Naar inhoud springen

Ohé en Laak

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ohé en Laak
Genoea en Laak
Plaats in Nederland Vlag van Nederland
Ohé en Laak (Limburg)
Ohé en Laak
Kaart
Situering
Provincie Vlag Limburg Limburg
Gemeente Vlag Maasgouw Maasgouw
Coördinaten 51° 7′ NB, 5° 50′ OL
Algemeen
Oppervlakte 3,89[1] km²
- land 3,13[1] km²
- water 0,76[1] km²
Inwoners
(2023-01-01)
840[1]
(216 inw./km²)
Woning­voorraad 374 woningen[1]
Overig
Postcode 6109
Netnummer 0475
Woonplaats­code 1923
COROP-gebied Midden-Limburg
Foto's
Kasteel Hasselholt
Kasteel Hasselholt
Portaal  Portaalicoon   Nederland

Ohé en Laak (Limburgs: Genoea en Laak) is een dorp in de gemeente Maasgouw, in de Nederlandse provincie Limburg. Het is gelegen ten westen van Echt en ten noordoosten van Maaseik, tussen de Maas en de Oude Maas. In 2023 telde Ohé en Laak 840 inwoners.[1] De woonplaats omvat eigenlijk twee afzonderlijke kernen, Ohé (630 inwoners, 2021) en Laak (200 inwoners, 2021), maar vormen samen van oudsher één gemeenschap.

Ligging en vorming

[bewerken | brontekst bewerken]

Ohé en Laak ligt samen met Stevensweert op het Eiland in de Maas, een (voormalig) eiland tussen twee rivierarmen van de Maas, vlak ten westen van het stadje Echt op een hoogte van ongeveer 26 meter. De oude rechterarm is de Oude Maas. Door zand- en grindafgravingen op diverse plaatsen op het eiland zijn er rondom het dorp verschillende plassen ontstaan, waaronder de Dilkensplas, de Schroevendaalse plas, de Teggerse plas en het meest recent de Molenplas. Sinds de twintigste eeuw worden deze gebruikt voor waterrecreatie en als natuurgebied, waardoor de plaats vele toeristen trekt. Er bevindt zich een kleine jachthaven.

Laak bestaat geheel uit lintbebouwing, gelegen langs een weg die evenwijdig aan de Maas loopt. Ohé heeft zowel een gedeelte met lintbebouwing als een deel met geconcentreerde bebouwing.

Van 1925-1934 werd het Julianakanaal aangelegd, dat een extra barrière vormt tussen het eiland en het vasteland. Enkele bruggen zorgen voor de verbinding.

Ohé zou afkomstig zijn van , wat een vruchtbaar stuk grond aan een rivier betekent.

Ohé en Laak behoorden oorspronkelijk tot Opper-Gelre, dan tot het Ambt Montfort en werden in 1624 een zelfstandige heerlijkheid die later samenging met de heerlijkheid Stevensweert, totdat zij na de Franse tijd een zelfstandige gemeente gingen vormen.

De heren woonden vanaf ongeveer 1633 op Kasteel Walburg. Hoelang zij onder Stevensweert ressorteerden is niet duidelijk, in ieder geval reeds in de eerste helft van de 17e eeuw, toen de heerlijkheid in handen van graaf Hendrik van den Bergh was.

De gemeente Ohé en Laak kreeg in 1819 zijn eigen gemeentevlag. Bij het kasteel werd omstreeks 1633 het Sint-Annakapelletje gebouwd, waar de bewoners van het kasteel naar de kerk gingen. De familie Hompesch, die het kasteel kocht in 1719, was echter protestants en ging in Stevensweert ter kerke. Graaf Reinier Vincent van Hompesch, bouwde tussen Ste­vens­weert en Ohé en Laak de Hompesche Molen. De kapel werd in 1896 afgebroken omdat de ligging ongunstig zou zijn geweest en werd vervangen door de huidige.

Ohé en Laak zijn twee verschillende kernen, waarbij Ohé een kerkdorp is, en Laak een buurtschap, nabij het kasteel. De kernen vormden in het feodale tijdperk één heerlijkheid, en daarna één gemeente.

Pas in 1882 kwam er een brug over de Oude Maas, de Eilandbrug en in 1935 werd de brug over het Julianakanaal geopend. Ohé en Laak was tot 1991 een zelfstandige gemeente. Daarna maakte het tot 2007 deel uit van de gemeente Maasbracht, die is opgegaan in de fusiegemeente Maasgouw.

Bezienswaardigheden

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie ook

Nabijgelegen kernen

[bewerken | brontekst bewerken]

Stevensweert, Roosteren, Echt, Ophoven (voetveer, alleen in het zomerseizoen)

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Ohé en Laak van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.