)	102,0	60,00
13	Kathleen Lovett / Proctor Burman	GBR	- (11,5-13-11-11-12-13-1-13-13)	110,5	57,75