Naar inhoud springen

Wereldkampioenschap voetbal 1970

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wereldkampioenschap voetbal 1970
1970 FIFA World Cup
Wereldkampioenschap voetbal 1970
Toernooi-informatie
Gastland Vlag van Mexico Mexico
Datum 31 mei 1970 – 21 juni 1970
Teams 16 (van 5 confederaties)
Stadions (in 5 gaststeden)
Winnaar Vlag van Brazilië (1968-1992) Brazilië (3e titel)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 32
Doelpunten 95  (2,97 per wedstrijd)
Toeschouwers 1.603.975  (50.124 per wedstrijd)
Topscorer(s) Vlag van Duitsland Gerd Müller
Beste speler Vlag van Brazilië (1968-1992) Pelé
Navigatie
Vorige     Volgende
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Het FIFA wereldkampioenschap voetbal 1970 was de negende editie van een internationale voetbalwedstrijd tussen de nationale mannenteams van landen die aangesloten zijn bij de FIFA. Mexico was in 1970 gastheer van de eindronde, zoals zes jaar eerder, op 8 oktober 1964, besloten tijdens een FIFA-congres in Tokio. Aan de voorronden deden zeventig landen mee. De loting voor de eindronde had plaats op 10 januari 1970 in Mexico-Stad. Het toernooi begon op 31 mei en eindigde op 21 juni.

Het toernooi kende enkele vernieuwende spelregels. Voor het eerst werden wisselspelers toegestaan, maximaal twee per team. Ook het systeem van gele en rode kaarten werd hier voor het eerst officieel toegepast.[1]

Brazilië werd voor de derde keer wereldkampioen, met een team waarin Pelé zijn vierde WK beleefde. Het toernooi werd in tegenstelling tot de twee voorgaande edities gekenmerkt door aanvallend spel. Er werd geen enkele rode kaart uitgedeeld.

De halve finale tussen West-Duitsland en Italië staat in Duitsland bekend als het Jahrhundertspiel en in Italië als de Partita del secolo: de wedstrijd van de eeuw. In het Aztekenstadion in Mexico-Stad zagen ruim 100.000 toeschouwers Italië winnen met 4-3; vijf doelpunten vielen in de verlenging.

Ter herinnering aan de wedstrijd werd aan de buitenzijde van het stadion een plaquette aangebracht.

Zie het artikel Wereldkampioenschap voetbal 1970 (kwalificatie) voor een uitgebreide beschrijving van de kwalificaties
FIFA-lid Confederatie Kwalificatie Aantal dln.
(incl. 1970)
Dln.
op rij
Eerste
dln.
Laatste
dln.
Titels
(excl. 1970)
Beste
prestatie
Vlag van Mexico Mexico CONCACAF Gastland 7e 6 1930 1966 0 Groepsfase
Vlag van Engeland Engeland UEFA Titelhouder 6e 6 1950 1966 1 Kampioen
Vlag van Roemenië Roemenië UEFA Winnaar groep 1 4e 1 1930 1938 0 Groepsfase
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije UEFA Winnaar groep 2 6e 1 1934 1962 0 Tweede
Vlag van Italië Italië UEFA Winnaar groep 3 7e 3 1934 1966 2 Winnaar
Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie UEFA Winnaar groep 4 4e 4 1958 1966 0 Vierde
Vlag van Zweden Zweden UEFA Winnaar groep 5 5e 1 1934 1966 0 Tweede
Vlag van België België UEFA Winnaar groep 6 5e 1 1930 1954 0 Groepsfase
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland UEFA Winnaar groep 7 7e 5 1934 1966 1 Kampioen
Vlag van Bulgarije Bulgarije UEFA Winnaar groep 8 3e 3 1962 1966 0 Groepsfase
Vlag van Marokko Marokko CAF Finaleronde 1e 1 n.v.t. n.v.t. n.v.t. n.v.t.
Vlag van Israël Israël AFC Finaleronde 1e 1 n.v.t. n.v.t. n.v.t. n.v.t.
Vlag van El Salvador El Salvador CONCACAF Winnaar finale 1e 1 n.v.t. n.v.t. n.v.t. n.v.t.
Vlag van Peru Peru CONMEBOL Winnaar groep 1 2 1 1930 1930 0 Groepsfase
Vlag van Brazilië Brazilië CONMEBOL Winnaar groep 2 9 9 1930 1966 2 Kampioen
Vlag van Uruguay Uruguay CONMEBOL Winnaar groep 3 6 3 1930 1966 2 Kampioen

Deelnemende landen

[bewerken | brontekst bewerken]
Deelnemende landen
Groep A Groep B Groep C Groep D

Vlag van België België
Vlag van El Salvador El Salvador
Vlag van Mexico Mexico
Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie

Vlag van Israël Israël
Vlag van Italië Italië
Vlag van Uruguay Uruguay
Vlag van Zweden Zweden

Vlag van Brazilië (1968-1992) Brazilië
Vlag van Engeland Engeland
Vlag van Roemenië (1965-1989) Roemenië
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije

Vlag van Bulgarije (1967-1971) Bulgarije
Vlag van Marokko Marokko
Vlag van Peru Peru
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland

Guadalajara León Mexico-Stad Puebla Toluca
Estadio Jalisco Estadio Guanajuato Aztekenstadion Estadio Cuauhtémoc Estadio Luis Dosal
Capaciteit: 71.000 Capaciteit: 30.000 Capaciteit: 107.247 Capaciteit: 36.000 Capaciteit: 30.000

Scheidsrechters

[bewerken | brontekst bewerken]

Vijfentwintig scheidsrechters werden voor de wedstrijden aangewezen.

AFC

CAF

CONCACAF

CONMEBOL

UEFA

België ging met hoge verwachtingen naar Mexico, tenslotte werden zowel Spanje en Joegoslavië verslagen in de voorronde. De Belgen waren toernooivoetbal niet echt gewend en de ploeg rond Paul Van Himst kreeg al snel last van heimwee. De eerste wedstrijd tegen El Salvador werd nog gewonnen (de eerste overwinning van de Belgen in vijf WK's), maar tegen de Sovjet-Unie werd de ploeg weggespeeld. De laatste wedstrijd tegen het gastland Mexico moest gewonnen worden, maar door een omstreden strafschop verloren de Belgen ook deze wedstrijd en konden naar huis.

Mexico had een matig elftal, maar had het voordeel van het thuispubliek en nog meer van de scheidsrechters en grensrechters. Vooral de wedstrijd tegen El Salvador was gênant: Mexico scoorde, nadat een inworp niet aan de Salvadoranen werd gegeven en de doelpuntenmaker buitenspel stond. El Salvador weigerde lange tijd af te trappen na dit onrecht. In de tweede helft was er nog een doelpunt in buitenspelpositie. Samen met Mexico plaatste de zoals altijd solide Sovjet-Unie zich voor de kwartfinale. De legendarische keeper Lev Jasjin was nu reserve. Jevgeni Lovtsjev werd de eerste speler op een WK die een gele kaart kreeg.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie 3 2 1 0 6 1 +5 5
Vlag van Mexico Mexico 3 2 1 0 5 0 +5 5
Vlag van België België 3 1 0 2 4 5 −1 2
Vlag van El Salvador El Salvador 3 0 0 3 0 9 −9 0

31 mei 1970
«onderlinge duels»
12:00 (UTC−6)
Mexico Vlag van Mexico 0 – 0 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie Aztekenstadion, Mexico-Stad
Toeschouwers: 107.160
Scheidsrechter: Kurt Tschenscher (Vlag van Duitsland West Duitsland)
wedstrijdverslag

3 juni 1970
«onderlinge duels»
16:00 (UTC−6)
België Vlag van België 3 – 0 Vlag van El Salvador El Salvador Aztekenstadion, Mexico-Stad
Toeschouwers: 92.205
Scheidsrechter: Andrei Rădulescu (Vlag van Roemenië (1965-1989) Roemenië)
Van Moer Goal 12'Goal 54'
Lambert Goal 76' (pen.)
wedstrijdverslag

6 juni 1970
«onderlinge duels»
16:00 (UTC−6)
Sovjet-Unie Vlag van Sovjet-Unie 4 – 1 Vlag van België België Aztekenstadion, Mexico-Stad
Toeschouwers: 95.261
Scheidsrechter: Rudolf Scheurer (Vlag van Zwitserland Zwitserland)
Bisjovets Goal 14'Goal 63'
Asatiani Goal 57'
Chmelnitski Goal 76'
wedstrijdverslag Lambert Goal 86'

7 juni 1970
«onderlinge duels»
12:00 (UTC−6)
Mexico Vlag van Mexico 4 – 0 Vlag van El Salvador El Salvador Aztekenstadion, Mexico-Stad
Toeschouwers: 103.058
Scheidsrechter: Ali Kandil (Vlag van Verenigde Arabische Republiek Verenigde Arabische Republiek)
Valdivia Goal 45'Goal 46'
Fragoso Goal 58'
Basaguren Goal 83'
wedstrijdverslag

10 juni 1970
«onderlinge duels»
16:00 (UTC−6)
Sovjet-Unie Vlag van Sovjet-Unie 2 – 0 Vlag van El Salvador El Salvador Aztekenstadion, Mexico-Stad
Toeschouwers: 89.979
Scheidsrechter: Rafael Hormazábal Díaz (Vlag van Chili Chili)
Bisjovets Goal 51'Goal 74' wedstrijdverslag

11 juni 1970
«onderlinge duels»
16:00 (UTC−6)
Mexico Vlag van Mexico 1 – 0 Vlag van België België Aztekenstadion, Mexico-Stad
Toeschouwers: 108.192
Scheidsrechter: Ángel Norberto Coerezza (Vlag van Argentinië Argentinië)
Peña Goal 14' (pen.) wedstrijdverslag

Het WK van Mexico 1970 stond bekend als een spectaculair WK, maar dat gold niet voor de wedstrijden in groep B. Nu stonden zowel Italië als Uruguay nooit bekend als spectaculaire teams, maar nu maakten ze het wel heel bont. In de wedstrijd tussen de twee teams weigerde het publiek de bal opnieuw in het veld te brengen uit onvrede over het vertoonde spel. In totaal werden er zes goals gescoord in deze groep, het laagste ooit in een kwalificatiegroep. Italië speelde onvervalst catenacciovoetbal en de coach weigerde de twee creatieve spelers Gianni Rivera en Sandro Mazzola samen in de ploeg op te stellen. Het doelsaldo van de ploeg was 1-0 in drie wedstrijden, ze wonnen alleen van Zweden door een fout van keeper Hellström. Uruguay won alleen van Israël en had genoeg aan 1-0 nederlaag tegen Zweden om de tweede ronde te halen.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Italië Italië 3 1 2 0 1 0 +1 4
Vlag van Uruguay Uruguay 3 1 1 1 2 1 +1 3
Vlag van Zweden Zweden 3 1 1 1 2 2 0 3
Vlag van Israël Israël 3 0 2 1 1 3 −2 2

2 juni 1970
«onderlinge duels»
16:00 (UTC−6)
Uruguay Vlag van Uruguay 2 – 0 Vlag van Israël Israël Estadio Cuauhtémoc, Puebla
Toeschouwers: 20.654
Scheidsrechter: Bobby Davidson (Vlag van Schotland Schotland)
Maneiro Goal 23'
Mujica Goal 50'
wedstrijdverslag

3 juni 1970
«onderlinge duels»
16:00 (UTC−6)
Italië Vlag van Italië 1 – 0 Vlag van Zweden Zweden Estadio Luis Dosal, Toluca
Toeschouwers: 13.433
Scheidsrechter: Jack Taylor (Vlag van Engeland Engeland)
Domenghini Goal 10' wedstrijdverslag

6 juni 1970
«onderlinge duels»
16:00 (UTC−6)
Uruguay Vlag van Uruguay 0 – 0 Vlag van Italië Italië Estadio Cuauhtémoc, Puebla
Toeschouwers: 29.968
Scheidsrechter: Rudi Glöckner (Vlag van Duitse Democratische Republiek Oost-Duitsland)
Wedstrijdverslag

7 juni 1970
«onderlinge duels»
12:00 (UTC−6)
Zweden Vlag van Zweden 1 – 1 Vlag van Israël Israël Estadio Luis Dosal, Toluca
Toeschouwers: 9.624
Scheidsrechter: Seyoum Tarekegn (Vlag van Ethiopië (1897-1935 en 1941-1974) Ethiopië)
Turesson Goal 53' wedstrijdverslag Spiegler Goal 56'

10 juni 1970
«onderlinge duels»
16:00 (UTC−6)
Uruguay Vlag van Uruguay 0 – 1 Vlag van Zweden Zweden Estadio Cuauhtémoc, Puebla
Toeschouwers: 18.163
Scheidsrechter: Henry Landauer (Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten)
Report Grahn Goal 90'

11 juni 1970
«onderlinge duels»
16:00 (UTC−6)
Israël Vlag van Israël 0 – 0 Vlag van Italië Italië Estadio Luis Dosal, Toluca
Toeschouwers: 9.890
Scheidsrechter: Ayrton Vieira de Moraes (Vlag van Brazilië (1968-1992) Brazilië)
wedstrijdverslag

Guadalajara maakte zich op voor de optredens van de twee laatste wereldkampioenen: Brazilië en Engeland. In hun eerste wedstrijd tegen Tsjecho-Slowakije maakten de Brazilianen al enorm veel indruk, vooral aanvallend. Petráš scoorde eerst uit een uitval voor de Tsjechen en een vrije trap van specialist Rivelino zorgde voor de gelijkmaker. In het begin van de tweede helft probeerde Pelé te scoren vanaf eigen helft, het zuivere schot ging rakelings naast. De tot dan toe gelijkwaardige Tsjechen raakten geïmponeerd en werden de hele tweede helft overklast: één goal van Pelé en twee van Jairzinho zorgde voor de 4-1 eindstand.

De tweede wedstrijd tegen wereldkampioen Engeland was een stuk zwaarder dan de eerste. De vrienden Pelé en Bobby Moore vochten verbeten duels uit en keeper Gordon Banks maakte een legendarische redding op een kopbal van Pelé. Diep in de tweede helft zorgde Jairzinho voor de enige treffer. Het had weinig gescheeld of Moore had het toernooi gemist. Vlak voor het WK zat de aanvoerder van Engeland een paar dagen in de cel in Colombia op verdenking van diefstal. Het maakte het Engelse team het minst populaire team op het WK, terwijl later bleek dat het opgezet spel was. Brazilië won ook zijn laatste wedstrijd tegen Roemenië: 3-2, een duel waarin duidelijk werd dat het sterke punt van de Brazilianen niet bepaald de verdediging en vooral de doelman Felix was. Engeland plaatste zich ook voor de kwartfinale na een zege op de Tsjechen: 1-0.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Brazilië (1968-1992) Brazilië 3 3 0 0 8 3 +5 6
Vlag van Engeland Engeland 3 2 0 1 2 1 +1 4
Vlag van Roemenië (1965-1989) Roemenië 3 1 0 2 4 5 −1 2
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije 3 0 0 3 2 7 −5 0

2 juni 1970
«onderlinge duels»
16:00 (UTC−6)
Roemenië Vlag van Roemenië (1965-1989) 0 – 1 Vlag van Engeland Engeland Estadio Jalisco, Guadalajara
Toeschouwers: 50.560
Scheidsrechter: Vital Loraux (Vlag van België België)
wedstrijdverslag Hurst Goal 65'

3 juni 1970
«onderlinge duels»
16:00 (UTC−6)
Tsjecho-Slowakije Vlag van Tsjecho-Slowakije 1 – 4 Vlag van Brazilië (1968-1992) Brazilië Estadio Jalisco, Guadalajara
Toeschouwers: 52.897
Scheidsrechter: Ramón Barreto (Vlag van Uruguay Uruguay)
Petráš Goal 11' wedstrijdverslag Rivelino Goal 24'
Pelé Goal 59'
Jairzinho Goal 61'Goal 83'

6 juni 1970
«onderlinge duels»
16:00 (UTC−6)
Roemenië Vlag van Roemenië (1965-1989) 2 – 1 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije Estadio Jalisco, Guadalajara
Toeschouwers: 56.818
Scheidsrechter: Diego De Leo (Vlag van Mexico Mexico)
Neagu Goal 52'
Dumitrache Goal 75' (pen.)
wedstrijdverslag Petráš Goal 5'

7 juni 1970
«onderlinge duels»
12:00 (UTC−6)
Engeland Vlag van Engeland 0 – 1 Vlag van Brazilië (1968-1992) Brazilië Estadio Jalisco, Guadalajara
Toeschouwers: 66.843
Scheidsrechter: Abraham Klein (Vlag van Israël Israël)
wedstrijdverslag Jairzinho Goal 59'

10 juni 1970
«onderlinge duels»
16:00 (UTC−6)
Roemenië Vlag van Roemenië (1965-1989) 2 – 3 Vlag van Brazilië (1968-1992) Brazilië Estadio Jalisco, Guadalajara
Toeschouwers: 50.804
Scheidsrechter: Ferdinand Marschall (Vlag van Oostenrijk Oostenrijk)
Dumitrache Goal 34'
Dembrovschi Goal 84'
wedstrijdverslag Pelé Goal 19'Goal 67'
Jairzinho Goal 22'

11 juni 1970
«onderlinge duels»
16:00 (UTC−6)
Engeland Vlag van Engeland 1 – 0 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije Estadio Jalisco, Guadalajara
Toeschouwers: 49.292
Scheidsrechter: Roger Machin (Vlag van Frankrijk Frankrijk)
Clarke Goal 50' (pen.) wedstrijdverslag

Peru was de grote verrassing in de kwalificatieronde door Argentinië te verslaan en ging onder leiding van de legendarische oud-wereldkampioen Didi met een jonge, veelbelovende selectie naar Mexico. De ploeg werd opgeschrikt door het nieuws van de aardbeving in hun eigen land, waar duizenden mensen de dood vonden en speelden hun eerste wedstrijd tegen Bulgarije met rouwbanden. Peru leek nog onder de indruk en stond met 2-0 achter, maar een spectaculaire inhaalrace met de jonge Teófilo Cubillas in de hoofdrol zorgde voor een 3-2 overwinning.

Marokko was geïnspireerd door het succes van Noord-Korea op het laatste WK en stond in de eerste helft met 1-0 voor tegen West-Duitsland. Goals van Uwe Seeler en Gerd Müller zorgde voor de benauwde overwinning: 2-1. Vervolgens werden Bulgarije en Peru overtuigend verslagen met in beide wedstrijden drie goals van der "Bomber" Gerd Müller. Bulgarije won ook in zijn derde WK geen enkel duel.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland 3 3 0 0 10 4 +6 6
Vlag van Peru Peru 3 2 0 1 7 5 +2 4
Vlag van Bulgarije (1967-1971) Bulgarije 3 0 1 2 5 9 −4 1
Vlag van Marokko Marokko 3 0 1 2 2 6 −4 1

2 juni 1970
«onderlinge duels»
16:00 (UTC−6)
Peru Vlag van Peru 3 – 2 Vlag van Bulgarije (1967-1971) Bulgarije Estadio Nou Camp, León
Toeschouwers: 13.765
Scheidsrechter: Antonio Sbardella (Vlag van Italië Italië)
Gallardo Goal 50'
Chumpitaz Goal 55'
Cubillas Goal 73'
wedstrijdverslag Dermendzhiev Goal 13'
Bonev Goal 49'

3 juni 1970
«onderlinge duels»
16:00 (UTC−6)
Marokko Vlag van Marokko 1 – 2 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland Estadio Nou Camp, León
Toeschouwers: 12.942
Scheidsrechter: Lau van Ravens (Vlag van Nederland Nederland)
Jarir Goal 21' wedstrijdverslag Seeler Goal 56'
Müller Goal 80'

6 juni 1970
«onderlinge duels»
16:00 (UTC−6)
Peru Vlag van Peru 3 – 0 Vlag van Marokko Marokko Estadio Nou Camp, León
Toeschouwers: 13.537
Scheidsrechter: Tofiq Bahramov (Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie)
Cubillas Goal 65'Goal 75'
Challe Goal 67'
wedstrijdverslag

7 juni 1970
«onderlinge duels»
12:00 (UTC−6)
Bulgarije Vlag van Bulgarije (1967-1971) 2 – 5 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland Estadio Nou Camp, León
Toeschouwers: 12.710
Scheidsrechter: José María Ortiz de Mendibil (Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Spanje)
Nikodimov Goal 12'
Kolev Goal 89'
wedstrijdverslag Libuda Goal 20'
Müller Goal 27'Goal 52' (pen.)Goal 88'
Seeler Goal 67'

10 juni 1970
«onderlinge duels»
16:00 (UTC−6)
Peru Vlag van Peru 1 – 3 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland Estadio Nou Camp, León
Toeschouwers: 17.875
Scheidsrechter: Abel Aguilar Elizalde (Vlag van Mexico Mexico)
Cubillas Goal 44' wedstrijdverslag Müller Goal 19'Goal 26'Goal 39'

11 juni 1970
«onderlinge duels»
16:00 (UTC−6)
Bulgarije Vlag van Bulgarije (1967-1971) 1 – 1 Vlag van Marokko Marokko Estadio Nou Camp, León
Toeschouwers: 12.299
Scheidsrechter: Antonio Ribeiro Saldanha (Vlag van Portugal Portugal)
Zhechev Goal 40' wedstrijdverslag Ghazouani Goal 61'

Knock-outfase

[bewerken | brontekst bewerken]
kwartfinale halve finale finale
                   
14 juni – Guadalajara        
 Vlag van Brazilië (1968-1992) Brazilië  4
17 juni – Guadalajara
 Vlag van Peru Peru  2  
 Vlag van Brazilië (1968-1992) Brazilië  3
14 juni – Mexico-Stad
   Vlag van Uruguay Uruguay  1  
 Vlag van Uruguay Uruguay  1
21 juni – Mexico-Stad
 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie  0  
 Vlag van Brazilië (1968-1992) Brazilië  4
14 juni – Toluca
   Vlag van Italië Italië  1
 Vlag van Italië Italië  4
17 juni – Mexico-Stad
 Vlag van Mexico Mexico  1  
 Vlag van Italië Italië  4 derde plaats
14 juni – León
   Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland  3   20 juni – Mexico-Stad
 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland  3
   Vlag van Uruguay Uruguay  0
 Vlag van Engeland Engeland  2  
 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland  1

Met Mazzola in de eerste helft en Rivera in de tweede helft wist Italië door te stoten naar de halve finales. In de tweede helft werd Mexico met 4-1 verslagen, mede door fouten van de doelman, Calderon. Zowel Brazilië als Peru konden absoluut niet verdedigen, daardoor ontstond een uiterst attractief duel. De extra klasse van de Brazilianen gaf de doorslag: 4-2, met twee goals van de "witte Pelé", Tostão. Peru kon met opgeheven hoofd naar huis, Cubillas scoorde in elke wedstrijd. Uruguay plaatste zich pas in de 117e minuut voor de halve finales ten koste van de Sovjet-Unie. Het doelpunt was omstreden, want Espárrago scoorde uit een voorzet, die eigenlijk over de doellijn was gegaan.

León was getuige van de herhaling van de WK-finale tussen Engeland en West-Duitsland van 1966. De wedstrijd was nog spannender dan de wedstrijd op Wembley. In eerste instantie was Engeland veel sterker en kwam op een 2-0 voorsprong door goals van Mullery en Peters. Franz Beckenbauer bracht West-Duitsland terug in de wedstrijd, vervolgens wisselde de Engelse coach Alf Ramsey en Bobby Charlton om hen rust te gunnen voor de halve finales. Een misrekening, want vlak voor tijd passeerde Uwe Seeler doelman Bonetti met zijn nek. De eerste doelman van Engeland Gordon Banks was geveld door een voedselvergiftiging en dat brak de Engelsen behoorlijk op. In de verlenging waren er kansen voor beide partijen, maar alleen Gerd Müller scoorde nog, Duitsland had zijn revanche. Voor de eerste keer in het WK stonden alleen oud-wereldkampioenen in de halve finale.


14 juni 1970
«onderlinge duels»
12:00 (UTC−6)
Sovjet-Unie Vlag van Sovjet-Unie 0 – 1
(nv)
Vlag van Uruguay Uruguay Estadio Azteca, Mexico-Stad
Toeschouwers: 26.085
Scheidsrechter: Lau van Ravens (Vlag van Nederland Nederland)
wedstrijdverslag Espárrago Goal 117'

14 juni 1970
«onderlinge duels»
12:00 (UTC−6)
Italië Vlag van Italië 4 – 1 Vlag van Mexico Mexico Estadio Luis Dosal, Toluca
Toeschouwers: 26.851
Scheidsrechter: Rudolf Scheurer (Vlag van Zwitserland Zwitserland)
Guzmán Goal 25' (e.d.)
Riva Goal 63'Goal 76'
Rivera Goal 70'
wedstrijdverslag González Goal 13'

14 juni 1970
«onderlinge duels»
12:00 (UTC−6)
Brazilië Vlag van Brazilië (1968-1992) 4 – 2 Vlag van Peru Peru Estadio Jalisco, Guadalajara
Toeschouwers: 54.233
Scheidsrechter: Vital Loraux (Vlag van België België)
Rivelino Goal 11'
Tostão Goal 15'Goal 52'
Jairzinho Goal 75'
wedstrijdverslag Gallardo Goal 28'
Teófilo Cubillas Goal 70'

14 juni 1970
«onderlinge duels»
12:00 (UTC−6)
West-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 3 – 2
(nv)
Vlag van Engeland Engeland Estadio Nou Camp, León
Toeschouwers: 23.357
Scheidsrechter: Ángel Norberto Coerezza (Vlag van Argentinië Argentinië)
Beckenbauer Goal 68'
Seeler Goal 82'
Müller Goal 108'
wedstrijdverslag Mullery Goal 31'
Peters Goal 49'

De halve finales waren confrontaties tussen teams uit Zuid-Amerika en Europa. Brazilië had het in de eerste helft erg moeilijk met het sterk verdedigende Uruguay. De aanvallers kwam er niet doorheen en door een bekende misser van de matige Braziliaanse verdediging en keeper Felix kwam Uruguay op een 1-0 voorsprong door een goal van Cubilla. Vlak voor rust maakte Clodoaldo gelijk. In de tweede helft domineerden de Brazilianen zoals in al hun wedstrijden en wonnen met 3-1 door goals van Jairzinho en Rivelino. Legendarisch was de wedstrijd geworden door een historisch geworden "dummy" van Pelé, die via een misleiding zonder de bal te raken keeper Mazurkiewicz de andere kant opstuurde, Pelé miste echter.

De andere halve finale had tot een anticlimax kunnen leiden. Italië kwam snel op een 1-0 voorsprong tegen West-Duitsland door een doelpunt van Boninsegna. Italië beperkte zich daarna tot verdedigen en de Duitsers moesten komen onder aanvoering van Franz Beckenbauer. Ze kregen veel kansen, maar de uitblinkende doelman Albertosi was niet te passeren. Zoals zo vaak scoorde Duitsland vlak voor tijd door een doelpunt van de bij AC Milan spelende Karl-Heinz Schnellinger. Daarna volgde een wonderlijke verlenging: 1-2 door Gerd Müller, 2-2 door Burgnich en 3-2 door Luigi Riva in de eerste verlenging. In de twee verlenging ging het doelpuntenfestijn vrolijk verder: 3-3 door weer Müller (zijn tiende van het toernooi) en meteen vanaf de aftrap de winnende goal van de Italianen: uitgerekend wisselspeler Gianni Rivera scoorde de 4-3. De wedstrijd is de geschiedenis ingegaan als de "Wedstrijd van de Eeuw". Beckenbauer speelde de hele verlenging met een mitella. Hij brak zijn sleutelbeen na een grove charge, maar moest verder, omdat alle wisselspelers waren verbruikt.


17 juni 1970
«onderlinge duels»
16:00 (UTC−6)
Uruguay Vlag van Uruguay 1 – 3 Vlag van Brazilië (1968-1992) Brazilië Estadio Jalisco, Guadalajara
Toeschouwers: 51.261
Scheidsrechter: José María Ortiz de Mendibil (Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Spanje)
Cubilla Goal 19' wedstrijdverslag Clodoaldo Goal 44'
Jairzinho Goal 76'
Rivelino Goal 89'

17 juni 1970
«onderlinge duels»
16:00 (UTC−6)
Italië Vlag van Italië 4 – 3
(nv)
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland Estadio Azteca, Mexico-Stad
Toeschouwers: 102.444
Scheidsrechter: Arturo Yamasaki (Vlag van Mexico Mexico)
Boninsegna Goal 8'
Burgnich Goal 98'
Riva Goal 104'
Rivera Goal 111'
wedstrijdverslag Schnellinger Goal 90'
Müller Goal 94'Goal 110'

West-Duitsland won zonder Beckenbauer met 1-0 van Uruguay en pakte de derde plaats. Spits Uwe Seeler speelde zijn laatste WK-wedstrijd en werd tweede, derde en vierde. maar nooit wereldkampioen. Hij speelde 22 wedstrijden, op dat moment een record en scoorde negen doelpunten.


20 juni 1970
«onderlinge duels»
16:00 (UTC−6)
Vlag van Uruguay Uruguay 0 – 1 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland Aztekenstadion, Mexico-Stad
Toeschouwers: 104.403
Scheidsrechter: Antonio Sbardella (Vlag van Italië Italië)
wedstrijdverslag Overath Goal 26'
Zie Finale wereldkampioenschap voetbal 1970 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

21 juni 1970
«onderlinge duels»
12:00 (UTC−6)
Brazilië Vlag van Brazilië (1968-1992) 4 – 1 Vlag van Italië Italië Aztekenstadion, Mexico-Stad
Toeschouwers: 107.412
Scheidsrechter: Rudi Glöckner (Vlag van Duitse Democratische Republiek Oost-Duitsland)
Pelé Goal 18'
Gérson Goal 66'
Jairzinho Goal 71'
Carlos Alberto Goal 86'
wedstrijdverslag Boninsegna Goal 37'
1970 Wereldkampioen

Vlag van Brazilië (1968-1992)
BRAZILIË
Derde titel
Aantal wedstrijden 32
Totaal aantal doelpunten 95
Eigen doelpunten 1
Aantal rode kaarten 0
Aantal gele kaarten 0
Doelpuntgemiddelde per wedstrijd 2,97
Toeschouwerstotaal 1.673.975
Toeschouwersgemiddelde 52.311

Toernooiranglijst

[bewerken | brontekst bewerken]
Plaats Land Groep GW Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1 Vlag van Brazilië (1968-1992) Brazilië C 6 6 0 0 19 7 +12 12
2 Vlag van Italië Italië B 6 3 2 1 10 8 +2 8
3 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland D 6 5 0 1 17 10 +7 10
4 Vlag van Uruguay Uruguay B 6 2 1 3 4 5 −1 5
Uitgeschakeld in de kwartfinale
5 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie A 4 2 1 1 6 2 +4 5
6 Vlag van Mexico Mexico A 4 2 1 1 6 4 +2 5
7 Vlag van Peru Peru D 4 2 0 2 9 9 0 4
8 Vlag van Engeland Engeland C 4 2 0 2 4 4 0 4
Uitgeschakeld in de groepsfase
9 Vlag van Zweden Zweden B 3 1 1 1 2 2 0 3
10 Vlag van België België A 3 1 0 2 4 5 −1 2
Vlag van Roemenië (1965-1989) Roemenië C 3 1 0 2 4 5 −1 2
12* Vlag van Israël Israël B 3 0 2 1 1 3 −2 2
13** Vlag van Bulgarije (1967-1971) Bulgarije D 3 0 1 2 5 9 −4 1
14 Vlag van Marokko Marokko D 3 0 1 2 2 6 −4 1
15 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije C 3 0 0 3 2 7 −5 0
16 Vlag van El Salvador El Salvador A 3 0 0 3 0 9 −9 0

Doelpuntenmakers

[bewerken | brontekst bewerken]
10 doelpunten
7 doelpunten
5 doelpunten
4 doelpunten
3 doelpunten
2 doelpunten
1 doelpunt
Eigen doelpunten

WK 1970 in beeld

[bewerken | brontekst bewerken]