Naar inhoud springen

World Professional Darts Championship 2000

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is de huidige versie van de pagina World Professional Darts Championship 2000 voor het laatst bewerkt door Robbot (overleg | bijdragen) op 15 mrt 2018 11:36. Deze URL is een permanente link naar deze versie van deze pagina.
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)

De Embassy World Professional Darts Championship 2000 was de 23e editie van het internationale dartstoernooi World Professional Darts Championship en werd gehouden van 8 januari 2000 tot en met 16 januari 2000 in het Engelse Frimley Green. De World Professional Darts Championship kan worden gezien als het wereldkampioenschap voor de British Darts Organisation, BDO, een van de twee toonaangevende dartsbonden in de wereld. Hierdoor is dit toernooi het belangrijkste toernooi dat onderdeel uitmaakt van diezelfde BDO.

Het totale prijzengeld bedroeg £182.000,- (plus £52.000 voor een 9-darter (niet gewonnen)) en was als volgt verdeeld:

Plaats Prijzengeld
Winnaar £44.000
Runner-up £22.000
Halvefinalist £9.700
Kwartfinalist £4.900
2e ronde £3.750
1e ronde £2.500
Niet-gekwalificeerden £833

Degene met de hoogste check-out (uitgooi) kreeg £2.000:

Alle wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde (best of 5 sets)

[bewerken | brontekst bewerken]
Matt Clark Vlag van Engeland Engeland - Wayne Mardle Vlag van Engeland Engeland 3 - 1
Chris Mason Vlag van Engeland Engeland - Raymond van Barneveld Vlag van Nederland Nederland 3 - 1
Steve Beaton Vlag van Engeland Engeland - Graham Hunt Vlag van Engeland Engeland 3 - 0
Andy Fordham Vlag van Engeland Engeland - Peter Johnstone Vlag van Schotland Schotland 3 - 0
Steve Douglas Vlag van Engeland Engeland - Garry Spedding Vlag van Engeland Engeland 3 - 0
Ted Hankey Vlag van Engeland Engeland - Bob Taylor Vlag van Schotland Schotland 3 - 0
Kevin Painter Vlag van Engeland Engeland - Paul Williams Vlag van Engeland Engeland 3 - 1
Robbie Widdows Vlag van Engeland Engeland - Andy Hayfield Vlag van Engeland Engeland 3 - 1
Bobby George Vlag van Engeland Engeland - Denis Ovens Vlag van Engeland Engeland 3 - 0
Ronnie Baxter Vlag van Engeland Engeland - Scott Wollaston Vlag van Verenigde Staten USA 3 - 0
Colin Monk Vlag van Engeland Engeland - Andy Jenkins Vlag van Engeland Engeland 3 - 2
Ritchie Davies Vlag van Wales Wales - Les Wallace Vlag van Schotland Schotland 3 - 0
Co Stompé Vlag van Nederland Nederland - Andy Smith Vlag van Engeland Engeland 3 - 2
Steve Coote Vlag van Engeland Engeland - Martin Adams Vlag van Engeland Engeland 3 - 2
Steve Duke sr. Vlag van Australië Australië - Sean Palfrey Vlag van Wales Wales 3 - 2
Mervyn King Vlag van Engeland Engeland - Les Fitton Vlag van Engeland Engeland 3 - 2

Tweede ronde (best of 5 sets)

[bewerken | brontekst bewerken]
Matt Clark Vlag van Engeland Engeland - Chris Mason Vlag van Engeland Engeland 2 - 3
Steve Beaton Vlag van Engeland Engeland - Andy Fordham Vlag van Engeland Engeland 0 - 3
Steve Douglas Vlag van Engeland Engeland - Ted Hankey Vlag van Engeland Engeland 0 - 3
Kevin Painter Vlag van Engeland Engeland - Robbie Widdows Vlag van Engeland Engeland 3 - 1
Bobby George Vlag van Engeland Engeland - Ronnie Baxter Vlag van Engeland Engeland 2 - 3
Colin Monk Vlag van Engeland Engeland - Ritchie Davies Vlag van Wales Wales 3 - 0
Co Stompé Vlag van Nederland Nederland - Steve Coote Vlag van Engeland Engeland 3 - 1
Steve Duke sr. Vlag van Australië Australië - Mervyn King Vlag van Engeland Engeland 0 - 3

Kwartfinale (best of 9 sets)

[bewerken | brontekst bewerken]
Chris Mason Vlag van Engeland Engeland - Andy Fordham Vlag van Engeland Engeland 5 - 3
Ted Hankey Vlag van Engeland Engeland - Kevin Painter Vlag van Engeland Engeland 5 - 2
Ronnie Baxter Vlag van Engeland Engeland - Colin Monk Vlag van Engeland Engeland 5 - 4
Co Stompé Vlag van Nederland Nederland - Mervyn King Vlag van Engeland Engeland 5 - 2

Halve finale (best of 9 sets)

[bewerken | brontekst bewerken]
Chris Mason Vlag van Engeland Engeland - Ted Hankey Vlag van Engeland Engeland 4 - 5
Ronnie Baxter Vlag van Engeland Engeland - Co Stompé Vlag van Nederland Nederland 5 - 2

Finale (best of 11 sets)

[bewerken | brontekst bewerken]
Ted Hankey Vlag van Engeland Engeland - Ronnie Baxter Vlag van Engeland Engeland 6 - 0