Beltbrug: verschil tussen versies
lemma stadsreiniging |
de huisjes zijn niet verkocht aan een hotelketen |
||
| Regel 30: | Regel 30: | ||
De Beltbrug werd in 1932/1933 gebouwd als een [[basculebrug]], deze verving een dubbele basculebrug uit rond 1890. Daarvoor werd gebruik gemaakt van een kabelpontje dat voer tussen de Buyskade en de overkant van de Kostverlorenvaart. De “nieuwe” verkeersbrug werd opgeleverd met tramrails voor een hier geplande gemeentelijke tramlijn, die hier echter nooit zou komen te rijden en de rails werden later weer verwijderd. De ontwerper van de brug was [[Piet Kramer]], die hier opnieuw zijn [[Amsterdamse School (bouwstijl)|Amsterdamse Schoolstijl]] uitoefende. De brug heeft een mengeling van bak- en blokjes natuursteen. Er is enig beeldhouwwerk, maar er zijn geen beelden of siersmeedijzeren balustrades. Opmerkelijk aan de brug is wel het [[brugwachtershuis (gebouw)|brugwachtershuisje]]. Dit is (net als landhoofden etc.) uitgevoerd in licht (meer gelig) baksteen, terwijl de vorm in vergelijking met andere door hem ontworpen brughuisjes hoekig is. Het zou door dit uiterlijk meer aansluiten bij de woningbouw van de wijk [[Landlust]] die omstreeks dezelfde tijd werd gebouwd. De brug werd opgeleverd met zeer zware plaatijzeren deuren en houten planken als rijdek. Beide kenmerken verdwenen in de loop der jaren (de deuren in de jaren zeventig). Bij het vervangen van de houten rijdekken moest ook het contragewicht verzwaard worden. Er werd jarenlang aangemodderd met de brug, dan weer reparatie hier, dan weer reparatie daar. In de zomer van 2007 werd de brug grondig gerenoveerd, waarbij voor voetgangers en fietsers een noodbrug werd aangelegd, de rijweg werd enige tijd afgesloten voor gemotoriseerd verkeer. Op 30 oktober 2007 werd de brug aangevaren door het motorvrachtschip "Vincent" dat daarbij zijn stuurhut verloor. De brug liep alleen verfschade op. |
De Beltbrug werd in 1932/1933 gebouwd als een [[basculebrug]], deze verving een dubbele basculebrug uit rond 1890. Daarvoor werd gebruik gemaakt van een kabelpontje dat voer tussen de Buyskade en de overkant van de Kostverlorenvaart. De “nieuwe” verkeersbrug werd opgeleverd met tramrails voor een hier geplande gemeentelijke tramlijn, die hier echter nooit zou komen te rijden en de rails werden later weer verwijderd. De ontwerper van de brug was [[Piet Kramer]], die hier opnieuw zijn [[Amsterdamse School (bouwstijl)|Amsterdamse Schoolstijl]] uitoefende. De brug heeft een mengeling van bak- en blokjes natuursteen. Er is enig beeldhouwwerk, maar er zijn geen beelden of siersmeedijzeren balustrades. Opmerkelijk aan de brug is wel het [[brugwachtershuis (gebouw)|brugwachtershuisje]]. Dit is (net als landhoofden etc.) uitgevoerd in licht (meer gelig) baksteen, terwijl de vorm in vergelijking met andere door hem ontworpen brughuisjes hoekig is. Het zou door dit uiterlijk meer aansluiten bij de woningbouw van de wijk [[Landlust]] die omstreeks dezelfde tijd werd gebouwd. De brug werd opgeleverd met zeer zware plaatijzeren deuren en houten planken als rijdek. Beide kenmerken verdwenen in de loop der jaren (de deuren in de jaren zeventig). Bij het vervangen van de houten rijdekken moest ook het contragewicht verzwaard worden. Er werd jarenlang aangemodderd met de brug, dan weer reparatie hier, dan weer reparatie daar. In de zomer van 2007 werd de brug grondig gerenoveerd, waarbij voor voetgangers en fietsers een noodbrug werd aangelegd, de rijweg werd enige tijd afgesloten voor gemotoriseerd verkeer. Op 30 oktober 2007 werd de brug aangevaren door het motorvrachtschip "Vincent" dat daarbij zijn stuurhut verloor. De brug liep alleen verfschade op. |
||
De brug is in 2017 omgebouwd om deze op afstand te kunnen bedienen. Het overbodig geworden brugwachtershuis is verkocht aan een hotelketen. |
|||
Jarenlang reden de [[Buslijn 33 (Amsterdam)|buslijnen 14/33]] en [[buslijn 21 (Amsterdam)|21]] over de brug. In 2020 rijden hier [[buslijn 18 (Amsterdam)|bus 18]] en [[Buslijn 80 (Zandvoort-Amsterdam)|bus 80]] van [[Connexion]]. |
Jarenlang reden de [[Buslijn 33 (Amsterdam)|buslijnen 14/33]] en [[buslijn 21 (Amsterdam)|21]] over de brug. In 2020 rijden hier [[buslijn 18 (Amsterdam)|bus 18]] en [[Buslijn 80 (Zandvoort-Amsterdam)|bus 80]] van [[Connexion]]. |
||
Versie van 13 jun 2024 08:48
| Beltbrug | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Beltbrug, 2008, met De Otter
| ||||
| Algemene gegevens | ||||
| Locatie | Amsterdam-West | |||
| Coördinaten | 52° 23′ NB, 4° 52′ OL | |||
| Overspant | Kostverlorenvaart | |||
| Brugnummer | 324 | |||
| Bouw | ||||
| Ingebruikname | 1888, 1934, 2007 | |||
| Gebruik | ||||
| Weg | Jan van Galenstraat | |||
| Architectuur | ||||
| Type | basculebrug | |||
  | ||||
| ||||
De Beltbrug (brug 324) is een brug in Amsterdam-West
De verkeersbrug verbindt de Tweede Hugo de Grootstraat met de Jan van Galenstraat in de s105 en overspant de Kostverlorenvaart. Vanaf de brug is houtzaagmolen De Otter goed zichtbaar. Vlak ten noordwesten van de brug ligt de Buysbrug, een voetgangers- en fietsersbrug.
De brug is genoemd naar de gemeentelijke Centrale Asch- en Vuilnisbelt die daar tot 1888 heeft dienstgedaan. Op die locatie bevinden zich sinds 1934 de Centrale Markthallen tegenwoordig Foodcenter genoemd en de woonwijk Kop van Jut.[1]
De Beltbrug werd in 1932/1933 gebouwd als een basculebrug, deze verving een dubbele basculebrug uit rond 1890. Daarvoor werd gebruik gemaakt van een kabelpontje dat voer tussen de Buyskade en de overkant van de Kostverlorenvaart. De “nieuwe” verkeersbrug werd opgeleverd met tramrails voor een hier geplande gemeentelijke tramlijn, die hier echter nooit zou komen te rijden en de rails werden later weer verwijderd. De ontwerper van de brug was Piet Kramer, die hier opnieuw zijn Amsterdamse Schoolstijl uitoefende. De brug heeft een mengeling van bak- en blokjes natuursteen. Er is enig beeldhouwwerk, maar er zijn geen beelden of siersmeedijzeren balustrades. Opmerkelijk aan de brug is wel het brugwachtershuisje. Dit is (net als landhoofden etc.) uitgevoerd in licht (meer gelig) baksteen, terwijl de vorm in vergelijking met andere door hem ontworpen brughuisjes hoekig is. Het zou door dit uiterlijk meer aansluiten bij de woningbouw van de wijk Landlust die omstreeks dezelfde tijd werd gebouwd. De brug werd opgeleverd met zeer zware plaatijzeren deuren en houten planken als rijdek. Beide kenmerken verdwenen in de loop der jaren (de deuren in de jaren zeventig). Bij het vervangen van de houten rijdekken moest ook het contragewicht verzwaard worden. Er werd jarenlang aangemodderd met de brug, dan weer reparatie hier, dan weer reparatie daar. In de zomer van 2007 werd de brug grondig gerenoveerd, waarbij voor voetgangers en fietsers een noodbrug werd aangelegd, de rijweg werd enige tijd afgesloten voor gemotoriseerd verkeer. Op 30 oktober 2007 werd de brug aangevaren door het motorvrachtschip "Vincent" dat daarbij zijn stuurhut verloor. De brug liep alleen verfschade op.
Jarenlang reden de buslijnen 14/33 en 21 over de brug. In 2020 rijden hier bus 18 en bus 80 van Connexion.
Afbeeldingen
-
Beltbrug open -
Brughuisje
Zie ook
- Bruggen van Amsterdam
- Oude Kleine Beltbrug, Nieuwe Kleine Beltbrug en Grote Beltbrug, niet in Amsterdam, maar in Denemarken
- Bruggen van Amsterdam
- Sebas Baggelaar, Pim van Schaik, Piet Kramer. Bruggenbouwer van de Amsterdamse School. Amsterdam, 2016, ISBN 9789079156313
- Frank V. Smit, Bruggen in Amsterdam, 2008, Uitgeverij Matrijs; geeft ook nog bijnaam De Pomp, naar een voormalig pompstation op het markthallenterrein
- Arcam
- Beeldbank Amsterdam: Jan Sluijters legde de oude Beltbrug in 1895 vast
- ↑ Na de sluiting van de grote vuilnisbelt bleef er nog jarenlang een vuilstortplaats over op een van de kades van de Kostverlorenkade.
· 
· 
